Δεν κάνουν τα ράσα… τον παπά!

Έπρεπε μετά από 12 χρόνια μεταπαπανδρεϊκής εποχής να καταλάβουν οι σύντροφοι του ΠΑΣΟΚ ότι δεν ήταν «στραβός ο γιαλός», αλλά «στραβά αρμένιζε» το πλοίο του ΠΑΣΟΚ;

Έπρεπε να φθάσει σε δύο εκλογικές ήττες, το 2004 και το 2007, για να καταλάβουν ότι η συνειδητή δεξιά πολιτική διολίσθηση δεν ήταν για το καλό και του κόμματος, αλλά και της δημοκρατικής κοινωνικής βάσης;

Έπρεπε να ανοίξει το θέμα της εκλογής προέδρου στο ΠΑΣΟΚ για να αρχίσουμε να συζητάμε για «αλλαγές» στην πολιτική, για προσέγγιση σε προοδευτικότερες λύσεις στα μεγάλα προβλήματα, για ανθρωποκεντρική πολιτική προς όφελος των πολλών;

«Κάλλιο αργά παρά ποτέ!» λέει ο θυμόσοφος λαός μας.

Ναι, είναι η ώρα, έστω και τώρα, πριν είναι αργά να επαναπροσδιορίσει το ΠΑΣΟΚ τον κοινωνικό του ρόλο και να αποδείξει με τις νέες θέσεις του και τις νέες πολιτικές του ότι είναι χρήσιμο στην κοινωνία. Όχι όμως ως μια άλλη «έκδοση» της ΝΔ, δηλαδή ίδιας κοινωνικοοικονομικής θεώρησης με άλλα πρόσωπα και με πιο συνετή διαχείριση της κυβερνητικής εξουσίας.

Το σύνδρομο της «στέρησης» των στελεχών, μεγάλων και μεσαίων, από την άσκηση κυβερνητικής εξουσίας, μετά την ήττα του 2004 (ήττα Σημίτη), δεν άφησε περιθώριο για ψύχραιμες πολιτικές αποφάσεις και διαυγείς θέσεις σε κρίσιμα πολιτικά και κοινωνικά θέματα. Αυτός ίσως ήταν και ο λόγος υιοθέτησης της άποψης περί «δεξιάς» παρένθεσης και το μόνο που θα έπρεπε να κάνουν ήταν να περιμένουν τα λάθη της κυβέρνησης της ΝΔ και να μετρούν τις μέρες για να αναλάβουν πάλι τη διακυβέρνηση της χώρας.

Έλα όμως που τα λάθη και η δεξιόστροφη πορεία τόσο της κυβερνητικής θητείας του Κ. Σημίτη όσο και των βεβιασμένων θέσεων και στάσης ως αντιπολίτευσης απογοήτευσαν τη λαϊκή βάση του κινήματος, αποκαρδίωσαν το πατριωτικό ΠΑΣΟΚ, δεν ενέπνευσαν τους μη προνομιούχους Έλληνες, αυτούς που και στη μεταπαπανδρεϊκή κυβερνητική θητεία δεν είδαν καλύτερες μέρες.

Η προετοιμασία και η ενημέρωση των πολιτών για την εισαγωγή του ευρώ στη ζωή μας δεν ήταν καθόλου επιτυχής. Αποτέλεσμα ήταν οι αλόγιστες αυξήσεις σε αγαθά με αξία από μία (1) δρχ. έως χίλιες (1.000) δρχ. επιπέδου 500% και πλέον. Η δραστική μείωση της αγοραστικής δύναμης της πλειονότητας των πολιτών είχε αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μια νέα γενιά νεόπτωχων.

Η ασυδοσία του τραπεζικού συστήματος και η δαιδαλώδης λειτουργία του κράτους και των υπηρεσιών, το άδικο φορολογικό σύστημα, η ασφαλιστική νομοθεσία, δεν επέτρεψαν και δεν επιτρέπουν στη «ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας», τη μικρομεσαία επιχείρηση, να σταθεί ανταγωνιστικά, με ποιοτικά προϊόντα και υπηρεσίες, σε ένα διεθνές περιβάλλον των «μεγαλοκαρχαριών» της παγκόσμιας οικονομίας.

Η πολιτική στάση του ΠΑΣΟΚ στο κατάπτυστο Σχέδιο Ανάν για το Κυπριακό λειτούργησε αρνητικά στα πατριωτικά αισθήματα της εθνικής υπερηφάνειας του Ελληνισμού.

Πρέπει, επιτέλους, έστω και επ’ ευκαιρία της εσωκομματικής αυτής διαδικασίας για ανάδειξη του νέου προέδρου του ΠΑΣΟΚ, να δούμε να αναδύεται το νέο ΠΑΣΟΚ της λαϊκής κυριαρχίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, του προστάτη των μη προνομιούχων Ελλήνων. Πρέπει επιτέλους να βρει τον δρόμο του, με έργα, με θέσεις, με πρωτοβουλίες, με καθαρές πολιτικές επιλογές, να ξαναγίνει το ΠΑΣΟΚ κίνημα ελπίδας και προοπτικής, κίνημα ειρήνης και σταθερότητας, κίνημα ρήξεων και αλλαγών, αλλαγών αρχίζοντας από τα ίδια τα στελέχη.

Με ειλικρίνεια και θάρρος να καταδικάσουν και να κατονομάσουν τις λαθεμένες πολιτικές του πρόσφατου παρελθόντος και να ζητήσουν συγγνώμη γι’ αυτά τα λάθη και τις παραλείψεις.

Πολιτικός ηρωισμός και αριστερή στροφή δεν είναι μόνο η διατύπωση καθαρών πολιτικών θέσεων και προτάσεων, αλλά και η αυτοκριτική και η ανάληψη των ευθυνών και βέβαια η συγγνώμη.

Δεν είναι δυνατόν να λένε για αλλαγή πολιτικής και ταυτόχρονα να δέχονται ότι όλα στο πρόσφατο κυβερνητικό παρελθόν ήταν τέλεια και «καλώς γενόμενα».

Το πολιτικό θάρρος και η ευπρέπεια που πρέπει να διακρίνει τον πρόεδρο της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης, την οποία θέλει να εκφράζει το ΠΑΣΟΚ, απαιτεί καθαρές κουβέντες και πράξεις. Σ’ ένα τέτοιο ΠΑΣΟΚ, προφανώς έχουν πολιτική στέγη και οι βαθιά πολιτικοποιημένοι και θαρραλέα διαφωνίσαντες σύντροφοι του ΔΗΚΚΙ, ώστε όλοι μαζί να εμπνεύσουμε την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού.

Γιατί μεγάλο ΠΑΣΟΚ δεν είναι η επίπλαστη συνένωση με αυτοσκοπό τη νίκη και την εξουσία, αλλά μεγάλο ΠΑΣΟΚ είναι αυτό που διεισδύει και εκφράζει το μεγάλο κομμάτι του ελληνικού λαού, ώστε να γίνει αναγκαίο πλειοψηφικό ρεύμα. Τίποτα δεν θεωρείται αυτονόητο, όλα κρίνονται και για όλα κρινόμαστε!

Ήρθε η ώρα ο Γιώργος Παπανδρέου να δείξει εμπράκτως ότι μπορεί να κάνει τομές, αλλαγές, νέα πολιτική πρόταση.

Ο δημοκρατικός λαός περιμένει πολλά, ελπίζει ακόμα, έχει υπομονή!

Αρκεί να μη νομίζουν πως μόνο «τα ράσα κάνουν τον παπά»!

Γιώργος Δ. Μητροπέτρος

Οικονομολόγος

Πρ. στέλεχος του ΔΗΚΚΙ υπό εκκαθάριση