Προσωπική ήττα της Ντόρας η «τυφλή» στήριξη των ΗΠΑ στα Σκόπια

Στα δυόμισι περίπου χρόνια της ηγεσίας της κυρίας Μπακογιάννη στο υπουργείο Εξωτερικών η Ελλάδα υπέστη τον μεγαλύτερο διασυρμό.

1) Βγάζει γλώσσα ο πρόεδρος ενός κρατιδίου μέσα στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ότι η ονομασία της χώρας του είναι «Δημοκρατία της Μακεδονίας», κόντρα στις ελληνικές θέσεις.

2) Ο αμερικανός διαμεσολαβητής μονοπωλεί τη θέση των Σκοπίων και σπιλώνει το σύμβολο του Ελληνισμού, τον Μέγα Αλέξανδρο, ως ένα σφαγέα, και

3) η Συρία, έναντι κάποιων αργυρίων, νομιμοποιεί τα διαβατήρια του ψευδοκράτους!

4) Η Τουρκία να απειλεί εμάς και την Κύπρο, για τις έρευνες για πετρέλαια στη θαλάσσια περιοχή γύρω από την Μεγαλόνησο.

Εκτός απʼ αυτές τις μεγάλες… επιτυχίες της υπουργού Εξωτερικών, κατάφερε η κυρία Ντόρα, με τη δήλωση για την εγκατάσταση στη χώρα αντιπυραυλικής ζώνης κατά της Ρωσίας, να προκαλέσει την οργή του Πούτιν, ο οποίος ζήτησε αμέσως εξηγήσεις και παρ’ ολίγον να χάναμε την στήριξη της Ρωσίας σε άλλα ουσιαστικά θέματα.

Βέβαια αυτή η θέση κατά της Ρωσίας της υπουργού Εξωτερικών είναι μια ξεκάθαρη εξυπηρέτηση της Ουάσινγκτον.

Το ερώτημα είναι αν αυτή η εξυπηρέτηση της κυρίας Ντόρας μάς εξασφάλισε την αμερικανική στήριξη σε κάποια από τα δικά μας ανοικτά εθνικά θέματα. Ή απλώς πήρε κάποια χαμόγελα και φιλιά από τη φίλη της Κοντολίζα για τις υπηρεσίες που πρόσφερε και κάποιες υποσχέσεις ότι όταν τεθεί θέμα διαδοχής του Καραμανλή θα την έχουν υπʼ όψιν;

Δυστυχώς όμως τίποτα δεν εξασφάλισε η υπουργός Εξωτερικών από τη συμμετοχή μας στην αντιπυραυλική ζώνη κατά της Ρωσίας.

Γιατί αν έπαιρνε, τότε πώς εξηγείται η στήριξη της Ουάσινγκτον στα Σκόπια και τα όσα είπε ο κ. Νίμιτς, ότι ο Μέγας Αλέξανδρος είναι σφαγέας; Και μη μας πουν ότι αυτή είναι η προσωπική άποψη του κ. Νίμιτς. Γιατί όποιος αποδέχεται αυτή την εξήγηση είναι πολύ αφελής.

Το συμπέρασμα που βγήκε από τη θέση των ΗΠΑ στο θέμα του ονόματος των Σκοπίων είναι ένα και μόνο: η Ντόρα δεν έχει καμία επιρροή στην Ουάσινγκτον. Δεν την υπολογίζουν, δεν την μετράνε. Και απ’ αυτήν την άποψη θα πρέπει να περιμένουμε τα χειρότερα. Από τη στιγμή μάλιστα που το υπουργείο Εξωτερικών δεν αντιδρά αμέσως σ’ αυτές τις πρωτοφανείς προκλήσεις… που είναι απαράδεκτες προς ένα κράτος φιλικό και σύμμαχο.

Και επομένως από δω και πέρα την ευθύνη για τις εξελίξεις στα εθνικά μας θέματα τη χρεώνεται ο ίδιος ο πρωθυπουργός.

Μπορεί να εξασφαλίζει στον Καραμανλή η συμμετοχή της Ντόρας στην κυβέρνηση τη σιωπή και τη στήριξη του Μητσοτακαίικου, εις βάρος όμως της πορείας των εθνικών μας θεμάτων… που φυσικά χρεώνεται ο ίδιος ο πρωθυπουργός… αφού ο λαός που τον ψήφισε τον Καραμανλή ξέρει…