Πλήρης η στήριξη των συνδικαλιστών της ΠΑΣΚΕ στον Γ. Παπανδρέου
Η «μάχη των συνδικαλιστών» για την ανάδειξη του νέου προέδρου του ΠΑΣΟΚ ξεκινά (δημοσίως) τις αμέσως επόμενες μέρες σε κλίμα έντονης αντιπαράθεσης, καθώς: Αναφορές του κ. Ευάγ. Βενιζέλου «για οργανώσεις συνδικαλιστών» ή «οργανώσεις ρουσφετιών και μηχανισμών» (σ.σ.: έγιναν σε συνέντευξή του στον τηλεοπτικό σταθμό Alpha) όπως και οι μεμονωμένες έως τώρα δηλώσεις υποστήριξης στο πρόσωπό του σημαντικών πρώην συνδικαλιστικών στελεχών, π.χ. του πρώην προέδρου της ΓΣΕΕ κ. Λάμπρου Κανελλοπούλου και του πρώην προέδρου του ΕΚΑ κ. Γρηγ. Φελώνη, «εξώθησαν» προβεβλημένα στελέχη της ΠΑΣΚΕ (ιδιωτικός τομέας) να προετοιμάσουν και να ανακοινώσουν μέσα στη βδομάδα διακήρυξη υποστήριξης προς το πρόσωπο του κ. Γ. Παπανδρέου.
Στον δημόσιο τομέα, πάντως, ο γραμματέας της ΠΑΣΚ/ΔΥ Κώστας Παπαντωνίου και το στέλεχος της παράταξης Γ. Σουλελές έχουν ήδη τοποθετηθεί δημοσίως υπέρ του κ. Παπανδρέου. Τώρα ΠΑΣΚΕ και ΠΑΣΚ/ΔΥ φαίνεται να αναθεωρούν την αρχική στάση τους περί ίσων αποστάσεων απέναντι και στους τρεις υποψηφίους προέδρους και να προκρίνουν την έκφραση επισήμως και δημοσίως της προτίμησής τους στον κ. Παπανδρέου. Και αυτό παρά τα επιχειρήματα που είχαν διατυπωθεί σε συνεδρίαση της ΠΑΣΚΕ, σύμφωνα με τα οποία η συνδικαλιστική παράταξη, παρότι στη συντριπτική πλειοψηφία» της στηρίζει τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, «ώφειλε» να μην εμπλακεί στις προεκλογικές διενέξεις, προκειμένου να διευκολυνθεί η συνεργασία της με τον όποιο πρόεδρο εκλεγεί στην ευρεία ψηφοφορία της 11ης Νοεμβρίου. Έτσι είναι πιθανό να υπάρξει κοινή διακήρυξη, όχι ως ΠΑΣΚΕ, αλλά των προβεβλημένων εκπροσώπων της.
Στην τροποποίηση της αρχικής στάσης της ΠΑΣΚΕ συνέβαλε και το γεγονός πως πληροφορίες ανέφεραν ότι τις επόμενες μέρες θα υπάρξει κοινή διακήρυξη συνδικαλιστικών στελεχών και μάλιστα προέδρων Εργατικών Κέντρων και Ομοσπονδιών, που θα τάσσονται υπέρ του κ. Βενιζέλου και θα παραθέτουν πολιτικά επιχειρήματα για την επιλογή τους αυτή. Σύμφωνα με πληροφορίες μας, ανάμεσα στα στελέχη αυτά συγκαταλέγονται οι πρόεδροι των Εργατικών Κέντρων Ελευσίνας, κ. Δ. Σκαρμούτσος, Βόλου, Ηλ. Τάσιος, Κομοτηνής, Παν. Μαγαλιός, Πρέβεζας, Κ. Καζαντζίδης και βεβαίως Θεσσαλονίκης, Κ. Γιαννόπουλος. Από τον χώρο των Ομοσπονδιών, πάντα σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, υπέρ του κ. Βενιζέλου θα τοποθετηθεί ο πρόεδρος της ΟΣΠΑ κ. Μαν. Πατέστος.
Σε επίπεδο στελεχών φαίνεται πως οι υποστηρικτές του κ. Παπανδρέου υπερτερούν στο συνδικαλιστικό κίνημα, ενώ οι υποστηρικτές του κ. Βενιζέλου υποστηρίζουν πως πλειοψηφούν στη βάση των εργαζομένων που ανήκουν στο ΠΑΣΟΚ. Έτσι, οι «βενιζελικοί» συνδικαλιστές θα προβάλουν την υποστήριξη που παρείχε δημοσίως ο κ. Βενιζέλος σε σειρά θέσεων του συνδικαλιστικού κινήματος, τονίζοντας με έμφαση πως η υποστήριξη αυτή εκφράστηκε σε ανύποπτο χρόνο και μάλιστα πολύ πριν από τη διεξαγωγή των τελευταίων βουλευτικών εκλογών και τουλάχιστον σε μία από τις περιπτώσεις αυτές (στον νόμο για τις εργασιακές σχέσεις) η διαφοροποίηση έγινε επί κυβερνήσεως του Κ. Σημίτη.
«Αγνοούμε όλες αυτές τις διαφοροποιήσεις του κ. Βενιζέλου και δεν γνωρίζουμε πότε και πού έγιναν», απαντούν συνδικαλιστικά στελέχη της πλευράς του Γ. Παπανδρέου, τα οποία υποστηρίζουν ότι η δεξιά στροφή του ΠΑΣΟΚ ξεκίνησε από το 1996. Τα ίδια στελέχη υποστηρίζουν πως ο κορμός της ηγεσίας της ΠΑΣΚΕ είχε επανειλημμένως διαφοροποιηθεί σε εσωκομματικό επίπεδο από την κοινωνική και οικονομική πολιτική που ακολουθήθηκε κυρίως μετά το 2000, προβλέποντας μάλιστα τις δυσμενείς επιπτώσεις που θα είχε η εφαρμογή της…
Είναι προφανές πως η άμεση πια ανάμειξη των συνδικαλιστών υπέρ του ενός ή του άλλου υποψηφίου θα επηρεάσει και το «κοινωνικό πρόσωπο» που θα παρουσιάσουν οι τρεις διεκδικητές της προεδρίας του ΠΑΣΟΚ. Και πολλοί είναι αυτοί που δεν αποκλείουν οι θέσεις αυτές τελικώς να συγκλίνουν, αφού είναι ευνόητο ότι όλοι επιθυμούν να έχουν τη στήριξη ενός μαζικού χώρου, όπως είναι αυτός των εργαζομένων. Και βεβαίως η εκκρεμότητα που υπάρχει ως προς το πρόσωπο του νέου προέδρου δημιουργεί ως έναν βαθμό «αμηχανία» στις συνδικαλιστικές ηγεσίες ΠΑΣΚΕ και ΠΑΣΚ/ΔΥ. Για παράδειγμα, στο θέμα του εθνικού διαλόγου για την αναμόρφωση του ασφαλιστικού συστήματος και μη γνωρίζοντας ποια θα είναι η θέση του όποιου νέου προέδρου, τόσο σε επίπεδο ΓΣΕΕ όσο και σε επίπεδο ΑΔΕΔΥ, επιλέχθηκε η συμμετοχή στις κοινοβουλευτικές επιτροπές και μόνο σ’ αυτές, στάση που συνιστά και συμμετοχή στον επικείμενο διάλογο, αλλά ταυτοχρόνως και μη νομιμοποίηση του διαλόγου, όπως τον επεδίωκε ο υπουργός Απασχόλησης Βασ. Μαγγίνας.
Οι «αναφορές Βενιζέλου» συσπείρωσαν πάντως στελέχη και μέλη της ΠΑΣΚΕ που διείδαν «απαξίωση» της παράταξης και ενδεχομένως μια άλλη σχέση με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, εφόσον εκλεγεί ο κ. Βενιζέλος. Και δεν αποκλείεται μέχρι την 11η Νοεμβρίου να ξεσπάσει και στον χώρο των συνδικαλιστών του ΠΑΣΟΚ μια ανάλογη διαμάχη και όξυνση, όπως αυτή παρατηρείται μεταξύ των μελών και στελεχών του Κινήματος. Μάλιστα οι γνωστές θέσεις του κ. Αλ. Παπαδόπουλου σχετικά με τα όρια συνταξιοδότησης θεωρήθηκαν «πρόκληση» απέναντι στο συνδικαλιστικό κίνημα γενικότερα, που αγωνίζεται για να μην τροποποιηθούν τα όρια αυτά σε μια πιο αρνητική κατεύθυνση. Και η υποστήριξη που φαίνεται να παρέχει ο κ. Παπαδόπουλος προς τον κ. Βενιζέλο μοιάζει για πολλούς με «ορόσημο» για συντηρητικές πολιτικές που θα πλήξουν τους εργαζόμενους και θα συμβάλουν σε μια πιο εμφανή απομάκρυνσή τους από το ΠΑΣΟΚ.