Κοσοβο: Στις 10 Δεκέμβρη στραμμένα τα βλέμματα

Τότε λήγει η νεώτερη και πολύ πιθανά τελευταία προθεσμία που έδωσε το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ στα ενδιαφερόμενα μέρη να καταλήξουν σχετικά με την τύχη του Κοσόβου. Η νέα αυτή προθεσμία προέκυψε μετά την επίμονη άρνηση της Μόσχας να δεχτεί το σχέδιο ανεξαρτησίας που είχε προτείνει ο φινλανδός διαπραγματευτής, Αχτισάαρι, ενάντια στη θέληση του Βελιγραδίου και της Μόσχας.

Οι διαπραγματεύσεις που έχουν ήδη ξεκινήσει -την Παρασκευή μάλιστα συναντήθηκαν για πρώτη φορά εκπρόσωποι της Πρίστινα και του Βελιγραδίου παρουσία μεσολαβητών από τη Ρωσία, τις ΗΠΑ και την ΕΕ- δεν αναμένεται να αποδειχτούν περισσότερο γόνιμες, καθώς οι Κοσοβάροι δεν αποδέχονται τίποτε λιγότερο από ανεξαρτησία και οι Σέρβοι δεν δίνουν τίποτε περισσότερο από αυτονομία!

Στις δυτικοευρωπαϊκές πρωτεύουσες, ωστόσο, κανείς δεν κάθεται να περιμένει νωχελικά το αναμενόμενο. Πολύ πιο έντονα απ’ ό,τι στο παρελθόν βλέπουν το φως της δημοσιότητας σενάρια μονομερούς κήρυξης της ανεξαρτησίας του Κοσόβου και αναγνώρισής του στη συνέχεια.

Ένα τέτοιο σενάριο περιέγραφε στην «Ιντερνάσιοναλ Χέραλντ Τρίμπιουν» της Τρίτης ευρωπαίος διπλωμάτης, χωρίς φυσικά να αποκαλύπτει την ταυτότητά του. «Το σχέδιο του παιχνιδιού είναι έτοιμο.

Οι συνομιλίες τελειώνουν στις 10 Δεκέμβρη. Αν δεν έχει διαφανεί πως Σερβία και Κόσοβο μπορούν να συμφωνήσουν για το μέλλον της επαρχίας, το Κόσοβο τότε θα κάνει μια μονομερή δήλωση ανεξαρτητοποίησης. Οι ΗΠΑ θα αναγνωρίσουν αυτήν την ανεξαρτησία και οι Ευρωπαίοι, όσο μπορούν να είναι ενωμένοι, θα ακολουθήσουν»!

Το σχέδιο, όμως, της μονομερούς ανεξαρτητοποίησης δεν μπορεί να προκριθεί και να επιβληθεί τόσο εύκολα, καθώς μπορεί να αποδειχθεί θρυαλλίδα που θα οδηγήσει σε έκρηξη αυτονομιστικά κινήματα και χρόνια αιτήματα εθνικής αυτοδιάθεσης και διαμελισμού εθνικών κρατών. Στο τραπέζι, άλλωστε, υπάρχει μια πλειάδα τέτοιων αιτημάτων.

Οι Βάσκοι όλο και πιο επίμονα ζητούν την ανεξαρτητοποίησή τους και τη διάσπαση της Ισπανίας. Το ίδιο απαιτούν από το Λονδίνο οι Βορειοϊρλανδοί και το τελευταίο διάστημα, χωρίς να καταφεύγουν στη βία, κι οι Σκοτσέζοι.

Οι Φλαμανδοί στο Βέλγιο ζητούν τον διαμελισμό της χώρας, έχοντας μάλιστα καταφέρει για τέσσερις σχεδόν μήνες να μην υπάρχει ενιαία κυβέρνηση. Στη Ρουμανία και τη Σλοβακία οι Ούγγροι ζητούν συνεχώς μεγαλύτερη αυτονομία. Η ικανοποίηση του αιτήματος των Αλβανών του Κοσόβου θα δώσει νέα φτερά στους Αλβανούς της ΠΓΔΜ, προβάλλοντας κι αυτοί πιο έντονα τα αλυτρωτικά τους συνθήματα, εις βάρος της εύθραυστης συνοχής της χώρας και προς όφελος της μεγάλης Αλβανίας. Και πιο ανατολικά η Αμπχαζία, η Νότια Οσετία και η Μολδαβία επίσημα και επίμονα ζητούν την απόσχισή τους από τη Γεωργία και τη Μολδαβία, υποκινούμενες διακριτικά από τη Μόσχα.

Είναι επιπλέον και τα κατεχόμενα από την Τουρκία εδάφη στην Κύπρο. Γιατί το ψευδοκράτος να μην ακολουθήσει το παράδειγμα του Κοσόβου απαιτώντας κι αυτό μονομερή αναγνώριση από τη «διεθνή κοινότητα» εις βάρος των όσων έχουν ψηφισθεί στον ΟΗΕ και των προσπαθειών που συντελούνται;

Οι πιθανές αλυσιδωτές αυτές αντιδράσεις, που θα προκαλέσουν πιθανή ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα υπονομεύσουν τη σταθερότητα σε όλη την περιοχή από τον Ατλαντικό μέχρι τα Ουράλια. Γι’ αυτό και πρέπει να αποφευχθεί!