ΗΡΘΕ ΚΑΙ ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ ΠΑΛΙ ΣΑΝ ΠΡΩΤΑ ΤΑ ΙΔΙΑ ΟΛΑ, ΟΛΟ ΤΑ ΙΔΙΑ, ΣΒΗΣΤΕ ΤΑ ΦΩΤΑ

Ήρθαν τά πρώτα σύννεφα
μιά μάστιγα μάς θλίβει
είναι μία κατάθλιψη
πού τό μυαλό μας στρίβει.

Στρίβει καί πάει ανάποδα
στρίβει καί φέρνει βόλτες,
οι πιάτσες ερημώνονται
καί κλείνουνε οι πόρτες.

Καί δώσε ψυχοφάρμακα
καί δώσε μουγγαμάρα,
μάς φταίνε όλα δυστυχώς
λές κι έπεσε κατάρα.

Καί επαναλαμβάνεται
η ίδια ιστορία
νά κλαίμε σάν ψωρόγατες
εις πόλεις καί χωρία.

Οι φίλοι γίνονται εχθροί
καί οι εχθροί μας φίλοι,
κι όλο γαβγίζουμε τρελά
σάν μανιασμένοι σκύλοι.
Δέν μάς χωρά τό σπίτι μας
καί τρέχουμε στίς πιάτσες
αχτένιστοι, ως καί λεροί
καί καθαυτό λινάτσες.

Καί δέν μάς φτάνουνε αυτά
έχουμε καί φαγούρα
καί κάποιαν δέ ακράτεια
στό σάλιο καί στά ούρα.

Καί κατουρούμε όπου δή
καί φτύνουμʼ όπου νά ʼναι
κι όλο κοιτάμε δίπλα μας
νά δούμε άν μάς κοιτάνε.

Καί τρέχουμε καί σέ γιατρούς
καί όλο τούς ρωτάμε:
«Πόθεν ερχόμαστε παιδιά
καί πού λοιπόν θά πάμε;»

Καί νά σου τό παπαδαριό
λιβάνια κι αγιαστούρες
μέ κείνες τίς φοβιστικές
κι αγριεμένες μούρες.

Καί, καί, καί, καί, καί, καί, καί
καί δέν υπάρχει τέλος,
η Δεισδαιμόνα είνʼ αυτή
καί σύ άν θές Οθέλλος.

Ένα πορνείο η ζωή
καί βλέπεις καί τίς Τσάτσες
μέ κόκκινες τίς παρειές
καί τίς κοιλιές ταράτσες.
Δέν ξέρεις πού ευρίσκεσαι
πού τελικώς πηγαίνεις,
κι αισθάνεσαι Αλέξανδρος
κι άλλοτε Διογένης.

Η πάχυνση δέ τών ταγών
οφείλει εξηγήσεις
καί ερωτάς: Πώς ημπορείς
εσύ νά οδηγήσεις

… τό δύσμοιρο αμάξι σου
αφού δέν σέ χωράει.
Τό Κράτος πού ‘ναι πιό μικρό
τό πάς ή θά σέ πάει;

Ουδεμιάς απάντησης
τυγχάνεις αποδέκτης,
στούς όρχεις τους σέ γράφουνε
καί γίνεσαι συμπαίκτης.

Καί προχωρά η κατάθλιψη
σέ όλο σου τό σόι
καί γίνεστʼ όλοι χορευτές
στό θέατρο Μπολσόι.

Μιά πάχνη λίαν ισχυρά
τό είναι σου πλακώνει
καί γίνονται τά μέσα μου
μπορδόμυλος καί σκόνη.

Καί τό φθινόπωρο εκεί
τά φύλλα νά νεκρώνει
κι οι άρχοντες νά παίζουνε
όλοι τους τό παγώνι.

Νά φταίει τό φθινόπωρο
ή η αφεντιά μου ο βλάκας
πού πρίν νά γίνω Έλληνας
γεννήθηκα μαλάκας;
…………………………………………
Η κατανάλωση ψυχοφαρμάκων κατά
τούς φθινοπωρινούς μήνες είναι μεγίστη.
Ίσως διά τούτον τόν λόγο επιλέχτηκε
ετούτη η εποχή από ταραγμένους ηγέτες
οι οποίοι ούτως ή άλλως ξέρουνε τί μάς κάνουνε.