Με «αίσχος, αίσχος» αντέδρασε ο κόσμος στις αθλιότητες της Ρεπούση

Ο Γ. Σούρλας, ολοκληρώνοντας τρία χρόνια μιας συστηματικής και επίπονης προσπάθειας, συμβάλλει στο να τερματιστεί μια εκκρεμότητα και να βρεθεί λύση για τους 7.976 ήρωες του πολέμου που παραμένουν άταφοι με τα οστά τους διασκορπισμένα στα βουνά της Βορείου Ηπείρου.

Τόσο ο υπουργός Άμυνας Βαγγ. Μεϊμαράκης όσο και ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ Αλέκος Παπαδόπουλος μίλησαν με θερμά λόγια για την πρωτοβουλία Σούρλα και το βιβλίο του «Οι ήρωες του 1940 περιμένουν». Συγκλονιστικό ήταν και το οπτικοακουστικό αφιέρωμα του Βαγγέλη Παπαθανασίου για τους 7.976 άταφους ήρωες που συγκίνησε κι έκανε τα μάτια πολλών να βουρκώσουν.

Ξέσπασμα οργής

Αίσθηση προκάλεσε και μια αναφορά του αντιπροέδρου της Βουλής για το βιβλίο της ΣΤ΄ Δημοτικού, όπου υπάρχει μια «ατυχής» (μεθοδευμένη για όλους εμάς) υπογράμμιση μόλις τριών γραμμών για τους ηρωικούς αγώνες στον πόλεμο κατά του Άξονα και κυρίως για τη νικηφόρα προέλαση του ελληνικού στρατού. Οι συντάκτες του βιβλίου γράφουν ότι οι Έλληνες ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΑΝ τα ιταλικά στρατεύματα από τα σύνορα! Περίπου όπως απομακρύνει η Τροχαία τα παράνομα σταθμευμένα αυτοκίνητα από το κέντρο της Αθήνας! Στο σημείο αυτό ο Γ. Σούρλας μίλησε με σκληρή γλώσσα, ενώ το ακροατήριο ξέσπασε σε χειροκροτήματα και κάποια από τα παιδιά των πεσόντων του ’40 φώναζαν «αίσχος, αίσχος…» για τους συντάκτες του βιβλίου της ΣΤ΄ Δημοτικού. «Ήταν άλλη μια απόδειξη ότι αυτό το βιβλίο δεν μπορεί τον Σεπτέμβριο να βρίσκεται στα σχολεία. Κι αν αυτό δεν το καταλαβαίνει ο πρωθυπουργός, οι γονείς έχουν ήδη πάρει τις αποφάσεις τους. Δεν θα επιτρέψουν να διδάσκεται στα παιδιά τους. Την ώρα της Ιστορίας θα παίρνουν τα παιδιά τους από το σχολείο.

Χαρακτηριστικά, κατά την ομιλία του ο κ. Σούρλας τόνισε:

«Δεν αρκούν οι τυπικοί πανηγυρικοί λόγοι, οι δοξολογίες, οι παρελάσεις, η κατάθεση στεφάνων κάθε 28η Οκτωβρίου.

Είναι προφανές ότι δεν τους τιμούμε επαρκώς, όταν είναι ακόμη άταφοι και τα σκόρπια οστά τους θρυμματισμένα παραμένουν στα πεδία των μαχών ή στοιβαγμένα σε ομαδικούς τάφους, που δεν ανοίχτηκαν ακόμη μετά από 66 ολόκληρα χρόνια.

Δεν τους τιμούμε, όταν διαθέτουμε λίγες γραμμές στην ιστορία των σχολικών βιβλίων για τη γιγαντομαχία του έπους του ’40-’41 (σελ. 109) όπως το βιβλίο της ΣΤ΄ Δημοτικού αναφέρει:

ʽʽΗ Ελλάδα μπαίνει στον πόλεμο στις 28 Οκτωβρίου 1940, όταν απαντά αρνητικά στο τελεσίγραφο του Μουσολίνι. Οι Έλληνες το 1940-’41 απομακρύνουν (κάτι παρόμοιο με το συνωστίζονται στη Σμύρνη) τα ιταλικά στρατεύματα από τα ελληνοαλβανικά σύνορα σημειώνοντας σημαντικές νίκεςʼʼ».

Μόνο με αυτήν την αναφορά πώς δικαιολογείται η 28η Οκτωβρίου ως μεγάλη επέτειος;

Δεν τους τιμούμε, όταν δεν αναγράφονται οι άφθαστες ηρωικές πράξεις τους, που προκάλεσαν τον θαυμασμό και τον έπαινο πολλών ηγετών, όπως του Τσόρτσιλ, ακόμη και του Χίτλερ, λες και δεν έφτανε το χαρτί και το μελάνι.

Οι ήρωες περιμένουν να φανούμε αντάξιοι των θυσιών τους για την πατρίδα…».