Το μπούμερανγκ…

Έχουμε επισημάνει εδώ και αρκετό καιρό ότι η μέθοδος την οποία επέλεξε (με τη συμβολή των συμβούλων και επικοινωνιολόγων του) ο Γ. Παπανδρέου, προκειμένου να «αποδομήσει» το πρόσωπο του Κ. Καραμανλή, ήταν όχι μόνο ατελέσφορη, όχι μόνο απαξιωτική για τον τύπο «ηγέτη» που οικοδομούσε ο ίδιος ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ για τον εαυτό του, αλλά και ότι αποτελούσε –όπως αποδείχθηκε– μια «αμφίστομη μάχαιρα» που τραυματίζει τώρα πολιτικά τον Γ. Παπανδρέου.

Υπήρξε λανθασμένη επιλογή η αποκλειστική επικέντρωση της κριτικής του Γ. Παπανδρέου στο θέμα των ομολόγων. Υπήρξε λανθασμένη επιλογή η όξυνση και η διατύπωση ακραίων εκφράσεων («μαφία», «σπείρα», «συμμορία», «τσίπα») που εκστόμισε ο ίδιος, νομίζοντας ότι «τραυματίζει» την υπεροχή του πρωθυπουργού…

Αντιλήφθηκε -έστω και εκ των υστέρων- ότι με τέτοιου είδους πρακτικές πέρασε στην αφάνεια το Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ ή ότι η «ατομική» του περιοδεία στην Εγνατία εξαντλήθηκε στις «περί ομολόγων» δηλώσεις του στην Κοζάνη;

Βεβαίως, όταν η κομματική διαμάχη διεξάγεται σ’ αυτό το επίπεδο, ήταν όχι απλώς αναμενόμενο, αλλά νομοτελειακό ότι θα προέκυπταν «περιπτώσεις» τύπου Παπακωνσταντίνου στο προσκήνιο… Περιπτώσεις για τις οποίες ο ίδιος ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ καλείται τώρα να απολογηθεί και να πάρει θέση…

Δυστυχώς, εκείνοι που περιβάλλουν τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ έχουν μόνο στόχο την «επάνοδο» στους κυβερνητικούς θώκους… με κάθε μέσον. Χωρίς να ασχολούνται με αρχές και προγράμματα… χωρίς να κατανοούν ότι με την πρακτική τους αυτή η ΝΔ θα κερδίσει -εύκολα ή δύσκολα- τις εκλογές, βυθίζοντας το ΠΑΣΟΚ σε ιστορικού τύπου καθήλωση και κρίση…

Λίγο το κακό γι’ αυτούς. Το μόνο που τους νοιάζει είναι να εκλεγούν βουλευτές και να μη χάσουν τα «παράθυρα» των καναλιών…

ΟΦΙΣ