ΟΙ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΤΩΝ «ΕΚΠΡΟΣΩΠΩΝ» ΘΑ ΒΓΑΛΟΥΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ!

Η αρχική συντριπτική υπεροχή του Β. Βενιζέλου για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ συνεχώς συρρικνώνεται καθώς διογκώνεται ένα κύμα συμπάθειας προς τον Γιώργο Παπανδρέου ως αποτέλεσμα όχι κάποιας ξαφνικής εμπιστοσύνης στις ικανότητες και την πολιτική του, αλλά ως αποτέλεσμα αντίδρασης στον δημόσιο πολιτικό εναγκαλισμό του Β. Βενιζέλου με τον Κ. Σημίτη.

Έκαναν πλέον την εμφάνισή τους και οι πρώτες δημοσκοπήσεις που δείχνουν τον Γ. Παπανδρέου να επικρατεί στη μάχη για το προεδρικό αξίωμα του κόμματος. Όσο και αν όλες οι δημοσκοπήσεις αυτού του είδους είναι άνευ πολιτικής αξίας, γιατί δεν γίνονται, δεν μπορούν να γίνουν, σε αντιπροσωπευτικό δείγμα του εκλογικού σώματος που θα προσέλθει στις κάλπες, γιατί αυτό το σώμα είναι άγνωστο και ρευστό, εν τούτοις αποτυπώνουν αυτές τις σφυγμομετρήσεις της κοινής γνώμης την κυρίαρχη τάση εκείνης της στιγμής.

Η ουσία είναι πως το κλίμα και οι συσχετισμοί αλλάζουν συνεχώς. Δεν έχει παγιωθεί τίποτα και ούτε πρόκειται να παγιωθεί σύντομα, καθώς ο ένας και πλέον μήνας που απομένει μέχρι τις 11 Νοεμβρίου είναι πολύς χρόνος ακόμη.

«Βλαχοδήμαρχοι» και «δαχτυλίδια»

Πέρα από τις πολιτικές θέσεις, κινήσεις και σφάλματα των δύο πρωταγωνιστών, σημαντικότατο ρόλο στη διαμόρφωση του κλίματος θα παίζουν, όπως φαίνεται, και οι διάφοροι αυτόκλητοι ή μη «εκπρόσωποί» τους και υποστηρικτές τους, οι οποίοι διψασμένοι για προσωπική προβολή τρέχουν στα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις, όπου με εμπρηστικές δηλώσεις δυναμιτίζουν το κλίμα.

Μείζον πολιτικό θέμα δημιούργησε π.χ. η επίθεση κατά Βενιζέλου του Νίκου Κοτζιά, παλαιότερα στενού συνεργάτη του Γ. Παπανδρέου, ο οποίος στη συνέχεια τον περιθωριοποίησε και τώρα τελευταία τον πήρε ξανά μαζί του.

Χαρακτήρισε έμμεσα «βλαχοδήμαρχο» τον Β. Βενιζέλο. «Θέλουμε έναν πολιτικό για αρχηγό, καλό για βλαχοδήμαρχο;» αναρωτήθηκε ρητορικά και χαρακτήρισε τον Β. Βενιζέλο προσωπικότητα που «αγαπά τον εαυτό του και ζηλεύει τη σκιά του». Είπε επίσης ότι «τα λάθη που έκανε ο Παπανδρέου μέσα σε τρία χρόνια, ο Βενιζέλος μπορεί να τα κάνει μέσα σε δύο μέρες» και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «όσο θα κυριαρχούν τα βλαχοδημαρχικά κριτήρια θα έχουμε πρόβλημα πολιτικών. Δεν θα έρχονται τα ταλέντα στην πολιτική, αλλά τα λαμόγια»!

Τα πράγματα χειροτέρεψαν με την τηλεοπτική συνέντευξη στον ΑΝΤ1, την Τετάρτη, του Νίκου Παπανδρέου, αδερφού του Γιώργου.

Με απύθμενο θράσος ισχυρίστηκε ότι το ΠΑΣΟΚ που παρέδωσε ο Κ. Σημίτης στον Γιωργάκη ήταν… ελαττωματικό!

«Ήταν ένα θαμπό δακτυλίδι» είπε και πρόσθεσε: «Δεν έγινε απογραφή, τι μου δίνεις. Ένα κόμμα που βυθίζεται, ένα κόμμα που έχει έξοδα και χρωστάει παντού. Ένα κόμμα που δεν είναι δικοί του οι ναύτες»! Λίγο ακόμα δηλαδή και η οικογένεια Παπανδρέου θα ζητούσε και… αποζημίωση από τον Σημίτη, επειδή εντελώς πραξικοπηματικά και καθ’ υπόδειξιν έδωσε το ΠΑΣΟΚ στον Γιωργάκη! Πάει, θα μας τρελάνουν…

Πολιτικές παρεμβάσεις Λιβάνη και Τσοβόλα

Πέρα όμως από αυτές τις φαιδρές και επιζήμιες παρεμβάσεις, υπήρξαν και παρεμβάσεις πολιτικής ουσίας την εβδομάδα που κύλησε.

Την Τρίτη εξέφρασε την υποστήριξή του στον Γιώργο Παπανδρέου ο Αντώνης Λιβάνης, ο πιο στενός συνεργάτης του Ανδρέα Παπανδρέου.

«Άκομψα και βιαστικά δημιουργήθηκε κρίση στο ΠΑΣΟΚ. Ο γέγονε, γέγονε. Τώρα όλοι, συμπαθούντες, φίλοι, μέλη και στελέχη καλούμαστε να προστατεύσουμε την ενότητα της μεγάλης δημοκρατικής και προοδευτικής παράταξης που εκφράζεται από το ΠΑΣΟΚ. Το Κίνημα που ίδρυσε και οδήγησε σε μεγαλειώδη πορεία ο Ανδρέας Παπανδρέου. Αυτήν την ενότητα δέχομαι ότι διασφαλίζει και εγγυάται ο Γ. Παπανδρέου. Στηρίζω την υποψηφιότητα του Γ. Παπανδρέου ως προέδρου του ΠΑΣΟΚ» δήλωσε.

Την Τετάρτη, με συνέντευξή του στο «Σταρ», πολιτική παρέμβαση μετά από πολύ καιρό έκανε και ο Δημήτρης Τσοβόλας, λέγοντας πράγματα που έχουν ένα ιδιαίτερο βάρος.

Αποκάλυψε λοιπόν ότι του είχε γίνει πρόταση από τον Γιώργο Παπανδρέου να τεθεί επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας του

ΠΑΣΟΚ και την είχε αποδεχθεί δεδομένου ότι «αυτή η θέση έχει ένα πολιτικό στίγμα ότι το ΠΑΣΟΚ αλλάζει πλεύση, άρα θα έκλεινε και το κεφάλαιο των διαρροών προς τα αριστερά».

Τελικά όμως δεν υλοποιήθηκε αυτή η πρόταση (του προτάθηκε η τρίτη θέση, την οποία απέρριψε). Ο Δ. Τσοβόλας πρόβαλε δύο αντιφατικές εξηγήσεις γιατί δεν προχώρησε η πρόταση. Η μία ήταν ότι «αυτοί που εμφανίστηκαν το βράδυ των εκλογών και την επομένη να διεκδικούν την ηγεσία, δεν ήθελαν τη νίκη», πράγμα που υπονοεί τον Βενιζέλο, κάτι όμως που δύσκολα ευσταθεί καθώς όλοι γνωρίζουν ότι η κατάρτιση του ψηφοδελτίου Επικρατείας αποτελούσε αποκλειστικό προνόμιο του Γ. Παπανδρέου.

Έριξε και τον Τσοβόλα!

Η δεύτερη ερμηνεία ήταν ότι υπήρχε «σχέδιο που ετοιμαζόταν από εξωθεσμικούς παράγοντες για να χάσει το ΠΑΣΟΚ, γιατί με το ψηφοδέλτιο Επικρατείας γινόταν μια διαχείριση εκλογικής ήττας με συγκεκριμένα πρόσωπα». Αυτό όντως είναι σωστό, ιδίως στο δεύτερο σκέλος του. Οι επαΐοντες, μόλις είδαν το ψηφοδέλτιο Επικρατείας και τη φαιδρή του σύνθεση, κατάλαβαν αμέσως ότι πρόκειται για ψηφοδέλτιο που κάνει ανοίγματα σε ομάδες του ΠΑΣΟΚ για να στηρίξουν τον Γιώργο μετά την ήττα, θυσιάζοντας στον βωμό αυτόν οποιονδήποτε άλλον πολιτικό στόχο.

Ο Δ. Τσοβόλας το είπε αυτό για να στηρίξει τον Γ. Παπανδρέου, αλλά η ουσία είναι πως αποκαλύπτεται έτσι πως ο Γιωργάκης… γέλασε και τον Τσοβόλα με το ψηφοδέλτιο Επικρατείας! Όπως γέλασε τον Κ. Λαλιώτη, τη Βούλα Πατουλίδου, τον Νίκο Αθανασάκη, τον Ηρακλή Πολεμαρχάκι έτσι γέλασε και τον Δ. Τσοβόλα με το ψηφοδέλτιο αυτό!

Ο Δ. Τσοβόλας πάντως δεν άφησε να φανεί ότι αυτή η αθέτηση της πρότασης τον έκανε να αλλάξει γνώμη για τον Γ. Παπανδρέου, αφού δήλωσε ότι αν εκλεγεί πάλι πρόεδρος ο Γιώργος και το ΠΑΣΟΚ κάνει στροφή προς τις κοινωνικές του ρίζες, τότε ο ίδιος θα επιστρέψει στο ΠΑΣΟΚ. Δεν συζητάει όμως θέμα επιστροφής του ο Δ. Τσοβόλας, αν εκλεγεί αρχηγός ο Β. Βενιζέλος.

Ήττα της δεξιάς πτέρυγας

Μοναδικό ίσως κέρδος σε αυτό το παιχνίδι εξουσίας, όπου χρησιμοποιούνται τα πιο αθέμιτα μέσα, είναι η πολιτική πανωλεθρία της πιο δεξιάς πτέρυγας του ΠΑΣΟΚ, όπως την εκφράζουν ο Μιχ. Χρυσοχοΐδης, η Άννα Διαμαντοπούλου, ο Θόδωρος Πάγκαλος και άλλοι.

Για γέλια ήταν η «πλατφόρμα» που κυκλοφόρησε την Τετάρτη ο Μιχ. Χρυσοχοΐδης, ο οποίος διακατεχόταν από πανικό μην τυχόν και στρίψει αριστερά το ΠΑΣΟΚ! Για «αδιέξοδη Αριστερά» έκανε λόγο, διαπιστώνοντας ότι «από τα αριστερά υπάρχει μόνο στείρα άρνηση και καταγγελτική ρητορική» και καταγγέλλοντας τον «κάλπικο κοινωνισμό» της προοδευτικής παράταξης.

Είχε προηγηθεί τη Δευτέρα η Άννα Διαμαντοπούλου που είχε ανακοινώσει ότι δεν θέτει υποψηφιότητα για πρόεδρος, επειδή -μεταξύ άλλων- «η πόλωση που έχει δημιουργηθεί σήμερα δεν επιτρέπει την πραγματική αντιπαραβολή θέσεων και ιδεών πάνω στις μεγάλες τομές και ρήξεις που απαιτεί η ελληνική κοινωνία».

Πέρα από τους ανούσιους βερμπαλισμούς, η ουσία είναι πως οι «εκσυγχρονιστές» πήγαν κυρίως με τον Βενιζέλο και λιγότεροι με τον Γιωργάκη, μην αφήνοντας καθόλου υποστηρικτές από το στρατόπεδο αυτό για τη Διαμαντοπουλου και τον Χρυσοχοΐδη, ενώ η αιφνιδιαστική υποβολή της υποψηφιότητας Σκανδαλίδη την περασμένη Παρασκευή τους άφησε τελείως στα κρύα του λουτρού, αφού τους αφαίρεσε και την τελευταία, θεωρητική δυνατότητα – να γίνουν δηλαδή πόλος συσπείρωσης εκείνων των ΠΑΣΟΚτζήδων που δεν ανέχονται πια τον Γιώργο, αλλά δεν εμπιστεύονται και τον Βενιζέλο.

Με άλλα λόγια, παρά τις πλατφόρμες και τις δηλώσεις, οι εκπρόσωποι της δεξιάς πτέρυγας του ΠΑΣΟΚ δεν τόλμησαν να θέσουν υποψηφιότητα, γιατί θεώρησαν βέβαιη τη γελοιοποίησή τους λόγω της συγκέντρωσης ποσοστού… 2%-3%, πράγμα που θα τους εκμηδένιζε και ως στελέχη κάποιου πολιτικού βάρους μέσα στο ΠΑΣΟΚ.

Πώς διαμορφώνεται η κατάσταση

Αν επιχειρούσαμε να κάνουμε μια αποτύπωση της κατάστασης μέσα στο ΠΑΣΟΚ τώρα, θα λέγαμε τα εξής προκειμένου να δείξουμε τους διάφορους κύκλους συμφερόντων.

Αν ο πρόεδρος εκλεγόταν από κομματικό συνέδριο 4.000-5.000 συνέδρων, ο Βενιζέλος θα έβγαινε «με τα τσαρούχια», παρόλο που υποτίθεται ότι ο Γιώργος ελέγχει τον κομματικό μηχανισμό. Θα την πάθαινε όπως ο Άκης το 1996, επειδή όλοι σχεδόν οι σύνεδροι θα συμμετείχαν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στη νομή της εξουσίας σε περίπτωση νίκης του ΠΑΣΟΚ στις επόμενες εκλογές, επομένως θα διάλεγαν τον Βενιζέλο ως πολύ ικανότερο για να οδηγήσει το ΠΑΣΟΚ στη νίκη.

Αν πάνε να ψηφίσουν στις 11 Νοεμβρίου μόνο τα μέλη και οι σκληροί οπαδοί του ΠΑΣΟΚ (χοντρικά θα μπορούσε να πει κανείς μέχρι 300.000-400.000 άτομα), τότε η νίκη του Γιώργου Παπανδρέου θα είναι εξαιρετικά πιθανή, αν όχι βέβαιη εκ των προτέρων.

Όσο αυξάνεται ο αριθμός αυτών που θα προσέλθουν στις κάλπες, από μισό εκατομμύριο και πάνω, ενισχύεται διαρκώς και πάλι ο Βενιζέλος, καθώς στους χαλαρότερους υποστηρικτές και ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ κυριαρχούν τα κριτήρια που ισχύουν και για το σύνολο του πληθυσμού – δηλαδή η εμφανής προσωπική υπεροχή του Βενιζέλου ως ικανού να νικήσει τον Καραμανλή.

Εν αναμονή ανατροπών

Αυτά που προαναφέρθηκαν είναι μόνο ενδεικτικά και ισχύουν αυτήν τη στιγμή, έναν μήνα πριν από τις εκλογές, άρα μόνο σχετική σημασία έχουν.

Το ρεύμα ενίσχυσης του Γ. Παπανδρέου, το οποίο ήταν ορμητικό το τελευταίο δεκαήμερο λόγω της απότομης και μαχητικής εισόδου στο πλευρό του πιο μαχητικού τμήματος του μηχανισμού του ΠΑΣΟΚ, εμφανίζει σαφώς σημάδια επιβράδυνσης.

Παράλληλα, ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ αρχίζει να κουράζεται από τη διαμάχη και τις καθημερινές παρεμβάσεις στελεχών που είτε προσβάλλουν τους αντιπάλους τους είτε κοιτάζουν πως θα καλύψουν τα νώτα τους σε οποιαδήποτε κατάσταση προκύψει μέσα από την κάλπη. Απίθανοι πολιτικοί «σαλταδόροι», τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ προσπαθούν να τα έχουν καλά και με τον Βενιζέλο και με τον Παπανδρέου ώστε να εκμεταλλευθούν την κρίση για να ανεβούν στην κομματική επετηρίδα, αλλά δεν τάσσονται ούτε με τον έναν ούτε με τον άλλον ώστε να μη τους καρατομήσει ο νικητής, αν κατά λάθος επιλέξουν τον ηττημένο!

Κι όσο σκέπτεται κανείς ότι αυτοί οι άνθρωποι κυβερνούσαν τη χώρα και καθόριζαν τις τύχες 10 εκατομμυρίων Ελλήνων και θέλουν να την ξανακυβερνήσουν…