ΒΥΖΑΝΤΙΟΝ

– Οι συνεπείς αναγνώστες γνωρίζουν πως διακρίνομαι για την ευσέβειά μου απέναντι στα θεία. Ορκίζομαι, λοιπόν, στο λείψανο του οσίου Εφραίμ (που ακόμα δεν πήρε προαγωγή για άγιος, αν να και εμείς του fan club έχουμε υποστηρίξει το αίτημα) ότι το σκηνικό που περιγράφω είναι αληθές. Στην περίπτωση που ψεύδομαι ας γίνω σαν τον Εφραίμ, να τα παίρνω δηλαδή ακόμα και όντας νεκρός. Αλλά και ζωντανός αν είσαι, έτσι και λέγεσαι Εφραίμ, έχεις καλές ελπίδες. Πριν από λίγες μέρες έτρωγα σουβλάκια και κοτόπουλο μαριναρισμένο, σπάζοντας το κεφάλι μου (τρόπος του λέγειν) με κουτάκια από μπύρες, αναζητώντας το έρεισμα που θα τροφοδοτήσει τον εκδότη με τη στήλη και εμένα με το μεροκάματο. Ένας συμπαθής φίλος, που καθόταν δίπλα μου, ρώτησε τι σκιάζει το σπινθηροβόλο βλέμμα μου. Του εξήγησα. «Θα ήθελες, Προκόπιε, να σου διηγηθώ μια ιστορία για ένα μοναστήρι που θα εξελιχθεί σε πολυεθνική;». Κατάπια το σουβλάκι και του είπα πως μάλλον εννοεί τη Μονή Βατοπεδίου, για την οποία έγραψε σχετικά στην εφημερίδα μας προ ολίγου καιρού ο «Λευκοπυργιώτης», αυτή η μυστηριώδης ασκητική, όπως μου λένε, μορφή. Ναι, για το Βατοπέδι πρόκειται. Αλλά η ιστορία δεν είναι γνωστή στο μεγαλείο της, δεν παρουσιάστηκε ως έπρεπε, σαν βυζαντινός θησαυρός. Του κερατά! Λέγομαι Προκόπιος, ως ο μεγάλος ιστορικός των βυζαντινών χρόνων. Έχω και τη γνώση, αλλά και την επάρκεια να διηγηθώ την ιστορία. Έκανα μερικά τηλεφωνήματα και να ‘μαι τώρα εδώ, ωσάν τον Αφράτο Λεόνε στον «Φτωχούλη του Θεού», με τον υπολογιστή να φωτίζει σαν κερί, να ιστορώ τον βίο, την πολιτεία και τα μετρητά των πλουσίων του Θεού.

– Στη χιλιόχρονη ιστορία της η Ιερά Μονή Βατοπεδίου απολάμβανε πάντα την εύνοια των βυζαντινών αυτοκρατόρων, καθώς ανέκαθεν διατηρούσε ισχυρά ερείσματα στον πατριαρχικό οίκο της Κωνσταντινούπολης. Αλλά και το Πατριαρχείο διατηρεί πατροπαράδοτους δεσμούς με το real estate των Νέων Χωρών και ειδικά της Θεσσαλονίκης, μέσω του Αγίου Όρους. Σημειώνω δε πως στη συμβασιλεύουσσα έχει κατασκευαστεί το μοναδικό στον κόσμο εμπορικό κέντρο που διαθέτει και ιερό ναό, ακριβώς απέναντι από τα fast food, επειδή στην παραχώρηση της έκτασης ενεπλάκη και το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Για μια περίοδο, μάλιστα, έγινε μόδα στους ψηφοφόρους του Ψωμιάδη και στο ποίμνιο του Άνθιμου να τελούν μυστήρια στον συγκεκριμένο ναό. Μυστήριο το γούστο των ανθρώπων, φαίνεται και από τις εκλογικές τους προτιμήσεις. Αλλά δεν πρέπει να ξεφύγω από το Βατοπέδι, το μοναστήρι που προτιμά και ο Κάρολος της Αγγλίας για να συνομιλεί με την ψυχή του, όταν δεν τη βρίσκει στο κότερο…

– Όταν στον θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως ήταν ο προκάτοχος του Βαρθολομαίου, ο Δημήτριος, λέγεται πως το Βατοπέδι θύμιζε, σε πολλά σημεία, το Super Paradise της Μυκόνου. Ο Δημήτριος έλαβε αυστηρά μέτρα τάξεως και ηθικής και η μονή εξαγνίστηκε υπό την πνευματική καθοδήγηση του ηγούμενου Εφραίμ. Ο πατέρας Εφραίμ είναι εξαιρετικός πνευματικός καθοδηγητής. Σε παραλαμβάνει απλό δημοσιογράφο και σε παραδίδει στην κοινωνία υπουργό Τύπου. Είναι και εξαιρετικός μάνατζερ. Άνοιξε τα μπαούλα της Μονής και ανακάλυψε έγγραφα που έφεραν τη σφραγίδα βυζαντινών αυτοκρατόρων, τα οποία και εκχωρούσαν στη Μονή την έκταση που βρίσκεται κάτω από τη λίμνη Βιστωνίδα, στη Θράκη. Πριν γίνει η λίμνη στην περιοχή υπήρχαν εκτάσεις που ανήκαν, με βάση το βυζαντινό δίκαιο, στη Βουλή. Όταν η Θράκη πέρασε στην Ελλάδα, η κυβέρνηση της Αθήνας είπε στη Μονή πως δεν αναγνωρίζει ούτε Βυζαντινούς ούτε Οθωμανούς ούτε τον Θεό τον ίδιο. Ογδόντα χρόνια αργότερα, ο ηγούμενος Εφραίμ φρόντισε να φτάσει το αίτημα της Μονής στο Μαξίμου, στον Σημίτη, ζητώντας να αποδοθεί στο μοναστήρι έκταση αντίστοιχης αξίας των ακινήτων που έχασε. Ο Σημίτης τούς είπε να προσφύγουν στη Δικαιοσύνη, όπως και έκαναν. Έφτασε, όμως, η νέα διακυβέρνηση! Πότε κέρδισαν τις εκλογές; Δεν ξεχνιέται αυτό, ήταν την άνοιξη του 2004. Με το υπ’ αριθμ. 192/25-6-04 συνυποσχετικό έγγραφο ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ροδόπης το ελληνικό Δημόσιο υπαναχωρεί από τις διεκδικήσεις του. Το καταλάβαμε; Αυτό έγινε το καλοκαίρι, ούτε εκατό μέρες δεν είχαν συμπληρώσει στην κυβέρνηση. Ταυτοχρόνως το υπουργείο Οικονομικών εκδίδει απόφαση με την οποία το ελληνικό Δημόσιο παραιτείται των διεκδικήσεων του. Νομίζετε ότι όλα τελειώνουν εδώ; Όχι. Τώρα αρχίζουν!

– Η αγία Μονή Βατοπεδίου πήρε, λοιπόν, κάποιες εκτάσεις γύρω από τη λίμνη, αλλά έχουν μικρή αξία, καθώς είναι χαρακτηρισμένος υδροβιότοπος και το μόνο που μπορείς να χτίσεις εκεί είναι κανένα παρατηρητήριο για πουλιά, άντε και κανέναν ξενώνα για οικολόγους. Βέβαια η Μονή διεκδικούσε και την έκταση που σκέπασε η λίμνη. Έτσι, το Μοναστήρι έδωσε πίσω στο ελληνικό Δημόσιο την έκταση στη Θράκη και το 2005 άρχισε να παίρνει προνομιακά οικόπεδα, εντός σχεδίου, στη Θεσσαλονίκη και στην Καβάλα. Δεν μιλάμε απλώς για φιλέτα, μιλάμε για όλο τον gourmet πάγκο του Βασιλόπουλου. Σύμπτωση: όλες τις μεταβιβάσεις τις χειρίστηκε η σύζυγος του υπουργού Πολιτισμού με αποτέλεσμα η αμοιβή της να αυξήσει θεαματικά και τα εισοδήματα του ζεύγους. Σημειώστε: ο πνευματικός του υπουργού Τύπου ηγείται Μονής που απολαμβάνει προνομιακή μεταχείριση από το Δημόσιο και τις σχετικές πράξεις εκτελεί η κουμπάρα του υπουργού Τύπου που τυγχάνει σύζυγος του υπουργού Πολιτισμού.

– Στην παραχώρηση των οικοπέδων στη Μίκρα (τα περισσότερα λίγες μέρες μετά μεταβιβάστηκαν σε ιδιώτη) αντέδρασε ο δήμαρχος. Δεν μπορούσε να κάνει και πολλά. Πήγε απλώς και είπε στον Αβραμόπουλο ότι δεν υπογράφει για την ανέγερση νοσοκομείων. Καμία αντίρρηση δεν έφερε, φυσικά, ο Παναγιώτης Ψωμιάδης που έβαλε την υπογραφή του όπου έπρεπε. Ο Αβραμόπουλος ήρθε σε δύσκολη θέση. Μαθαίνω πως προειδοποίησε αρμοδίως ότι πρέπει να βρεθεί μια λύση γιατί θα δημιουργηθεί θόρυβος μεγαλύτερος απ’ όσο πρέπει. Η λύση βρέθηκε. Θα επιστραφούν οικόπεδα και θα παραχωρηθούν ακίνητα στην Αττική. Δεν ξέρω αν το προσέξατε, αλλά πριν από λίγες μέρες η Ιερά Μονή Βατοπεδίου πήρε στην κατοχή της το κτίριο του Ολυμπιακού Χωριού όπου επρόκειτο να στεγαστούν οι υπηρεσίες του υπουργείου Απασχόλησης. [Όμως, όπως είναι γνωστό, το κτίριο του Ολυμπιακού Χωριού, που το έχει κατασκευάσει κοινοπραξία με επικεφαλής τη γνωστή κατασκευαστική εταιρεία του Μπόμπολα ΑΚΤΩΡ, το υπουργείο αρνιόταν να το παραλάβει λόγω σωρείας κατασκευαστικών ατελειών, ενώ η κοινοπραξία ασκούσε τεράστιες πιέσεις, με τις πολιτικές προσβάσεις που έχει, για την επιστροφή των εγγυητικών επιστολών, προφανώς λόγω ακάλυπτου ανοίγματος που είχε σε τράπεζες. Το ερώτημα επομένως που τίθεται είναι τι απέγινε; Παραλήφθηκε το κτίριο παρά τις κακοτεχνίες που είχαν εντοπιστεί; Το υπουργείο πήρε πίσω τις προϋποθέσεις που έθετε στην κοινοπραξία; Επιστράφηκαν οι εγγυήσεις στην κοινοπραξία, κι έτσι πλέον το Δημόσιο δεν μπορεί να διεκδικήσει αποζημιώσεις για τις ατέλειες του κτιρίου; Ποιος αποφάσισε την παράδοση του κτιρίου του Ολυμπιακού Χωριού στη Μονή; Η ΚΕΔ (Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου) στην οποία ανήκουν δημόσια κτήματα; Δεν ξέρω αν θα πάρω ποτέ απάντηση και αν θα φάει το σκοτάδι και αυτές τις ενοχλητικές για την εξουσία ερωτήσεις]. Μαντέψτε πάντως ποια συμβολαιογράφος έφερε εις πέρας το δύσκολο αυτό έργο. Λογικά η απόφαση για την παραχώρηση του κτιρίου θα δημοσιευθεί σε κάποιο ΦΕΚ. Δεν έγινε, όμως, το ίδιο και με τα οικόπεδα στη βόρεια Ελλάδα. Ο Θεός να βάλει το χέρι του, αλλά ας προσέχει μην του το κόψουν. Διότι μου λένε ότι για τον λόγο αυτό, για ένα σχόλιο σχετικό με το θέμα, υποπολλαπλάσιο αυτής της στήλης, έχασε τη δουλειά του γνωστός οικονομικός συντάκτης μεγάλης εφημερίδας. Ευτυχώς εμείς εδώ δεν έχουμε αντίστοιχα θέματα, είμαστε και θεοσεβούμενοι, ταυτοχρόνως… Και συνεχίζω το πρόγραμμά μου με κάτι πιο πιπεράτο…

– Την προηγούμενη εβδομάδα έγραφα διάφορα ωραία για το καζίνο, τις διαφημίσεις που έδωσε στις εφημερίδες και τη συμβολή του στην προστασία της χλωρίδας (το πράσινο της τσόχας και το ξύλο της ρουλέτας) και της πανίδας (πολλά ζώα) της Πάρνηθας. Αναγνώστης μπήκε στον κόπο και αποδελτίωσε δημοσίευμα εβδομαδιαίας εφημερίδας, οικονομικού περιεχομένου, το οποίο πληροφορούσε τους αναγνώστες του πόσο καλό είναι το καζίνο της Πάρνηθας και πως ακόμα και οι αντεξουσιαστές που συνελήφθησαν εκεί μπορεί να ήταν υποκινούμενοι από ανταγωνιστικά συμφέροντα. Την ώρα που άρχισα να απειλούμαι από το πρώτο κύμα ναυτίας, διάβασα την προειδοποίηση του αναγνώστη, ο οποίος ισχυρίζεται πως είναι γνωστός νομικός: «Πρόσεχε Προκόπιε, διότι μπορεί να κατηγορηθείς ότι είσαι αργυρώνητος, δηλαδή κατευθύνεσαι από το ανταγωνιστικό καζίνο του Λουτρακίου». Θεέ μου, ούτε διακοπές δεν μπορώ να κάνω…

– Αναζήτησα ασφαλή καταφυγή στους ανθρώπους μου στο ΠΑΣΟΚ. Αν είχα σκάφος η αισιοδοξία τους θα φούσκωνε τα πανιά του και μετά θα καρφωνόμασταν όλοι μαζί σε κάποιον ύφαλο. Προσπαθούν να με πείσουν ότι οι εκλογές είναι ντέρμπι και μου έφεραν ως παράδειγμα την πρόθεση του κατεστημένου να «ανακτήσει επαφή». Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι κάποιοι πλούσιοι αρχίζουν και καλούν σε κοινωνικές συναντήσεις μεγαλοστελέχη του ΠΑΣΟΚ. Ρώτησα τι κάνει ο πρόεδρος. Μου είπαν πως προετοιμάζεται από τώρα, με δικούς του ανθρώπους, για το τηλεοπτικό debate, καθώς πιστεύει ότι εκεί θα κριθούν τα πάντα. Μάλιστα…

– Ρώτησα τον άνθρωπό μου τι βλέπουν και για τον Βενιζέλο. «Αν βλέπει ότι κερδίζουμε, θα κάνει το παν για να πάρουμε τις εκλογές. Αν δει ότι χάνουμε, θα κάνει το παν για να χάσουμε με τη μεγαλύτερη δυνατή διαφορά». Μου ακούγεται λογικό.

– Αυτό που με συγκίνησε περισσότερο είναι το δράμα του Άκη. Ξέρεις τι είναι να είσαι ο Άκης και να παλεύεις με την Εύα Καϊλή για την εκλογή σου; Μου θύμισε τον Ζιοβάνι, που πήγε στον Εθνικό. Είναι, όμως, αποφασισμένος να το κυνηγήσει. Κρίμα. Ας πάει καλύτερα κάπου να ησυχάσει. Να, στο Βατοπέδι, ας πούμε. Εκεί θα καταλήξω κι εγώ, πιστεύω ότι θα με δεχθούν με χαρά…

– Ακολουθεί άλλο τηλεφώνημα. Στην Αγία Βαρβάρα. Ο άνθρωπός μου εκεί διατηρεί επιχείρηση και ασχολείται ενεργά με τον συνδικαλισμό των τσιγγάνων. Μου περιέγραψε την υπέροχη συνάντηση με τον Μιχάλη Λιάπη, ο οποίος τους υποσχέθηκε ελαστικότερες διατάξεις για τη χορήγηση άδειας οδήγησης. Πρόκειται για ένα χρόνιο πρόβλημα της φυλής που δεν ξέρει και την καλύτερη ανάγνωση. «Έπρεπε να μας έβλεπες, Προκόπιε με τον υπουργό, θα μας καμάρωνες, δύο αρχοντιές διαφορετικού είδους ζευγάρωσαν για μια στιγμή. Τι κρίμα που δεν υπάρχουν αρκετές φωτογραφίες!» Αυτό, όντως, με συνθλίβει. Ρώτησα τι σκοπεύουν να κάνουν στις εκλογές, αν θα κατέβει το κόμμα στον εκλογικό στίβο. «Πού να πάμε, Προκόπιε; Φοβούμαστε ότι έτσι και το αποφασίσουμε, οι μισοί ψηφοφόροι θα βρεθούν φυλακή για κατοχή ναρκωτικών και άλλα διάφορα…» Ναι, τους κατανοώ απολύτως…

– Μετά κάποιος επικοινώνησε μαζί μου για να μου πει για μια υπόθεση με προμήθεια πυροσβεστικών μέσων στη βόρεια Ελλάδα, αλλά δεν κατάλαβα καλά και του είπα να μου στείλει το υλικό. Τι τραβάω καλοκαιριάτικα… Βλέπω τους άλλους να κολυμπούν από το μπαλκόνι μου κι εγώ αγναντεύω το πέλαγος και στέλνω τη ματιά μου λαθρεπιβάτη σε κάθε βάρκα που κυλάει στον ορίζοντα… (τι είπα τώρα!) Για να καταλάβετε, μόλις γράψω την τελευταία λέξη του παρόντος, θα μπω στο αυτοκίνητο και θα ανέβω σε ένα ύψωμα όπου λαμβάνω σήμα τρίτης γενιάς. Εκεί, με το σήμα της τρίτης γενιάς στο modem κινητής τηλεφωνίας θα περάσω γενιές δεκατέσσερις τη μοίρα μου και μετά από λίγα δευτερόλεπτα αυτό θα έχει φτάσει στην εφημερίδα. Μετά θα κατέβω στην παραλία και θα κληθώ να απαντήσω στο μεγαλύτερο υπαρξιακό ερώτημα που γέννησε ποτέ ο ανθρώπινος νους: «Μαύρισα καθόλου, αγάπη μου;»

Προκόπιος