ΥΠ. ΕΞΩ(ΦΡΕΝ)ΙΚΩΝ

– Θα διερωτάστε, βεβαίως, πώς μπορεί να γνωρίζει η υπουργός Εξωτερικών ποιος είναι ο πλέον κατάλληλος για οδηγός στην πρεσβεία Πεκίνου ή για φύλακας – θυρωρός στην πρεσβεία μας στο Κονγκό, ή για τα προσόντα της ιδιαιτέρας γραμματέως του πρέσβη στο Ουέλινγκτον της Νέας Ζηλανδίας… Και γιατί τέτοια ήσσονος σημασίας «θεματάκια ρουτίνας» πρέπει να απασχολούν προσωπικά την υπουργό Εξωτερικών, αντί να αγχώνεται με τα εθνικά μας θέματα και να ξεαγχώνεται, όποτε μπορεί, με μια βουτιά στα δροσερά νερά του Αιγαίου, παρέα με εφοπλιστές…

– Για τις προσλήψεις προσωπικού είχαν πάντα ιδιαίτερο ενδιαφέρον οι υπουργοί μας, όχι τόσο για να αναβαθμίσουν την απόδοση των υπουργείων τους όσο για να διευρύνουν την εκλογική πελατεία τους, να ενισχύσουν την ψηφοθηρική τους εμβέλεια… Μπορεί λοιπόν να μην υπάρχει έντονο ενδιαφέρον από Έλληνες για πρόσληψη, ως συμβασιούχων, στην πρεσβεία μας στο Κονγκό, αλλά για πρόσληψη στις πρεσβείες μας σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, όπως στην κενή θέση του οδηγού στην πρεσβεία Βρυξελλών, που πληρώθηκε σχετικά πρόσφατα, έγινε χαμός από το πλήθος των ενδιαφερόμενων… Τα τοπικά κομματικά γραφεία, «γαλάζια» προφανώς, έπιασαν αμέσως δουλειά και επέλεξαν τελικά τον «καταλληλότερο». Εάν μάλιστα, εκτός από τις Νεοδημοκρατικές περγαμηνές, οι σημερινοί υποψήφιοι κατάγονται από την Ευρυτανία ή την Κρήτη εξασφαλίζουν πρόσθετη άτυπη «μοριοδότηση» από το γραφείο της κυρίας υπουργού…

– Σε ποια άλλη τριτοκοσμική χώρα, πλην της Ελλάδας βεβαίως, για την πρόσληψη ενός σεμνού και ταπεινού κλητήρα, για περιορισμένο μάλιστα χρονικό διάστημα ενός – δύο ετών, θα πρέπει να προσυπογράψουν δύο υπουργοί; Και μετά ακούμε όλα αυτά τα ωραία, τα προεκλογικά, για πάταξη της γραφειοκρατίας, για ανασύσταση του κράτους και άλλα λόγια να αγαπιόμαστε…

– Πάντως και από μια απλή πρόσληψη συμβασιούχου, σε ελληνική πρεσβεία, μαθαίνεις πολλά και για τον ρυθμό χελώνας με τον οποίο τρέχει η δημόσια διοίκηση… Δύο μήνες και βάλε χρειάζονται στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους (ΓΛΚ) μέχρι να προσυπογράψουν οι διάφοροι υπηρεσιακοί μανδαρίνοι την πράξη πρόσληψης συμβασιούχου σε κάποια κενή οργανική θέση σε πρεσβεία μας και σε προξενείο. Χρειάζεται να πέσουν διαδοχικές υπογραφές από τον αρμόδιο τμηματάρχη, τον διευθυντή, τον αναπληρωτή γενικό διευθυντή, τον γενικό διευθυντή, έως τον γενικό γραμματέα Γ. Κουρή. Και μετά συσσωρεύονται με τα άλλα έγγραφα, για την τελική υπογραφή, στο γραφείο του υφυπουργού… Και βεβαίως με τόσες διακοσμητικές υπογραφές «συνυπευθυνότητας», οι περισσότεροι είναι τελικά ανεύθυνοι γραφειοκράτες…

– Αυτόν όμως τον «εκσυγχρονισμό» της ελληνικής γραφειοκρατίας βλέπουν, με δέος, οι υποψήφιοι ξένοι επενδυτές, ακούν και όσα τους εξιστορούν έλληνες παθόντες, θύματα του γραφειοκρατικού μας συστήματος και όπου φύγει φύγει… Μπορεί λοιπόν ο υπουργός Ανάπτυξης Δημ. Σιούφας, να αγωνίζεται συνεχώς να κόψει τα πολλά κεφάλια της Λερναίας Ύδρας της γραφειοκρατίας μας, αλλά ο δρόμος φαίνεται ότι είναι ακόμη μακρύς…

– Από τα πολλά ευτράπελα και παραλειπόμενα της ετήσιας σύσκεψης των ελλήνων πρεσβευτών στην Αθήνα: Μπορεί να μην ήταν παρούσα η υπουργός Εξωτερικών Ντ. Μπακογιάννη στο αμφιθέατρο «Γ. Κρανιδιώτης» του υπουργείου, κατά τη διάρκεια της ενημερωτικής διημερίδας των πρεσβευτών μας, σίγουρα όμως κάποιος στενός συνεργάτης της θα κατέγραψε, εν τη απουσία της, τα συνεχή επαινετικά σχόλια από τους υφυπουργούς Γιαν. Βαληνάκη και Ευρ. Στυλιανίδη και από τους γενικούς γραμματείς του υπουργείου Θ. Σκυλακάκη και Δημ. Κατσούδα για την προϊσταμένη τους υπουργό… Φανταστείτε να ήταν παρούσα η Ντόρα, πόσο περισσότερους λιβανωτούς θα άκουγε… Μπορεί λοιπόν η γνωστή μας σπάτουλα να είναι ένα χρήσιμο εργαλείο δουλειάς για τους επαγγελματίες ελαιοχρωματιστές / σοβατζήδες, αλλά στο νεοκλασικό της Βασ. Σοφίας έχει, όπως φαίνεται, πολλαπλή χρήση…

– Ιώβειο υπομονή θα πρέπει να είχαν οι πρεσβευτές μας, αφού υποχρεώθηκαν να ακούσουν τον νεοφώτιστο στα διπλωματικά δρώμενα γεν. γραμματέα Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, Δημ. Κατσούδα, να αναλύει εκτενώς στο πρεσβευτικό ακροατήριο τη σημαντικότατη προσωπική του συμβολή και τις επιτυχείς παρασκηνιακές του διαβουλεύσεις, ώστε «κατόπιν ενεργειών μου», όπως θα έλεγε και ο πάντα διαχρονικά επίκαιρος βουλευτής Μαυρογιαλούρος, να τροποποιηθεί στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου το περιεχόμενο της αρχικής Έκθεσης Μέγιερ για την ονομασία της ΠΓΔΜ, που ήταν ιδιαίτερα δυσμενής για τα ελληνικά συμφέροντα… Κανένα αίσθημα καλόπιστης αυτοκριτικής για τον όλο χειρισμό στο Σκοπιανό, όλα βαίνουν λίαν καλώς και υπό έλεγχο από τους πάντα αισιόδοξους κυβερνητικούς αξιωματούχους… Διαφορετική βεβαίως γνώμη έχουν οι περισσότεροι διπλωμάτες μας, που, πάντα φειδωλοί σε δηλώσεις, αποφεύγουν παρακινδυνευμένες προβλέψεις για τα μελλούμενα…

– Συμπτώσεις στην ονομασία, όχι όμως στη γαστριμαργική ευτυχία… Μετά το πρόγευμα εργασίας στο Παρίσι, στο Palais de l’ Elysee, την επίσημη κατοικία του γάλλου Προέδρου Ν. Σαρκοζί, η υπουργός Εξωτερικών Ντ. Μπακογιάννη προσέφερε πρόγευμα, στον έβδομο όροφο του υπουργείου, στους έλληνες πρεσβευτές. Elysee και το όνομα της ελληνικής εταιρείας κέτερινγκ που ανέλαβε το πρεσβευτικό γεύμα, αλλά με εμφανή ποιοτική διαφορά από το αυθεντικό γαλλικό Elysee, όπως σχολίαζαν γευσιγνώστες διπλωμάτες… Διερωτώμαι, με τόσους διαπλεκόμενους, εντός και στα πέριξ του υπουργείου, γιατί δεν προτιμήθηκε να γίνει το πρεσβευτικό γεύμα στον αυθεντικό «Μπαϊρακτάρη»;

– Μπορεί όλοι να γνωρίζουν ότι υπουργός Εξωτερικών είναι η Ντ. Μπακογιάννη, κόρη Κων. Μητσοτάκη, αλλά στο καίριο ερώτημα, «ποιος κυβερνά αυτό το υπουργείο» η αποστομωτική απάντηση είναι ο Κων. Μητσοτάκης, ο γνωστός και μη εξαιρετέος επίτιμος πρόεδρος της ΝΔ… Έτσι θα σου απαντήσουν οι καλώς γνωρίζοντες, εκείνοι που έχουν έγκυρη «εσωτερική πληροφόρηση», όπως λέμε στα χρηματιστηριακά… Γνωστοί και λιγότερο γνωστοί μητσοτακικοί πρέσβεις έχουν καταλάβει θέσεις – κλειδιά στην κεντρική υπηρεσία του υπουργείου, καθώς και σε σημαντικές πρεσβείες και γενικά προξενεία… Και για να μη βρεθούν, ξαφνικά, από μια ενδεχόμενη αλλαγή του πολιτικού σκηνικού «με την πλάτη στον τοίχο», προωθούν αθόρυβα και προληπτικά τους ιδεολογικά ομογάλακτους σε υψηλόβαθμες θέσεις για αποτελεσματικότερο έλεγχο των «κεκτημένων» τους.

– Νεώτερη επιβεβαίωση της πλήρους επικράτησης της ομάδας Κων. Μητσοτάκη στο άτυπο οργανόγραμμα του υπουργείου, «γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε», όπως θα έλεγε και ο ίδιος ο κ. επίτιμος, είναι ο πρόσφατος διορισμός του συνταξιούχου πρέσβη Δημ. Κωνσταντίνου στη θέση του γενικού επιθεωρητή πρεσβευτικών και προξενικών αρχών. Ο Κωνσταντίνου είχε διατελέσει προσωπάρχης στο υπουργείο, με υπουργό Εξωτερικών τον Κων. Μητσοτάκη, άρα ξέρει ουκ ολίγα ρουσφετολογικά εκείνης της «ιστορικής» περιόδου…

– Η Γενική Επιθεώρηση έχει ενδιαφέρουσα προϊστορία και πέρασε από διάφορες φάσεις. Μέχρι πρόσφατα τοποθετούσαν στην παραπάνω υπηρεσία, γνωστή και ως «Διεύθυνση Ναφθαλίνης», πρέσβεις και διπλωματικούς που δεν ήταν αρεστοί στην κυβερνητική παράταξη και στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου. Μερικοί πάντως μακάριζαν αυτούς τους προσωρινά περιθωριοποιημένους διπλωματικούς στη Γενική Επιθεώρηση, όπου απολαμβάνουν καθημερινά την ανάγνωση εφημερίδων και πολλαπλούς καφέδες, μέχρι τη λήξη του τυπικού ωραρίου δημοσίου υπαλλήλου… Άλλωστε δεν υπήρχαν διαθέσιμα κονδύλια για τη διενέργεια ουσιαστικών επιθεωρήσεων, που μερικοί τις θεωρούσαν ως πρόσχημα για μακρινά ταξιδάκια αναψυχής και πολυήμερης διαμονής σε πολυτελή ξενοδοχεία… Η κατάσταση, όπως μαθαίνω, θα αλλάξει άρδην, καθώς φαίνεται ότι βρέθηκαν τα απαραίτητα κονδύλια για να λειτουργήσει σωστά η Γενική Επιθεώρηση, βρέθηκε και το «καταλληλότερο» πρόσωπο… Κάποια λοιπόν ενδιαφέρουσα «ιστοριούλα» θα διαρρεύσει σύντομα από τις προγραμματιζόμενες επιθεωρήσεις πρεσβειών και προξενείων… Είναι γνωστό, άλλωστε, ότι σε ορισμένα τουλάχιστον προξενεία οι θεωρήσεις εισόδου (visa) στα διαβατήρια των ενδιαφερομένων δεν χορηγούνται με διαφανή κριτήρια, αλλά «εν τη παλάμη, ίνα ταχέως πλουτίσωμεν»… Εάν μάλιστα η ενδιαφερόμενη να επισκεφθεί την ωραία πατρίδα μας είναι και καλλίγραμμη, τότε κατά ορισμένους προξένους μας ισχύουν και άλλα «κριτήρια» για την ικανοποίηση του αιτήματός της…

Α.Κ.