«Βουβή» προεκλογική περίοδος με ηχηρό μήνυμα από τις κάλπες;
Απρόσμενη «βοήθεια» της έδωσε και η τραγωδία των πυρκαγιών που κατέκαυσαν εκατομμύρια στρέμματα, που ρήμαξαν την Ελλάδα. Ο κόσμος μπορεί να έχει γίνει έξω φρενών με την πολιτική ανεπάρκεια της κυβέρνησης και την ανικανότητα του κρατικού μηχανισμού, μπορεί να τη βρίζει, αλλά σίγουρα μόνο τις εκλογές δεν σκέπτεται. Μάλλον εκνευρίζει σχεδόν τους πάντες το γεγονός ότι μέσα σ’ αυτήν τη συμφορά η κυβέρνηση τους υποχρεώνει να προσέλθουν στις κάλπες. Όλοι θεωρούν αυτές τις εκλογές μια ακόμη εκδήλωση της αδιαφορίας των πολιτικών για τα προβλήματα του τόπου και απόδειξη του ότι οι πολιτικοί δεν νοιάζονται για τίποτα άλλο πέρα από το πώς θα εκλεγούν.
Αναμφισβήτητα αυτές οι εκλογές συντελούν στην υποβάθμιση της πολιτικής, στην καταβαράθρωσή της στις συνειδήσεις όλων των Ελλήνων. Από αυτήν τη σκοπιά η κυβέρνηση προσέφερε κάκιστη υπηρεσία στο κύρος της πολιτικής, αλλά σίγουρα αδιαφορεί γι’ αυτό αφού το παν για τη ΝΔ είναι το πώς θα κερδίσει τις εκλογές -όλα τα άλλα «στάχτη και μπούρμπερη», κυριολεκτικά και μεταφορικά…
Η ΝΔ προηγείται
Οι προοπτικές υλοποίησης και αυτού του στόχου της είναι καλές. Όλα δείχνουν ότι η ΝΔ προηγείται σαφώς του ΠΑΣΟΚ στην πρόθεση ψήφου, καθώς, παρά τις πυρκαγιές, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν κατόρθωσε μέχρι τώρα να δημιουργήσει κλίμα ανατροπής της υπεροχής της ΝΔ.
Δεν βοηθήθηκε μια τέτοια τάση ούτε από το «ντιμπέιτ» της νύχτας της Πέμπτης. Ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής έκανε μια από τις χειρότερες τηλεοπτικές εμφανίσεις του, αλλά και ο Γ. Παπανδρέου ήταν εντελώς γενικόλογος, ασαφής και συγκεχυμένος στις τοποθετήσεις του, με αποτέλεσμα να μην αποκτήσει κάποια συσπειρωτική δυναμική και αέρα υπεροχής. Μόνο οι ηγέτες των μικρών κομμάτων έδειξαν καθαρά ότι ήξεραν πλήρως και το τι ήθελαν να πουν, αλλά και πώς να το πουν.
Οι μέρες κυλούν, ο χρόνος μέχρι τις εκλογές λιγοστεύει και η ΝΔ αποδεικνύεται ότι έπαθε μικρότερη ζημιά από τις πυρκαγιές από όσο έδειχνε η οργή του κόσμου εναντίον της κυβέρνησης τις ημέρες των γεγονότων. Αν οι κάλπες δεν μας επιφυλάξουν εντυπωσιακές εκπλήξεις τη νύχτα της άλλης Κυριακής, τότε μπορούμε να πούμε πως η ΝΔ δεν κινδυνεύει πλέον καθόλου από το ΠΑΣΟΚ. Ο μοναδικός κίνδυνος που θεωρητικά μπορεί ακόμη να την απειλήσει είναι μην τυχόν και δεν κατορθώσει να συγκεντρώσει ποσοστό άνω του 41,5%, που αποτελεί το ελάχιστο όριο για να μπορέσει να πιάσει τις 151 έδρες της αυτοδυναμίας.
Το ΠΑΣΟΚ σε τροχιά ήττας
Ο Γ. Παπανδρέου πάντως, ανομολόγητα, έχει βέβαιο στον νου του ότι θα ηττηθεί στις εκλογές και το κύριο μέλημά του είναι με ποιον τρόπο θα αντιμετωπίσει την προσπάθεια εσωκομματικής ανατροπής του που θα εκδηλωθεί πιθανότατα ακόμη και τη νύχτα των εκλογών, αν η ΝΔ νικήσει με ποσοστό που της χαρίζει αυτοδυναμία.
Με αυτό το πρίσμα, το πρίσμα δηλαδή της εκ των προτέρων μείωσης της ισχύος όλων όσους θεωρεί δυνητικούς αντιπάλους του την ώρα της εσωκομματικής κρίσης, κατάρτισε και το ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ. Καθόλου δεν τον ένοιαζε ποιος είναι ο τρόπος της μέγιστης συσπείρωσης του κόμματος ώστε να πετύχει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Με κυριολεκτικά παιδαριώδη τρόπο προσπάθησε να κάνει ανοίγματα σε διάφορους χώρους, νομίζοντας αφελώς ότι αυτοί θα τον στηρίξουν στην εσωκομματική αναμέτρηση.
Δεν έβαλε έτσι στο ψηφοδέλτιο ούτε τον Κ. Λαλιώτη (ενθυμούμενος ίσως τον ρόλο που είχε παίξει στην εκλογή του Κ. Σημίτη εις βάρος των Άκη Τσοχατζόπουλου και Γεράσιμου Αρσένη το 1996, όταν η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ εξέλεξε τον πρωθυπουργό που θα αντικαθιστούσε τον Ανδρέα Παπανδρέου) αλλά ούτε και τον Νίκο Αθανασάκη, ο οποίος κυριολεκτικά του κράτησε το κόμμα, που θα είχε διαλυθεί εξαιτίας της πλήρους άγνοιας και ανικανότητας του Γιωργάκη στα οργανωτικά.
Παιδαριώδεις συμμαχίες
Βαθύτατη εντύπωση προκάλεσε ως προς την ηθική του ανδρός και ο αποκλεισμός της Βούλας Πατουλίδου. Δεν πρόκειται περί καμιάς απαστράπτουσας πολιτικής προσωπικότητας, αλλά την είχε πιέσει να παραιτηθεί από τις ένοπλες δυνάμεις με τη σαφή υπόσχεση ότι θα την έβαζε σε εκλόγιμη θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας. Την κατέστρεψε επαγγελματικά και προσωπικά παραβαίνοντας την υπόσχεσή του.
Ας αφήσουμε πια το γεγονός ότι έναν ακόμη εντελώς δικό του άνθρωπο, άσχετο με την πολιτική και την ελληνική πραγματικότητα, τον Ηρ. Πολεμαρχάκι, τον κουβάλησε από το εξωτερικό και τον πούλησε κι αυτόν!
Αφού τρώει έτσι τους δικούς του ανθρώπους, άντε να πιστέψει ο ελληνικός λαός ότι αυτός ο άνθρωπος θα τηρήσει τις όποιες προεκλογικές υποσχέσεις του προς την ελληνική κοινωνία!
Έβαλε πρώτη τη Φώφη Γεννηματά για να προσελκύσει τους Γεννηματικούς. Έβαλε τον Δ. Παπαδημητρίου, «άλτερ έγκο» του Σημίτη, και τη γυναίκα του Μουζέλη, επίσης σημιτικού, νομίζοντας ότι έτσι θα τον στηρίξουν οι «εκσυγχρονιστές». Κούνια που τον κούναγε! Δεν έβαλε ούτε ένα πολιτικό στέλεχος των σημιτικών, έφαγε τον Νεονάκη και τον Πάχτα με ατιμωτικό τρόπο και νομίζει ότι με δύο καθηγητές θα τους δελεάσει. Ίσα ίσα, οι «εκσυγχρονιστές» έχουν την πιο συγκροτημένη ομάδα μέσα στο ΠΑΣΟΚ και θα πρωτοστατήσουν στην επιχείρηση καρατόμησης του Γ. Παπανδρέου, ελπίζοντας να ξαναπάρουν οι ίδιοι την εξουσία μέσα στο κόμμα.
Με την ίδια λογική έβαλε δεύτερη στο Επικρατείας -και τώρα πλέον πρώτη, μετά την γκάφα με τη Φώφη που δεν του την ανακήρυξε υποψήφια ο Άρειος Πάγος έχοντας 100% δίκιο- και τη Λούκα Κατσέλη, θεωρώντας ότι έτσι εξασφαλίζει την υποστήριξη του συζύγου της, του Γεράσιμου Αρσένη, και του μικρού κύκλου φίλων του βουλευτών.
Βράζει ολόκληρο το ΠΑΣΟΚ με αυτό το ψηφοδέλτιο Επικρατείας του Γιώργου και τώρα όλοι του την έχουν στημένη και εύχονται την Κυριακή να χάσει για να τον καθαιρέσουν από ηγέτη.
Όλες οι κινήσεις του πάντως δείχνουν πως ο ίδιος δεν έχει καμιά πρόθεση να παραιτηθεί όσο βαριά κι αν είναι η ήττα που θα υποστεί το ΠΑΣΟΚ την ερχόμενη Κυριακή, εφόσον φυσικά συμβεί κάτι τέτοιο.
Απειλή βαθιάς κρίσης
Πρόθεση του Γ. Παπανδρέου είναι να σύρει το ΠΑΣΟΚ σε μια μακρόχρονη κρίση με τη σύγκληση συνεδρίου, όταν και υπό όποιες συνθήκες αυτός αποφασίσει. Έχοντας διαλύσει όλα τα ουσιαστικά όργανα του κόμματος και έχοντάς τα αντικαταστήσει με αυτά τα πολυάνθρωπα και απολίτικα «πανηγύρια» σαν το Εθνικό Συμβούλιο, τα οποία κατ’ αρχάς τα ελέγχει, νομίζει ότι μπορεί να τρενάρει για πολλούς μήνες ή και για χρόνια την απομάκρυνσή του από την ηγεσία.
Δεν αντιλαμβάνεται φυσικά ότι αν οι ίδιοι μηχανισμοί που ξαφνικά τον έκαναν εν ριπή οφθαλμού ηγέτη του ΠΑΣΟΚ, όταν διαπίστωσαν ότι ο «καταλληλότερος» Κ. Σημίτης οδηγούσε το κόμμα στην εκλογική συντριβή με 7,8 ή 10 (!) μονάδες διαφορά από τη ΝΔ το 2004, αποφασίσουν να κινηθούν τώρα εναντίον του Γ. Παπανδρέου ούτε καν που θα καταλάβει για πότε θα βρεθεί πολιτικός συνταξιούχος, σαν τον Κ. Σημίτη και χειρότερα.
Στην πραγματικότητα η μοναδική ελπίδα του Γ. Παπανδρέου να μην εκδιωχθεί από ηγέτης του ΠΑΣΟΚ την άλλη Κυριακή είναι να μην πάρει αυτοδυναμία η ΝΔ. Επειδή σε μια τέτοια περίπτωση το πιθανότερο είναι πάμε αμέσως σε νέες εκλογές (μετά μάλιστα και από την κατηγορηματική δήλωση του Κ. Καραμανλή στο «ντιμπέιτ» ότι αποκλείεται να συνεργαστεί με τον ΛΑΟΣ), το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να διώξει τον Γ. Παπανδρέου με όση διαφορά και αν έχει χάσει, εν όψει νέων εκλογών – χώρια που αν η ΝΔ δεν έχει πάρει αυτοδυναμία αποκλείεται το ΠΑΣΟΚ να έχει υποστεί συντριπτική ήττα.
Καταλύτης πολιτικών εξελίξεων
Η ουσία πάντως είναι πως ό,τι κι αν βγάλουν οι κάλπες, θα οδηγηθούμε σε σοβαρές πολιτικές εξελίξεις και σε αλλαγές ηγεσίας στο ένα ή το άλλο κόμμα. Μόνο στην περίπτωση μη επίτευξης αυτοδυναμίας θα αναβληθούν οι απομακρύνσεις αρχηγών, αν και ακόμη και σε αυτήν την περίπτωση είναι προφανές πως κυρίως ο Κ. Καραμανλής, αλλά και ο Γ. Παπανδρέου, θα βγουν αποδυναμωμένοι πολιτικά και η θέση τους ως αρχηγών θα έχει υπονομευθεί.
Αν η ΝΔ πάρει αυτοδυναμία, ο Γ. Παπανδρέου αποκλείεται να μείνει πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, όση αντίσταση κι αν προβάλλει. Το ίδιο φυσικά αποκλείεται να μείνει στη θέση του ο Κ. Καραμανλής, αν κερδίσει τις εκλογές το ΠΑΣΟΚ.
Το καλύτερο σενάριο για τους Αμερικανούς θα ήταν φυσικά μια ανέφικτη νίκη του ΠΑΣΟΚ ή μια όχι αδύνατη αποτυχία της ΝΔ να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση, νικώντας μάλιστα με μικρή διαφορά το ΠΑΣΟΚ.
Η θέση του Καραμανλή θα υποσκαπτόταν, ο Γ. Παπανδρέου θα διασωζόταν και μάλιστα, αν το ΠΑΣΟΚ νικούσε στις επόμενες πρόωρες εκλογές, όπως θα ήταν πια πολύ πιο πιθανό, τότε θα πηγαίναμε στο πολυπόθητο για την Ουάσινγκτον ηγετικό δίδυμο Γιωργάκη – Ντόρας.
Αντίθετα, η χειρότερη έκβαση για τις ΗΠΑ θα ήταν μια αυτοδύναμη κυβέρνηση Καραμανλή. Τότε ο Γιωργάκης θα αποκεφαλιζόταν και θα εξαφανιζόταν οριστικά από την ελληνική πολιτική ζωή και θα τον αντικαθιστούσε π.χ. ο Β. Βενιζέλος, ενώ φυσικά ο Καραμανλής θα παρέμενε πανίσχυρος ηγέτης της ΝΔ.
Με ένα δίπολο Καραμανλή – Βενιζέλου στην ηγεσία ΝΔ – ΠΑΣΟΚ και σχεδόν βέβαια πλέον τη νίκη του ΠΑΣΟΚ στις επόμενες εκλογές, η Ντόρα Μπακογιάννη δεν θα έβλεπε πρωθυπουργία για τουλάχιστον μια… δεκαετία ακόμη!
Για να δούμε όμως τι από όλα αυτά θα επιβεβαιώσει η κάλπη. Υπομονή για μια εβδομάδα ακόμη.