ΤΟ ΣτΕ ΔΙΚΑΙΩΣΕ ΤΟ MAD!
Ο αποκλεισμός του τηλεοπτικού σταθμού, που επιχειρήθηκε την περίοδο του 2003, διά της πριμοδότησης των γενικής στόχευσης σταθμών, κατέρρευσε στο Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο με την 2505/2003 απόφασή του έκρινε άκυρη την προκήρυξη της 30.9.2003 στο σημείο της παραγράφου 3 του 7ου τεύχους. Ως αποτέλεσμα της προσφυγής του MAD ήταν το πάγωμα των διαδικασιών αδειοδότησης, αφού το ίδιο το Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο, επί υπουργίας Πρωτόπαπα, που είχε προχωρήσει τότε στην προκήρυξη, σταμάτησε τη διαδικασία. Σας θυμίζουμε πως η επωδός του συμβουλίου τότε στις αναφορές που γίνονταν για τα προβλήματα της προκήρυξης ήταν πως «το Συμβούλιο της Επικρατείας είναι δύο τετράγωνα παρακάτω»…
Η σύνθεση του Δ΄ τμήματος του ΣτΕ που εκδίκασε την υπόθεση έχει ως εξής: Μ. Βροντάκης, πρόεδρος του Δ΄ Τμήματος, Δ. Πετρούλιας, Π. Κοτσώνης, Γ. Παπαγεωργίου Α. Χριστοφορίδου, Δ. Γρατσίας και ο Η. Τσακόπουλος, ο οποίος ήταν και ο εισηγητής. Ειδικός πληρεξούσιος δικηγόρος του MAD ήταν στη δίκη ο Π. Γιαννόπουλος και νομικός σύμβουλος ο Αντώνης Πετρίδης. Στη δίκη, όπως είναι προφανές, εκπροσωπήθηκε το τότε υπουργείο Τύπου και το ΕΣΡ. Η αίτηση είχε δύο σκέλη. Το ΠΔ 234/2003 και τις επιμέρους διατάξεις της προκήρυξης που ακολούθησε στις 30.9.2003. Με αυτές, επί της ουσίας πριμοδοτούνται με περισσότερα μόρια οι γενικής στόχευσης τηλεοπτικοί σταθμοί έναντι των ειδικών.
Το ΣτΕ στην απόφασή του αναφέρει τα εξής: «Από τις παρατεθείσες διατάξεις της προκηρύξεως προκύπτει ότι με αυτές επιχειρείται η θέσπιση επιμέρους βαθμολογικών κλιμάκων για τη βαθμολόγηση των υποψηφίων στο κριτήριο της προγραμματικής πληρότητας. Οι επιμέρους όμως αυτές κλίμακες αντιστοιχούν σε κατηγορίες εκπομπών που συνθέτουν το πρόγραμμα του υποψήφιου τηλεοπτικού σταθμού και όχι σε ένα ή περισσότερα στοιχεία εξ εκείνων τα οποία κατά τη διάταξη του άρθρου 2 παρ.
6 περ. δ΄ του ν. 2328/1995, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη για την αξιολόγηση των υποψηφίων στο παραπάνω κριτήριο. Υπό τα δεδομένα όμως αυτά, η επίμαχη ρύθμιση της παρ. 3 του τεύχους 7 της προσβαλλόμενης προκηρύξεως είναι αντίθετη με τις διατάξεις των άρθρων 2 παρ. 6 του περ.
Δ΄ του ν. 2328/1995 και 12 παρ. 2 του π.δ. 234/2003 και, ως εκ τούτου πρέπει, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα με την κρινόμενη αίτηση, να ακυρωθεί».
Δύο στάδια μέχρι τις νέες προκηρύξεις
Στο μεταξύ κινητικότητα υπάρχει στο υπουργείο για τις προκηρύξεις των τηλεοπτικών σταθμών κάτω και από τη δημοσίευση των αποφάσεων του ΣτΕ. Το πρώτο δεδομένο είναι πως θα παραταθεί η λειτουργία των ραδιοφωνικών σταθμών η άδεια των οποίων λήγει, όπως και για τους τηλεοπτικούς, στις 31.12.2007. Κι αυτό γιατί, τουλάχιστον όπως μεταδίδεται και από τα δύο υπουργεία, Επικρατείας και Μεταφορών, είναι δύσκολη η σύνταξη του σχετικού χάρτη, ενώ άλλοι πιστεύουν πως πλέον αποκλειστική προτεραιότητα είναι η αδειοδότηση των τηλεοπτικών σταθμών.
Στην πραγματικότητα πρόκειται για το μεγάλο στοίχημα του Θ. Ρουσόπουλου, αφού προφανώς θα θέλει να περάσει στην ιστορία ως ο μοναδικός υπουργός που χορήγησε άδειες. Και προφανώς στο υπουργείο γνωρίζουν πως, αν δεν υπάρξει απόφαση της Διάσκεψης των Προέδρων της Βουλής για τα 4 από τα 7 μέλη του ΕΣΡ, η προκήρυξη θα καταπέσει αυτομάτως στο ΣτΕ, αφού οι Λασκαρίδης, Χαραλάμπης, Δεμίρη και Παπακώστας παραμένουν στη θέση τους 16 μήνες μετά τη λήξη της θητείας τους. Άρα χωρίς την απόφαση της Διάσκεψης των Προέδρων της Βουλής δεν μπορεί να γίνει η προκήρυξη, ενώ σε πολιτικό επίπεδο η κυβέρνηση θα ήθελε να έχει τον πρώτο λόγο στο συμβούλιο, συνεπώς να προτείνει και τον πρόεδρο. Βεβαίως ούτε και το σημερινό συμβούλιο μπορεί να προχωρήσει σε προκηρύξεις, διότι χρειάζεται μια σειρά από υπουργικές αποφάσεις και το βασικό, η δημοσίευση στο ΦΕΚ του χάρτη συχνοτήτων της μεταβατικής περιόδου.
Το δεύτερο βήμα είναι οι διερευνητικές επαφές για τους βασικούς παίχτες που θα θέσουν υποψηφιότητα, δηλαδή αν η Γιάννα θα μπει στο παιχνίδι πριν από την προκήρυξη, όπως επίσης και η εκκρεμότητα με τα κομματικά ΜΜΕ, αν δηλαδή τα κόμματα θα αποκτήσουν χωρίς να συμμετάσχουν στη διαδικασία τηλεοπτική άδεια. Στο σκέλος των προκηρύξεων γίνεται πάντως προσπάθεια να καλυφθούν όλα τα κενά και να συμμετάσχουν όλοι οι ενδιαφερόμενοι με ίσους όρους.