Η αδιαφάνεια της Χρηματαγοράς
H λογιστική μεταφορά ομολόγων ατελώς και η διευκόλυνσι ενιαίας θεματοφυλακής για τους ξένους «παίκτες» του χρηματιστηρίου αποτελούν ορατές διαφορές της εγχωρίου κεφαλαιαγοράς με τα διεθνώς ισχύοντα.
«Εάν ο ΦΟΥΤΣΙ προχωρήσει στην υποβάθμισι του ΧΑΑ», γράφουν οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς», «θα είναι η πρώτη φορά που ένα χρηματιστήριο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως θα έχει υποστεί υποβίβασι στην ομάδα των αναδυομένων (σ.σ.: Διάβαζε τριτοκοσμικών) χωρών από της ιδρύσεως της Ευρωζώνης.»
Ο πρόεδρος του Χρηματιστηρίου Αθηνών (ΧΑΑ) κ. Σπύρος Καπράλος εδήλωσε προσφάτως ότι «με την ψήφιση του νόμου για την οδηγία MiFid, η οποία θα τεθεί σ’ εφαρμογή από 1ης Νοεμβρίου 2007, θα εκλείψουν οι όποιες ιδιαιτερότητες σε σχέση με τις αναπτυγμένες αγορές του εξωτερικού.»
Οι διαφορές του ΧΑΑ με τα ανεπτυγμένα χρηματιστήρια δεν πρόκειται να εξαλειφθούν απλώς με την εφαρμογή μιας Οδηγίας, καθώς περιλαμβάνουν πέντε εκκρεμότητες που δύσκολα δύναται να ικανοποιηθούν και ημπορούν να οδηγήσουν εις υποβάθμισιν, ιδίως εάν η ομάς εργασίας που συνέστησε η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς με τον Φούτσι δεν εξεύρει ταχέως τις απαιτούμενες λύσεις.
Καθώς το 52% της κεφαλαιοποιήσεως του ΧΑΑ ανήκει εις ξένους επενδυτάς, οι οποίοι είναι επιλεκτικοί στις αναδυόμενες αγορές, τυχόν υποβάθμισι της Ελλάδος θα σημάνει αποχώρησι πολλών θεσμικών επενδυτών και ρηχότητα των χρηματιστηριακών συναλλαγών της οδού Καβάλας και μείωσι του ημερησίου τζίρου συναλλαγών. Ούτως, ο κίνδυνος υποβαθμίσεως του ΧΑΑ αποκτά σημαντική πρακτική αξία.
Μία άλλη εξέλιξι, που αφορά στα χρηματοδοτικά επεισόδια, είναι η ανάμιξι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στο «σκάνδαλο των ομολόγων», το οποίον προτίθεται να ερευνήσει αλλά «κατόπιν εορτής», δηλαδή των προσφάτων βουλευτικών εκλογών. Η υπογεία διαδρομή του ομολόγου της Τζέϋ Πι Μόργκαν εις προειλημμένα Ταμεία, προφανώς, παρεβίασε τους κανόνες ελευθέρου ανταγωνισμού που προστατεύει η Κομμισσιόν, πέραν της αποκρύψεως του δημοσίου χρέους που επεχειρήθη απ’ το Γενικό Λογιστήριο του κράτους με την εν κρυπτώ έκδοσι του «ομολόγου» εις βάρος των Ταμείων. Η κοινοτική έρευνα θα επεκταθή εις άλλα έξι «ομόλογα» που αναδέχθησαν τράπεζες, ως η Κάλυον της Κρεντί Αγκρικόλ, Μόργκαν Στάνλεϋ, HSBC, BNP και η Ντόυτσε Μπάνκ και επωλήθησαν σ’ ελληνικά συνταξιοδοτικά ταμεία εις ασυμφόρους τιμάς.
Οι υπεύθυνοι της εξαπατήσεως των συνταξιούχων απηλλάγησαν μεν των υπουργικών καθηκόντων των αλλ’ εκκρεμεί ακόμη η αντικατάστασι των προεδρείων των Ταμείων με επαγγελματίες διαχειριστές, ιδίως από της ενάρξεως του «ασφαλιστικού διαλόγου, που επαγγέλλεται ο υπουργός Απασχόλησης κ. Βασίλειος Μαγγίνας.
Ως αναφέρει ο «Εκόνομιστ» (22.9.07) «το σκάνδαλο των δομημένων ομολόγων, που επωλήθησαν με υπερτιμημένες τιμές στα Ταμεία από διορισμένους προέδρους της Νέας Δημοκρατίας, υποβιβρώσκει (=κατατρώγει υποκάτωθεν) τον διάλογον διά τη συνταξιοδοτική μεταρρύθμισι»!
Τέλος, η ελληνική χρηματαγορά υστερεί σοβαρώς στη διαφάνεια με την οποία πρέπει να διοικούνται οι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο Αθηνών επιχειρήσεις. Σύμφωνα με το Ελληνικό Παρατηρητήριο Επιχειρηματικής Διακυβερνήσεως, μόνο το 12% των επιχειρήσεων της χώρας μας διαθέτει εποπτικά συμβούλια και μόλις 1,7 ανεξαρτήτους διευθυντάς στο διοικητικό συμβούλιο (ΔΣ) έναντι δύο που είναι η ελαχίστη υποχρέωσις. Επίσης, υστερεί στην συμμετοχή θηλέων μελών στα ΔΣ με 11%, ενώ στο 40% των επιχειρήσεων το πρόσωπο του διευθύνοντος συμβούλου συμπίπτει μ’ εκείνο του προέδρου. Οι ανακοινώσεις επιχειρηματικών αποφάσεων είναι ελλιπείς και σπάνιοι οι λεπτομερείς απολογισμοί για ό,τι εψήφισαν οι μέτοχοι στις γενικές συνελεύσεις των ΑΕ.
Όλα αυτά θεωρούνται απαραίτητα διά την εξασφάλισι της «επενδυτικής δημοκρατίας» στις προηγμένες χρηματιστηριακώς αγορές, αλλ’ απουσιάζουν στην επιχειρηματικώς αυταρχική χώρα μας.