υπουργείο Εξω(φρεν)ικών
-Δεν θα συμμετάσχει, τελικά, η υπουργός Εξωτερικών Ντ. Μπακογιάννη στη μεγάλη ετήσια σύναξη των πρεσβευτών μας από το εξωτερικό, την επόμενη εβδομάδα… Αντʼ αυτής ο… Γουλιμής, δηλαδή ο υφυπουργός Εξωτερικών Γιάν. Βαληνάκης… θα αναλύσει στο πρεσβευτικό ακροατήριο, με το γνωστό πανεπιστημιακό του ύφος, τους μεγάλους άξονες της εξωτερικής μας πολιτικής, τις διπλωματικές μας «επιτυχίες» (;) και τη μέχρι σήμερα πορεία (καθοδική βέβαια…) των εθνικών μας θεμάτων… Προβλέπω μεγάλο… χασμουρητό από τους ηλιοκαμένους διπλωμάτες μας, που τους περιμάζεψαν, άρον άρον, από τα κοσμοπολίτικα νησιά μας… Πάντως μερικοί από τους πρέσβεις μας ήταν κάπως τυχεροί, πρόλαβαν να δουν, πριν επιστρέψουν στις χώρες όπου υπηρετούν, κάποιο αυθεντικό ελληνικό τοπίο με… πεύκα, ακόμη εν ζωή, γιατί με τον ρυθμό που συνεχίζεται η καταστροφή του δασικού πλούτου της χώρας μας, την επόμενη φορά, μόνο σε μουσεία θα μπορέσουν να θαυμάσουν μερικά δασικά… απολιθώματα, ή ό,τι τέλος πάντων απέμεινε από την πλούσια κάποτε πανίδα και χλωρίδα της Ελλάδας…
-Αν ήξερε βεβαίως ενωρίτερα ο υφυπουργός Γιάν. Βαληνάκης ότι θα προήδρευε εκλεκτού πρεσβευτικού ακροατηρίου, θα προτιμούσε η σύναξη να γινόταν στη Ρόδο, ευελπιστώντας ότι θα του απέφερε περισσότερους ψήφους, μια και όλα αξιολογούνται και αποτιμώνται σήμερα στον ρυθμό της παρατεταμένης και ολίγον πρώιμης προεκλογικής περιόδου… Το ερώτημα όμως είναι εάν οι ψήφοι θα προέλθουν από τους αναποφάσιστους από έτερα κόμματα, ή από τους ψηφοφόρους του υπουργού Αιγαίου Αριστ. Παυλίδη, οπότε ο γνωστός ακήρυχτος πόλεμος των δύο συνυποψηφίων θα μαίνεται όπως οι φωτιές στα δάση της χώρας μας…
-Το θερινό Παρίσι προτίμησε η υπουργός Εξωτερικών Ντ. Μπακογιάννη, αντί για την πρεσβευτική σύσκεψη, συνοδεύοντας τον πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή στις συναντήσεις του με τον νέο γάλλο Πρόεδρο Ν. Σαρκοζί… Ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την Ελλάδα έχουν οι σκέψεις και ιδέες του γάλλου Προέδρου για την προνομιακή «ειδική σχέση» με την Τουρκία, αλλά σαφώς δεν μπαίνει στην «Ευρωπαϊκή Λέσχη», την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως την εννοεί και την αντιλαμβάνεται ο γάλλος πολιτικός…
-Με πρόσθετο ανάστημα, όχι σωματικό, θα αντικρίσει ο γάλλος Πρόεδρος Ν. Σαρκοζί, αυτή τη φορά, την παλιά του γνώριμη, την υπουργό Εξωτερικών Ντ. Μπακογιάννη και βεβαίως οι παραλληλισμοί και οι νοερές σκέψεις του τύπου «αυτός πρόλαβε και έγινε πρωθυπουργός, ενώ εγώ…», δεν πρόκειται να καταγραφούν στα επίσημα διπλωματικά πρακτικά των συνομιλιών…
-«Γιατί πήγαμε μόνο στο Ιράκ και δεν καταλάβαμε, στρατιωτικά, και το… Σουδάν, αλλά και το Κογκό, για να επιβάλουμε τους δημοκρατικούς θεσμούς και τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», διερωτήθηκε, μεγαλόφωνα και με σαφή ειρωνική διάθεση, ο υποψήφιος για το δημοκρατικό χρίσμα, γερουσιαστής του Ιλινόις, Μπάρακ Ομπάμα, σε μια από τις τελευταίες προεκλογικές αντιπαραθέσεις με τους Ρεπουμπλικάνους, αλλά και με τους άλλους συνυποψηφίους του στο Δημοκρατικό κόμμα, κάνοντας σαφή υπαινιγμό κατά της γερουσιαστού Χίλαρι Κλίντον, που υποστήριξε, αρχικά, την εισβολή στο Ιράκ… Καμιά φορά από νέο πολιτικό και μαύρο, μαθαίνεις την πικρή κατάμαυρη αλήθεια… Είναι γεγονός ότι δέκα φορές πιο απάνθρωπη ήταν η κατάσταση με τους εξαθλιωμένους πρόσφυγες στο Νταρφούρ και από τον διαφυλετικό εμφύλιο πόλεμο στο Κογκό, σε σχέση με το επίσης απάνθρωπο καθεστώς του Σαντάμ στο Ιράκ… Στις δύο αφρικανικές όμως χώρες οι «ευαισθησίες» της κυβέρνησης Τζ. Μπους για τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν τους προέτρεψαν σε άμεση στρατιωτική επέμβαση για να σωθούν εκατοντάδες χιλιάδες αθώα θύματα… Η δε «ειρηνευτική» επέμβαση, τύπου Ιράκ θα ήταν πιο εύκολη από τη σημερινή κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι ΗΠΑ στο Ιράκ, όπου τα έχουν κυριολεκτικά χαμένα, αλλά επιμένουν πεισματικά και ανεγκέφαλα στην αρχική στρατιωτική επιλογή…
-Να επισημάνω, επʼ ευκαιρία, ότι το 60% των Αμερικανών, σύμφωνα με νεώτερη σφυγμομέτρηση, τάσσεται κατά της συνέχισης της στρατιωτικής κατοχής στο Ιράκ και επιθυμεί τη σταδιακή αποχώρηση, μέχρι την άνοιξη του 2008… Με τέτοιο λοιπόν υψηλό ποσοστό ισχυρής αντίθεσης και αποδοκιμασίας στη συνεχιζόμενη κατοχή του Ιράκ, πώς να πείσεις τις ένοπλες δυνάμεις και τη διεθνή κοινή γνώμη για το ορθό και δίκαιο του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας», όπως αποκαλείται από τον Πρόεδρο Μπους…
-Να προσθέσω άλλο ένα ενδιαφέρον στοιχείο για τον πόλεμο στο Ιράκ που αρχίζει και σφίγγει σαν θηλιά τον λαιμό του αμερικανού Προέδρου, ένα ποσοστό 45% των Αμερικανών τάσσεται όλο και πιο έντονα και δημόσια υπέρ της παραπομπής σε Ειδικό Δικαστήριο (impeachment) του Προέδρου Τζ. Μπους για την παράνομη, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και τον ΟΗΕ, εισβολή στο Ιράκ… Λέτε να έχει τελικά ο Μπους την τύχη του πρώην γιουγκοσλάβου ηγέτη Σ. Μιλόσεβιτς… Για γενοκτονία κατηγορήθηκε, μεταξύ άλλων, ο αποβιώσας σέρβος αυταρχικός κυβερνήτης, στο Ιράκ, επί στρατιωτικής κατοχής των δυνάμεων του Τζ. Μπους έγινε χειρότερης μορφής γενοκτονία, ανείπωτες φρικαλεότητες που συνεχίζονται…
-Πώς σας φαίνεται, η Ελλάδα από τη μια μεριά να ζητάει, απεγνωσμένα, από τον ρώσο Πρόεδρο Βλ. Πούτιν πυροσβεστικά αεροσκάφη με μεγαλύτερη ισχύ και αποτελεσματικότητα, από την άλλη μεριά, ως δείγμα βαθύτατης… ευγνωμοσύνης γι’ αυτή την απτή απόδειξη φιλίας και αλληλεγγύης στις οικολογικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε, να ευθυγραμμιζόμεθα στο ΝΑΤΟ, αυτό το διαβόητο συνδικάτο και να συμφωνούμε να στηθεί μια «αμυντική πύρινη ομπρέλα» κατά ενδεχόμενης πυρηνικής απειλής από το Ιράν… και ως καταλληλότερη αμυντική τοποθεσία επιλέγονται περιοχές της Πολωνίας και Τσεχίας, πλησιέστατα των ρωσικών συνόρων…
-Ιδιαίτερα λυπηρό το γεγονός της δολοφονίας του ενός από τους νοτιοκορεάτες ομήρους στο Αφγανιστάν από τους αντάρτες Ταλιμπάν… Αναμενόμενη ίσως αυτή η εξέλιξη, με το σκεπτικό ποιο νέο «διευθυντικό καθήκον» αμερικανικής βεβαίως έμπνευσης, κοπής και ραφής υποχρέωσε τη νοτιοκορεατική κυβέρνηση να ενδώσει στις αφόρητες αμερικανικές πιέσεις να συμμετάσχουν στον ακήρυκτο πόλεμο για «απελευθέρωση» από τους γηγενείς Ταλιμπάν και πλήρη υποταγή στην… οικονομία της αγοράς και τους δημοκρατικούς θεσμούς κατά τα δυτικά πρότυπα…
«Ας πρόσεχε», λοιπόν, η κυβέρνηση της νότιας Κορέας, αν και εγκλωβισμένη στη «στρατηγική συμμαχία» με τις ΗΠΑ και υπό τη συνεχή πυρηνική απειλή της βόρειας Κορέας από την οποία την προστατεύουν οι ΗΠΑ, είναι τελικά καταδικασμένη να υποστεί τις ανάλογες… ανθρωποθυσίες…
-Στην καταπράσινη Κεφαλονιά π.δ.ο. (προ δασικού ολοκαυτώματος…) θεάθηκε την περασμένη εβδομάδα ο υπουργός Δικαιοσύνης Αν. Παπαληγούρας, φιλοξενούμενος στην πολυτελέστατη έπαυλη του πρέσβη Λυσ. Μηλιαρέση, στα Μουσάτα… Τελικά αντιλαμβάνομαι ότι η διαφορά μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, ως προς τις «κακές παρέες» κατά τις θερινές αποδράσεις από την Αθήνα, είναι ότι οι μεν πρώτοι προτιμούσαν να απολαύσουν τα «μπάνια του λαού», μέσα σε κότερα εφοπλιστών, όπως το κατήγγειλε, δημόσια, ο «πράσινος» πρώην υπουργός Εξωτερικών Θ. Πάγκαλος, οι δε νεοδημοκράτες υπουργοί και λοιποί «γαλάζιοι» κυβερνητικοί αξιωματούχοι, προτιμούν τη συντροφιά με πρέσβεις… Και ας μη φημίζεται αυτή η ειδική κατηγορία μεγαλομανδαρίνων για τη σεμνή και ταπεινή ζωή, για να θυμηθούμε τις αρχικές πρωθυπουργικές οδηγίες για το ύφος και το ήθος που θα πρέπει να έχει η «γαλάζια» διακυβέρνηση της χώρας…
-Τώρα λοιπόν που οι διπλωμάτες ξανάρχονται στη μόδα, ας τρέξουν να προσεγγίσουν εγκαίρως τους καταλληλότερους πολιτικούς για την επαγγελματική τους ανέλιξη… Αλλιώς, δεν τους βλέπω ούτε στο Παρίσι ούτε στη Ρώμη, κάπου προς τη Μαύρη Αφρική θα οδεύουν…
-Με κύριο άρθρο της η «Καθημερινή» επεσήμανε ότι «η κομματικοποίηση είναι μια χρόνια πληγή για το ελληνικό Δημόσιο…» και επέκρινε τις κομματικές παρεμβάσεις, τις μεθοδεύσεις και τις υποτιθέμενες «αξιολογικές» προαγωγές στο Πυροσβεστικό Σώμα που είχαν αποτέλεσμα τη διάλυση της υπηρεσίας και την αδρανοποίηση και απογοήτευση των υπολοίπων… Κάτι ανάλογο και με την ίδια… δοσολογία γίνεται και στο Διπλωματικό Σώμα… Με κομματικά ή προσωπικών διασυνδέσεων κριτήρια, άλλοι αναγορεύονται αιφνιδίως σε έμπειροι και ικανοί και άλλοι περιθωριοποιούνται, μέχρι να έρθει η επόμενη «δική τους» κυβέρνηση… Προς δόξαν της διπλωματικής «κομματικής» υπηρεσίας…
Α. Κ.