Επικαιρότητα
1 Οι βρετανικές δυνάμεις εισβολής στο Ιράκ εγκατέλειψαν πριν από λίγες μέρες τη Βασόρα και το νότιο τμήμα της χώρας, όπου είχαν εγκατασταθεί ως δυνάμεις κατοχής. Ο βρετανός πρωθυπουργός Γκόρντον Μπράουν αντελήφθη ότι ο πόλεμος στο Ιράκ ήταν μια θανατηφόρα για τη χώρα του περιπέτεια, με πρωτοβουλία του υποτακτικού στα κελεύσματα της αμερικανικής ηγεσίας προκατόχου του, που έπρεπε να τερματιστεί σύντομα. Κατάλαβε ότι η πλειοψηφία του βρετανικού λαού ήταν αντίθετη με την παρουσία βρετανικών δυνάμεων εισβολής στο Ιράκ και ότι αυτό υπονομεύει την αξιοπιστία της κυβέρνησής του στο εσωτερικό της χώρας. Και αποφάσισε ότι είναι προτιμότερο να αποσυρθείς εγκαίρως από έναν πόλεμο που δεν μπορείς να κερδίσεις, παρά να τον χάσεις αργότερα στο πεδίο της μάχης και να σταματήσεις τον πόλεμο ταπεινωμένος. Και αποσύρθηκαν οι βρετανικές δυνάμεις. Έτσι οι Αμερικανοί έμειναν μόνοι στο Ιράκ να αντιμετωπίζουν τις καθημερινές επιθέσεις των εξεγερθέντων Ιρακινών, με πολλά θύματα και από τις δύο πλευρές. Ο Πρόεδρος Μπους τελικά έμεινε μοναδικός «ελευθερωτής» του Ιράκ, αφού τον αποχαιρέτησαν όλοι οι σύμμαχοί του. Τώρα στο νότιο Ιράκ, περιοχή δικαιοδοσίας των Βρετανών που αποχώρησαν, και ειδικά στη Βασόρα, πανηγυρίζουν οι σιίτες, καθώς ουσιαστικά κέρδισαν την απαλλαγή τους από τις δυνάμεις κατοχής. Έχουν την ευθύνη της ασφάλειας της περιοχής τους, αφού οι αμερικανικές δυνάμεις κατοχής δεν επαρκούν για ανάπτυξη και στο νότιο Ιράκ. De facto το Ιράκ έχει πλέον τριχοτομηθεί. Το βόρειο τμήμα με τους Κούρδους συμμάχους των ΗΠΑ, το νότιο με τους σιίτες συμμάχους του Ιράν και το κεντρικό Ιράκ στα χέρια των αμερικανών εισβολέων με τους σουνίτες να αγωνίζονται ενάντια στις ντόπιες και αμερικανικές δυνάμεις κατοχής. Στο μεταξύ, ο λαός της άτυχης αυτής χώρας, άλλοτε πλούσιας από τα πετρέλαια, βρίσκεται σε δυσχερή οικονομική κατάσταση. Το 15% βιώνει μια απελπιστική ένδεια, το 28% των παιδιών υποσιτίζεται, το 70% των κατοίκων δεν έχει πρόσβαση σε καθαρό πόσιμο νερό και το 92% των μαθητών αντιμετωπίζει αξεπέραστα προβλήματα στην ανεμπόδιστη εκπαίδευση (ακρωτηριασμένα και τραυματισμένα παιδάκια, ξυπόλυτα και πεινασμένα, ορφανά χωρίς πόρους, κατεστραμμένα σχολεία, τρομερές ελλείψεις σε εκπαιδευτικούς και σχολικά είδη κ.λπ.) και ένα δικαιολογημένο αίσθημα ανασφάλειας, καθώς ο θάνατος παραμονεύει σε κάθε γωνιά. Αυτή είναι η «απελευθέρωση» του Ιράκ την οποία με τόσες τυμπανοκρουσίες είχε υποσχεθεί ο Μπους. Ντροπή και αίσχος!
2 Μετά τη βαριά ήττα του στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές, το Γαλλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα προσπαθεί να ανασυγκροτηθεί, ώστε να σταματήσουν οι διαρροές στελεχών και οπαδών προς το κόμμα του Προέδρου Νικολά Σαρκοζί. Οι σοσιαλιστές στη Γαλλία υφίστανται μια επικίνδυνη αποδυνάμωση, καθώς διαπιστώνεται ότι διέρχεται το άλλοτε πανίσχυρο κόμμα τους μια κρίση ιδεολογικής ταυτότητας, που ανάγκασε τον πρόεδρο του κόμματος, Φρανσουά Ολάντ, να δηλώσει προ ημερών ότι στο Σοσιαλιστικό Κόμμα «δεν υπάρχει τίποτα ξεκάθαρο, σαφές και εύληπτο»! Και φυσικά αναφέρεται στο πρόγραμμα του κόμματός του, που είναι απαύγασμα της ιδεολογικής του θέσης. Για την ευόδωση της προσπάθειας συσπείρωσης και ανασυγκρότησης, η ηγεσία του κόμματος οργάνωσε στο λιμάνι της Λα Ροσέλ ένα σεμινάριο (εργαστήρι πολιτικών ιδεών, όπως το ονόμασαν) για τη συζήτηση και την αναζήτηση τρόπων για έξοδο από την κρίση που μαστίζει το κόμμα μετά την αποτυχία του στις προεδρικές εκλογές. Στο λιμάνι Λα Ροσέλ, τα πιστά στελέχη του κατέθεσαν την αγωνία τους για το μέλλον του σοσιαλισμού στη Γαλλία. Και αναρωτήθηκαν: «Πού βρίσκεται ο σοσιαλισμός; Δεξιά ή Αριστερά;». Ή «ποια είναι η σχέση του σοσιαλισμού με τις σύγχρονες αγορές που δημιούργησε η παγκοσμιοποιημένη οικονομία;». Αγωνιώδη ερωτήματα όλων των απλών οπαδών του ευρωπαϊκού σοσιαλισμού. Και ο σοσιαλιστής καθηγητής των Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Μπορντό Ζαν Πετό μίλησε στο σεμινάριο, προσπαθώντας να δώσει μια απάντηση σ’ αυτά τα κρίσιμα ερωτήματα. Και στην ομιλία του κατέληξε: «Έτσι που ιστορικά το Σοσιαλιστικό Κόμμα έχει λειτουργήσει, με αριστερή ρητορική και δεξιά πρακτική, τώρα απειλείται με σχιζοφρένεια»! Σωστή η διάγνωση του γάλλου σοσιαλιστή καθηγητή. Ο ευρωπαϊκός σοσιαλισμός, και όχι μόνο ο γαλλικός, πάσχει από σχιζοφρένεια βαριάς μορφής σε επίπεδο οπαδών και κατωτέρων στελεχών. Οι ηγεσίες και τα ανώτερα στελέχη των ευρωπαϊκών σοσιαλιστικών κομμάτων έχουν υιοθετήσει την πολιτική απάτη της αριστεράς ρητορικής και της δεξιάς πρακτικής, για να σκαρφαλώνουν στην εξουσία. Και να γίνονται ανεκτοί από το κατεστημένο και τις δυνάμεις της διαπλοκής. Επομένως στα ρετιρέ των σοσιαλιστικών κομμάτων δεν υπάρχει σχιζοφρένεια. Απλώς υπάρχει μια αποτυχημένη προσπάθεια εξαπάτησης των αφελών οπαδών που πιστεύουν την ψεύτικη αριστερή ρητορική των ηγετών τους. Η συνταγή των ευρωπαϊκών σοσιαλιστικών κομμάτων είναι πλέον γνωστή: «Ηγεσίες και ανώτερα στελέχη, πολιτική απάτη, νομή της εξουσίας και φαγοπότι. Οι οπαδοί χορταίνουν με αριστερή συνθηματολογία»! Δοξάστε τους!