Οι νεκροί αξιώνουν…

Εκεί, στα σύνορα του ελληνικού Βορρά, στην Ήπειρο και στα οχυρά του Ρούπελ θριάμβευσε η πολεμική αρετή των Ελλήνων. Ο εισβολέας, αν και υπέρτερος, στην Ήπειρο υποχωρεί και στα οχυρά αργότερα, αν και σιδηρόφρακτος, δοκιμάζεται από τη σθεναρή αντίσταση της ψυχής των Ελλήνων. Στο «έπος του ’40» ο πατριωτισμός, η ομοψυχία του λαού μας και η αγάπη στην ελευθερία θριαμβεύουν. Οι εθνικές αξίες νικούν. Οι επίβουλοι των εθνικών μας δικαίων δοκιμάζουν την εθνική μας αποφασιστικότητα στα πεδία των μαχών. Μια αποφασιστικότητα η οποία αργότερα, εξαιτίας των δικών μας λαθών αλλά και της εθνικής μας κατάρας του διχασμού, δεν μπόρεσε να καταξιωθεί όσο έπρεπε και στα πεδία των διαπραγματεύσεων. Δεν συνειδητοποιήσαμε και δεν συνειδητοποιούμε ότι η εθνική αποφασιστικότητα, όταν έχει έρεισμα στα απαράγραπτα εθνικά μας δίκαια, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανέναν.
Σήμερα, εξήντα επτά χρόνια μετά, το έπος του ’40 δεν δικαιώνεται μόνο με παρελάσεις και εκδηλώσεις τιμής. Δικαιώνεται κυρίως με το να ενστερνιστεί η επίσημη Πολιτεία το πνεύμα, το φρόνημα και την πίστη του λαού μας στις ιστορικές μας αξίες, για τον οποίο είναι αμετάβλητες και σταθερές, σε σχέση με εκείνες του ’40. Γιατί εκείνη που έχει υποχωρήσει από την υπεράσπιση αυτών των αξιών είναι η σημερινή πολιτική ηγεσία και ΟΧΙ ο λαός.
Τότε, το έθνος ομόθυμα και ομόψυχα αντιμετώπισε δύο σιδηρόφρακτες αυτοκρατορίες. Σήμερα, ενώ ο λαός μας, όπως και τότε, και μπορεί και θέλει, η ηγεσία του δεν θέλει και δεν μπορεί να αντιμετωπίσει ούτε με τα διπλωματικά της όπλα τη θρασύτητα ενός ετερόκλητου, ετερόφωτου και επαιτειοδίαιτου κρατιδίου, το οποίο παρά ταύτα μπορεί να σφετερίζεται ιστορικές μας αξίες και να επιβουλεύεται την εθνική μας ακεραιότητα, μια επιβουλή επιτηδείως καλλιεργούμενη αλλά από δειλία μη ομολογούμενη.
Οι νεκροί του ’40 στα ακριτικά μας βουνά αλλά και πέραν αυτών, με την εκκωφαντική σιωπή τους, ρωτούν. Υψώνουν ένα μεγάλο «Γιατί;». Οι νεκροί του ’40 δεν θυσιάστηκαν για να τους τιμούν οι επιλήσμονες και άτολμοι επίγονοί τους με παρελάσεις. Δεν θυσιάστηκαν για να τους προσπερνάνε οι ενδοτικοί, οι συμβιβασμένοι και οι βολεμένοι. Θυσιάστηκαν για να τους μιμούνται οι τολμηροί και οι γενναίοι. Αυτό απαιτούν οι νεκροί μας.

email: [email protected]