Οι πολιτικοί των «παράθυρων»

Λόγια, λόγια, λόγια… Κι όμως, κατακλυστήκαμε από πολιτικούς, από ηγέτες, από υποψήφιους κάθε «χρώματος» και νοοτροπίας…

Από «φυλακής πρωίας» μέχρι βαθείας νυκτός στα δεκάδες κανάλια παρήλασαν εκατοντάδες υποψήφιοι, εκφωνήθηκαν εκατοντάδες λόγοι, ακούστηκαν «φιλιππικοί», ξεδιπλώθηκαν υποσχέσεις και ταξίματα…

Επί της ουσίας, όμως, ένα τεράστιο μηδενικό. Τον ξύλινο λόγο των πολιτικών ηγετών ακολούθησαν οι κενολογίες, οι κραυγές, οι καβγάδες των υποψηφίων…

Πόσο, στ’ αλήθεια, πνευματικά και πολιτικά φτωχό είναι το πολιτικό μας προσωπικό – με λίγες ευτυχώς εξαιρέσεις ευπρέπειας και πολιτικής συγκρότησης… Σε ποιον βαθμό –και με ποιες τραγικές επιπτώσεις– η επικοινωνία και η πολιτική και ψυχική συνάντηση των πολιτικών με τους πολίτες αντικαταστάθηκε από την τηλεοπτική «δημοκρατία των παραθύρων», από μια κακοστημένη παράσταση που όχι μόνο δεν διαφωτίζει, όχι μόνο δεν πείθει, αλλά αντιθέτως απωθεί;

Ας κατανοήσουν οι πολιτικοί μας ότι δεν μπορούν να διαμορφώνουν το «προφίλ» τους και να ασκούν την πολιτική από τα «παράθυρα». Γιατί έτσι κινδυνεύουν να βρουν πόρτες κλειστές από τους πολίτες που πιστεύουν στην πολιτική και όχι στο θέαμα…

ΟΦΙΣ