Πραξικόπημα του Αμπάς με καθοδήγηση ΗΠΑ και Ισραήλ

Η κήρυξη των κατεχόμενων παλαιστινιακών εδαφών σε κατάσταση εκτάκου ανάγκης από τον Αμπάς και ο πραξικοπηματικός διορισμός νέας κυβέρνησης στη συνέχεια έγινε υπό την καθοδήγησιν του Ισραήλ, των ΗΠΑ και των Ευρωπαίων που όλο το προηγούμενο διάστημα υπονόμευαν ανοιχτά την εκλεγμένη κυβέρνηση της Χαμάς!

Το πραξικόπημα του Αμπάς δεν αποτέλεσε κεραυνό εν αιθρία, καθώς από την πρώτη μέρα που εκλέχτηκε η κυβέρνηση της Χαμάς έλαβε χώρα μια προσπάθεια ανατροπής της τόσο εκτεταμένη και μεθοδική που κάλλιστα μπορεί να συγκριθεί με το πραξικόπημα που οργάνωσε η Ουάσινγκτον το 1973 εναντίον του ηρωικού σοσιαλιστή προέδρου της Χιλής, Σαλβαδόρ Αλιέντε. Να θυμίσουμε ότι οι εκλογές στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη πραγματοποιήθηκαν κατόπιν επίμονου αιτήματος των Αμερικανών και του Ισραήλ που αρνούνταν να αναγνωρίσουν τον Γιασέρ Αραφάτ ως νόμιμο εκπρόσωπο των Παλαιστινίων. Χαρακτηρίζοντάς τον τότε δικτάτορα και παρομοιάζοντάς τον με τον Σαντάμ Χουσεΐν, αρνούνταν να ξεκινήσουν ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις, υποστηρίζοντας ότι δεν χαίρει της λαϊκής νομιμοποίησης. Έλπιζαν έτσι ότι στην εκλογική συμπεριφορά των Παλαιστινίων θα κατισχύσουν περισσότερο κοινοβουλευτικά και λιγότερο αντιστασιακά κριτήρια και θα έχουν απέναντί τους κάποιον που θα μπορούν να χειριστούν πιο εύκολα από τον ιστορικό ηγέτη των Παλαιστινίων. Να θυμίσουμε επίσης ότι οι Ισραηλινοί και οι Αμερικανοί επέβαλαν και τον ίδιο τον Μαχμούτ Αμπάς με μοναδικό κριτήριο να περιορίσει τις εξουσίες του Αραφάτ και να αποτελέσει αντίβαρο στο τεράστιο κύρος του… Έτσι φθάνουμε στον Ιανουάριο του 2006, κι αφού ο Αραφάτ έχει δηλητηριαστεί από… άγνωστες αιτίες, όταν ανοίγουν οι κάλπες με την παρουσία εκατοντάδων διεθνών παρατηρητών και νικητής των εκλογών αναδεικνύεται η δύναμη που με συνέπεια υποστήριζε την αντίσταση στην ισραηλινή κατοχή και δεν βαρυνόταν με κατηγορίες για διαφθορά, όπως η Φατάχ του εκλιπόντος Γιασέρ Αραφάτ.

Πρόσχημα η τρομοκρατία

Τότε ξεκινάει η προτελευταία πράξη του παλαιστινιακού δράματος, όταν Αμερικανοί και Ευρωπαίοι ικανοποιούν το αίτημα του Ισραήλ και αρνούνται να αναγνωρίσουν τη νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση της Παλαιστίνης υποστηρίζοντας κατ’ αρχάς ότι είναι τρομοκράτες και κατά δεύτερον ότι δεν αποδέχονται το δικαίωμα ύπαρξης του Ισραήλ και ούτε δεσμεύονται από τις συμφωνίες που έχει υπογράψει η Παλαιστινιακή Αρχή.

Πόσο βαθιά υποκριτικό και προσχηματικό ήταν το πρώτο επιχείρημά τους -για τον τρομοκρατικό χαρακτήρα της Χαμάς- αποδεικνύεται αν δούμε δύο παραδείγματα. Κατά πρώτον τη… στοργή με την οποία αγκαλιάζουν τα τελευταία χρόνια οι Αμερικανοί τους Κούρδους του Ιράκ και της Τουρκίας, μόνο και μόνο επειδή διευκολύνουν τα σχέδια τους για διαμελισμό του Ιράκ. Γαργάρα έχουν κάνει τις προηγούμενες κατηγορίες τους εναντίον των κουρδικών οργανώσεων! Το ίδιο συμβαίνει και με τους αντικαθεστωτικούς του Ιράν που συσπειρώνονται στις ομάδες του Μουτζαχεντίν-ι-Χαλκ, οι οποίες πολεμούσαν στο πλευρό του Σαντάμ Χουσεΐν κατά τον ιρανο-ιρακινό πόλεμο και μετά την επέμβαση των Αμερικανών στο Ιράκ χαίρουν της πλήρους προστασίας των δυνάμεων κατοχής. Αποκαλυπτικό ρεπορτάζ των «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» της Τετάρτης 20 Ιούνη περιέγραφε πώς, κατά τη διάρκεια των πρόσφατων συνομιλιών μεταξύ Ιράν και ΗΠΑ στην Τεχεράνη, αίτημα των ιρανικών αρχών προς τους Αμερικανούς να διαλυθούν οι Μουτζαχεντίν-ι-Χαλκ, που βρίσκονται όπως και η Χαμάς στη λίστα με τις τρομοκρατικές οργανώσεις του Λευκού Οίκου, δεν έγινε δεκτό! Σε μια πλήρη αντιστροφή ρόλων, οι Ιρανοί προσέφεραν ακόμη και αμνηστία στα μέλη των Μουτζαχεντίν-ι-Χαλκ που θα δεχτούν να επιστρέψουν στις οικογένειές τους στο Ιράν, για να εισπράξουν την άρνηση των ΗΠΑ, που θέλουν να τους έχουν σε συνεχή αναμονή και εγρήγορση, ώστε να συνδράμουν τους Αμερικανούς σε περίπτωση στρατιωτικής εισβολής. Αν επίσης συνυπολογίσουμε πως στα ταμεία των Μουτζαχεντίν-ι-Χαλκ κατά πάσα πιθανότητα κατέληξε τουλάχιστον ένα μεγάλο μέρος από τα 75 εκατομμύρια δολάρια που έδωσε πρόσφατα η αμερικανική κυβέρνηση σε οργανώσεις που αντιπολιτεύονται την Τεχεράνη, εύκολα καταλαβαίνουμε ότι το επιχείρημα περί τρομοκρατίας που επιστρατεύουν για την παλαιστινιακή Χαμάς δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένα πρόσχημα που χρησιμοποιείται κατά το δοκούν!

Το δεύτερο επιχείρημα των Αμερικανών και Ισραηλινών (για την απροθυμία της Χαμάς να αναγνωρίσει το Ισραήλ και τις προηγούμενες συμφωνίες που έχει υπογράψει η Αρχή) είναι εξ ίσου προσχηματικό. Καταρρέει αν δούμε ότι οι Ισραηλινοί είναι αυτοί που μέχρι στιγμής έχουν απαγορεύσει στους Παλαιστίνιους το νόμιμο δικαίωμα να έχουν δικό τους ανεξάρτητο και βιώσιμο κράτος, όπως προβλέπει για παράδειγμα η Συμφωνία του Όσλο, που εντελώς συγκεκριμένα όριζε ότι η Παλαιστινιακή Αρχή θα ήταν το ενδιάμεσο μεταβατικό στάδιο πριν από την ίδρυση του ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους.

Η ίδρυσή του μάλιστα είχε οριστεί για το 1998. Αν ακόμη και σήμερα, σχεδόν δέκα χρόνια μετά, το κράτος αυτό δεν έχει ιδρυθεί, δεν ευθύνεται γιʼ αυτό η Χαμάς (που επέκρινε τη Συμφωνία του Όσλο επειδή δεν αναγνώριζε το δικαίωμα επιστροφής των εκατομμυρίων παλαιστινίων προσφύγων), αλλά το ρατσιστικό κράτος του Ισραήλ! Ένα κράτος υπόδειγμα κράτους-παρία που κατέχει παράνομα εδάφη γειτονικών κρατών, διαθέτει πυρηνικά όπλα παραβιάζοντας διεθνείς συμφωνίες για τη μη διάδοσή τους, εξαπολύει επιθετικούς πολέμους και επιδίδεται συστηματικά σε φυλετικές διώξεις επιδιώκοντας να δημιουργήσει ένα εθνικά ομοιογενές μόρφωμα, εξ ίσου αποκρουστικό με το νοτιοαφρικανικό απαρτχάιντ.

Συλλογική τιμωρία ενός λαού

Επικαλούμενοι τις παραπάνω φθηνές δικαιολογίες Ισραήλ, ΗΠΑ και ΕΕ διέκοψαν τη διεθνή βοήθεια στην Παλαιστίνη και βύθισαν 4 εκατομμύρια ανθρώπους στη φτώχεια, εγγράφοντας στην ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού μια από τις πιο μαύρες σελίδες! Ποτέ άλλοτε ένας λαός υπό κατοχήν δεν δέχθηκε συλλογική τιμωρία από τη διεθνή κοινότητα, επειδή ψήφισε το κόμμα της αρεσκείας του!

Ταυτόχρονα όμως προετοίμαζαν και τη σύρραξη που έδωσε το πρόσχημα για το πραξικόπημα του Αμπάς. Προσφέροντας οι Αμερικανοί και οι Ισραηλινοί αφειδώς χρήματα, όπλα και εξαιρετικά προηγμένο πολεμικό υλικό στις δυνάμεις του Αμπάς στη Γάζα έστρωναν εδώ και μήνες το έδαφος για τη σύγκρουση με τη Χαμάς, παρότι εφαρμόζοντας τη συμφωνία της Μέκκας (Φεβρουάριος του 2007), η Χαμάς δέχθηκε να μοιραστεί την εξουσία με τη Φατάχ ώστε να αρθεί ο διεθνής οικονομικός αποκλεισμός. Παράλληλα προκαλούσαν την οργή των Παλαιστινίων που έβλεπαν τα μεθοριακά φυλάκια να είναι κλειστά για την ανθρωπιστική βοήθεια και να ανοίγουν μόνο για να περάσουν τα ισραηλινά κοντέινερ με τα υπερσύγχρονα αυτόματα! Το γεγονός πως παρ’ όλα αυτά η Χαμάς κατάφερε και κέρδισε τη Γάζα χωρίς να γίνουν εκτεταμένες και πολυήμερες συρράξεις δεν έκανε τους Αμερικανούς να βγάλουν τα αναγκαία συμπεράσματα για την επιρροή που ασκεί και έδωσαν το πράσινο φως για να εφαρμοστεί το σχέδιο μέχρι τέλους. Δηλαδή, ο Κουίσλιγκ Αμπάς να κηρύξει την Παλαιστίνη σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, διαλύοντας την εκλεγμένη Βουλή και σε ένα θέατρο του παραλόγου να κηρύξει την κυβέρνηση εθνικής ενότητας πραξικοπηματική και να διορίσει μια άλλη κυβέρνηση από ανθρώπους μαριονέτες με έδρα τη Δυτική Όχθη.

Αξίζει να τονίσουμε ότι διαλύοντας τη Βουλή ο Αμπάς έφερε σε πέρας μια αποστολή που δεν μπόρεσαν να ολοκληρώσουν, παρά τις επίμονες προσπάθειές τους, ακόμη και οι Ισραηλινοί, οι οποίοι από τον Ιούλιο του 2006, όταν ξεκίνησε ο αποκλεισμός της Γάζας, συλλαμβάνουν συνεχώς βουλευτές της Χαμάς, με αποτέλεσμα ακόμη και σήμερα να βρίσκεται στη φυλακή το ένα τρίτο των εκλεγμένων βουλευτών – χωρίς φυσικά να σημειώνεται καμιά αντίδραση από τους… θεματοφύλακες της διεθνούς νομιμότητας στη Δύση.

Σκεπτικισμός για τη νέα πληγή

Παρότι Ισραήλ, Αμερικάνοι κι Ευρωπαίοι άνοιγαν σαμπάνιες για το πραξικόπημα του Αμπάς (υποστηρίζοντας ότι επιτέλους ξεχώρισε η ήρα των τρομοκρατών από το στάρι των… μετριοπαθών όπως κολακευτικά αποκαλούνται οι συνεργάτες των κατακτητών), δεν έλειψαν στις ΗΠΑ και την Ευρώπη περισσότερο ψύχραιμες και ρεαλιστικές προσεγγίσεις του εξελισσόμενου δράματος που δεν χωρά αμφιβολία ότι αποτελεί τεράστια πολιτική επιτυχία του Ισραήλ. Εντελώς ενδεικτικά: Σύμφωνα με τη «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ» της Δευτέρας «ο Άαρον Μίλερ, σύμβουλος επί θεμάτων στρατηγικής σε τρεις πρώην προέδρους των ΗΠΑ, είπε πως η Ουάσινγκτον φαίνεται να έχει χάσει ακόμη και αυτήν τη μικρή ικανότητα που διέθετε να επηρεάζει την πολιτική στην Παλαιστίνη».

Δυσοίωνες ήταν και οι προβλέψεις που διατύπωσε πρώην σύμβουλος του υπεύθυνου για θέματα εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, Χαβιέ Σολάνα, την επόμενη μέρα στην «Ιντερνάσιοναλ Χέραλντ Τρίμπιουν». Έχοντας μάθει από την πείρα του να εμπιστεύεται το κριτήριο του παλαιστινιακού λαού επέκρινε την ΕΕ που έσπευσε να στηρίξει το πραξικόπημα του Αμπάς. «Δεν φαίνεται να καταλαβαίνουν ότι αυτό θα υπονομεύσει τον Αμπάς. Θα μοιάζει με μαριονέτα. Και γι’ αυτόν τον λόγο θα τον μισήσουν και στη Γάζα και στη Δυτική Όχθη». Το εξαιρετικά πιθανό ενδεχόμενο να «καεί» πολιτικά ο Αμπάς επεσήμαινε την ίδια μέρα και η «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ» που έγραφε πως «ορισμένοι αναλυτές είπαν ότι η τρέχουσα κρίση μπορεί να σηματοδοτήσει το κύκνειο άσμα του κινήματος της Φατάχ, ειδικά αν ο Αμπάς συνεχίσει να φαίνεται στην πατρίδα του ότι είναι τόσο κοντά με το Ισραήλ και τις ΗΠΑ». Απερίφραστα επικριτικοί απέναντι στην πολιτική διχασμού της Δύσης εμφανίστηκαν οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» που τόνισαν την Τρίτη, στο σημείωμα της σύνταξης: «Η ωμή πραγματικότητα είναι πως η Μέση Ανατολή ποτέ δεν θα σταθεροποιηθεί αν δεν λυθεί η ισραηλινο-παλαιστινιακή διαμάχη. Όσο περισσότερο απομονώνονται οι υποστηρικτές της Χαμάς τόσο πιο ακραίοι γίνονται και τόσο αχνότερες εμφανίζονται οι προοπτικές ειρήνης. Αυτός είναι ο κίνδυνος από μια πολιτική της Δύσης που βαθαίνει τους διχασμούς μεταξύ των Παλαιστινίων αντί να τους συμφιλιώνει». Βαθιά επικριτικός εμφανίστηκε και ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζίμι Κάρτερ, που μόλις πρόσφατα κατηγορήθηκε κι αυτός από το Ισραήλ για αντισημιτισμό με αφορμή τα όσα προφανή υποστηρίζει σε ένα βιβλίο του για την Παλαιστίνη. Ο 83χρονος πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ χαρακτήρισε «εγκληματική» την απροθυμία της Ουάσινγκτον να αναγνωρίσει την κυβέρνηση της Χαμάς και κατηγόρησε «τις ΗΠΑ και το Ισραήλ που αποφάσισαν να τιμωρήσουν τον λαό της Παλαιστίνης κάνοντας οτιδήποτε μπορούσαν για να αποτραπεί ένας συμβιβασμός μεταξύ Φατάχ και Χαμάς».

Θα ταπεινώσουν τον Αμπάς

Το πραξικόπημα του Αμπάς στην Παλαιστίνη, στοχεύοντας στην περιθωριοποίηση και την απομόνωση των δυνάμεων μαχητικής αντίστασης (στο εσωτερικό των οποίων δυστυχώς ηγεμονεύουν τα θρησκευτικής αναφοράς κινήματα) και την επιβολή στην ηγεσία της Παλαιστίνης των πιο ενδοτικών (στην αθωώτερη περίπτωση) δυνάμεων, απομακρύνει τον στόχο της δημιουργίας ενός ανεξάρτητου, ενιαίου και βιώσιμου παλαιστινιακού κράτους. Αυτό φάνηκε ακόμη και την εβδομάδα που πέρασε, όταν από τις ΗΠΑ, όπου πραγματοποιούσε επίσκεψη, ο ισραηλινός πρωθυπουργός δεν δεσμεύθηκε για την έναρξη ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων, λέγοντας ότι πρώτα «πρέπει να προετοιμαστεί το έδαφος». Αρνήθηκε επίσης να δεσμευθεί για την άρση του οικονομικού αποκλεισμού!

Δείγματα επαρκή για τον εξευτελισμό που επιφυλάσσουν οι Ισραηλινοί ακόμη και σε αυτήν την κυβέρνηση συνεργατών τους!