Η Ρωσία στηρίζει το Ιράν!

Πριν επισκεφθεί την ιρανική πρωτεύουσα ο Βλαντιμίρ Πούτιν είχε καταστήσει σαφή τη στάση του για το θέμα του Ιράν απέναντι στους Ευρωπαίους. Από την προηγούμενη κιόλας εβδομάδα, όταν ο Πούτιν δήλωσε πως «δεν υπάρχει κανένα πραγματικό στοιχείο που να υποστηρίζει ότι το Ιράν επιζητά πυρηνικά όπλα», ενώπιον μάλιστα του γάλλου προέδρου Νικολά Σαρκοζί που πραγματοποιούσε επίσημη επίσκεψη στη ρωσική πρωτεύουσα, μέχρι μια μέρα πριν φτάσει στην Τεχεράνη, όταν δήλωνε από το Βερολίνο προς τους δημοσιογράφους κατά την κοινή συνέντευξη που έδωσε με την Άγγελα Μέρκελ «πιστέψτε με η ιρανική κυβέρνηση δεν πρόκειται να φοβηθεί», ο ρώσος πρόεδρος δήλωνε με κάθε τρόπο ότι η επίσκεψη του στην Τεχεράνη δεν ήταν μια υπόθεση ρουτίνας ή εθιμοτυπίας. Πολλές φορές άλλωστε στο παρελθόν είχε αναβληθεί, με αποτέλεσμα ο Στάλιν από το 1943 να είναι ο τελευταίος ηγέτης της Μόσχας που επισκέφθηκε την ιρανική πρωτεύουσα. Τώρα που πραγματοποιήθηκε αποσκοπούσε να στηρίξει τη δοκιμαζόμενη κυβέρνηση του Αχμαντινεντζάντ και να δείξει στη Δύση ότι το Ιράν δεν είναι μόνο του. Καθόλου τυχαία άλλωστε δεν ήταν και η πρόσκληση που απηύθυνε στον ιρανό πρόεδρο τη δεύτερη μέρα της επίσκεψης να επισκεφθεί τη Μόσχα.
Το όφελος για το Ιράν από τη σύσφιξη των ρωσο-ιρανικών σχέσεων είναι προφανές. Ακόμη και η πιο μικρή χώρα να του δώσει χέρι φιλίας, τη στιγμή που χώρες όπως η Γαλλία πιέζουν για την εσπευσμένη επικύρωση από τον ΟΗΕ ενός τρίτου πακέτου οικονομικών κυρώσεων και φθάνουν ακόμη να πιέζουν την ΕΕ να το υιοθετήσει μονομερώς αν απορριφθεί από τον ΟΗΕ, αυτό θα μοιάζει με μάννα εξ ουρανού. Πόσω μάλλον αν το κάνει μια χώρα όπως η Ρωσία με τη χαρακτηριστική οικονομική άνεση που διαθέτει. Από τη μεριά της η Ρωσία, πέρα από άμεσα οφέλη όπως είναι τα συμβόλαια πώλησης όπλων που έχει υπογράψει με το Ιράν, μακροπρόθεσμα αποβλέπει στην εκπόνηση φιλόδοξων σχεδίων κοινής εκμετάλλευσης της Κασπίας και ενεργειακής συνεργασίας που θα εδραιώσουν τη θέση της Μόσχας στην περιοχή και θα δημιουργήσουν εμπόδια στην παρέμβαση των αμερικανικών εταιρειών.
Το πρωτόκολλο αμυντικής συνεργασίας που υπογράφτηκε μεταξύ των πέντε χωρών της Κασπίας (Ρωσία, Ιράν, Καζακστάν, Αζερμπαϊτζάν και Τουρκμενιστάν) από την πρώτη κιόλας μέρα της Συνόδου, διαβεβαιώνοντας ότι κανένα από τα πέντε κράτη δεν πρόκειται να παράσχει βοήθεια σε τρίτο κράτος για την επίθεση σε άλλο, δεν έβαζε εμπόδια μόνο στα στρατιωτικά σχέδια των ΗΠΑ. Αντανακλούσε τις αυξημένες προσδοκίες της Ρωσίας και για την ίδια την Κασπία θάλασσα, όπου υπάρχουν βεβαιωμένα 49 δισ. βαρέλια πετρέλαιο (τα μισά αποθέματα ενός μέλους του ΟΠΕΚ, όπως το Κουβέιτ) και 230 τρισ. κυβικά πόδια φυσικό αέριο!