«ΠΟΛΛΩΝ Δ’ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΙΔΕΝ ΑΣΤΕΑ ΚΑΙ ΝΟΟΝ ΕΓΝΩ» Ω! ΤΙ ΑΣΤΕΙΑ ΕΠΟΧΗ ΑΥΤΑΡΕΣΚΟΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΠΑΙΓΜΩΝ

Πώς αντιγράφουν οι καιροί
ο εις τόν έτερόν του
όπου ευρίσκει ο διάβολος
κι αυτός τόν διάβολόν του.

Εκ τού Ομήρου εκκινώ
καί ταύτην τήν πορεία
διά νά βγάλω πόρισμα
κι εκλείψει η απορία.

Τά ίδια πάντα γίνονται
εκ σκοτεινών αιώνων
μέχρι καί τας ημέρας μας
ημέρας τών πατρώνων.

Όστις διαβάζει Όμηρον
μπορεί νά εννοήσει
νά ιδεί τό αποτύπωμα
κι ύστερον νά θρηνήσει.

Καπάτσοι οι προγόνοι μας
εις τάς λεηλασίας
εις λαμογίας πονηράς
ως καί αναισχυντίας.

Οι λόγοι ερμηνεύονται
ως λόγοι συμφερόντων
μηδέ απόντων τών θεών
μηδέ τών παραγόντων.

Ένα λεφούσι θλιβερόν
καί μισερόν συνάμα
ηθέλησεν τήν αρπαχτήν
κι εκτέλεσε τό τάμα.

Ο μέγας Αγαμέμνονας
σφαγιάζει εν Αυλίδι
τήν κόρην του Ιφιγένεια
ως είχεν τάξει ήδη.

Καί οι θεοί συναίνεσαν
καί φύσηξαν Πουνέντε
καί τό λεφούσι αναχωρεί
δώδεκα παρά πέντε.

Διά νά μήν πολυλογώ
σφαγίασαν τήν Τροίαν
τήν έκαψαν ολοσχερώς
τήν θέσαν εις χηρείαν.

Τά λάφυρα εμοίρασαν
κι όλοι αναχωρήσαν
αφού ασμένως βίασαν
όσας παρθέναι ήσαν.

Ιδού λοιπόν τό δίδαγμα
διά τούς νεωτέρους
τήν σήμερον Γραικύλιους
εις εποχήν τού θέρους.

Πυρπόλησαν ως είθισται
εκ προγονολατρείας
τήν χώραν πού διαβιούν
τήν χώραν τής φατρίας.

Δέν σάς κομίζω σίγουρα
γλαύκα εις τάς Αθήνας
αφού καί σείς γιγνώσκετε
τάς πυρκαγιάς εκείνας.

Ουδέναν δέ συνέλαβον
εκ τών εκατοντάδων
αφού οπίσω ίστανται
αφέντες αφεντάδων.

Διά νά γλυκάνει τό τραχύ
όξος πολλών Πηλίων
τώρα υπόσχονται λαγούς
μετά πετραχηλίων.

Δώσε εδώ, ρίψε εκεί
δώσε ή υποσχέσου
όσο διά τήν αλήθειαν
τής λένε: άντε χέσου.

Τό AIDS τής πολιτικής
εις όλα τά μεγέθη
ο δέ λαός μας βλακωδώς
θά πέσει εις τήν μέθη;

Πιστεύει ότι αύριον
θά λάβει όσα λένε
εκείνοι πού τόν έκλεψαν
οι ίδιοι πού τόν καίνε;

Θρήνον κοάζω ο πτωχός
περί τής κοροϊδίας
πλήρης αγανακτήσεως
κι έμπλεος αηδίας.
……………………………………
……………………………………
…………………………….
Όταν ήμαστε μικροί καί λέγαμε εύκολα τά ψέματα,
οι γονείς μας μάς επέπλητταν καί μάς έλεγαν: Θά σού
βάλω πιπέρι στήν γλώσσα. Προσφάτως έμαθα ότι
ξεφορτώνονται εις άπαντα τά λιμάνια τής Ελλάδος
τόνοι εισαγόμενου καυτού πιπεριού. Γιατί άραγε;