Όλες οι μεγάλες αλλαγές που είναι αποφασισμένος ο Καραμανλής να επιβάλει
Με αυτό που συμφωνούν όλοι είναι πως οι ριζικές αλλαγές στη λειτουργία των κρατικών υπηρεσιών και των δομών της ελληνικής κοινωνίας θα πρέπει να προωθηθούν μέσα στο πρώτο δωδεκάμηνο της νέας κυβέρνησης.
Μόνο σ’ αυτό ωστόσο συμφωνούν… καθώς στη συνέχεια αναπτύσσονται δύο τάσεις:
Εκείνη της ήπιας μετάβασης στις αλλαγές που προβλέπονται και από το νέο ανανεωμένο πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας και εκείνη που υπογραμμίζει ότι οι αλλαγές θα πρέπει να γίνουν με πυγμή και χωρίς μεγάλα περιθώρια διαλόγου, με στόχο να επιβληθούν και σε εκείνες τις κοινωνικές ομάδες που δεν τις αποδέχονται, αφού η απόδοσή τους μέσα στα επόμενα χρόνια θα είναι εμφανής και θα πείσει και τους πλέον δύσπιστους.
Οι αλλαγές πάντως αυτές είναι σίγουρο πως επηρεάζουν και τη μορφή που θα έχει η επόμενη κυβέρνηση…
Το νέο κυβερνητικό σχήμα πολλοί εισηγούνται από σήμερα να έχει λιγότερα υπουργεία.
Η μείωση των υπουργείων προβλέπεται και από το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας και φυσικά δεν ήταν δυνατόν κάτι τέτοιο να πραγματοποιηθεί στην πρώτη τετραετία, καθώς θα σήμαινε τον αποκλεισμό μεγάλου αριθμού των ενδιαφερομένων.
Στον νέο προγραμματισμό περιλαμβάνονται σχεδιασμοί για τη μείωση των υπουργείων (άρα λιγότεροι υπουργοί) μέσω συγχωνεύσεων (Δημόσιας Διοίκησης με Δημόσιας Τάξης, Οικονομικών με Ανάπτυξης) και αύξηση του αριθμού των υφυπουργών. Πιθανότατα να λειτουργήσει και ο θεσμός των κύκλων των υπουργείων (Οικονομικών, Εξωτερικών – Εθνικής Άμυνας, Εσωτερικών Δημόσιας Τάξης Αποκέντρωσης και δήμων κ.λπ.)
Το σκληρό πακέτο μέτρων της κυβέρνησης για το πρώτο δωδεκάμηνο είναι πολύ ουσιαστικό για την περαιτέρω πορεία της.
Τα σενάρια είναι εντελώς διαφορετικά εάν η κυβέρνηση εκλεγεί με οριακή πλειοψηφία βουλευτών, αφού μια διαφορά 2 εκατοστιαίων μονάδων και ταυτόχρονα είσοδος πέμπτου κόμματος, εν προκειμένου του κ. Καρατζαφέρη στη Βουλή, θα σήμαινε μια πλειοψηφία τριών – τεσσάρων βουλευτών, στην οποία δεν μπορεί να στηριχθεί η κυβέρνηση για να περάσει μεταρρυθμίσεις που θα φέρουν κοινωνική αναστάτωση.
Έτσι η πλειοψηφία των τριών και πλέον μονάδων, που αναζητά η σημερινή κυβέρνηση για να μπορέσει την επομένη να εφαρμόσει το πρόγραμμά της, είναι το μοναδικό σενάριο που θα οδηγήσει στην ολοκλήρωση των μεταρρυθμίσεων.
Σημειώνεται ότι όλα τα πολύ «βαριά» μεταρρυθμιστικά σχέδια της κυβέρνησης έχουν.. αφεθεί για την προσεχή τετραετία. Πρόκειται για θέματα αλλαγών, μείζονα, που θα φέρουν επανάσταση και θα δημιουργήσουν τεράστια προβλήματα πιέσεων σε όλους τους υπουργούς και σε όλα τα κυβερνητικά στελέχη.
Η περίφημη ολοκλήρωση των μεταρρυθμίσεων περιλαμβάνει το μεγαλύτερο θέμα αλλαγής στην ελληνική κοινωνία, που αφορά όλους τους πολίτες, ανεξαρτήτως κοινωνικής τάξης και εισοδήματος.
Πρόκειται για το ασφαλιστικό-συνταξιοδοτικό, μέγα πρόβλημα, που όλοι ζητούν την επίλυσή του, αφού ορισμένα Ταμεία σε μικρό χρονικό διάστημα δεν θα μπορούν πλέον ούτε να δανεισθούν για να πληρώσουν, ενώ συγχρόνως οι όποιες αποφάσεις θα πρέπει να ληφθούν μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, αφού δεν υπάρχουν περιθώρια για άλλες αναβολές. Αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνηση θα πρέπει να προωθήσει τη λύση του Ασφαλιστικού.
Για την αντιμετώπιση του προβλήματος υπάρχουν δύο σχολές:
Εκείνη που επιθυμεί την επιβολή σκληρών μέτρων και χωρίς πολλά περιθώρια διαλόγου και εκείνη που αλλάζει ακόμη και το κυβερνητικό προφίλ, προκειμένου να περάσει πιο εύκολα, με διάλογο, το ασφαλιστικό. Δηλαδή, με απλά λόγια, να τοποθετηθούν στα κύρια υπουργεία που σχετίζονται με το θέμα στελέχη κεντρώας προέλευσης, με μεγαλύτερη αποδοχή από την ελληνική κοινωνία, ώστε να εξισορροπηθούν οι αντιδράσεις.
Στην ίδια περίοδο και μέσα στους πρώτους δέκα-δώδεκα μήνες έχει σχεδιασθεί να προχωρήσουν οι πωλήσεις προβληματικών επιχειρήσεων (Ολυμπιακή) κ.λπ., ενώ προβλέπεται και η πώληση μεγαλύτερων πακέτων μετοχών άλλων επιχειρήσεων.
Για το ίδιο χρονικό διάστημα υπάρχει σχετική εισήγηση για άρση της μονιμότητας των νεοπροσλαμβανομένων δημοσίων υπαλλήλων. Στο πρόγραμμα μάλιστα προβλέπεται η υποχρεωτική πλέον συνεργασία ιδιωτικής πρωτοβουλίας και Δημοσίου, σε όλο και περισσότερους τομείς του ευρύτερου Δημοσίου και των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης (καθαριότητα, εξυπηρέτηση πολιτών κ.λπ.).
Τέλος, η κυβέρνηση θα βρεθεί και πάλι απέναντι από την εκπαιδευτική κοινότητα. Το δεύτερο πακέτο της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης στόχος είναι να προχωρήσει οπωσδήποτε και θα αφορά εκτός από την ουσία της εκπαίδευσης και το καθεστώς μάθησης, αφού είναι σίγουρο ότι θα επιδιωχθεί η άρση του πανεπιστημιακού ασύλου, κάτι που θα σηματοδοτήσει και σκληρότερο έλεγχο στα πανεπιστημιακά ιδρύματα.