Ποιος κυβερνά; Ο Καραμανλής ή η Γιαννάκου;
Όλα δείχνουν ότι υπάρχει κόντρα Καραμανλή – Γιαννάκου για το βιβλίο. Δεν είναι καθόλου άνευ σημασίας γεγονός, αντίθετα φωτίζει τη διάσταση που υπάρχει, η εντολή του πρωθυπουργού προς την υπουργό του να αναβάλει το προγραμματισμένο ταξίδι της στη νότια Ιταλία και πράγματι ανεβλήθη. Ενδεικτικό σχέσεων του πρωθυπουργού και υπουργού είναι ότι δεν επικοινωνούν απευθείας, αλλά για οτιδήποτε μεσολαβούν άλλοι υπουργοί. Όμως η υπουργός παραμένει αμετανόητη, αρνείται να αποσύρει το βιβλίο-πρόκληση, οπότε ανακύπτει το καίριο ερώτημα: Ποιος τελικά κυβερνά;
Ο πρωθυπουργός ή η υπουργός και η παρέα της;
Από τη στιγμή που όχι μόνο το βιβλίο δεν αποσύρεται, αλλά αντίθετα διορθώνεται εν αγνοία των αρμόδιων φορέων, προκύπτει μέγα πολιτικό θέμα, της άρνησης της υπουργού να εκτελεστεί εντολή του πρωθυπουργού, ενώ εκρηκτικές είναι οι αντιδράσεις που έχουν ξεσπάσει εντός της ΝΔ και στις εκλογές θα πληρώσει ακριβά η κυβέρνηση αυτήν την… Ιστορία.
Πάντως, όσο ο πρωθυπουργός καθυστερεί να βάλει τελεία και παύλα σε ένα ζήτημα ύψιστης σημασίας για τον λαό, τόσο θα εκτρέπονται (Γιαννάκου – Ρεπούση και η υπόλοιπη παρέα) σε αδιανόητες φραστικές «μαγκιές» και προκλητικούς αφορισμούς.
Αν ο πρόεδρος της κυβέρνησης, ως κορυφαίος θεσμός της χώρας, δεν προστατεύει έμπρακτα τον έτερο αξιοσέβαστο και κρίσιμο θεσμό, την Ακαδημία Αθηνών, τότε για ποιους θεσμούς μιλάμε και ποιους επιτέλους θα πρέπει να σέβονται οι Έλληνες;
Ουδείς δέχεται ότι δεν φτάνουν στο πρωθυπουργικό γραφείο (και επομένως και στα αυτιά του κ. Καραμανλή) οι συνεχείς εξωφρενικές (έως απίστευτες) δηλώσεις και της κ. Γιαννάκου και της κλίκας των βιαστών της Ιστορίας μας.
Δεν μπορεί να μην άκουσε ποτέ ο κ. Καραμανλής την προχθεσινή δήλωση – μαγκιά της κ. Γιαννάκου. Είπε: «Το βιβλίο έγινε πολιτικό θέμα για λόγους οι οποίοι δεν έχουν σχέση με την Ιστορία. Δεν είναι δυνατόν να λέμε “ό,τι ζητάει το κοινό κάθε φορά”».
Δεν είναι δυνατόν να μην αντιλαμβάνεται ο κ. πρωθυπουργός πόσο βαριά τον εκθέτει η υπουργός του.
Τον εκθέτει, όταν τολμά και λέει ότι οι λόγοι της καθολικής εξέγερσης των Ελλήνων δεν έχουν σχέση με την Ιστορία.
Δεν είναι ζήτημα Ιστορίας και μόνο η κορυφαία παρέμβαση της Ακαδημίας Αθηνών, η οποία ζήτησε (γραπτά και αναλυτικά) σαρωτικές αλλαγές;
Τι ισχύει γι’ αυτές τις αλλαγές; Ασάφεια, τεχνάσματα και κολπάκια. Δεν τολμάει (ακόμα) η κυρία Γιαννάκου να τις δημοσιοποιήσει. Ποιους φοβάται; Τους ακαδημαϊκούς, τους πολίτες ή την εμπαθή με ιδεολογικές αγκυλώσεις θερμόπληκτη κλίκα της, που νομίζει ότι της προσφέρει πιστοποιητικά προοδευτικότητας;
Ας μας πει, ποιες από τις αλλαγές υιοθετήθηκαν και ποιες απορρίφθηκαν; Από πού βρήκε το ανάστημα η κάθε Ρεπούση να κρίνει και να απορρίπτει την Ακαδημία;
Ας μας πει η κ. Γιαννάκου με ποια αξιοκρατικά κριτήρια ανέθεσε στους ίδιους, που κακοποίησαν την ιστορία, την ευαίσθητη, κρίσιμη διαδικασία των πολυάριθμων διορθώσεων και παραλείψεων; Πώς τόλμησε να αναθέσει το πολύτιμο έργο των ακαδημαϊκών στην ομάδα των αποτυχημένων;
Πώς τολμά να επιβραβεύει (και προφανώς να μισθοδοτεί) τους δράστες του απόλυτου εκτρώματος που διοχετεύεται, σαν αόρατο δηλητήριο, στη μόρφωση των παιδιών μας;
Ας μην αυταπατάται η κ. Γιαννάκου. Θα την υποχρεώσουμε, ό,τι και να κάνει, να δώσει δημόσιες εξηγήσεις. Γιατί η εμμονή της στη συγκεκριμένη παρέα δεν είναι φυσιολογική. Είναι τερατώδης για την εκπαίδευση. Υποκρύπτει προγραμματισμένο σχεδιασμό που στοχεύει στην, εδώ και τώρα, αλλοίωση της ταυτότητας του Έλληνα.
Δεν κάνει καμία εντύπωση στην κ. Γιαννάκου πως αυτή η ομάδα, που βγαίνει στα κανάλια και το παίζει «αυθεντία», δέχεται, χωρίς τσίπα, το σαρωτικό στραπάτσο και εν τούτοις αντί να κρύβεται από ντροπή αναλαμβάνει τις διορθώσεις;
Καλά, αυτή η παρέα, λόγω ίσως των υψηλών αμοιβών, μπορεί να ξέχασε το φιλότιμο. Χρέος της υπουργού δεν ήταν να τους θυμίσει ότι υπάρχει και αξιοπρέπεια; Γιατί δεν το έπραξε;
Και τέλος, γιατί δεν απέλυσε αμέσως τη Ρεπούση, όταν τόλμησε να καταργήσει μετά την ιστορία και τους θεσμούς της χώρας; Γιατί αυτό έκανε, όταν με θρασύτητα χιλίων πιθήκων είπε: «Δεν μπορεί να κρίνει η Ακαδημία Αθηνών το έργο μου. Δεν είναι το αρμόδιο όργανο…».
Έχει ξεφύγει η κ. Γιαννάκου. Κινείται σε στροφές επικίνδυνες. Άγνωστο από πού αντλεί την εξουσία να προκαλεί χυδαία. Ξεδιάντροπα. Όταν λοιπόν πουλάει την ψευτομαγκιά ότι «το βιβλίο έγινε πολιτικό θέμα για λόγους που δεν έχουν σχέση με την Ιστορία», θα πάρει απαντήσεις. Συντριπτικές.
Δεν είναι ζήτημα Ιστορίας και ΜΟΝΟ κ. Γιαννάκου;
1. Η Μικρασιατική Καταστροφή και η καταστροφή της Σμύρνης αναφέρονται ως «συνωστισμός χιλιάδων Ελλήνων στο λιμάνι (της Σμύρνης)», που προσπαθούν να μπουν στα πλοία και να φύγουν για την Ελλάδα, χωρίς να αναφερθούν ούτε οι σφαγές των Τούρκων ούτε η φωτιά που κατέστρεψε, στο σύνολό της σχεδόν, την πόλη…
2. Δεν γίνεται αναφορά στη βίαιη εκδίωξη των Ποντίων από τις εστίες τους και στη γενοκτονία σε βάρος τους, ούτε βεβαίως στην εκδίωξη του ελληνικού πληθυσμού από την Ανατολική Θράκη… Ότι εκδιώκονταν βίαια από τις εστίες τους. Δεν αναφέρεται επίσης ότι και οι Έλληνες του Πόντου και της Ανατολικής Θράκης είτε εκδιώχθηκαν βίαια είτε ωθήθηκαν στον εκπατρισμό από τις εστίες τους.
3. Η προσφυγιά για 1.200.000 Έλληνες της Μικράς Ασίας μετά την καταστροφή του 1922 αναφέρεται ως μετακίνηση ελλήνων ορθοδόξων… χωρίς μάλιστα να γίνεται καμία αναφορά στην τραγωδία αυτή και στο γεγονός ότι έτσι τερματίστηκε η διαχρονική παρουσία των Ελλήνων για πολλούς αιώνες στην περιοχή αυτή…
4. Δεν γίνεται καμία αναφορά στον Μακεδονικό Αγώνα, ούτε βέβαια και στις κρητικές εξεγέρσεις κατά τον 19ο αιώνα… ενώ αγνοεί συστηματικά και υποβαθμίζει τον ρόλο της Εκκλησίας στον αγώνα για την απελευθέρωση από τον τουρκικό ζυγό, καθώς επίσης αποσιωπά τη θέση, την παρουσία και τον ρόλο του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
5. Αναγορεύονται οι γενίτσαροι ως ευνοούμενοι των Οθωμανών και μάλιστα ότι ήταν και το όνειρο περίπου των μανάδων, για να απολαμβάνουν τα παιδιά τους προνόμια, ενώ δημιουργούν την εντύπωση ότι κατά τη διάρκεια της σκλαβιάς από τους Οθωμανούς όλα λειτουργούσαν άψογα, κυρίως η εκπαίδευση, ενώ υπήρχε αυτοδιοίκηση και οργάνωση από τον ίδιο τον κόσμο…
6. Οι Έλληνες, το 1940-1941, απομακρύνουν τα ιταλικά στρατεύματα από τα ελληνοαλβανικά σύνορα σημειώνοντας σημαντικές νίκες, χωρίς να γίνεται αναφορά στην εισβολή που έγινε και στην απαίτηση να παραδοθεί η χώρα στον Μουσολίνι…
7. Ως αιτία απώλειας της ζωής εκατομμυρίων ανθρώπων, κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, αναφέρονται τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τα μέτωπα των μαχών, αλλά δεν μνημονεύονται οι βομβαρδισμοί κατά των αμάχων…
8. Το κυπριακό πρόβλημα αναφέρεται ως «το Κυπριακό Ζήτημα», χωρίς καμία σχεδόν αναφορά στην τουρκική εισβολή, ούτε επίσης στην παράνομη τουρκική κατοχή, ενώ δεν υπάρχει η παραμικρή αναφορά στον Οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών… και καμία αναφορά δεν γίνεται για τον αντιαποικιακό χαρακτήρα του Κυπριακού αγώνα, ούτε χρησιμοποιούνται πουθενά οι όροι «αποικία», «αποικιοκρατία», προκειμένου να χαρακτηριστεί η βρετανική κυριαρχία στη Μεγαλόνησο.
Πολιτικό κόστος
«Η υπουργός Παιδείας κ. Γιαννάκου», γράφει στην «Καθημερινή» η κ. Ελένη Μπίστικα, «εμμένει στις απόψεις της. Το ίδιο και εμείς που έχουμε και τιμούμε τη μικρασιατική ρίζα της καταγωγής μας. Το ότι δεν αποσύρεται το επίμαχο βιβλίο, δεν διορθώνεται σωστά, ανεπηρέαστα από διπλωματία και πολιτική σκοπιμότητα, ένα βιβλίο Ιστορίας, θα έχει σίγουρα πολιτικό κόστος και όχι μόνον. “Αρχή σοφίας, φόβος Κυρίου”»
Κατ’ εντολήν Ιστορία…
Από τον αναγνώστη μας κ. Αλ. Λυμπερόπουλο (Θρακομακεδόνες) πήραμε την εξής επιστολή:
Αγαπητέ κ. Κουρή,
Βλέποντας την ένταση με την οποία το «ΠΑΡΟΝ» σχολιάζει την υπόθεση του βιβλίου Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού, παίρνω το θάρρος να σας στείλω δημοσίευμα των «New York Times» που δείχνει ότι πέραν των Τούρκων και άλλοι λαοί, όπως οι Ιάπωνες, εκδίδουν «εντολάς» να διαγραφούν από τα σχολικά βιβλία τα εγκλήματα που διέπραξε ο στρατός τους πριν από 60 περίπου χρόνια!
Η διαγραφή από ένα κείμενο που θα εκδοθεί μελλοντικά είναι εύκολη. Τι θα γίνει όμως με τις δεκάδες βιβλία Ιστορίας που έχουν ήδη γραφτεί σε δεκάδες γλώσσες παγκοσμίως;
Νομίζω ότι πρέπει να επιμείνουμε ανενδότως στο να καταχωρούν τα βιβλία Ιστορίας την αλήθεια. Αλλιώς αυτοί οι οποίοι ακόμη και σήμερα διαπράττουν «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας» θα αποκτούν λευκό μητρώο.
Το δημοσίευμα έχει ως εξής:
«Το παρελθόν της Ιαπωνίας εξελίσσεται, ειδικά όσον αφορά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι ιστορικοί θεωρούσαν για πολύ καιρό ότι ο ιαπωνικός στρατός εξανάγκασε πολίτες να αυτοκτονήσουν στο τέλος της μάχης της Οκινάβας, η οποία θα έπεφτε στα χέρια των ΗΠΑ. Αυτή είναι η ιστορία που έλεγαν και τα σχολικά βιβλία, ώσπου η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι είχε δώσει εντολή στους εκδότες να διαγράψουν αυτά τα αποσπάσματα. Αντ’ αυτών ένα βιβλίο τώρα γράφει ότι οι πολίτες της Οκινάβας “οδηγήθηκαν στη μαζική αυτοκτονία”, χωρίς να αναφέρει τον ρόλο του στρατού. Η αλλαγή είναι η πιο πρόσφατη αμφιλεγόμενη ρύθμιση του πρωθυπουργού Σίνζο Άμπε, ο οποίος πρόσφατα αρνήθηκε επίσης ότι γυναίκες οδηγήθηκαν στη σεξουαλική δουλεία κατά τη διάρκεια του πολέμου».
«Καταψηφίζουν»
Από τον αναγνώστη μας Νικηφόρο Μπακάλη λάβαμε την εξής επιστολή:
Αγαπητό «ΠΑΡΟΝ»
Σε απάντηση της προτροπής της κ. Γιαννάκου να μην ψηφίσουμε ΝΔ, αν διαφωνούμε με το βιβλίο Ιστορίας, τη διαβεβαιώνω ότι αυτό ακριβώς θα κάνω, όχι μόνο για το βιβλίο, αλλά κυρίως για την έπαρση. Ευελπιστώ δε ότι θα πείσω να κάνουν το ίδιο όσο περισσότερους μπορέσω από τα 46 πρωτοξάδερφά μου, τα 155 ανίψια μου και τις εκατοντάδες των φίλων και συνεργατών μου, όσοι δε δεν πεισθούν να μαυρίσουν τη ΝΔ, τουλάχιστον θα μαυρίσουν την κ. Γιαννάκου στην Α΄ Αθηνών.