ΜΑΧΗ ΜΗΧΑΝΙΣΜΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΓΕΣΙΑ ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ

Είναι κατόρθωμα να προηγείσαι 20-30 ποσοστιαίες μονάδες του αντιπάλου σου και μέσα σε δέκα μέρες να τις κάνεις 5 ή και να έχει περάσει μπροστά ο αντίπαλός σου.

Ο κ. Βενιζέλος έκανε πολλά λάθη αλλά στην πραγματικότητα δύο μεγάλα:

1. Κατεγράφη ως εκφραστής μόνο μίας τάσης και όχι του –κατά την έκφρασή του– «όλου ΠΑΣΟΚ», περιστοιχιζόμενος από τα πιο ακραία στελέχη του σημιτικού μπλοκ και κυρίως εκείνα που απεβλήθησαν από την πολιτική δικαίως ή αδίκως.

2. Τα έβαλε με τον «Γιώργο», που είναι αν μη τι άλλο συμπαθής και «καλό παιδί». ΄Ετσι, έχει καταγραφεί στη συνείδηση της κοινωνίας ο γιος του ιδρυτή. Λησμόνησε ο κ. Βενιζέλος ότι το όνομα Παπανδρέου έχει ειδική φόρτιση μέσα στο ΠΑΣΟΚ και ότι πολλοί οπαδοί του κόμματος προτιμούν να προστατεύουν όνομα και φορέα ονόματος, ακόμα κι αν ξαναχάσουν εκλογές.

Επίσης, μέσα στη βιασύνη του φαίνεται να ξέχασε ο ογκώδης πολιτικός ένα βασικό χαρακτηριστικό του αντιπάλου του. ΄Οτι ο Γιώργος Παπανδρέου είναι «σπόρτσμαν». Δεν είναι επαγγελματίας. Ασφαλώς του αρέσει να είναι αρχηγός του κόμματος, δεν καίγεται όμως, δεν πεθαίνει γι’ αυτό. Ενώ ο κ. Βενιζέλος καίγεται και το δείχνει. Αυτό βέβαια έχει υπέρ και κατά. Υπέρ, ότι αφού θέλεις κάτι πολύ είσαι έτοιμος να το (δια)χειριστείς, κατά, ότι είσαι εξουσιομανής. Και τούτο είναι κάτι που πρέπει να το αντιμετωπίσει και να δώσει απαντήσεις.

Ο «σπόρτσμαν» γιος του ιδρυτή παρουσιάζεται αρκετά άνετος, έχοντας φυσικά άλλους να κάνουν τη «βρώμικη δουλειά», τον μηχανισμό. Πιέσεις, ανταλλαγές, υποσχέσεις, συμμαχίες ανά την Ελλάδα πάνω και κάτω απ’ το τραπέζι, αλλά αυτό δεν είναι παράξενο ούτε προς έκπληξη. Προς ψόγο ίσως, αλλά όλοι οι μηχανισμοί κάνουν παντού το ίδιο. Υπηρετούν τις ηγεσίες, όποιες κι αν είναι αυτές, διότι πάνω απ’ όλα νοιάζονται για τη διατήρηση των δικών τους κεκτημένων, της δικής τους καθημερινότητας. Και αν αλλάξει η ηγεσία, αλλάζει και η καθημερινότητα των στελεχών του μηχανισμού, μια και άλλος μηχανισμός θα έρθει να διαδεχθεί τον προηγούμενο, για να ξανακάνει κι αυτός με τη σειρά του τα ίδια, όταν και αν χρειαστεί. Ασφαλώς, ο «σπόρτσμαν» ξέρει τι συμβαίνει και τι κάνει ο μηχανισμός. Όλοι θα ισχυριστούν ότι δεν ξέρει, επειδή όλοι πρέπει να προστατεύουν τον ηγέτη, παντού στον κόσμο. Και αυτό έχει μια δόση αλήθειας, στον βαθμό που δεν ξέρει λεπτομέρειες, δηλαδή τι κάνει, λέει και συμφωνεί το τάδε στέλεχος του μηχανισμού με τη Νομαρχιακή του Ηρακλείου, της Δράμας ή της Λάρισας, αλλά γνωρίζει ότι ο μηχανισμός δουλεύει για λογαριασμό του. Και, έχοντας πολλά χρόνια μέσα στο κόμμα, γνωρίζει τις σχετικές μεθόδους. Από την άλλη πλευρά, ο ευφυής αλλά βιαστικός Ευάγγελος Βενιζέλος δεν επιδεικνύει τη δέουσα απόσταση από το αντικείμενο του πόθου, που είναι η εξουσία. Δεν αρκεί να το λέει (που δεν το έχει πει καν), αλλά και να δείχνει ότι δεν τρελαίνεται για την εξουσία.

Ζητούμενο για τους φίλους του ΠΑΣΟΚ είναι το σχέδιο εκείνο που θα πείσει ότι θα τους ξαναδώσει τη νίκη και τη χαμένη τους περηφάνια, σχέδιο που δεν έχει παρουσιάζει κανείς έως τώρα. Και πώς να το παρουσιάσει, αφού βασικό περιεχόμενο του σχεδίου πρέπει να είναι η ειλικρινής και αυστηρή κριτική του ΠΑΣΟΚ στη δεξιά στροφή που πραγματοποίησε επί Σημίτη από το 1998 και μετά, στροφή που τότε, αν και ενοχλούσε πολλούς, δεν ετέθη ως μείζον θέμα από κανέναν «για να μην κάνει κακό στην ενότητα του κόμματος που κυβερνούσε».

Και πώς να έρθει τώρα, αν και είναι αναγκαίο, αφού ο μεν Βενιζέλος περιστοιχίζεται από τα εξαπτέρυγα του σημιτισμού, ο δε Παπανδρέου άργησε να παραδεχθεί ότι δεν έκανε τίποτα γι’ αυτό και πάλι προς χάριν της ενότητας και της «βελούδινης αλλαγής», όπως ο ίδιος ομολόγησε. Σε κάθε περίπτωση, έτσι όπως εξελίσσεται το πράγμα με την αντιπαλότητα των «δύο στρατών» να οξύνεται, φαίνεται πως είναι προφανής η ανάγκη να επισπευσθούν οι διαδικασίες, κάτι που τονίζαμε και στο κείμενο της προηγούμενης Κυριακής.

Εκτός αν οι δύο αντίπαλοι (άρα και «οι στρατοί τους») επιδείξουν μεγαλύτερη ωριμότητα απ’ όση δείχνουν να διαθέτουν και οδηγήσουν το ΠΑΣΟΚ σε διαδικασία που θα τιμά και το κόμμα και τους ίδιους. Τι θα γίνει μετά είναι άλλο θέμα. Έχουμε χρόνο γι’ αυτό!


Σχολιάστε εδώ