στα Ενδoτερα των ομάδων

→ Tι στιγμές ζήσαμε τις προηγούμενες ημέρες; Όπου κι αν στρέφαμε τα μάτια μας βλέπαμε χαρούμενα πρόσωπα, παρά τις τέσσερις ήττες που έγραψε η ιστορία το βράδυ της Πέμπτης…

→ Ειδικά οι οπαδοί του Ολυμπιακού έλαμπαν, όπως τα λαμπιόνια στο χριστουγεννιάτικο δέντρο της πλατείας Κοτζιά. Δεν λέω για την πλατεία Δημαρχείου στον Πειραιά, διότι εκεί ο Φασούλας ενδέχεται να μη στολίσει δέντρο, λόγω οικονομικού ανοίγματος.

→ Λέω, όμως, να αφήσω στην άκρη τα μεγαλεία της Ευρώπης και να ασχοληθώ με την ελληνική μιζέρια. Κυρίως επειδή εντυπωσιάστηκα την προηγούμενη Κυριακή από τον «διπλανό».

→ Ο άνθρωπος έγραφε από την Παρασκευή όσα έγιναν το Σάββατο και την Κυριακή. Λες και διάβαζε βουλωμένο γράμμα.

→ Το μεγαλύτερο ρεπορτάζ αφορούσε στα κατορθώματα της διαιτησίας. O τίτλος ότι οι «οι διαιτητές θα κρίνουν τα πάντα» αποτύπωνε ανάγλυφα τις εξελίξεις τις επόμενης μέρας.

→ Θα ασχοληθώ, λοιπόν, με τη διαιτησία. Υπάρχει, άλλωστε, πολύ ζουμί στον συγκεκριμένο χώρο.

→ Υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη από την αυριανή σύσκεψη για νουθεσίες στους διαιτητές; Ασφαλώς και αποτελεί ατράνταχτο επιχείρημα, για να αντιληφθεί ο κάθε αδαής πως «τίποτα δεν έχει αλλάξει, τίποτα δεν είναι όπως παλιά».

→ Όπως μου μετέφερε μια παλιά καραβάνα της διαιτησίας, «κάθε χρόνο αποδεικνύεται σοφή η φράση του Φιλιππίδη, ο οποίος είχε πει ότι γκρεμίστηκε η παράγκα και χτίστηκε πολυκατοικία». Κάπως έτσι φαίνονται τα πράγματα την τελευταία τριετία.

→ Με το μεγάλο παιχνίδι να γίνεται μέσω των παρατηρητών, οι οποίοι βαθμολογούν τους διαιτητές και ουσιαστικά καταρτίζουν τους πίνακες. Γι’ αυτό και γίνεται χαμός για μια θέση στους πίνακες παρατηρητών.

→ Γενικά, η διαιτησία έχει ψωμί. Γι’ αυτό και βγαίνουν διαρκώς νέα πρόσωπα στο προσκήνιο. Καλή ώρα (;) σαν το παλικάρι που ορίστηκε και διηύθυνε χθες τον αγώνα Ολυμπιακός – Καλαμαριά.

→ Ο Σταύρος Τριτσώνης έκανε ντεμπούτο στον χθεσινό αγώνα των «ερυθρολεύκων». Άγνωστος μεταξύ… αγνώστων ήταν το παλικάρι, για το οποίο δεν υπήρχε μέχρι την Παρασκευή ούτε ένα στοιχείο στην επίσημη ιστοσελίδα της ΕΠΟ.

→ Το αποκορύφωμα;
Όπως προκύπτει από τη φωτογραφία, ο συγκεκριμένος διαιτητής, για τον οποίο έχω ακούσει καλά λόγια, γεννήθηκε το… 1900! Τέτοια ενημέρωση είχε η ΕΠΟ για έναν διαιτητή στον οποίο εμπιστεύθηκε αγώνα της Σούπερ Λίγκας.

→ Η αδιαφορία που έδειξαν οι υπεύθυνοι της ιστοσελίδας αναδεικνύει τον τρόπο που αντιμετωπίζουν τους διαιτητές στην Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία. Όλοι είναι αναλώσιμοι, μέχρι να αντιληφθούν τι ακριβώς συμβαίνει στον χώρο.

→ Εγώ, όμως, αποφάσισα να ασχοληθώ με τη διαιτησία, για να δώσω απαντήσεις σε πολλά από τα ερωτήματα που απασχολούν τους φιλάθλους. Με βασικότερο όλων τους βαθμούς που βάζουν οι παρατηρητές.

→ Στην ιστοσελίδα της ΕΠΟ αναρτήθηκε την περασμένη Δευτέρα η βαθμολογία που έδωσαν οι παρατηρητές στους διαιτητές των αναμετρήσεων για την 3η αγωνιστική. Μεταξύ άλλων, μας εντυπωσίασε το 7,4 που πήρε ο Τεροβίτσας από τον Τάσο Κακλαμάνο.

→ Προσωπικά δεν με ενδιαφέρουν οι επαγγελματικές δραστηριότητες του αρκάδα παράγοντα της διαιτησίας.

Ούτε θεωρώ πώς έχει σχέση το συγκεκριμένο θέμα με τις ενέργειές του στο ποδόσφαιρο.

→ Καλό θα ‘ναι να ξεχάσουμε για λίγο τη… συνωμοσιολογία. Έστω και στις μέρες μας είναι δύσκολο εγχείρημα.

→ Πάμε, λοιπόν, στην ανάλυση. Θα σας τα κάνω πενηνταράκια, για να μπορείτε να καταλάβετε όλοι σας τι ακριβώς συμβαίνει.

→ Η ΟΥΕΦΑ έχει εκδώσει συγκεκριμένες οδηγίες για τους διαιτητές, αλλά και για τους παρατηρητές. Στους πρώτους έχει δώσει κανόνες παιχνιδιού, αλλά και συμπεριφοράς, τόσο εντός όσο κι εκτός γηπέδου.

→ Για τους δεύτερους έχει σημασία μόνο η συμπεριφορά τους εντός γηπέδου. Κυρίως, όμως, ο τρόπος που πρέπει να βαθμολογούν τους διαιτητές.

→ Σύμφωνα, λοιπόν, με τις οδηγίες της ΟΥΕΦΑ, οι παρατηρητές βαθμολογούν πέντε τομείς. Συγκεκριμένα, εξετάζουν την εφαρμογή κανονισμών, τον πειθαρχικό έλεγχο, τη φυσική κατάσταση, το διαγώνιο σύστημα και την προσωπικότητα.

→ Σε κάθε κατηγορία μπαίνει ξεχωριστός βαθμός. Στο τέλος γίνεται η πρόσθεση, η διαίρεση διά του πέντε και βγαίνει ο μέσος όρος, ο οποίος ανακοινώνεται στην ιστοσελίδα της ΕΠΟ.

→ Ο Τεροβίτσας, λοιπόν, πήρε 5 στην εφαρμογή κανονισμών. Πώς ανέβηκε η βαθμολογία του στο εξωπραγματικό 7,4; Είναι μια εύλογη απορία.

→ Αν βάλουμε από 8 στις υπόλοιπες κατηγορίες, το σύνολο φτάνει στο 37.
Αν το διαιρέσουμε διά του 5, βγάζουμε το 7,4 που συμπίπτει με τη βαθμολογία του Τεροβίτσα.

→ Απλά μαθηματικά είναι η υπόθεση. Με τον διαιτητή να παραπέμπεται στην Πειθαρχική, όταν οργιάζει όπως ο Τεροβίτσας, αλλά κερδίζει σε βάθος χρόνου διότι στο τέλος οι διαγραφές γίνονται με βάση τη συνολική βαθμολογία.

→ Το οξύμωρο της υπόθεσης είναι πώς βγαίνει το 8άρι στην προσωπικότητα, τη φυσική κατάσταση και το διαγώνιο σύστημα, όταν υπάρχει πρόβλημα στην εφαρμογή κανονισμών. Όταν έχουμε έναν διαιτητή που παίζει καλά το διαγώνιο σύστημα, καταφέρνει να βρίσκεται κοντά στις φάσεις χάρη στην αξιόλογη φυσική του κατάσταση, τότε είναι απίθανο να χάνει φάσεις.

→ Ο Τεροβίτσας, όμως, έχασε τις 3 στις 4 δύσκολες που του έλαχαν στη διάρκεια του αγώνα. Κι, όμως, ο Κακλαμάνος τον βαθμολόγησε με 8 σε όλους τους άλλους τομείς.

→ Αν δεν υπήρχε τηλεοπτική κάλυψη των αναμετρήσεων, τότε θα είχαμε ακόμα χειρότερες βαθμολογίες. Αλλά γι’ αυτό υπάρχουν τα κανάλια, που σε αυτό το θέμα βοηθάνε σημαντικά το ποδόσφαιρο.

→ Ίσως εκεί να οφείλεται και η κατηγορηματική αντίθεση του Βασίλη Γκαγκάτση για την πληθώρα των τηλεοπτικών μεταδόσεων. Επειδή η κάμερα εκθέτει τους διαιτητές και τους βοηθούς.

→ Όπως εκθέτει τους παρατηρητές ο σχολιασμός των επίμαχων φάσεων. Διότι αν αυτές περνούσαν στο ντούκου, δίχως το σχόλιο καθηγητών διαιτησίας και χωρίς να μπαίνουν ως ξεχωριστή ενότητα στις τηλεοπτικές εκπομπές, τα όργια των διαιτητών θα αναδεικνύονταν μόνο στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων.

→ Μόνο που χωρίς εικόνα δεν μπορεί να δει η κοινή γνώμη τι ακριβώς έπραξε κάθε διαιτητής. Πώς διαμόρφωσε ένα αποτέλεσμα με τα λάθη του ή τις παραλείψεις του.

→ Και μια και μιλάγαμε για τον διαιτητή του αγώνα Ολυμπιακός – Καλαμαριά, κάποιος μου σφύριξε ότι στα χθεσινά φύλλα των εφημερίδων υπήρχαν σχόλια για την αδυναμία του στο κόκκινο. Όχι, βέβαια, της … φωτιάς, αλλά του Ολυμπιακού.

→ Μα, οι διαιτητές δεν σφυρίζουν σύμφωνα με τις συλλογικές προτιμήσεις τους. Αλίμονο στο ποδόσφαιρο, εάν συνέβαινε κάτι τέτοιο…