επί του πιεστηρίου

Πέρασαν δύο εβδομάδες και με λύπη διαπιστώνουμε ότι από πλευράς Ακαδημίας Αθηνών δεν υπήρξε καμία αντίδραση στη δημόσια προσβολή της κυρίας Ρεπούση, ότι η Ακαδημία δεν έχει καμία αρμοδιότητα να κρίνει τα σχολικά βιβλία! Και το έχει η κυρία Ρεπούση και η παρέα της! Βεβαίως η υπουργός Παιδείας θα έπρεπε, αν διέθετε κάποια, ελάχιστη έστω, ευαισθησία, να έχει προστατέψει το Ανώτατο Πνευματικό Ίδρυμα της χώρας. Αλλά εδώ που φθάσαμε, αυτό που ζητάμε είναι πλέον είδος εν ανεπαρκεία…

Να δούμε αν και σ’ αυτές τις εκλογές το ψηφοδέλτιο Επικρατείας, που θεσπίστηκε για να εκλέγονται χωρίς το κυνήγι του σταυρού προσωπικότητες με εμπειρίες και γνώσεις που έχει ανάγκη το κράτος, θα χρησιμοποιηθεί από τον αρχηγό του κόμματος για να βολέψει τους δικούς του, την παρέα του, για να ‘χουν στην κάρτα τους ότι χρημάτισαν και βουλευτές και βεβαίως βεβαίως να ‘χουν και μια συνταξούλα για τα γεράματά τους…

Ένας ακέραιος δικαστής, που ήταν τιμή για τη Δικαιοσύνη, ο Ευάγγελος Κρουσταλλάκης, έφυγε, μετά από σκληρό αγώνα με τον καρκίνο. Ήταν ένας θαρραλέος δικαστής, που σε καιρούς δύσκολους πήγαινε κόντρα στο ρεύμα, απέναντι στο κατεστημένο. Έφθασε Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, αναγνωρίζοντας τις ικανότητές του και το ήθος του. Η οικογένειά του πρέπει να είναι περήφανη για τον Βαγγέλη Κρουσταλλάκη.

Πήρε φωτιά προχθές το απόγευμα το αεροδρόμιο του Αργοστολίου από τσιγάρο που πέταξε διερχόμενος με το αυτοκίνητό του. Η φωτιά φούντωσε, γιατί δεν είχε γίνει αποψίλωση και λαμπάδιασαν τα ξερά χόρτα που είχαν αφεθεί. Το αποτέλεσμα ήταν να κλείσει το αεροδρόμιο σε νυκτερινές προσγειώσεις, γιατί τα φώτα δεν λειτουργούσαν. Ακυρώθηκαν δρομολόγια, ταλαιπωρήθηκε ο κόσμος, η Ολυμπιακή έχασε λεφτά και όλα αυτά χάρις στον κύριο διευθυντή της Διεύθυνσης της ΥΠΑ Κεφαλονιάς, που δεν είχε λάβει έγκαιρα τα μέτρα που έπρεπε. Ο διοικητής της ΥΠΑ και ο υπουργός Μεταφορών έχουν τον λόγο.

Χρειάστηκα αυτές τις μέρες κάποιο τηλέφωνο. Πήρα τον ΟΤΕ, έδωσα τα στοιχεία (ονοματεπώνυμο, διεύθυνση, είδος καταστήματος, πόλη) και περίμενα… Μετά από κάποια λεπτά η απάντηση που έδωσε ο υπάλληλος ήταν ότι δεν το έχουν, δεν υπήρχε… Του είπα ότι δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχει στον κατάλογο του ΟΤΕ, το τηλέφωνο ανήκει σε ένα από τα πιο γνωστά καταστήματα της πόλης. Η απάντηση η ίδια. Δεν υπάρχει… Του εξέφρασα τη λύπη μου για την κατάντια του μεγαλύτερου οργανισμού της χώρας και είπα ότι θα πάρω το 11880 και θα μου το δώσουν.

Πράγματι κάλεσα τον αριθμό, εξήγησα ποιο τηλέφωνο ζητούσα και η κοπέλα έψαξε και το βρήκε.

Ποια είναι η θλιβερή διαπίστωση; Ότι μπορεί να φταίει ο Βουρλούμης για το ξεπούλημα του ΟΤΕ, όμως ευθύνες τεράστιες για την κατάντια του έχουν και οι εργαζόμενοι, με πρώτους τους συνδικαλιστές.

Την απόδειξη την έχουν μπροστά τους. Όλες αυτές οι εταιρείες του τύπου 11880 δεν θα είχαν θέση αν έκανε σωστά τη δουλειά του ο ΟΤΕ. Τα έσοδα που έχουν και τα κέρδη που βγάζουν τα ΧΑΝΕΙ ο ΟΤΕ. Και γι’ αυτό κάποιοι φταίνε… Για μας περισσότερο οι εργαζόμενοι και οι συνδικαλοπατέρες του ΟΤΕ.

Χρόνια ακούμε πάντα το ίδιο. Για… πειρατές ταξιτζήδες στο αεροδρόμιο και στο λιμάνι του Πειραιά, που ληστεύουν τουρίστες. Και η Αστυνομία να παραμένει απλός θεατής, καταγράφοντας απλώς τα περιστατικά και επιβάλλοντας κάποια τσουχτερά πρόστιμα. Κι όμως η λύση είναι απλή, όπως το αβγό του Κολόμβου.

Η τοποθέτηση ενός σταθμάρχη στο αεροδρόμιο και στο λιμάνι, μέρα-νύχτα, που θα κρατάει σε βιβλίο τον αριθμό του ταξί, την ώρα και τον προορισμό και από κει και πέρα ας τολμήσει ο ταξιτζής να πάρει ευρώ παραπάνω από τον επιβάτη, γνωρίζοντας ότι υπάρχουν καταγεγραμμένα τα στοιχεία του και ότι από τη στιγμή που ο επιβάτης θα καταγγείλει τη ληστεία, θα έχει εντοπισθεί σε δευτερόλεπτα. Αυτό συμβαίνει στο αεροδρόμιο της Νέας Υόρκης και σε όλες τις πρωτεύουσες του κόσμου και έτσι έχει αντιμετωπισθεί η βουλιμία των ταξιτζήδων, που βλέπουν τον επιβάτη σαν… θύμα και ευκαιρία για αρπαχτή.

Ιδού λοιπόν, κύριε υπουργέ Μεταφορών και κύριε Αρχηγέ της Αστυνομίας, η λύση για τους ταξιτζήδες εκείνους που παίρνουν ληστρικά κόμιστρα από ξένους και δυσφημούν τη χώρα.

Και κάτι ακόμη. Για ποιον λόγο δεν υπάρχει πινακίδα με όλα τα στοιχεία του ταξί και του οδηγού, με τη φωτογραφία του, μπροστά από το κάθισμα, κολλημένο στην κονσόλα, όπως και στην πλάτη του καθίσματος, ώστε ο επιβάτης που κάθεται να βλέπει τα στοιχεία του ταξιτζή για κάθε ενδεχόμενο, όπως συμβαίνει σε όλες τις χώρες της Ευρώπης και στις ΗΠΑ;


Σχολιάστε εδώ