Κλίνατε επʼ αρίιιστερά!

Όμως είναι άδικο, αποπροσανατολιστικό και λυγρό, να υποστηρίζουμε ότι χάσαμε γιατί υπονομεύθηκε ο Γιώργος! Και πριν συνεχίσω, προκαλώ τους υποστηρικτές της άποψης αυτής να πούνε ποιος και με ποια ενέργειά του έθεσε εμπόδια και απαξίωσε το έργο του προέδρου. Αλλά, αν έγινε κάτι τέτοιο, γιατί ο πρόεδρος δεν έκοβε και του κάθε υπονομευτή το κεφάλι, όπως μόνος του χωρίς απόφαση οργάνου, και κάποιες φορές χωρίς σοβαρό λόγο, διέγραψε ή δεν συμπεριέλαβε στο ψηφοδέλτιο πλείστα όσα στελέχη μας; Άλλωστε, νομίζω ότι είμαστε ένα δημοκρατικό κόμμα που μπορεί ο καθένας να λέει την άποψη του και να συζητά ελεύθερα το κάθε πρόβλημά. Και ποτέ δεν σημαίνει ότι η κάποια διαφωνία συνιστά υπονόμευση. Μόνο σε άλλης μορφής καθεστώτα ανθούν τέτοιες αντιλήψεις. Στο δικό μας όχι.

Λοιπόν φίλοι και σύντροφοι ξέρετε γιατί χάσαμε; Γιατί όλα γενικά τα στελέχη μας, συνηθισμένα χρόνια τώρα να κυβερνούν, δεν ξέρανε να κάνουν αντιπολίτευση. Και συγκεκριμένα:

α) Επί τριάμισι χρόνια -πρόεδρος και ολόκληρο το κόμμα- υπερασπίστηκαν αμετακίνητα το έργο των προκατόχων κυβερνήσεων Σημίτη, κόντρα στην εκφρασθείσα πανηγυρικά το 2004 αποδοκιμασία του λαού.

β) Επί τριάμισι ολόκληρα χρόνια κατηγορούσαμε την κυβέρνηση για την απογραφή. Αφού βλέπαμε ότι δεν πείθουμε τον λαό, γιατί συνεχίζαμε να επιμένουμε και μάλιστα σ’ ένα γήπεδο που απεδείχθη όχι αβανταδόρικο για μας;

Υπήρξε το μεγαλύτερο λάθος μας, αφού οι περισσότεροι και ουδέτερα τοποθετημένοι οικονομολόγοι και η ΕΕ αναγνώρισαν ότι το έλλειμμα που αφήσαμε δεν ήταν 2,8%, αλλά πάνω από 6%. Και δεν είναι τυχαίο ότι ο λαός δεν εξέλεξε τον υπεύθυνο της τότε οικονομικής μας πολιτικής κ. Χριστοδουλάκη και εκφράζω αμφιβολίες αν θα ψήφιζε και τον κ. Σημίτη, αν ήθελε σταυρό.

γ) Η Νέα Δημοκρατία έδωσε τη μάχη το 2004 επάνω στο θέμα της διαπλοκής και της διαφθοράς. Στα τριάμισι δε χρόνια που είχε τον έλεγχο της διοίκησης στα χέρια της δεν ανακάλυψε κανένα σκάνδαλο που συνέβη επί των ημερών μας και δεν έστειλε κανένα από τα στελέχη μας στον Εισαγγελέα. Η μοναδική δίκη που έγινε με δικούς μας κατηγορούμενους ήταν το σκάνδαλο του Παντείου Πανεπιστημίου, που όμως δεν παραπέμφθηκε στη Δικαιοσύνη από τη ΝΔ, αλλά από την προηγούμενη δική μας κυβέρνηση του κ. Σημίτη.

Ακόμη υπενθυμίζω ότι, παρά τις ατέρμονες και σκληρές προσπάθειες της κυβέρνησης της ΝΔ, δεν κατάφερε να κτυπήσει τη διαπλοκή με τη σημαία της οποίας εξελέγη. Ιδιαίτερα στο θέμα του βασικού μετόχου κατατροπώθηκε, με αποτέλεσμα τον τελευταίο χρόνο να δίνει και η ίδια έργα στους διαπλεκόμενους εκδότες. Αντίθετως, υπήρξε πλήθος σκανδάλων (υποκλοπές, απαγωγές, κουμπάροι, ομόλογα κ.λπ.) που απαξίωσαν την εικόνα της κυβέρνησης. Και όμως, όλα αυτά τα σηπτικά φαινόμενα εξαχνώθηκαν στην πυρά της υπόθεσης Παπακωνσταντίνου, που αφού τον λιβανίζαμε επί 3ήμερον, τελικά υποχρεωθήκαμε να τον διώξουμε.

δ) Δεν έδωσε τη μάχη που ανέμενε ο κόσμος μας για την ακρίβεια των ειδών πρώτης ανάγκης, που δεν μπόρεσε να τιθασεύσει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.

ε) Αποχωρήσαμε από τη διαδικασία της αναθεώρησης του Συντάγματος χωρίς να καταλάβει ο λαός το γιατί. Και το χείρον είναι ότι επιμένουμε!

στ) Αν και ζητήσαμε εκλογές από τον Φλεβάρη, το πρόγραμμά μας δόθηκε στον λαό την τελευταία εβδομάδα προ των εκλογών και μάλιστα χωρίς να ασχοληθεί κανένας μ’ αυτό. Έτσι δεν ξέραμε ποιες είναι οι θέσεις μας στην Παιδεία, στην Υγεία, στην Κοινωνική ασφάλιση, στην Απασχόληση και τη Διοίκηση του Κράτους.

ζ) Πρόταση για την επίλυση του Ασφαλιστικού δεν ακούσαμε. Αυτά που λέει το… «πρόγραμμά» μας συνιστούν επέκταση κοινωνικών παροχών και όχι σχέδιο επίλυσης του Ασφαλιστικού. Στο σημείο αυτό, θα πρέπει να επισημάνουμε ότι το ΠΑΣΟΚ φάνηκε από το πρόγραμμά του, και σε συνδυασμό με την επιμονή μας στον Νόμο Ρέππα, ότι δεν έχει πρόθεση επίλυσης του προβλήματος και αυτό δημιούργησε σοβαρό σκεπτικισμό για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην παράταξη μας.

η) Ο λαός μας δεν ξέρει τι θέλουμε στην Παιδεία.

Ναι στο άρθρο 16, αλλά… δεν το ψηφίζουμε.

Ναι στην εξυγίανση του συστήματος, αλλά μη θίγουμε τους αιώνιους φοιτητές.

Ναι στην αναβάθμιση της Παιδείας, αλλά χωρίς αξιολόγηση του διδακτικού δυναμικού.

Ναι στο απαραβίαστο του ασύλου, αλλά μόνο για την αστυνομία και όχι τους κουκουλοφόρους!

Πότε άραγε θα έπρεπε να απαντηθούν τα παραπάνω ερωτήματα; Μετά τις εκλογές;

θ) Πρόγραμμα για την Υγεία ανύπαρκτο. Αναμάσημα των συνδικαλιστικών αιτημάτων (προσωπικό κ.λπ.) χωρίς πλήρη ένταξη των κλάδων Υγείας όλων των Ταμείων στο υπ. Υγείας και αγνόηση των αχαλίνωτων δαπανών (800 ? την ημέρα στοιχίζει ο άρρωστος στα νοσοκομεία μας, πού θέλετε να φτάσουμε κύριοι;) χωρίς προσδιορισμό νέων πηγών χρηματοδότησης δεν είναι πρόγραμμα Υγείας. Και δεν είναι τυχαίο ότι ο λαός δεν εξέλεξε τον συντονιστή του ΠΑΣΟΚ για την Υγεία!

ι) Πρώτη φορά είδα εκλογές χωρίς αντιπαράθεση με την κυβέρνηση στα εθνικά θέματα. Ας σταματήσει η καραμέλα του εθνικιστή. Υπάρχουν και ακραιφνείς πατριώτες που θέλουν να ξέρουν που πάμε. Από το εμπάργκο του Ανδρέα Παπανδρέου φτάσαμε στην ένοχη σιωπή, μόλις λίγους μήνες πριν από την ένταξη του κράτους των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ με το ακρωνύμιο του… Δηλαδή συμφωνούμε; Και από το ανεπανάληπτο «η Ελλάδα στους Έλληνες», που γαλουχήθηκε και θέριεψε αυτό το Κίνημα, φτάσαμε στην απόλυτη ανοχή μιας ιταμής δήλωσης της προέδρου της Βουλής ότι «τα σύνορα της χώρας και οι κοινωνικές κατακτήσεις των Ελλήνων θα περιορισθούν». Και κανείς μα κανείς δεν άκουσε τίποτα! Που είναι το πατριωτικό ΠΑΣΟΚ που ξέραμε;

ια) Δεν πήραμε καμιά θέση σαν κόμμα μπροστά στις αθλιότητες του βιβλίου της ΣΤʼ Δημοτικού. Ξεχνάμε ότι το 40% και πλέον του ελληνικού λαού έχει αίμα Ιωνικό και Ποντιακό και αυτοί που φαίνονται στη φωτογραφία της παραλίας της Σμύρνης ζουν ακόμη, οι ίδιοι ή τα παιδιά τους που μεγάλωσαν με την πίκρα και τον πόνο των χαμένων πατρίδων! Ευτυχώς αποσύρθηκε, αλλά ο λαός μάς έβαλε απουσία.

Δεν αρνούμαι την ειρηνική συμβίωση με τους γείτονες, αλλά όχι με μονόπλευρες παραχωρήσεις.

Ο Βενιζέλος, έναν μόλις χρόνο μετά την ήττα του ʼ22 και δύσκολο για μας διεθνές κλίμα, πέτυχε περισσότερα στη συνθήκη της Λοζάνης και μάλιστα χωρίς καμιά παραχώρηση.

Για όλα όσα ανέφερα ο λαός προειδοποιούσε και με τις συζητήσεις και με τις δημοσκοπήσεις. Αλλά τα στελέχη μας είχαν τόσο πολύ αποκοπεί από την κοινωνία, που έβλεπαν ως κάλπικες και παραποιημένες τις δημοσκοπήσεις. Και όλοι -πρόεδρος και στελέχη μας- μιλούσαν για θριαμβευτική νίκη και συντριβή της Δεξιάς. Όποιος τολμούσε να αμφισβητήσει το αποτέλεσμα ήταν υπονομευτής της ηγεσίας και εχθρός του Κινήματος. Και η αισιοδοξία αυτή συνεχίστηκε μέχρι το βράδυ των εκλογών που άνοιξε η κάλπη, γιατί ούτε τα exit poll παραδεχόντουσαν.

Αλήθεια, ποτέ δεν πίστευα ότι η εξουσία θα είχε τόσο πολύ εκμαυλίσει τον νου και την κρίση των στελεχών μας και δεν τα άφηνε να ακούσουν τον λαό και δεν έβλεπαν την επερχόμενη κατάρρευση.

Για την προεκλογική περίοδο σημειώνω:

1. Τις επεμβάσεις των κεντρικών οργάνων στην κατάρτιση των συνδυασμών κατά τρόπο φαύλο και προκλητικό για να ευνοηθούν κάποιοι εκ των βουλευτών, με αποτέλεσμα να μείνουν ολόκληρες περιφέρειες χωρίς εκπροσώπηση και την αφυδάτωση των λιστών.

2. Είναι απορίας άξιον πως καταφέραμε να μετατρέψουμε την πύρινη λαίλαπα που κατάστρεψε την Πελοπόννησο από μια κακή και αναπάντεχη για την κυβέρνηση πληγή και κατάρα σε βάλσαμο και ευλογία για τους αντιπάλους μας.

3. Τη θλιβερή ιστορία με την καθόλα αξιόλογη συντρόφισσα Φώφη Γεννηματά. Μα για όνομα του Θεού δεν διαβάζει κανείς το Σύνταγμα που εμείς φτιάξαμε; Το αποκορύφωμα δε αυτής της περιπέτειας ήταν να χαρακτηρίσουμε την μη ανακήρυξή της ως δικαστικό πραξικόπημα, με σημαντικές ηθικές και εκλογικές απώλειες.

Βεβαίως, για τα περισσότερα υπεύθυνος είναι ο πρόεδρος. Δεν έπρεπε να υπερασπίζεται συνεχώς και σε κάθε ομιλία του το έργο των κυβερνήσεων Σημίτη, γιατί αυτόματα ερχόταν σε αντίθεση με το λαϊκό αίσθημα. Δεν έπρεπε να τοποθετεί στελέχη μας που δεν είχαν ασχοληθεί με το αντικείμενο, για παράδειγμα με την Υγεία ή την Κοιν. Ασφάλιση σε θέσεις συντονιστών των αντιστοίχων τομέων. Δεν έπρεπε να αγνοήσει την άποψη εμπείρων και παλαιών στελεχών του Κινήματος.

Για όλα αυτά καλά έκανε και έθεσε εαυτόν σε νέα κρίση και αναβάπτιση.

Όμως όλα όσα αναφέραμε ήσαν ικανά να υποστεί το ΠΑΣΟΚ αυτήν την ήττα; Όχι. Η κύρια αιτία είναι σύντροφοι η δεξιά ή ας δεχθούμε κεντροδεξιά μας πορεία μετά το 1996. Προειδοποίησε βεβαίως, ο λαός το 2000 και μας απέρριψε το 2004. Μυαλό όμως εμείς δεν βάλαμε και συνεχίσαμε την δεξιά μας πολιτική.

Αυτό τουλάχιστον δείχνει η αποκωδικοποίηση των αποτελεσμάτων. Χάσαμε 4 μονάδες προς τα αριστερά μας και όχι προς τη ΝΔ. Προς τα δεξιά μας είχαμε ισοζύγιο.

Επομένως, αναμόρφωση και επανασύσταση εκ βάθρων και με αυτοοργάνωση, με πλήρη αποκλεισμό εκείνων που υπήρξαν στελέχη του κόμματος μετά το 1996. Γιατί για όλους εμάς που στήσαμε το Κίνημα από το 1974, σωστή πορεία μας ήταν ο ορθόδοξος σοσιαλισμός. Και γι’ αυτό πιστεύουμε ότι το εκλογικό αποτέλεσμα απαιτεί στροφή προς τα αριστερά, προς την κοινωνία, προς τον εργαζόμενο, τον συνταξιούχο και τον αγρότη. Κάθε άλλη ερμηνεία των αποτελεσμάτων δεν πρόκειται να οδηγήσει στην επιστροφή εκείνων που έφυγαν και είμαστε καταδικασμένοι να συγκρουόμεθα -εφ’ όσον συνεχίσουμε τη μονόδρομη πορεία μας- με τη Νέα Δημοκρατία και τη Δεξιά γενικότερα.

Και το πρόβλημα που έχουμε δεν είναι προσωπικό και με ποιον είναι ο καθένας μας, Παπανδρέου ή Βενιζέλο. Είναι πολιτικό και καθαρά ιδεολογικό.

Ποιος είναι ικανός να αλλάξει τη ρότα του καραβιού προς τα αριστερά και να προσδώσει στο ΠΑΣΟΚ την καθαρή και διάφανη αριστερή του φυσιογνωμία που οικοδόμησε με τον Ανδρέα Παπανδρέου; Ίδωμεν!