ΞΕΣΠΑΣΕ ΕΜΦΥΛΙΟΣ
Τόσο πρόσκαιρα, που φαίνεται πως επρόκειτο για μια ανακωχή επί της ουσίας, η οποία είχε υπαγορευτεί αφενός από μια διαφανείσα βελτίωση του κλίματος για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης λόγω του σκανδάλου των ομολόγων και αφετέρου από έναν ιδιόμορφο πολιτικό εκβιασμό του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ και την επιβολή της σιωπής στα στελέχη του εν όψει εκλογών. Όμως τώρα ήταν αρκετή μια κοινοβουλευτική μονομαχία Καραμανλή – Παπανδρέου, μια εικόνα του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ που τον έδειξε εμφανέστατα αιφνιδιασμένο και αμήχανο, μια αργοπορημένη αντίδρασή του που μάλιστα επιβλήθηκε απ’ τον νούμερο ένα δελφίνο, τον Β. Βενιζέλο, μια αναστροφή του πολιτικού κλίματος στο θέμα των ομολόγων πάνω στο οποίο ο Γιώργος είχε ποντάρει σχεδόν τα πάντα προεκλογικά και… να την και την εσωστρέφεια και την γκρίνια και την αμφισβήτηση και την κατά Γιώργου κριτική και γενικώς όλα τα φαινόμενα που έως και σχετικά πρόσφατα έριχναν βαριά τη σκιά τους στη Χαρ. Τρικούπη και έκαναν άπιαστο όνειρο την περιβόητη «ανάκαμψη».
Έτσι (βλ. σχετικά ρεπορτάζ και σε άλλες σελίδες του «Π»), η ψυχραιμία, πραγματική ή έστω επίπλαστη, χάθηκε. Μαζί με την πρωτοβουλία επί της πολιτικής ατζέντας και των πολιτικών προεκλογικών εξελίξεων που είχαν στο ΠΑΣΟΚ την ψευδαίσθηση πως είχε περάσει στα δικά τους χέρια… Αλλά η απώλεια της ψυχραιμίας επανέφερε και τις συνθήκες εμφυλίου.
Επέστρεψαν έτσι:
• Η εσωστρέφεια, μετά τη διαπίστωση πως ο πρωθυπουργός κρατά ακόμα αρκετά όπλα και το ζητούμενο είναι αν και πότε θα θελήσει να τα αξιοποιήσει…
• Η γκρίνια και αμφισβήτηση των χειρισμών του Γιώργου και στο θέμα Παπακωνσταντίνου αλλά και συνολικότερα στα ζητήματα της διαφάνειας. Φάνηκε ξανά «λίγος» και στην απευθείας αντιπαράθεση με τον Καραμανλή και στην ενεργοποίηση γρήγορων αντανακλαστικών σε περιπτώσεις χειρισμού κρίσεων.
• Η ηττοπάθεια, αφού η απώλεια διαφαινόμενων πολιτικών πλεονεκτημάτων γύρισε πίσω το ΠΑΣΟΚ, στην προ ομολόγων περίοδο…
• Τα αλληλοκαρφώματα, αφού ενός κακού μύρια έπονται. Και ένα εξ αυτών είναι η επίρριψη ευθυνών απ’ τον έναν στον άλλον ότι «έδωσε», «κάρφωσε» και γενικά… ένα ωραίο κλίμα, μια ωραία ατμόσφαιρα…
• Η αίσθηση ότι τελικά γύρισε μπούμερανγκ η επένδυση στη σκανδαλολογία και η μπάλα επέστρεψε στο «γήπεδο» του ΠΑΣΟΚ, που από κατήγορος βρέθηκε απολογούμενος. Συνάμα η θλιβερή υπενθύμιση πως είναι… πολύ πλούσιο σε σκάνδαλα το (κοντινό) παρελθόν του ΠΑΣΟΚ, πολλοί σκελετοί κρύβονται στις ντουλάπες του και ανά πάσα στιγμή μπορεί να βγουν και τότε αποχαιρέτα την ανάκαμψη!
• Οι φόβοι για το ποιες μπορεί να είναι οι νέες αποκαλύψεις, ποιους μπορεί να αφορούν, ποια κέντρα να θίξουν, ποιες ισορροπίες να ανατρέψουν, ποια -τελικά- καταστροφή να επιφέρουν!
Ήδη το γεγονός και μόνο ότι η εικόνα που πέρασε είναι πως ο Γιώργος και καθυστερημένα και υπό την πίεση του Βενιζέλου αντέδρασε στο θέμα Παπακωνσταντίνου έχει επαναφέρει στο προσκήνιο την επώδυνη συζήτηση για την «επόμενη μέρα». Στενοί συνεργάτες του Γιώργου υπογραμμίζουν με κάθε ευκαιρία, πως ακόμα και έπειτα από μια εκλογική ήττα «ο Γιώργος δεν θα παραδώσει», θα εμποδίσει κάθε απόπειρα αμφισβήτησης και πολύ περισσότερο ανατροπής του με «ομπρέλα» τον Λαλιώτη. Θα επιβάλει δε σιωπή με την αιτιολογία ότι αφού σε δυο χρόνια θα ξαναπάμε σε εκλογές διότι δεν θα συναινέσουμε σε εκλογή Προέδρου… τα κεφάλια μέσα. Υπάρχει όμως και η άλλη άποψη-προσέγγιση, αυτή των εσωκομματικών αμφισβητιών. Σύμφωνα με αυτήν, σε περίπτωση ήττας ο Γιώργος δεν θα μπορέσει να αντέξει.
Εκ των πραγμάτων και θα αμφισβητηθεί και θα αναγκαστεί ή να παραδώσει ή να τολμήσει ακόμα και τη διάσπαση του ΠΑΣΟΚ!
Νωρίς είναι ίσως ακόμα να κάνει κάποιος τέτοιου είδους υποθέσεις. Όμως και μόνο το γεγονός ότι γίνονται τέτοιες συζητήσεις, λέει πολλά. Από κει που ήσαν στο «δόξα τω Θεώ» επέστρεψαν πάλι στο «βόηθα Παναγιά»!