ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ρε γαμώτο

Παζάρια για κάτι που μας ανήκει δεν συγχωρούνται.

Όσο κι αν μας λένε ότι το θέμα είναι πολύ δύσκολο, ότι η Ελλάδα είναι σε δυσχερέστατη θέση, δεν είναι δυνατόν να γίνει η οποιαδήποτε υποχώρηση, επειδή το θέλουν τα Σκόπια.

Είμαστε κυρίαρχο κράτος, ανεξάρτητο, ελεύθερο. Αλίμονο αν δεν μπορούμε να προστατεύσουμε την κληρονομιά μας, την Ιστορία μας.

Αλίμονο αν κατεβάζουμε τα… βρακιά μας σε κάθε ιταμή πρόκληση.

Είναι δυνατόν να βάζει όρους ένα κρατίδιο πεινασμένων, που μέχρι πριν από λίγα χρόνια το κατέγραφαν οι σημερινοί φίλοι του και προστάτες του Αμερικανοί ως «εχθρό της Δύσης», και να καλείται η Ελλάδα να υποταχθεί; Και να το ΣΥΖΗΤΑΜΕ;

Καλά, εκείνη η ελληνική υπερηφάνεια, η ελληνική λεβεντιά, η αξιοπρέπεια, αλλά και ο σεβασμός σε τούτη τη γη, που πριν από 67 χρόνια δεν υπολόγισε τις σιδηρόφρακτες στρατιές του Άξονα που στο πέρασμα τους παραδόθηκαν πανίσχυρες χώρες της Ευρώπης, και είπε το «ΟΧΙ», σήμερα να συμπεριφέρεται σαν φοβισμένο ανθρωπάκι;

Αν αύριο τα Σκόπια μάς ζητήσουν και τα εδάφη που καλύπτει η Μακεδονία μας, γιατί είναι συνέχεια του κράτους τους, βάζοντας τα θεμέλια για «Μακεδονία του Αιγαίου», τι θα γίνει… Πάλι θα υποχωρήσουμε, πάλι θα τρέξουμε να τους πούμε «πάρτε ό,τι θέλετε»;

Καλά, δεν τρέχει αίμα ελληνικό στις φλέβες μας; Στερέψαμε… Ξεχάσαμε τους αγώνες μας; Η Κίρκη της καλοπέρασης και του καναπέ μάς μετέβαλε σε δειλούς, άβουλους και μοιραίους για το αύριο τούτης της γης και της φυλής μας.

Κανένας δεν υπάρχει σήμερα να πει ένα νέο «ΟΧΙ» στους δυνατούς που μας εκβιάζουν; Και να πάψουν να ψάχνουν για Εφιάλτες…

Θα καταντήσουμε να ζηλεύουμε τα Σκόπια, μια σπιθαμή γης που ξέρει να διεκδικεί και να αρπάζει και να επιβάλλει τους όρους της…

Αν τόσο κατρακυλήσαμε, αν λησμονήσαμε ολότελα το χθες μας, ας πάρουμε… παράδειγμα τα Σκόπια και ας αντιγράψουμε τη στάση τους…

Αν δεν ντρεπόμαστε…