ΤΟ «ΣΥΝΝΟΜΟΝ»
Ο πρόεδρος της Αρχής κ. Ζορμπάς εξέδωσε ένα πόρισμα –έκθεση το είπαν ορισμένοι εισαγγελικοί λειτουργοί προκειμένου να το υποβαθμίσουν– με το οποίο, στο μέτρο που η αδέκαστη συνείδησή του μπορούσε, έριχνε λίγο φως στον σκοτεινό δρόμο της πορείας των αθέμιτων προμηθειών των αμαρτωλών ομολόγων προς «συγκεκριμένο πολιτικό χώρο». Αυτό «σήμανε»: Επίσπευση εκλογών όπως όπως, αμφισβήτηση και υπονόμευση του έργου του κ. Ζορμπά και ενορχηστρωμένη αμφισβήτηση του σύννομου του πορίσματος Ζορμπά από το εισαγγελικό δίδυμο Κολιοκώστα – Σανιδά.
Η αμφισβήτηση αφορούσε το τυπικό μέρος του πορίσματος, με το «καταλυτικό επιχείρημα» ότι δεν έφερε τις υπογραφές των ένδεκα μελών της Αρχής. Αυτό είναι το πρόβλημα κ. Εισαγγελείς; Το «τυπικώς μη σύννομο»; Το ουσιαστικώς έγκυρο, δηλαδή η ουσία, το περιεχόμενο, με άλλα λόγια η κλοπή των χρημάτων των ασφαλιστικών ταμείων δεν αφορά κανένα; Δεν σας αφορά η αναζήτηση της ευθύνης όσων παρανόμησαν, αλλά σας ενόχλησε ο τρόπος της αναζήτησης της ευθύνης; Δεν γνωρίζετε ότι η μυστικότητα της έρευνας επιβάλλει τη μονοπρόσωπη ή ολιγοπρόσωπη δράση; Ξέρετε καμία ανάκριση ή και έρευνα που τη διενεργούν γενικές συνελεύσεις; Εξάλλου, δεν γνωρίζετε ότι έρευνες που γίνονται σε αναζήτηση υπευθύνων σε χώρους εξουσίας καθίστανται ιδιαίτερα δυσχερείς, λόγω της παρεμβολής ισχυρών αντιστάσεων των δυνάμεων προστασίας και αυτοπροστασίας; Εάν στις έρευνές του ο κ. Ζορμπάς ενεργούσε από κοινού με την «ολομέλεια» της Αρχής, οι δυσχέρειες θα ήταν πολλές και τίποτε δεν θα έμενε απόρρητο από την όποια κακοπροαίρετη ή καλοπροαίρετη ακριτομυθία. Καταθέτω εν προκειμένω μια εμπειρία. Ως πρόεδρος της επί μια εξαετία (1994-2000) Αρχής Προστασίας του Απορρήτου των Επικοινωνιών (προκατόχου της ΑΔΑΕ) ήμουν ενήμερος εισαγγελικών εγκρίσεων συγκεκριμένων ενεργειών της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας. Ουδέποτε έγιναν κοινωνά τα μέλη της επιτροπής αυτών των εγκρίσεων, γιατί ήμουν βέβαιος ότι η καλοπροαίρετη ακριτομυθία θα δυσχέραινε την έρευνα της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας. Συνεπώς, είναι βέβαιο ότι κάποιοι δεν θέλουν την ουσιαστική και σε βάθος έρευνα του φοβερού σκανδάλου των ομολόγων από τον κ. Ζορμπά και για τη συγκάλυψη παρεμβάλλουν κάθε είδους εμπόδια στο έργο του. Εν κατακλείδι: Μας ενδιαφέρει το τυπικώς σύννομο κ. Εισαγγελείς ή το ουσιαστικώς παράνομο, το κακούργημα; Κρίμα! Στην εποχή που σπανίζουν οι αδέκαστοι δημόσιοι λειτουργοί, στον κ. Γ. Ζορμπά ανήκει κάθε τιμή και κάθε στήριξη. Κάποιοι όταν τον διόριζαν τον ήθελαν Κoκορέτσα*, αλλά τους βγήκε Σαρτζετάκης.
* Ο Κοκορέτσας υπήρξε επιστρατευμένος ανακριτής στην εποχή των Έκτακτων Στρατοδικείων (δικαστήρια σκοπιμότητας) στην εποχή του εμφυλίου πολέμου. Πριν από κάθε διάσκεψη του Συμβουλίου εμφανιζόταν στον Βασιλικό Επίτροπο με δύο βουλεύματα (προτάσεις). Στη δεξιά τσέπη είχε το παραπεμπτικό και στην αριστερή το απαλλακτικό. Βολιδοσκοπούσε τις διαθέσεις του Επιτρόπου (ο οποίος, συνήθως, ήταν ο δέκτης των πολιτικών παρεμβάσεων) και αν διαπίστωνε ότι ήταν παραπεμπτικός για τον κατηγορούμενο, τότε έβγαζε ο Κοκορέτσας από τη δεξιά τσέπη του το παραπεμπτικό βούλευμα. Αν ο Επίτροπος ήταν απαλλακτικός, έβγαζε από την αριστερή τσέπη το απαλλακτικό. Την κάθε χειρονομία του τη συνόδευε με τη φράση: «αυτό κάνω και εγώ, κ. Επίτροπε». Τέτοιους λειτουργούς θέλουμε;