Ζητήματα τακτικής
Η ηγεσία της ΝΔ χωρίς να το θέλει τροφοδότησε την εκλογολογία, ενώ οι συχνές-πυκνές παρεμβάσεις του πρωθυπουργού, σε συνάρτηση με την εκλογική ρητορική που χρησιμοποίησε, μπόλιασαν με αυτοτροφοδοτούμενη δυναμική το προεκλογικό σκηνικό. Η μακρά προεκλογική περίοδος, εκτός των άλλων, αποσαθρώνει το κυβερνητικό έργο και επιφέρει κόπωση στο εκλογικό σώμα, η οποία προσωρινά μπορεί να είναι υπόγεια, αλλά σε λίγο θα γίνει απολύτως εμφανής… Ταυτόχρονα πλήττονται και οι λεπτές ισορροπίες της οικονομίας και ασφαλώς οι επιπτώσεις θα καταγραφούν στον προϋπολογισμό του 2008.
• Το πρώτο λάθος τακτικής, συνήθως, το ακολουθεί και δεύτερο κι ακριβώς αυτό έγινε με την επιστράτευση του ισχυρού «χαρτιού» της ΝΔ, στην πρώτη γραμμή του άτυπου εκλογικού αγώνα. Ο πρωθυπουργός κλήθηκε να πάρει επάνω του το βάρος της «προεκλογικής» αναμέτρησης, μόλις οι δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι συρρικνώνεται το προβάδισμα της ΝΔ έναντι του ΠΑΣΟΚ. Η επιστράτευση του Κώστα Καραμανλή στην πρώτη γραμμή μιας μακράς προεκλογικής περιόδου εμπεριέχει τον κίνδυνο της φθοράς, καθώς και της απώλειας της «πρωθυπουργικής αυθεντίας», καθότι τείνει να εξισώσει τον κάτοχο της εξουσίας με τον διεκδικητή της εξουσίας. Σε λίγο καιρό η κοινή γνώμη δεν θα «βλέπει» έναν πρωθυπουργό από τη μια και έναν διεκδικητή του θώκου από την άλλη, αλλά δύο πολιτικούς αρχηγούς να αντιπαλεύουν για την εξουσία και αυτή η ισοτιμία εξ ορισμού δεν ωφελεί τον κάτοχο της εξουσίας. Εφόσον ο πρωθυπουργός επιστρατεύθηκε στην πρώτη γραμμή, θέλοντας και μη, μπήκε στο παιχνίδι του «συμψηφισμού» στην υπόθεση των ομολόγων, με αποκορύφωμα εκείνο το «σωπάστε!» που πέταξε από το βήμα της Βουλής στον αντίπαλό του, αφού προηγουμένως είχε προχωρήσει σε μια σειρά καταγγελιών για το «χθες».
• Κάκιστα μπήκε ο πρωθυπουργός στο παιχνίδι του «συμψηφισμού», καθότι εκ του αξιώματός του οφείλει να μην αποδέχεται τη λογική του «συμψηφισμού», άλλωστε είναι και περιττό, αφού οι ψηφοφόροι κάνουν αυτομάτως από μόνοι τους στο μυαλό τους τον «συμψηφισμό». Ο πρωθυπουργός βέβαια τόνωσε το ηθικό της παράταξης, έδωσε «επιχειρήματα» στα στελέχη του, εξοβέλισε από την ημερήσια διάταξη το αγκάθι των ομολόγων, όμως από την άλλη αφαίρεσε πρωθυπουργικό κύρος. Κέρδος για τη ΝΔ θα ήταν να επανασχεδιαστεί ο ρόλος του πρωθυπουργού στην προεκλογική διαμάχη, να αφήσει τα χτυπήματα «κάτω από τη μέση» σε άλλους και να ασχολείται με επιλεκτικές παρεμβάσεις που να σηματοδοτούν το «αύριο», καθότι για το «αύριο» θα πάρει ή όχι τη «δεύτερη ευκαιρία» η ΝΔ, όχι για το «χθες».