ΕΙΔΗΣΕΙΣ, ΑΙΧΜΕΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ
Αθήνα τσιμεντόπετρα, στης γης την ξεραϊλα!
ΑΓΑΠΗΤΟΙ δημότες… «Δεν έχω πολλά να πω, διότι… δεν έχω κάνει σχεδόν τίποτα»! Σας θυμίζει κάτι το «συνθηματάκι» από την προεκλογική περίοδο; Είναι ελαφρώς παραλλαγμένο και δυστυχώς αντιπροσωπεύει την πολιτική της δημοτικής αρχής στο θέμα του πρασίνου. Την πολιτική της… «α-δενδροφύτευσης»!
ΠΑΡΤΕ για παράδειγμα την πλατεία Ομονοίας. Πλατεία «μοναδικού κάλλους» και «αισθητικής». «Υπέροχη», «μοναδική» και… «πανέμορφη»! Νομίζω ότι το «νέφος» βρήκε επιτέλους τη «γυναίκα των ονείρων του»… Μια πλατεία «όνομα και πράγμα», διότι οι Αθηναίοι «ομονοούν» απόλυτα ότι πρόκειται για το «υπέρτατο μνημείο τσιμέντου». Το ξερό αυτό «μνημείο», η δημοτική «οικολογική» πολιτική αντί να το ξηλώσει και να το αναμορφώσει περιβαλλοντικά με γνώμονα το πράσινο, μας αφήνει να το απολαμβάνουμε σε όλο το…γκρίζο μεγαλείο του! Ίσως βέβαια η έλλειψη πρασίνου να αντισταθμίζεται από εκείνα τα υπέροχα «νυχτολούλουδα», τα «μπουμπούκια», που μοιράζουν εκεί, κάθε βράδυ, τον λευκό θάνατο…
ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ όμως και εκείνη την «κακομοίρα» την πλατεία Κοτζιά μπροστά στο δημαρχείο… Νομίζω ότι ο δήμος, όταν την αναμόρφωσε, είχε στο μυαλό του μια πρωτοποριακή εκμετάλλευση της ηλιακής ενέργειας! Είπε δηλαδή ότι για να λυθεί το πρόβλημα των πολλών περιστεριών που κυκλοφορούν εκεί τους θερινούς μήνες και ενοχλούν με τα… γουργουρητά τους τα γραφεία της δημοτικής αρχής μια μόνο οικολογική λύση υπάρχει! Να τα απομακρύνουν διά της μεθόδου «λιοπύρι». «Τσιμέντο, πλάκες και ούτε ένα δέντρο», θα ήταν προφανώς η… φαεινή ιδέα! Έτσι, ο φυσικός… θερμοστάτης που θα δημιουργηθεί θα τα ζεματάει και ούτε «πουλί πετούμενο» δεν θα επιζεί! Συγχρόνως, θα λυθεί και το πρόβλημα των αδέσποτων σκύλων. Θα…ψήνονται και θα φεύγουν. «Με έναν σμπάρο, δυο τρυγόνια…»!
ΛΙΓΟ πιο κάτω υπάρχει βεβαίως και εκείνη η υπέροχη -και «μοσχοβολούσα»- πλατεία Μοναστηρακίου, στον σταθμό του Μετρό. Μια πλατεία που έχει κάτι από το… γεφύρι της Άρτας, αφού όλο υπό… ανάπλαση βρίσκεται! Μμμ, μιλάμε για ΤΟ μνημείο! «Υπέροχοι» κάδοι, «πανέμορφο» πάρκινγκ και φυσικά «πλούσιο» πράσινο. Να λοιπόν γιατί υπάρχει πρόβλημα με τα τραπεζοκαθίσματα στην περιοχή. Το «πολύ» πράσινο φταίει! Τα κρύβει και δεν μπορεί να τα εντοπίσει η Δημοτική Αστυνομία, για να επιβάλει πρόστιμα!
ΓΙΑ ΤΗΝ πλατεία Βάθη πάλι, τι θα λέγατε; «Αδελφούλα» της Ομόνοιας, η εν λόγω πλατεία, αποτελεί έναν… μοναδικό «αντιπνεύμονα» πρασίνου. Τι κήποι, τι δέντρα, τι ομορφιά… Στα διεθνή… «καλλιστεία πλατειών» θα ανακηρυσσόταν σίγουρα «μις μαυρίλα – ξεραΐλα»! Και φυσικά το σκηνικό συμπληρώνεται από τα γνωστά «μπουμπούκια» του λευκού θανάτου…
ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ άφησα τους δρόμους της πόλης, δρόμους πραγματικής οικολογικής αναισθησίας… Σε κανέναν δεν φυτεύεται από τον δήμο ούτε ένα νέο δέντρο και για να αντικατασταθεί ένα ξερό παλεύουν, μόνοι τους, λίγοι διαμερισματικοί σύμβουλοι…Προσέξτε, ρε παιδιά, εκεί στον Δήμο, μην από τα πολλά δέντρα που φυτεύετε, δημιουργηθεί κανένα… δάσος και δεν μπορούμε να απολαμβάνουμε, πλέον, την «υπέροχη» αρχιτεκτονική της τσιμεντούπολης… Αλέκο, πόσα δέντρα είχαν υποσχεθεί ότι θα φυτέψουν στην Αθήνα; Πόσα;
Μέρες αυτοδιοίκησης
ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ πλέον συνήθεια. Κάθε Οκτώβρη – Νοέμβρη οι άνθρωποι της αυτοδιοίκησης συγκεντρώνονται για 2-3 μέρες (όπως τα αποδημητικά πουλιά) και ύστερα ακολουθούν τη μοναχική τους πορεία για έναν ολόκληρο χρόνο… Κάθε Οκτώβρη ο εκάστοτε υπουργός ΕΣΔΑ αναπτύσσει τα οράματά του για μια «ισχυρή και αποτελεσματική αυτοδιοίκηση» στην πανηγυρική συνεδρίαση και αποχωρεί, ενώ οι εκπρόσωποι των άλλων κομμάτων τον καταγγέλλουν δεόντως. Ύστερα οι τοπικοί άρχοντες ανταλλάσσουν απόψεις, διατυπώνουν ψηφίσματα και στο τέλος της μέρας αναχωρούν όλοι πανευτυχείς για τη «μεγάλη» επιτυχία του συνεδρίου!
ΕΙΝΑΙ εντυπωσιακό ότι σε όλα τα συνέδρια τα ίδια θέματα έρχονται και ξαναέρχονται, λες και τίποτα δεν έχει αλλάξει σ’ αυτήν τη χώρα, 30 χρόνια τώρα. Πάντα συζητούμε για τις λιγοστές αρμοδιότητες, για τους ελλιπείς πόρους, το ασαφές θεσμικό πλαίσιο και άλλα παρόμοια. Σπάνια συζητούνται θέματα που καίνε. Θέματα που απασχολούν και ταλανίζουν τους πολίτες τους οποίους (υποτίθεται) έχουμε ταχθεί να υπηρετούμε!
ΔΕΝ ΣΥΖΗΤΟΥΜΕ τους λόγους που έχουν φέρει τους ΟΤΑ στην πρώτη θέση στα θέματα διαφθοράς και κακοδιαχείρισης. Δεν εξετάζουμε τις αιτίες που έχουν μετατρέψει τις πολεοδομίες σε συνδικάτο οργανωμένου οικονομικού εγκλήματος. Δεν προβληματιζόμαστε γιατί οι εργολάβοι στήνουν πάρτι στα δημαρχεία, γιατί οι δημοτικές επιχειρήσεις είναι καταχρεωμένες, γιατί οι οικονομικές υπηρεσίες των δήμων παίρνουν φωτιά….
ΟΛΟΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ότι στους δήμους δεν υπάρχει δημοκρατία, δεν λειτουργούν οι θεσμοί ελέγχου, επικρατεί αδιαφάνεια, η λογοδοσία είναι ανύπαρκτη, τα δημοτικά συμβούλια είναι διακοσμητικά στοιχεία και ότι ο δήμαρχος είναι απόλυτος μονάρχης! Και οι πολίτες; Το μόνο όπλο που τους έχει απομείνει είναι να καταφύγουν στη Δικαιοσύνη. Οι εισαγγελείς και τα δικαστήρια καλούνται όλο και πιο συχνά να αντιμετωπίσουν υποθέσεις πλαστογραφίας, ψευδών βεβαιώσεων, εκβιασμούς, παράνομες άδειες κ.λπ.
ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ που και τα τελευταία φώτα του συνεδρίου σβήνουν, αναρωτιέμαι ποιος άραγε έχει την ευθύνη που η τοπική αυτοδιοίκηση έχει περιπέσει σ’ αυτό το τέλμα. Φταίει η κεντρική εξουσία που αρνείται πεισματικά να αλλάξει τις δομές και να εκσυγχρονίσει το όλο σύστημα; Φταίνε οι άνθρωποι της Αυτοδιοίκησης που αναδεικνύονται κατώτεροι των περιστάσεων; Φταίνε οι πολίτες με τις επιλογές τους; Το βέβαιο είναι ότι όλοι μας καταστρέψαμε ένα από τα μεγαλύτερα οράματα της νεώτερης Ελλάδας, όλοι μας χάσαμε μια ακόμη ευκαιρία να φέρουμε τη χώρα μας στον 21ο αιώνα …