Στα τυφλά χωρίς όραμα…

Ποια ήταν η καλυτέρευση στην καθημερινή ζωή του πολίτη;

Μήπως προστατεύθηκε από την τρομακτική ακρίβεια που υπάρχει σ’ όλα τα είδη; Ή μήπως για την ποιότητα αυτών που αγοράζει και κυρίως γι’ αυτά που τρώει, όπου δεν πάει ο νους του το τι του σερβίρουν;

Μήπως έγινε ευκολότερη η πρόσβαση στη δημόσια διοίκηση, μήπως στο άψε σβήσε βρίσκει λύση στο πρόβλημά του, αν δεν βάλει το χέρι στην τσέπη, μήπως κόπηκε διά ροπάλου η είσοδος στο Δημόσιο από το παράθυρο, μήπως οι φοροφυγάδες εξαφανίστηκαν ή έστω περιορίστηκαν ή μήπως, αντίθετα, νομιμοποιήθηκαν με τροπολογίες φοροδιαφυγές δισεκατομμυρίων;

Μήπως αποτελούν παρελθόν οι κομματικές επιλογές (προαγωγές των «δικών μας παιδιών») και η αξιοκρατία πλέον εγκαταστάθηκε στην πολιτεία μας;

Μήπως τα συμφέροντα και οι «νταβατζήδες» χτυπήθηκαν, που βέβαια ούτε και πριν είχαν κτυπηθεί. Ποιος φταίει που τα ΜΜΕ έχουν γίνει ΠΡΩΤΗ εξουσία;

Ή μήπως η χώρα μας απέκτησε φωνή στο εξωτερικό και τα εθνικά μας θέματα βρήκαν ευήκοον ους, πρωτίστως από τους συμμάχους μας και τους συνεταίρους μας;

Πάμε λοιπόν σε εκλογές… Για ποιον λόγο; Μίλησε κανένας για όραμα; Και ποιο είναι αυτό; Και τι περιθώρια υλοποίησης έχει, όταν τα πάντα, όπως πλέον έχει αποδειχθεί, τα καθορίζει η Κομισιόν; Η οποία καλύπτει μάλιστα όλες τις εξουσίες. Και τη νομοθετική και την εκτελεστική και τη δικαστική. Και για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, πνίγηκαν και τα δύο κόμματα εξουσίας, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, στην ίδια λίμνη…

Για ποιο, λοιπόν, όραμα θα μας μιλήσουν, όταν υπάρχει η Κομισιόν που μας κυβερνάει και αποφασίζει για μας χωρίς εμάς και τίποτε δεν μπορούμε ν’ αλλάξουμε; Είχαν δίκιο εκείνοι που κάποτε έλεγαν ότι θα γίνουμε νομαρχία των Βρυξελλών! Θα σηκώσουν μπαϊράκι; Μα εδώ κανένας τους δεν το έκανε ως τώρα για να το πιστέψουμε…

Αντίθετα, μας έβαλαν και χωροφύλακες… Νέους θεσμούς που υποτίθεται θα διασφάλιζαν την ακέραιη και δίκαιη κρίση υπέρ των δικαιωμάτων του πολίτη, τις ανεξάρτητες αρχές, και τελικά αποδείχθηκε ότι αυτό που πέτυχαν ήταν να καταργήσουν τη Βουλή και αντ’ αυτής να αποφασίζει ένας διορισμένος υπάλληλος!

Ή το άλλο… φρούτο των περιβόητων Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, που είναι άγνωστο από πού χρηματοδοτούνται και μέσω των οποίων περνά όλη η προπαγάνδα και ανακατεύονται τα διάφορα «ιδρύματα» τύπου Φουλμπράιτ, που λειτουργούν ως μηχανισμοί δημιουργίας εγκαθέτων σε κάθε χώρα.

Πάμε για εκλογές… Ποιος θα πει ξεκάθαρα στον λαό τι θα κερδίσει; Και θα δεσμευτεί, όχι με λόγια, γι’ αυτό;