Ποντάρουν σε ακυβερνησία

Η λογική, απλή και δοκιμασμένη. Με αδύναμες κυβερνήσεις είναι πιο εύκολο να… κυβερνούν την Ελλάδα.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι όλη την προηγούμενη περίοδο και με αφορμή τις δημοσκοπήσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας, τις τελευταίες προ των εκλογών, περίσσεψαν οι «εμβριθείς» αναλύσεις από μύριους «αναλυτές» με βασική συνιστώσα των συμπερασμάτων τους:

• Από πολύ δύσκολη έως και αδύνατη η επίτευξη αυτοδυναμίας, με βάση τον ισχύοντα εκλογικό νόμο και τη δύναμη των κομμάτων, όπως αυτή εμφανίζεται στις έρευνες.

• Οπότε… διερεύνηση σεναρίων συγκυβέρνησης. Δηλαδή ποιος μπορεί να συγκυβερνήσει με ποιον. Και… διά της εις άτοπον απαγωγής, διακριτικά μεν αλλά σταθερά επανέρχονται τα σενάρια α λα Μέρκελ συγκυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ!

Είναι, υπογραμμίζουμε, ένα σενάριο που εκπορεύεται και στηρίζεται από εγχώριους και εξωχώριους «νταβατζήδες», ελεγχόμενους απʼ αυτούς δημοσιογράφους, με τη συνδρομή και ενίων δημοσκόπων, οι οποίοι ερμηνεύουν κατά το δοκούν τα ευρήματα των ερευνών τους με βασικό στόχο:

• Να τελειώνουν με τον έως έναν βαθμό «ενοχλητικό» και μη απολύτως ελεγχόμενο Καραμανλή και να ελέγξουν τις εξελίξεις μέσω αυτής της «συγκυβέρνησης», ούτως ή άλλως ευάλωτης.

• Στη συνέχεια και με Δούρειο Ίππο τον έλεγχο των εν Ελλάδι εξελίξεων να ξεμπερδεύουν και με τον μη ελεγχόμενο Τάσσο Παπαδόπουλο, ώστε να προωθηθεί για την Κύπρο μια λύση Σχεδίου Ανάν επί της ουσίας, αλλά που θα πάρει άλλη ονομασία!

• Να τελειώσουν και τον Γ. Παπανδρέου. Αυτό το επιζητούν, αφού ο Γιώργος, κατά τη δικιά τους εκτίμηση, έχει «φανεί λίγος και δεν έχει αποδώσει την επένδυση την οποία κάνανε πάνω του», κατά τη χαρακτηριστική έκφραση επιφανούς «βαρόνου» των ΜΜΕ που «παίζει» με το ΠΑΣΟΚ…

Κατʼ αρχάς όλα σχεδόν τα στοιχεία των δημοσκοπήσεων της τελευταίας περιόδου, ειδικότερα όμως των δημοσκοπήσεων που πραγματοποιήθηκαν μετά την εθνική τραγωδία απʼ τις πυρκαγιές, αποτέλεσαν για όλο το σύστημα των εγχώριων και εξωχώριων «νταβατζήδων» ένα ισχυρό κόλαφο, ένα μεγάλο σοκ!

Θεώρησαν περίπου δεδομένο ότι εξαιτίας των -αδιαμφισβήτητων- κυβερνητικών ευθυνών η κυβέρνηση και ο Καραμανλής θα εμφάνιζαν εικόνα κατάρρευσης και θα οδηγούνταν η εκλογική αναμέτρηση σε ντέρμπι, αλλά με το ΠΑΣΟΚ και τον Γιώργο σε ευνοϊκότερη θέση.

Κάτι τέτοιο δεν προέκυψε. Αντιθέτως, αυτά που έδειξαν όλες οι δημοσκοπήσεις της βδομάδας που πέρασε ήταν:

• Μείωση των ποσοστών και των συσπειρώσεων και των δύο μεγάλων κομμάτων. Και αντίστοιχη ενίσχυση των τάσεων αποστασιοποίησης των πολιτών (λευκό – άκυρο – αποχή), καθώς και –σε μικρότερο βαθμό– ενίσχυση των μικρότερων κομμάτων, ιδιαίτερα του ΚΚΕ και του ΣΥΝ.

• Διατήρηση της υπέρ της ΝΔ διαφοράς στα επίπεδα που κατέγραψαν οι δημοσκοπήσεις ΠΡΙΝ από τις πυρκαγιές.

• Το ΠΑΣΟΚ κι ο Γιώργος αδυνατούν εντελώς να αποκομίσουν οφέλη απʼ τη λαϊκή κατακραυγή κατά της κυβέρνησης!

• Η πολιτική του Γ. Παπανδρέου, «πόλωση πάνω στα ερείπια της τραγωδίας», αποδοκιμάζεται απʼ τον λαό.

Σενάρια… ακυβερνησίας και «συγκυβέρνησης»

Όλοι αυτοί λοιπόν που επένδυσαν σε μια επιχείρηση φθοράς του Καραμανλή και της κυβέρνησης με στόχο «να τελειώνουμε και να συνεχίσουμε με τον Τάσσο», απογοητεύτηκαν. Αλλά έσπευσαν να αξιοποιήσουν τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων για να προωθήσουν τα σενάρια πιθανής ακυβερνησίας και –στο βάθος– συγκυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ κατά το γερμανικό μοντέλο.

Αυτό το βιώνουμε ήδη απʼ την περασμένη Δευτέρα, οπότε και δημοσιοποιήθηκαν οι πρώτες δημοσκοπήσεις μετά τις πυρκαγιές, με έμφαση μετά την Τετάρτη, οπότε και οι δημοσκοπήσεις έδειχναν να παγιώνεται ξανά μια τάση εκλογικής νίκης του Κώστα Καραμανλή, παρά τη φθορά και την οργή εξαιτίας των πυρκαγιών.

Το «ζέσταμα» αυτών των σεναρίων, η μεθόδευσή τους, έχει ως βάση, επαναλαμβάνουμε, τα στοιχεία των δημοσκοπήσεων. Σύμφωνα με αυτά, προηγείται μεν η ΝΔ, αλλά με ποσοστά πρώτου – δεύτερου κόμματος κυμαινόμενα πολύ χαμηλά.

Συνεπώς, λένε και μεθοδεύουν οι «νταβατζήδες», είναι πολύ πιθανόν να είναι μεν πρώτο κόμμα η ΝΔ, αλλά να μην πετύχει αυτοδυναμία και να μην μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση.

Προς επίρρωσιν αυτών των εκτιμήσεών τους, ερμηνεύουν τουλάχιστον «περίεργα» μια τάση που πράγματι δείχνουν οι έρευνες και θεωρείται φυσιολογική. Δηλαδή οργή και αγανάκτηση για την κυβέρνηση εξαιτίας των πυρκαγιών, καθώς και απαξίωση των δύο κομμάτων του δικομματισμού. Τάσεις που -φυσιολογικά- στρέφουν τον κόσμο και προς λευκό -άκυρο – αποχή και σε ενίσχυση των μικρότερων κομμάτων. Έτσι με τα δεδομένα αυτής της στιγμής φαίνεται πως οδηγούμαστε σε πεντακομματική Βουλή.

Μάλιστα και προς ενίσχυση-συμπλήρωση του ανωτέρω σεναρίου έχουν αρχίσει και συζητούνται και… εκδοχές σχηματισμού συμμαχικών κυβερνήσεων.

Ας πούμε… πιθανά «ζεύγη»:

• ΝΔ – ΛΑΟΣ
• ΠΑΣΟΚ – ΣΥΝ
• ΝΔ – ΠΑΣΟΚ (εδώ… ερχόμαστε στο «ζουμί»).

Αυτό το τελευταίο σενάριο, το «γερμανικό», θεωρείται και το… πιθανότερο απʼ το σύστημα των «νταβατζήδων». Θα λέγαμε μάλιστα το ευκταίο. Αυτό θέλουν.

Διασφαλίζουν έτσι την ποθητή «σταθερότητα», ξεμπερδεύουν με τον Καραμανλή, τελειώνουν και τον Γιώργο και… έπεται ο Τάσσος.

Καθότι θεωρείται δεδομένο ότι σε μια τέτοια περίπτωση πρωθυπουργός δεν θα είναι ούτε ο Καραμανλής, ούτε ο Γιώργος.

Ποιος θα είναι;

Εδώ τα ονόματα που κυκλοφορούν είναι διάφορα. Από Σουφλιά και Ντόρα μέχρι… Σημίτη!

Ο ρόλος της Ντόρας

«Λύσεις» δηλαδή που… ξορκίζουν και ο Καραμανλής και ο Γ. Παπανδρέου, αφού ο μεν πρωθυπουργός γνωρίζει ότι η Ντ. Μπακογιάννη μπορεί μεν τώρα να φαίνεται… νομοταγής μέχρι… παρεξηγήσεως, ωστόσο τους μελλοντικούς σχεδιασμούς της δεν τους έχει ματαιώσει, απλώς αναστείλει, μέχρι… νεωτέρας.

Απʼ τη μεριά του ο Γιώργος μόνο σαν… εφιάλτη θα μπορούσε να δει ξανά πρωθυπουργό τον Σημίτη! Και μάλιστα ύστερα από τέσσερα χρόνια αφότου ήρθε σαν… μεσσίας να σώσει το ΠΑΣΟΚ!

Αλλά αξίζει να σταθεί κάποιος που αποκαλύπτει αυτά τα σενάρια -και «ΤΟ ΠΑΡΟΝ» τολμά…- στη στάση και τον ρόλο της Ντόρας.

Σύμφωνα με απόλυτα έγκυρες πληροφορίες μας, αν τελικά ευοδωθούν τα προαναφερθέντα σενάρια, τότε η Ντ. Μπακογιάννη μαζί με όλο το μητσοτακαίικο θα βγουν και θα πουν ότι… στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα και άρα… αναλαμβάνει τις ευθύνες της και… θυσιάζεται για να γίνει η ελληνίδα Μέρκελ!

Αυτός ακριβώς είναι ο «ασύμμετρος παράγοντας», για να δανειστούμε έκφραση των ημερών, που μπορεί και να αποβεί καθοριστικός.

Μάλιστα ιστορικό στέλεχος της κυβερνώσας παράταξης, με μεγάλη πείρα προσκηνίου αλλά και… παρασκηνίου, μας έκανε την εξής ενδιαφέρουσα επισήμανση:

• Όλα θυμίζουν την εποχή της Φρειδερίκης, η οποία –τότε– έλεγε ότι «δεν θέλω ούτε Καραμανλή ούτε Παπανδρέου». Και λίγο αργότερα, το ʼ65, ο πατέρας της Ντόρας ήταν που διαδραμάτισε τον οιραίο ρόλο της αποστασίας!

Όταν αυτό το συγκεκριμένο στέλεχος κάνει το παραπάνω σχόλιο, τότε τα δικά μας περισσεύουν…

… και του Καρατζαφέρη!

Ωστόσο και σε επίπεδο όχι πλέον σχολίων, αλλά έγκυρης πληροφόρησης, πρέπει να προσθέσουμε και ορισμένα άλλα στοιχεία, που αποδεικνύουν ότι πράγματι υπό προϋποθέσεις η Ντόρα μπορεί να παίξει τον «μοιραίο» ρόλο.

Σύμφωνα λοιπόν με αποκλειστικές μας πληροφορίες, αν η Ντόρα βγει μπροστά και δεχθεί να ηγηθεί μιας κυβέρνησης συνεργασίας, τότε θα βρει σύμμαχο και τον αρχηγό του ΛΑΟΣ Γ. Καρατζαφέρη!

Άλλωστε ο Γ. Καρατζαφέρης θεωρείται… παιδί της Μαρίκας, ή τουλάχιστον του μητσοτακαίικου, οπότε μάλλον μια τέτοια μετεκλογική του συμπεριφορά δεν θα εκπλήξει, όσους τουλάχιστον γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα…

Προσθέστε σε αυτήν την πρόβλεψη και μια συνταρακτική αποκάλυψη που κάνουμε σήμερα:

• Την Πέμπτη στενότατος συνεργάτης ενός εκ των επιφανέστερων παραγόντων του τόπου ζήτησε συνάντηση με γνωστό στέλεχος του ΛΑΟΣ, που είναι υποψήφιος σε περιφέρεια της Αττικής και θεωρείται σίγουρο ότι θα εκλεγεί. Τον ρώτησε, τι θα κάνει σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας, πώς θα πολιτευτεί. «Μα θα αποφασίσει ο πρόεδρος τι θα κάνει το κόμμα», του απάντησε. «Εγώ θέλω εσύ να μου πεις, εσύ τι θα κάνεις, άσε τον πρόεδρο», άκουσε άναυδος τον άλλο να του απαντά!

Είναι γεγονός ότι θεωρείται βέβαιο πως σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας, με πρώτο κόμμα τη ΝΔ, ο ρόλος της Ντόρας θα είναι και απρόβλεπτος και -ενδεχομένως- καθοριστικός. Και ότι προς τούτο θα έχει αρκετούς συμμάχους και μεταξύ των «νταβατζήδων» και μεταξύ άλλων δυνάμεων…

Καραμανλής: Κατηγορηματικά όχι!

Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του «Π», η παραπάνω διοχετευόμενη και μεθοδευόμενη σεναριολογία συζητήθηκε σε σύσκεψη που είχε ο πρωθυπουργός με πολύ στενούς του συνεργάτες.

Επισημάνθηκε η προώθησή της από πολύ συγκεκριμένα ΜΜΕ και πολύ συγκεκριμένους δημοσιογράφους.

Κατά τις ίδιες πληροφορίες, ο Κ. Καραμανλής ήταν κατηγορηματικός στις εξής επισημάνσεις:

• Τόνισε ότι θεωρεί εκτός πραγματικότητας το πρώτο κόμμα, που φυσικά πιστεύει ότι θα είναι το κόμμα του, να μη συγκεντρώσει ποσοστό τουλάχιστον 42,5%. Σε μια τέτοια περίπτωση το πρώτο κόμμα θα έχει αυτοδυναμία τουλάχιστον 152 εδρών, ακόμα και με πεντακομματική Βουλή, που υπό προϋποθέσεις μπορεί να φτάσει και στις 154 – 155 έδρες. Φυσικά δε, αν το πρώτο κόμμα συγκεντρώσει το 43%, τότε η αυτοδυναμία του θα ξεκινά από 153 έδρες και θα μπορεί υπό προϋποθέσεις να φτάσει και στις 155 – 156 έδρες. Πάντως το πλέον εφικτό σενάριο είναι αυτό των 154 – 155 εδρών…

• Υπογράμμισε ότι δεν είναι διατεθειμένος να συγκυβερνήσει ακόμα και στην οριακή περίπτωση που θα έχει 151 – 152 έδρες αυτοδυναμία.

• Απέκλεισε κατηγορηματικά και το σενάριο ΝΔ – ΛΑΟΣ -(ούτε καν το συζητώ, τόνισε χαρακτηριστικά) και το σενάριο ΝΔ – ΠΑΣΟΚ.

Βέβαια για να συγκεντρώσει η ΝΔ το ποθητό 42,5%, που θεωρεί κατά τα άλλα βέβαιο ο Κώστας Καραμανλής, θα πρέπει προηγουμένως να επιλύσει σοβαρά ζητήματα, όπως:

• Πώς θα αντιμετωπίσει αυτήν την αγανάκτηση κατά της κυβέρνησης. Διότι μπορεί μεν να μην την καρπώνεται το ΠΑΣΟΚ εξαιτίας της πασιφανούς αδυναμίας του Γιώργου, αλλά την καρπώνονται η… αποχή, το λευκό, το άκυρο, τα μικρότερα κόμματα, κυρίως δε ο ΛΑΟΣ.

• Πώς θα αντιμετωπίσει το εύρημα των δημοσκοπήσεων, σύμφωνα με το οποίο η πλειοψηφία των νέων ψηφοφόρων στρέφεται σε ΚΚΕ και ΛΑΟΣ.

Πάντως, σύμφωνα με πληροφορίες μας, το κυβερνητικό επικοινωνιακό επιτελείο θα «παίξει» τις αμέσως επόμενες μέρες με τον «κίνδυνο ακυβερνησίας», με στόχο να περιορίσει τις διαρροές κυρίως προς τον ΛΑΟΣ.

Τι μπορεί να προκύψει…

Σημειώνουμε ότι οι «προϋποθέσεις» στις οποίες αναφέρθηκε ο πρωθυπουργός και οι οποίες προκύπτουν απʼ τα «τερτίπια» του ισχύοντος εκλογικού συστήματος είναι το ποσοστό που θα συγκεντρώσουν τα κόμματα τα οποία θα μείνουν εκτός Βουλής.

Για παράδειγμα, αν το πρώτο κόμμα συγκεντρώσει 42% και τα εκτός Βουλής κόμματα και σχηματισμοί συγκεντρώσουν συνολικά ένα ποσοστό 1,5%, τότε το πρώτο κόμμα θα κερδίσει 151 έδρες. Αν όμως τα κόμματα αυτά αθροιστικά πάρουν 2,5%, τότε το πρώτο κόμμα θα πάρει 152 έδρες. Αν 3%, τότε το πρώτο κόμμα θα κερδίσει 153 έδρες.

Όλα αυτά, παίρνοντας ως δεδομένο ότι θα έχουμε πεντακομματική Βουλή. Διότι σε περίπτωση τετρακομματικής Βουλής, κάτι που δεν θεωρείται εντελώς απίθανο, τότε η αυτοδυναμία του πρώτου κόμματος μπορεί να προκύψει ακόμα και με ποσοστό 40,5%.

Γίνεται λοιπόν φανερό ότι εκλογικός στόχος της ΝΔ θα είναι να φτάσει στο 43%, ώστε η αυτοδυναμία της (εφόσον πιστεύουν ότι θα είναι πρώτο κόμμα) να είναι όσο «άνετη» επιτρέπει ο «νόμος Σκανδαλίδη». Βέβαια για να πετύχει κάτι τέτοιο πέραν των όσων προαναφέραμε θα πρέπει να αυξήσει το ποσοστό συσπείρωσής της, που είναι πολύ χαμηλό για δύο εβδομάδες πριν από τις εκλογές, όπως άλλωστε και του ΠΑΣΟΚ.

Αυτήν τη στιγμή η συσπείρωση της ΝΔ κυμαίνεται σε ποσοστό κάτω από 80%. Χαμηλή για την περίοδο που, επαναλαμβάνουμε, διανύουμε. Στόχος είναι να ανέβει σε ποσοστά πάνω από 85%, ει δυνατόν να φτάσει γύρω στο 90%. Φυσικά τον ίδιο στόχο έχει και η Χαρ. Τρικούπη…

Σημειώνουμε και κάτι άλλο, που αφορά την κατανομή των εδρών απʼ τα ψηφοδέλτια Επικρατείας.

Με βάση τον ισχύοντα νόμο, έδρα απʼ το Επικρατείας θα κερδίσει οπωσδήποτε το ΚΚΕ, ενώ είναι πιθανό να κερδίσει και ο ΣΥΝ, ακόμα και ο ΛΑΟΣ, αν και με λιγότερες πιθανότητες.

Σύμφωνα τέλος με έγκυρο αναλυτή εταιρείας δημοσκοπήσεων, ένα πιθανό σενάριο εκλογικό είναι το εξής (με βάση τα υπάρχοντα στοιχεία και την ανάλυσή τους):

• ΝΔ 42,5%, που μπορεί να προσεγγίσει και το 43%.
• ΠΑΣΟΚ 40 – 40,5%.
• ΚΚΕ 7,5%, χωρίς να αποκλείεται να φτάσει και στο 8%.
• ΣΥΝ 4,5%, με δυναμική και για 5%.
• ΛΑΟΣ 3,5%.

Θα προκύψει δηλαδή ένα συνολικό ποσοστό του δικομματισμού γύρω στο 82 – 82,5%, κατά 3-4 μονάδες μικρότερο απʼ αυτό του 2004, κάτι που πλέον θεωρείται φυσιολογικό, αφού εμφανίζεται η τάση ενίσχυσης των μικρότερων κομμάτων. Ενώ τα τρία μικρότερα κόμματα θα κυμανθούν γύρω στο 15% και τα εκτός Βουλής γύρω στο 3%.

Η στιγμή του Καραμανλή

Στο περιοδικό «Αντί» υπάρχουν, υπό τον χαρακτηριστικό τίτλο «Η χώρα σε κατάστασης πολιορκίας», και οι εξής χαρακτηριστικές επισημάνσεις:

«Έφτασε έτσι σήμερα να του λένε το παρακράτος και οι πάτρωνές του ανοικτά: «Φύγε». Κι αυτό το λέμε εμείς, που κριτικάραμε έντονα την κυβέρνηση αυτά τα χρόνια για την πληθώρα των παλινδρομήσεων και ανεπαρκειών της και για το σκάνδαλο των ομολόγων και πρόσφατα ασκήσαμε έντονη κριτική στις κυβερνητικές μεθοδεύσεις με αφορμή το «πόρισμα Ζορμπά».

Αυτή είναι η μεγάλη στιγμή για τον Καραμανλή να αποδείξει ότι είναι πολιτικός ηγέτης και σοβαρός «παίκτης». Απαιτείται παλλαϊκή κινητοποίηση. Αν και ως «Καραμανλής», ο ίδιος δεν είναι επαναστάτης, ας διεκδικήσει τουλάχιστον τον θεσμικό του ρόλο ως πρωθυπουργός. Ας βγει από τον γυάλινο πύργο της εξουσίας και των συμβουλατόρων του και ας απευθυνθεί αμέσως στον λαό, ο οποίος είναι ο μόνος που μπορεί να βάλει φρένο στα παρακρατικά σχέδια και να εμποδίσει την καταστροφή της χώρας.

Με λαϊκές περιπολίες σε όλες τις ευαίσθητες περιοχές, με συμμετοχή στο πλάι του κρατικού μηχανισμού, ακόμα και με διαδηλώσεις, να στείλει μήνυμα: «Το παρακράτος δεν θα περάσει». Ο Καραμανλής δεν έχει και πολλές επιλογές. Είτε θα περάσει στα αζήτητα της ιστορίας είτε θα παίξει -επιτέλους- τον ρόλο, για τον οποίο τον εξέλεξε ο λαός. Τη στιγμή μάλιστα που το θέμα έχει ξεφύγει πλέον από το στενό πολιτικό πλαίσιο και έχει καταστεί μείζον εθνικό ζήτημα.»