Η άλλη άποψη για τα οικόπεδα του Πόρου
Στο εξώδικο δε που μας έστειλε, αναφέρει τις απόψεις του επί του θέματος, τις οποίες δημοσιεύουμε ευχαρίστως, όπως και καθετί που έρχεται ως τεκμηριωμένη και επώνυμη καταγγελία, αντίρρηση στα δημοσιεύματά μας ή ένσταση για κάποια θέση που πήραμε. Υπό την έννοια αυτή βέβαια δεν μπορούμε να κατανοήσουμε ποια λογική εξυπηρετεί το εξώδικο.
Ας έρθουμε όμως στην ουσία:
Σύμφωνα με τον κ. Αλεξανδράκη και με την παράθεση τίτλων ιδιοκτησίας που εμφανίζει η έκταση που αναφέρεται ως ανήκουσα στο Δημόσιο εδώ και 100 χρόνια, νομίμως μεταβιβάζεται σε διαφορετικούς κατόχους μέχρι να φτάσει στον ίδιο. Οπότε σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά δεν είναι δημόσια. Επίσης σε παραχωρητήριο του ελληνικού Δημοσίου προς τον πρώτο κτήτορα, Ανδρέα Ανδρέου, το 1890 η έκταση αναφέρεται ως “μερική” άρα εδώ κι έναν αιώνα δεν είναι δασική.
Ο κ. Αλεξανδράκης δεν απηλλάγη από τη Δικαιοσύνη, όπως παραπάνω γράψαμε, αλλά καταδικάστηκε σε φυλάκιση 12 μηνών και πρόστιμο 2.000 ευρώ από το Εφετείο Πειραιά.
Κατά της απόφασης αυτής άσκησε αίτηση αναιρέσεως, ενώ κατά του προέδρου του δικαστηρίου έκανε αγωγή κακοδικίας!
Τη μήνυση κατά του δασάρχη και των δασικών υπαλλήλων, όπως διευκρινίζει ο κ. Αλεξανδράκης, δεν την έκανε μετά την καταδίκη του από το αρμόδιο δικαστήριο σε πρώτο και δεύτερο βαθμό, αλλά αρκετά πιο πριν, δηλαδή το 2005, οπότε δεν προέβη σ’ αυτήν την ενέργεια, επειδή καταδικάστηκε αλλά επειδή οι μηνυόμενοι κατά την άποψή του είχαν υποπέσει σε σωρεία αδικημάτων τα οποία στρέφονται εναντίον των αγροτών της περιοχής.
Αναφερόμενος ο κ. Αλεξανδράκης στον κ. Κόκκα, τονίζει ότι κάλεσε κάποιον κάτοικο του Πόρου που του είχε δανείσει 50 εκατ. δρχ., λέγοντάς του ότι θα αποχαρακτηρίσει μια δασική έκταση και θα πάρει 500.000.000 δρχ.! Όμως κατά την ΕΔΕ που διενηργήθη δεν διαπιστώθηκε τίποτα, αφού οι κατηγορίες ανακλήθηκαν…
Αυτά ισχυρίζεται ο κ. Αλεξανδράκης.
Ας δούμε όμως από νομικής πλευράς τι μπορεί να γίνει:
Κατ’ αρχάς οι δασικοί υπάλληλοι και ο δασάρχης διώκονται από άτομο που καταδικάστηκε μετά από δική του μηνυτήρια αναφορά!
Είναι λοιπόν δυνατόν να δικαστούν οι διωκόμενοι για πράξεις τους βάσει των οποίων καταδικάστηκε αμετάκλητα ο ιδιώτης; Μήπως ο αρμόδιος εισαγγελέας δεν γνώριζε την καταδικαστική απόφαση;
Επί του παρόντος και μέχρι να γίνει η δίκη των δασικών υπαλλήλων, για να μη θεωρηθεί ότι παίρνουμε κάποιου το μέρος ή ότι θέλουμε να επηρεάσουμε τη διαδικασία, δεν θα αναφερθούμε στις καταγγελίες που ακούσαμε. Δηλαδή για το “φαράγγι του έρωτα”, για τον ρωσικό ναύσταθμο στον Πόρο, για κάποιες παράγκες ρυτινοσυλλεκτών που “βαφτίστηκαν” βίλες, για κάποια αφτιά κόπηκαν όταν κάποιος τόλμησε να τα βάλει με μεγαλοσχήμονα ιδιοκτήτη που πήγε να περιφράξει δρόμο κ.λπ.
Και βέβαια για όλα αυτά που καταγγέλλονται ευθύνεται ο δασάρχης ή μήπως αυτός εφαρμόζει… αποφάσεις άλλων δασικών οργάνων της Επιτροπής Περιφέρειας;