Εισβολή και κατοχή, μια ανείπωτη τραγωδία

Εμείς, που τα είχαμε όλα, άνετη ζωή και μόρφωση και λευτεριά και όπλα, αεροπλάνα και καράβια και κράτος, δεν φανταστήκαμε ότι δεν θα τα μεταχειριζόμαστε τη στιγμή που το ζήτησε η πατρίδα. Ακόμα πιο πολύ είναι ο καημός αβάσταχτος να είσαι και στρατιωτικός. Όχι γιατί η ήττα έχει χρώμα χακί, αφού για όλους είναι μαύρη και ντροπιαστική, αλλά γιατί πάντα θυμάσαι ότι δεν έμοιασες του πατέρα σου που έχει και θα ‘χει για πάντα το φωτοστέφανο της νίκης του ’40. Ποτέ δεν φαντάστηκα ότι θα ‘βλεπα με τα κιάλια το Πενταδάκτυλο, τη Μόρφου την Κυθρέα και τη Λύση. Ιερά χώματα με ιστορία χιλιάδων ετών να διαμαρτύρονται για τη διαγωγή μας. Εμείς που τούτη η γή είναι δική μας και μας ανήκει, δεν μπορούμε πια ούτε να πατήσουμε το πόδι μας εκεί όπου ζήσανε οι πατεράδες μας. Μας το απαγορεύει ο κατακτητής. Πάει και ο αγώνας του 1955 που ήταν το καμάρι και κλέος της γενιάς μας. Καταφέραμε να του θολώσουμε την ακτινοβολία. Άραγε τι θα απολογηθούμε στον Παλληκαρίδη, στον Μάτση και στον Αυξεντίου; Ότι εμείς έχουμε πιο πολλά λεφτά από εκείνους ή ότι συνομιλούμε με τον Ταλάτ για το μέλλον των παιδιών μας;

Πρωί στις 8:20 της 15ης Ιουλίου 1974 τα τανκς της Εθνικής Φρουράς, οι μοίρες καταδρομών και τα τμήματα της ΕΛΔΥΚ κίνησαν για να κτυπήσουν όχι τον εχθρό, αλλά τον ίδιο τον Πρόεδρό τους. Δεν μπορεί να το χωρέσει ανθρώπου νους και δεν υπάρχει στην παγκόσμια Ιστορία παρόμοιο παράδειγμα, να κάνεις πραξικόπημα για να ωφελήσεις τον εχθρό σου. Φωνάξανε ο Μακάριος είναι νεκρός. Βέβαια ο Μακάριος δεν ήταν νεκρός, αλλά αυτό δεν είχε καμιά σημασία αφού τώρα πια η πόρτα για την Τουρκία είχε ανοίξει. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα λόγια του Ντενκτάς το 1969. Τι να κάνουμε, η Ένωση είναι πια μια πραγματικότητα και μεις θα προσπαθήσουμε να περισώσουμε ό,τι μπορούμε.

Όμως ο Ντενκτάς μιλούσε χωρίς να ξέρει πόσο θανάσιμα οι Έλληνες εξοντώνουν τους άλλους Έλληνες. Στην ουσία η διαμάχη αριστερών – δεξιών που στοίχισε στην Ελλάδα τα πάνδεινα συνεχίστηκε στην Κύπρο και συνεχίζεται και σήμερα. Επάρατη Δεξιά για τους μεν, προδοτική Αριστερά για τους άλλους. Και άλλες χώρες μπήκαν σε εμφύλιους πολέμους, αλλά σε καμιά δεν διατηρήθηκαν τα χαρακώματα του μίσους. Στην Ισπανία που έγινε ένας από τους φονικότερους εμφύλιους της Ευρώπης στήθηκε άγαλμα και στους δύο αντιπάλους για να μην υπάρχει νικητής και ηττημένος. Στην Ελλάδα 58 χρόνια μετά είμαστε εφ’ όπλου λόγχη, έτοιμοι να βγάλουμε το μάτι του συμπατριώτη μας.

Τα ξημερώματα του Σαββάτου 20 Ιουλίου, οι Τούρκοι άρχισαν την επιχείρηση της εισβολής με την κωδική ονομασία «Αττίλας». Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Ετσεβίτ επικαλέστηκε τις διατάξεις της Συνθήκης Εγγυήσεως και το επιχείρημα της προστασίας των Τουρκοκυπρίων.Το αστείο είναι ότι μερικοί προοδευτικοί στην Ελλάδα ενεφάνιζαν τον πρωθυπουργό της εισβολής ως σοσιαλιστή, ποιητή και φιλειρηνιστή, όπως μερικοί σήμερα σε Ελλάδα και Κύπρο προσπαθούν ανάλογα να εμφανίσουν τον Νταγίπ Ερντογάν. Ο τουρκικός στόλος συγκροτημένος ως αποβατική δύναμη εμφανίστηκε προ της Κερύνειας, ενώ ταυτόχρονα άρχισαν μαζικοί βομβαρδισμοί και προσγείωση αεροκινήτων και αεραποβατικών δυνάμεων με τα συντάγματα καταδρομών και αλεξιπτωτιστών αντίστοιχα. Κατά σύμπτωση πρώτα το ένα και μετά το άλλο τα δύο αυτά επίλεκτα συντάγματα επετέθησαν κατά μιας διλοχίας της ΕΛΔΥΚ που είχε απομείνει στο Στρατόπεδό στον Γερόλακκο, όπου έπειτα από σφοδρή μάχη υπεχώρησαν με πολλές απώλειες. Ο αγώνας όμως ήταν προδομένος από την αρχή.

Επειδή μου αρέσει να μιλάω πάντα με στοιχεία, διαβάζω μέσα από την επίσημη πολεμική έκθεση του ΓΕΕΦ: «… Κατόπιν τούτου δεν εγένετο προσβολή των πρώτων κυμάτων των μεταγωγικών Α/Φ δι’ Α/Α πυρών, συνεπεία και της δημιουργηθείσης γενικής συγχύσεως εκ της αιφνιδιαστικής εχθρικής ενεργείας. Χαρακτηριστικώς το ΑΕΔ (Αθήνα) συνιστά αυτοσυγκράτησιν προκειμένου να διαπιστωθεί μήπως επρόκειτο διά ρίψιν εφοδίων και ουχί δι’ αλεξιπτωτιστάς». Δεν πέρασαν 24 ώρες από της εισβολής και αφού στην Κερύνεια ο στόλος παρά το φονικόν του πυρ δεν είχε πετύχει κάτι αξιόλογο και αφού τα επίλεκτα συντάγματα δεν προχώρησαν, οι Τούρκοι, με παρέμβαση των δαιμόνιων διπλωματών τους, ζήτησαν ανακωχή για να διευκολύνουν το έργο του Στρατού τους. Προθύμως οι δικοί μας το απεδέχθησαν και αμέσως τη Δευτέρα 22 Ιουλίου υπογράφτηκε η ανακωχή που μας εξόντωσε. Βλέπετε μόνο η Ελλάδα έχει την πολυτέλεια να έχει μερικούς διπλωμάτες που να στρέφονται κατά των ελληνικών συμφερόντων.

Μόλις προχθές η πρέσβης της Ελλάδος στα Σκόπια σε πληρωμένο από τα Σκόπια έντυπο δημοσίευσε απόψεις κατά τις ίδιας της χώρας της. Και αυτό βεβαίως ατιμωρητί, όχι λόγω πορίσματος κάποιας εξέτασης, αλλά διότι αυτή είναι η προνομιακή μεταχείριση των αντιπατριωτικώς δρώντων σ’ αυτό το κράτος. Οι Τούρκοι αφού ανενόχλητοι πλέον έβγαλαν μια τεράστια δύναμη 42.000 στρατιωτών με άρματα και λοιπά βαρέα όπλα, άρχισαν τις επιχειρήσεις του «Αττίλα» ΙΙ στις 14 Αυγούστου. Χρειάστηκαν περίπου έναν μήνα για να συνέλθουν και ανασυγκροτηθούν. Όμως ο σκοπός αγιάζει τα μέσα και οι Τούρκοι είναι οι νικητές.

Πολλοί λένε ότι η τουρκική απόβαση ήταν μια ασυντόνιστη και κακο-οργανωμένη επιχείρηση σε ακατάλληλη ακτή που εύκολα θα μπορούσε να εξουδετερωθεί, αν μάλιστα η Ελλάδα έριχνε σ’ αυτήν τη φάση τα σύγχρονα υποβρύχιά της. Ίσως και το ένα μόνο να αρκούσε, όμως ανεκλήθη και ο ανακαλέσας κυκλοφορεί ελεύθερος. Δεν έχω λόγους να το απορρίψω. Όμως μπορεί και να δω και την άλλη όψη του νομίσματος. Αν οι Τούρκοι έκαναν μια απόβαση – παρωδία και δεν τους νικήσαμε τότε, πότε θα τους νικήσουμε; Έχει σημασία να λεχθεί ότι παντού υποχωρούσαμε ατάκτως και ότι η Αμμόχωστος εγκαταλείφθηκε χωρίς ούτε έναν υπερασπιστή με ένα απλό πιστόλι, για να διαπραγματευθεί τη μη κατάληψη των Βαροσίων. Το ΓΕΕΦ στις 16 Αυγ. 1755 διέταξε κατάπαυση του πυρός «υφ’ απασών των Μονάδων της ΕΦ» με την υπ. αρ. 367 διαταγή.

Παρεδίδετο ο Στρατός μας στις ορέξεις του κατακτητή που με τη σειρά του δεν σεβάστηκε τίποτα, ούτε γυναικόπαιδα ούτε γέρους ούτε αιχμαλώτους ούτε τραυματίες. Οφείλω στον γενικό πανικό και την υποχώρηση να μνημονεύσω την ίδια διλοχία της ΕΛΔΥΚ που και στον δεύτερο γύρο τα κατάφερε το ίδιο καλά, παρότι οι Τούρκοι ρίξανε πολλές δυνάμεις εναντίον της. Είναι πράγματι η ηρωικότερη και συγκινητικότερη στιγμή του πολέμου. Μια ακατάβλητη χούφτα πολεμιστών που δεν λύγισαν στις κατά πολύ υπέρτερες δυνάμεις του αντιπάλου. Το ΓΕΕΦ από τις 29/7 ανέφερε ότι «αι Μονάδες έχουν φθάσει στα όρια της αποσυνθέσεως, παρουσιάστηκαν σοβαρά κρούσματα αυτοδιαλύσεως των Μονάδων προσλαμβάνοντα μορφήν ανταρσίας, εάν καθυστερήσει η υπογραφή της καταπαύσεως του πυρός η διάλυσις θα είναι πλήρης..»

Ηττηθήκαμε, καταστραφήκαμε αλλά μυαλό δεν βάλαμε. Αμέσως μετά τη λήξη των επιχειρήσεων, οι μεν Τούρκοι προέβησαν σε αναδιοργάνωση των ενόπλων δυνάμεων και διόρθωση των αδυναμιών που εμφάνισαν, εμείς δε καταφέραμε βαθμιαίως την πλήρη υποβάθμιση της άμυνάς μας, για να φθάσουμε στο σημερινό σημείο να μη μας σέβονται ούτε τα Σκόπια. Αφού οι Τούρκοι ικανοποίησαν και με το παραπάνω όλους τους εθνικούς τους στόχους στην Κύπρο, άρχισαν με τον Ντενκτάς ένα άθλιο παιχνίδι κοροϊδίας διαπραγματεύσεων.

Παράλληλα άρχισε να εγκαθίσταται στην Κύπρο ένα τεράστιο λεφούσι εποίκων από την Ανατολία. Σήμερα υπολογίζονται πάνω από 160.000. Η συμφωνία Ντενκτάς – Μακαρίου της 12 Φεβρουαρίου. 1977 σημάδεψε τις κατοπινές διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό και την αποδοχή της δικοινοτικής Ομοσπονδίας. Πολλά ψηφίσματα των ΗΕ καταδίκασαν την εισβολή και την κατοχή (όπως το 3212 της 1ης Νοεμβρίου 1974). Όμως φανήκαμε διπλωματικά ανίκανοι να εκμεταλλευθούμε τα ψηφίσματα αυτά που προέβλεπαν την απομάκρυνση των στρατευμάτων από το νησί. Όπως πάντα απροπαράσκευοι και προχειρολόγοι δεν θέσαμε αυτόν τον όρο στην προσέλευσή μας στην τράπεζα των διαπραγματεύσεων και σήμερα το πληρώνουμε ακριβά αυτό. Βρήκαμε όμως λαϊκίστικα συνθήματα για να χειροκροτεί το πόπολο και να γελάνε οι ξένοι. «Η Ελλάδα συμπαρίσταται, η Κύπρος αποφασίζει», «Συμπαράταξη», θεωρία του ενεργού ηφαιστείου, ΔΕΑΧ και άλλα… φαιδρά.

Οι τούρκοι διπλωμάτες άφησαν εντέχνως να περάσουν 30 ολόκληρα χρόνια άκαρπων διαπραγματεύσεων ώστε να παγιωθεί το καθεστώς των παρανομιών τους στην Κύπρο. Η διπλωματική τους επίθεση με το Σχέδιο Ανάν ήταν τόσο μελετημένη με τη συνδρομή των Αγγλοαμερικανών, ώστε κατόρθωσαν να μας αποσυντονίσουν πλήρως. Όπως πάντα χωριστήκαμε, σε Ανανιστές και αντιανανιστές. Είναι αξιοσημείωτο ότι όταν ανακοινώθηκε το πρώτο Ανάν η ελληνική κυβέρνηση απήντησε με ενθουσιασμό θετικά μέσα σε ελάχιστες ώρες. Ούτε να το διαβάσουν οι αθεόφοβοι, αφού έχουν κατά νουν ότι πρέπει παντί σθένει να απαλλαγούμε από το Κυπριακό. Το Σχέδιο Ανάν ήταν καταστρεπτικό για τον ελληνοκυπριακό πληθυσμό. Δύο αμερικανοί υφυπουργοί Εξωτερικών ο κ. Ντάνιελ Φριντ και η κ. Ελίζαμπεθ Τζόους σε ανύποπτο χρόνο ηχογραφήθηκαν να λέγουν ότι το Σχέδιο Ανάν ήταν ένα δώρο προς την Τουρκία. Αλλά και το πόρισμα των οκτώ σοφών επιστημόνων αποφαίνεται ότι ήταν ένα έκτρωμα. Και όμως υπάρχουν ακόμα Έλληνες και εδώ και στην Κύπρο που υποστηρίζουν για άλλους λόγους το σχέδιο. Το Σχέδιο Ανάν υποτίθεται ότι ως σχέδιο του Γ.Γ. των ΗΕ θα στηριζόταν πάνω στο διεθνές δίκαιο και στα ψηφίσματα του Οργανισμού. Οποία πλάνη, αφού ο ίδιος ο Γραμματέας καταπάτησε τις αποφάσεις και τα ψηφίσματα των ΗΕ, νομιμοποιώντας τα τουρκικά στρατεύματα κατοχής. Τα παράνομα στρατεύματα του απάνθρωπου εγκλήματος παραμένουν στο νησί, με δικαίωμα επέμβασης στο ελληνοκυπριακό κρατίδιο. Εξωφρενικό! Οι εγκληματίες να εγγυώνται τη ζωή των θυμάτων τους.

Σε ένα κράτος όπου στην ψυχή των παιδιών ενσταλάζουν οι δήθεν προοδευτικοί της παγκοσμιοποίησης το ξεφόρτωμα των ιδανικών και τον αντιπατριωτισμό, όπου παραποιούν την Ιστορία μας υιοθετώντας τις θέσεις των αντιπάλων μας, όπου η απεμπόληση των μεγάλων ηρώων του γένους είναι συστηματική και το βιβλίο της ΣΤ΄ Δημοτικού, παρά τον αντεθνικό του χαρακτήρα, μένει ακλόνητο στη θέση του. Σ’ αυτό το κλίμα δεν μπορεί να ανθίσει η αντίσταση και να στηριχθεί ο μακρύς και επίπονος αγώνας που πρέπει να γίνει για την Κύπρο. Σ’ αυτούς ίσως αρμόζει ο στίχος του Μόντη:

Τι υπανθρωπάρια ανεδύθησαν
Τι υποζωύφια επεκάθησαν
στην επιφάνεια της λίμνης
Τι υπέντομα

Κλείνοντας θα ‘θελα να πω ότι ο ελληνικός λαός είναι ανενημέρωτος για τον δύσκολο αγώνα της Κύπρου γιατί έτσι το θέλει η εξουσία. Εμείς έχουμε δύναμη και δεν θα υποκύψουμε και ας το λάβουν υπόψη τους οι Ανανιστές και μάλιστα εν όψει εκλογών. Εμείς θα βροντοφωνάξουμε να φύγει ο «Αττίλας» από την Κύπρο τώρα, πριν οποιαδήποτε άλλη συζήτηση. Αφιερώνω δυο στίχους μνημοσύνου στα παιδιά που πέσανε στα άγια χώματα της Κύπρου στο άνθος της ηλικίας τους…

ΚΑΡΑΒΑΣ – ΛΑΠΗΘΟΣ
Μην τα εξάγετε φέτος τα λεμόνια τους
Ειν’ ο χυμός τους αίμα
δεκαοχτάχρονων παιδιών,
Ειν’ ο χυμός τους θερισμένη
άνοιξη δεκαοχτάχρονων παιδιών,
Σκεφθείτε πού να τα φυλάξουμε
στον αιώνα των αιώνων
Σκεφθείτε πώς να τα φυλάξουμε στον αιώνα των αιώνων.