Τα πολιτικά δεδομένα

Βέβαια η αντιφατικότητα των ευρημάτων δικαιολογείται από τις διαφορετικές μεθόδους που εφαρμόζουν οι εταιρείες ερευνών και κυρίως από το γεγονός ότι ακόμα δεν έχει οργανωθεί πλήρως η εκλογική συμπεριφορά των ψηφοφόρων, αφού δεν έχουμε περάσει στον κύκλο της επίσημης προεκλογικής μάχης. Ταυτόχρονα οι «ετσιθελικές» ερμηνείες των διαφόρων «ερασιτεχνών» πολιτικών αναλυτών, σε ό,τι αφορά τα «θέλω» των ψηφοφόρων, θολώνουν περαιτέρω το τοπίο, έτσι που κανείς δεν μπορεί να καταλήξει σε ασφαλές συμπέρασμα για το τι μέλλει γενέσθαι.

• Προκειμένου να ανιχνεύσουμε το τι μέλλει γενέσθαι πρέπει να τοποθετήσουμε τα «πράγματα» ορθολογικά, με το «κεφάλι» πάνω και τα «πόδια» κάτω. Έχουμε τα εξής δεδομένα: Πρώτον, την ισχυρή τάση ενός μέρους του εκλογικού σώματος να δίνει «δεύτερη ευκαιρία» σε κάθε «νέα διακυβέρνηση», προσδοκώντας «να τα πάει καλύτερα» στη δεύτερη τετραετία. Δεύτερον, η ΝΔ ως κυβέρνηση και ο Κώστας Καραμανλής ως πρωθυπουργός δεν χρειάζεται να αποδείξουν στους ψηφοφόρους ότι «θέλουν και μπορούν» να κυβερνήσουν, αντιθέτως το ΠΑΣΟΚ και ο Γιώργος Παπανδρέου πρέπει να πείσουν ότι «θέλουν και μπορούν» να κυβερνήσουν, να αποδείξουν δηλαδή ότι αποτελούν φερέγγυα εναλλακτική λύση διακυβέρνησης. Τρίτον, το πολυετές κυβερνητικό παρελθόν του ΠΑΣΟΚ δεν έχει «ξεχαστεί» εντελώς από τους ψηφοφόρους και μάλιστα σε ορισμένους εξ αυτών έχει «ανασκευαστεί» στη διάνοιά τους προς το αρνητικότερο, καθότι δεν έτυχε «επαρκούς» υπεράσπισης εκ μέρους του «νέου» ΠΑΣΟΚ. Εδώ να επισημάνουμε πως τα τρία «δεδομένα» που αναφέραμε λειτουργούν ανεξάρτητα από το πώς αξιολογείται η απόδοση της κυβέρνησης Καραμανλή, εκ μέρους του εκλογικού σώματος.

• Έτσι έχουμε τρία «δεδομένα» που αντικειμενικά ευνοούν τη ΝΔ, όπως αντικειμενικά δεν ευνοούν το ΠΑΣΟΚ. Όμως το τέταρτο δεδομένο αντικειμενικά ευνοεί το ΠΑΣΟΚ και αυτό το δεδομένο λέγεται «κυβερνητικό παρελθόν» της ΝΔ, καθότι τώρα πια και η ΝΔ έχει «κυβερνητικό παρελθόν», οπότε εισπράττει και τη συνακόλουθη φθορά. Υπό αυτές τις συνθήκες θα μπορούσε ένας έμπειρος και αντικειμενικός πολιτικός αναλυτής να εικάσει βάσιμα ότι η ΝΔ (έστω δύσκολα) θα έχει τη «δεύτερη ευκαιρία» που «δικαιούται» κάθε «νέα διακυβέρνηση». Και θα την έχει, γιατί κατάφερε να αποτρέψει τη συγκρότηση ισχυρής κοινωνικής αντιπολίτευσης, που θα λειτουργούσε καταλυτικά στην εκτόξευση της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην εξουσία. Βέβαια η πολιτική τέχνη εμπεριέχει και το «απρόοπτο» κι ακριβώς αυτό στερεί από τη ΝΔ τη «βέβαιη νίκη» στις εκλογές. Πάντως το ΠΑΣΟΚ, υπό τις υπάρχουσες συνθήκες, εάν υποστεί «οριακή ήττα», δικαιούται να μιλάει για πολιτική επιτυχία, ενώ εάν φθάσει σε «οριακή νίκη» αυτό θα ισοδυναμεί με πολιτικό άθλο!