Στης Σοφοκλέους τα παιχνίδια
Και μόνον ως συντήρηση δυνάμεων θα πρέπει να ειδωθεί η αντίδραση – ή αν προτιμάτε η άκρως λελογισμένη κίνηση του Γενικού Δείκτη σε επίπεδα «βολής» από τις 5.200 μονάδες και σε κάθε περίπτωση πάνω από τις 5.100.
Άκρως λογική και η συμπεριφορά των περισσότερων διαχειριστών, οι οποίοι δεν φάνηκε να συγκινούνται σχεδόν από τίποτε! Ούτε φύλλο δεν κουνήθηκε, περιμένοντας την απόφαση της ΕΚΤ για τα επιτόκια την Πέμπτη. Και πώς να κινηθεί εξ’ αυτής της αφορμής, όταν δεν παρατηρήθηκαν εξάρσεις ούτε καν στο άκουσμα των ειδήσεων για τα deals Marfin – Attica ή ΕΛΜΕΚ – Folli – Follie – Κουτσολιούτσου!
Όχι! Η ελληνική χρηματιστηριακή αγορά δεν έγινε αίφνης τόσο… σνομπ (!), ώστε να απαξιώνει επιχειρηματικές ειδήσεις τέτοιου βεληνεκούς. Απλώς οι περισσότεροι λίγο έως πολύ γνώριζαν τα σενάρια εδώ και αρκετό καιρό και πιθανότατα έχουν μάθει (ή τουλάχιστον έτσι θέλει να πιστεύει ο γράφων) να αντιδρούν με σύνεση στις ανακοινώσεις. (Σ.Σ: καλό θα ήταν να αντιδρούσαν με παρόμοια σύνεση ΚΑΙ στις φήμες, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.)
Άξιο μνείας είναι και το γεγονός πως μεσούσης της εβδομάδας πραγματοποιήθηκε και η παρουσίαση συνολικά 34 εισηγμένων στο Λονδίνο σε 160 ξένους επενδυτικούς οίκους! Και ούτε από εκεί ακούστηκαν παράλογα σενάρια, φωνές υπέρμετρης αισιοδοξίας και υπερφίαλες υποσχέσεις. Δείγμα θετικό και αυτό!
Συνεπώς, η εικόνα της αγοράς μας το τελευταίο διάστημα μπορεί κάλλιστα να χαρακτηρισθεί επαρκέστατη, κυρίως γιατί ακόμα και τα όποια σημάδια κόπωσης σε δεικτοβαρείς τίτλους-πρωταγωνιστές ήταν τέτοια που μόνο πανικό δεν έδειξαν, ιδίως εκ μέρους των μικρών, ιδιωτών επενδυτών. Οι οποίοι βέβαια επέδειξαν συντηρητική στάση -ατολμία κατ’ ορισμένους- και ως προς το να τοποθετηθούν σε μετοχές μικρότερης κεφαλαιοποίησης. Καίτοι λοιπόν οι μετοχές της μικρομεσαίας κεφαλαιοποίησης υστέρησαν σαφώς, καίτοι η τιμή τους είναι αρκετά χαμηλότερη πλέον -ιδιαίτερα ελκυστική σε ορισμένες περιπτώσεις- οι επενδυτές διστάζουν.
Διστάζουν αλλά δεν φοβούνται. Περισσότερο θα έλεγε κανείς πως περιμένουν, καθώς η χρονική συγκυρία γεννά προσδοκίες. Μάλλον η αγορά προσδοκά νέες επιχειρηματικές συμφωνίες και ειδήσεις και οι… οιωνοί λένε πως δεν θα προδοθεί!
Σαφώς και βοηθάει την καλλιέργεια θετικού κλίματος και ο ρυθμός που φαίνεται να ακολουθεί η κυβέρνηση τόσο στο μέτωπο των αποκρατικοποιήσεων όσο και σε εκείνο των φορολογικών αλλαγών. Σίγουρα οι βιομήχανοι θα γκρινιάζουν πάντα, σίγουρα και οι εργαζόμενοι διεκδικούν πάντα ολοένα και περισσότερα, το πλέον… σίγουρο όμως είναι ένα: πως στον βαθμό που θα υλοποιείται με γοργούς ρυθμούς η ήδη ανακοινωθείσα οικονομική πολιτική της κυβέρνησης μόνο θετικά θα εκλαμβάνεται η εξέλιξη αυτή από την αγορά. Με πρωτεργάτες -ως είθισται στις ανάλογες περιπτώσεις- τα λεγόμενα «κρατικά χαρτιά».
ΥΓ.: Περαιτέρω συγκέντρωση στον διεθνή χρηματιστηριακό κλάδο και ευκαιρίες εξαγορών για την ΕΧΑΕ στην ευρύτερη περιοχή της Νότιας Ευρώπης «βλέπει» ο πρόεδρος του ΧΑ Σπύρος Καπράλος. Σε συνέντευξή του στο πρακτορείο Thomson Financial News αποκάλυψε μάλιστα πως ήδη εξετάζεται συνεργασία με μεγάλο ευρωπαϊκό χρηματιστήριο παραγώγων. Πλην όμως ερωτήθη και πάλι για το θέμα της επικείμενης λειτουργίας των ανεξάρτητων πλατφορμών διαπραγμάτευσης μετοχών (από 1η Νοεμβρίου) και της ανάγκης για αναθεώρηση της πολιτικής χρέωσης που ακολουθεί το ΧΑΑ (φόρος επί των πωλήσεων και κόστος εκκαθάρισης) υπό τον φόβο της φυγής πολλών εισηγμένων. Ίδωμεν τι μέλλει γενέσθαι με αυτήν την υπόθεση…