ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΦΤΑΝΟΥΝΕ ΕΩΣ ΓΕΛΩΤΟΠΟΙΟΙ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ

Οι βασιλείς κι άν φεύγουσι
τό άρωμά τους μένει
καί τότε κλαίνε οι πολλοί
κι οι λίγοι πικραμένοι.

Οι δε σφογγοκωλάριοι
οι άλλοι λωποδύτες
ψαρεύουσι στά σκοτεινά
σάν λυσσασμένοι δύτες.

Οι δέ ψαρεύουν οροφούς
οι μέν κάτι γαρίδες
όλοι τους πάντα αόρατοι
κλέβουν καί μήν τούς είδες.

Όλοι «αγνοί» καί ζήτουλες
τής ερημιάς αγρίμια
τό μέλλον τους οικοδομούν
επάνω σέ συντρίμμια.

Άλλοι τό παίζουν Αρχηγοί
καί άλλοι υπηρέτες.
Ανεξαρτήτως άπαντες
είναι σαχλοί επαίτες.
Αρχομανίας δίκαιον
είναι η πάθησή τους,
τό άρμεγε καί βούταγε
είναι η πρόθεσή τους.

Μικροί και ανελέητοι
τω πνεύματι κουνάβια,
αφού τούς ναύτες καταργούν
βυθίζουν τά καράβια.

Τών άλλων υποτακτικοί
θέλουν καί αρχηγεύουν
πόστα ζητούν οι άνθρωποι,
τό αίμα μας γυρεύουν.

Ακόμα κι ένας ζήτουλας
ή ένας σκουπιδιάρης
θέλει νά γίνει Αρχηγός
καί τού Λαού μπροστάρης.

Κομψότατοι, μέ παπιγιόν
καμαρωτοί καί φαύλοι
παίζουνε τά συμφέροντα
μαζί καί τό σουραύλι.

Καί παίζοντες και άδοντες
κοιμίζουν τούς πολίτας
καί βρίσκουνε τήν νίκη τους
στάς παρυφάς τής ήττας.

Δαιμόνιοι καί πονηροί
έρπουν ωσάν τό φίδι,
ιδεολόγοι γιαλαντζί
μέ σηκωμένο φρύδι.

Μόνοι ποτέ δέν εκκινούν
νά μπούνε στόν αγώνα,
απ’ άλλων διπλοσπρώχνονται
στήν δίνη, στόν κυκλώνα.

Φωνάζουν όλοι εν χορώ
κι ο μπούφος κι ο μαλέας:
«Ο Βασιλεύς απέθανεν,
ζήτω ο Βασιλέας».

Καί θεωρούν διάδοχον
πάντα τόν εαυτό τους
γι’ αυτό καί κράζουν δυνατά
νά δείξουν τό ΕΓΩ τους.

Ένα Εγώ ανύπαρκτον
καί κατασκευασμένον
στά εργαστήρια νοών
δειλών κι αφιονισμένων.
Τό AIDS καί η σύφιλη
μπροστά στήν Εξουσία
είναι ασθένειες χλομές
δίχως καμιάν ουσία.

Ως δαμαστές τών πληθυσμών
πρωταθλητές στήν πλάνη,
προτάσσουν τούς ηλίθιους
εις στού Σκορδά τό Χάνι.

Καί προχωρούν ακάθεκτοι
ωσάν οδοστρωτήρες
τήν μίαν αδυσώπητοι
τήν άλλην δέ σωτήρες.

Αυτά πού γράφω αφορούν
όχι πιά τήν δική μας
αλλά μία χώρα ανύπαρκτη:
Τήν μέρα τήν κακή μας.

Τώρα οδεύω μοναχός
καί εαυτόν προτείνω
νά γίνω ένας Αρχηγός
μέ τάμα μου στήν Τήνο.

Εάν μ’ ακούσει η Παναγιά
καί θέλει ν’ αρχηγέψω
απ’ τό παγκάρι της κι εγώ
τίς προσφορές θα κλέψω.

Θά τίς μοιράσω στούς φτωχούς
κι αναξιοπαθούντες,
έτσι αρχίζει ο λουφές
καί οι δουλειές με φούντες.
…………………………………………
Εκτιμώ πολύ τούς αρχομανείς,
τούς δικτάτορες
τούς Βασιλείς, τούς Εξουσιαστές, αλλά δέν εκτιμώ
έναν λαό βασανισμένο πού
δέν ξέρει τί θέλει. Αυτοί
ξέρουν. Νά γιατί τούς εκτιμώ
καί τούς φοβάμαι.