Λίγο Κεντροδεξιά – λίγο Κεντροαριστερά
Το «εκτός κι αν» είναι το μεγάλο ζητούμενο, σε συνδυασμό με το εάν θα μπορέσουν ο Κ. Καραμανλής και οι συνεργάτες του να μιλήσουν στο συναίσθημα της κομματικής αυτοσυντήρησης των δεξιών ψηφοφόρων και οι τελευταίοι να τους δώσουν μια ακόμη ευκαιρία.
Πάντως, η είσοδος του Πέτρου Μαντούβαλου στον ΛΑΟΣ, παρά τα περί του αντιθέτου γραφόμενα σε ορισμένες εφημερίδες, έχει αποφευχθεί, ουδείς όμως γνωρίζει το γιατί. Διότι ο ίδιος δεν θέλει να ταυτισθεί με τον ΛΑΟΣ, ασχέτως εάν επιστρέψει ή όχι στη Νέα Δημοκρατία; Ή δεν θέλει να επιστρέψει, γιατί βρίσκεται σε συμφωνία, υπόγεια, με την κυβέρνηση, ώστε να γυρίσει σε άλλο, κατάλληλο χρόνο.
Μέχρι στιγμής πάντως το κομματικό ένστικτο, σε συνδυασμό με το φαινόμενο της συσπείρωσης, δεν οδηγούν εκτός Κοινοβουλίου τον κ. Καρατζαφέρη.
Το μέγα πολιτικό ζητούμενο για τη Νέα Δημοκρατία στις προσεχείς εκλογές είναι η τεχνική που θα ακολουθήσει για να μην εμφανισθεί ούτε πολύ Δεξιά, ούτε πολύ προς την πλευρά της Κεντροαριστεράς, καθώς κινδυνεύει να χάσει… εξίσου ψηφοφόρους και από τα δύο «άκρα» της. Το μείζον ζήτημα είναι σαφώς ο ΛΑΟΣ και ο Γ. Καρατζαφέρης, καθώς για πρώτη φορά παρουσιάζεται το ενδεχόμενο πεντακομματικής Βουλής.
Οι κορώνες για τα Σκόπια και η σταθερή σθεναρή στάση για την ΠΓΔΜ και το θέμα της ονομασίας είναι σαφές ότι διαμορφώνουν δεξιόστροφες τάσεις, που θα δείξει ο χρόνος εάν συγκρατούν μέρος των δεξιών ψηφοφόρων, για να μην πορευθούν στον ΛΑΟΣ.
Οι τάσεις αυτές πάντως δημιουργούν αντίστοιχες φυγόκεντρες, από τον χώρο του Κέντρου, που το μοναδικό ισχυρό χαρτί της Νέας Δημοκρατίας για να τις συγκρατήσει είναι ο ίδιος ο Κ. Καραμανλής, ο οποίος επιδίωξε με τη διακήρυξη περί κοινωνικού Κέντρου στο πρόσφατο συνέδριο να συγκινήσει τα πλέον φιλελεύθερα στοιχεία του χώρου του.
Είναι η πρώτη φορά που σε τόσο μεγάλο βαθμό η Νέα Δημοκρατία θα πρέπει να υλοποιήσει αυτό που στην ουσία η ίδια διακήρυττε ως στόχο της: Να γίνει μια μεγάλη δεξαμενή, που θα συγκεντρώσει ψήφους από τη Δεξιά έως και το Κέντρο, χωρίς να αποκλείει ψηφοφόρους κι άλλων κομμάτων, ιδίως της Αριστεράς.
Το εγχείρημα είναι πολύ δύσκολο και φαίνεται καθημερινά από τις εμφανίσεις των υπουργών, βουλευτών και στελεχών της Νέας Δημοκρατίας, που ο καθένας τους έχει δική του δεξαμενή ψηφοφόρων, σε αυτήν απευθύνεται και σε αυτήν προστρέχει για να στηριχθεί.
Η Νέα Δημοκρατία για πρώτη φορά νιώθει τον κίνδυνο να χάσει ψηφοφόρους και από το Κέντρο και από τη Δεξιά. Κι αυτό την οδηγεί σε «πολιτικά ακροβατικές μεθόδους» που έχουν διπλό στόχο: Από τη μια να συγκρατήσει τους δεξιούς ψηφοφόρους, που νιώθουν προδομένοι και ακούν τις Σειρήνες του ΛΑΟΣ και από την άλλη να εξακολουθήσει να αποτελεί την εναλλακτική λύση των κεντρώων και αριστερών ανεξάρτητων ψηφοφόρων. Γι’ αυτό και ο Κ. Καραμανλής δεν επιθυμεί κορώνες, το τελευταίο, επικίνδυνο, χρονικό διάστημα. Θέλει επιχειρηματολογία και διατύπωση σεμνών θέσεων, που δεν ερεθίζουν ούτε τα άγρια ένστικτα των δεξιών ψηφοφόρων του κόμματος ούτε όμως απομακρύνουν και φοβίζουν τους κεντρώους που έχουν βρει καταφύγιο στη Νέα Δημοκρατία.
Ειδικούς σχεδιασμούς πάντως κάνει η Νέα Δημοκρατία για τους προερχόμενους από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ.
Οι δημοσκοπήσεις, όπως τουλάχιστον υποστηρίζουν, καταδεικνύουν ότι δεν έχει χαθεί κάθε ελπίδα παραμονής τους στον χώρο της Νέας Δημοκρατίας. Σύμφωνα με υπολογισμούς που είχαν γίνει στις προηγούμενες εκλογές, ποσοστό μεγαλύτερο από το 3% των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας προέρχεται από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ.
Στο 2% των ψηφοφόρων αυτών εάν μπορέσει να απευθυνθεί και πάλι η Νέα Δημοκρατία εξασφαλίζει νίκη και απόλυτη επιτυχία. Για τον λόγο αυτό άλλωστε και δεν θέλησε ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής να απευθύνει, στις δύο τελευταίες του ομιλίες βαρείς χαρακτηρισμούς εναντίον του ΠΑΣΟΚ.
Ο ίδιος προβάλλεται ως ο ηγέτης που ενώνει, γι’ αυτό και δεν είπε λέξη εναντίον των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ και δεν το κατονόμασε. Αντιθέτως, οι υπουργοί και βουλευτές ακολούθησαν την πολιτική της κόντρας και εστράφησαν με βαρείς χαρακτηρισμούς εναντίον του ΠΑΣΟΚ.
Δύο πολιτικές και εδώ: Από την μια ο ηγέτης της ενότητας, που απευθύνεται σε όλους τους ψηφοφόρους και σε εκείνους του ΠΑΣΟΚ και από την άλλη οι βουλευτές και υπουργοί που ασκούν δριμεία κριτική στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Διπλή πολιτική, όπως και η πολιτική που ακολουθείται προς το Κέντρο και την Δεξιά… Δύσκολο πράγμα οι πολιτικές ισορροπίες.