Επικαιρότητα

1 Στη Σύνοδο Κορυφής του «G8» ο ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν έριξε τον «πύραυλό» του και άφησε άναυδο τον Πρόεδρο Μπους. Για να ματαιώσει την εγκατάσταση αμερικανικών πυρηνικών βάσεων στην Πολωνία και στην Τσεχία, πρότεινε στον Μπους να φτιάξουν από κοινού μια αμερικανορωσική βάση στο Αζερμπαϊτζάν. Η πρόταση αυτή έγινε με ευχαρίστηση δεκτή και από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, αλλά και από τους λαούς της Ευρώπης και εξουδετέρωσε το επιχείρημα των ΗΠΑ ότι οι βάσεις Πολωνίας – Τσεχίας δεν έχουν στόχο τη Ρωσία, αλλά κρίνονται απαραίτητες για την άμυνα της Ευρώπης από ενδεχόμενη επίθεση του Ιράν με πυρηνικά όπλα, όταν αποκτήσει πυρηνικό οπλοστάσιο. Το επιχείρημα αυτό των ΗΠΑ είναι φυσικά παραπλανητικό. Οι βάσεις τους στην Ευρώπη στοχεύουν τη Ρωσία. Κι αυτό ήθελε να αποδείξει ο Πούτιν με την πρότασή του. Ο Μπους αιφνιδιάστηκε και οι Ευρωπαίοι αισθάνθηκαν μια ευχάριστη έκπληξη. Σε επικοινωνιακό επίπεδο ο Πούτιν πέτυχε τον στόχο του, καθώς ο Μπους αναγκάστηκε να δηλώσει ότι η πρόταση Πούτιν είναι συζητήσιμη. Ο ρώσος Πρόεδρος φαίνεται ότι κρίνει πως ήρθε η κατάλληλη στιγμή να διαπραγματευθεί με τις ΗΠΑ για όλα τα θέματα που χωρίζουν τις δύο μεγάλες αυτές δυνάμεις, καθώς η θέση της Ρωσίας έχει ισχυροποιηθεί σε όλα τα επίπεδα με παράλληλη εξασθένηση της θέσης των ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ έχουν και την ατυχία να διαθέτουν έναν Πρόεδρο με ελάχιστο διεθνές κύρος και λίαν ευάλωτο στις πιέσεις μέσα και έξω από τη χώρα του. Η περιοδεία «θριάμβου» στην… Αλβανία δεν πρόσθεσε τίποτε στο διεθνές κύρος του. Έτσι ο Πούτιν πιστεύει ότι από ισχυρή θέση μπορεί να διαπραγματευθεί με τον αμερικανό Πρόεδρο τις αντιπυραυλικές βάσεις σε Πολωνία – Τσεχία, τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ προς ανατολάς σε χώρες γειτονικές με τη Ρωσία, το μέλλον του Κοσόβου και άλλα θέματα που προκαλούν ψυχρότητα στις σχέσεις των δύο χωρών. Βέβαια ο Πούτιν και ο Μπους γνωρίζουν ότι γρήγορα θα πρέπει να παραδώσουν την εξουσία. Όμως τώρα θέλουν να φροντίσουν και για την υστεροφημία τους. Έτσι στην προγραμματισμένη για την 1η Ιουλίου συνάντηση των δύο ηγετών θ’ αρχίσει το παζάρι για την επίλυση όλων των προβλημάτων που έχουν δημιουργηθεί στις σχέσεις των δύο υπερδυνάμεων. Τώρα οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν μια Ρωσία δυνατή και μια ανατέλλουσα τρίτη παγκόσμια υπερδύναμη. Οι συσχετισμοί στην παγκόσμια σκακιέρα άλλαξαν. Ισορροπία σε νέο σημείο.

2 Είναι μια είδηση που γράφτηκε σε ορισμένα ΜΜΕ και δεν έχει διαψευστεί ακόμη. Στο πολύπαθο Ιράκ τα αμερικανικά και βρετανικά στρατεύματα κατοχής αποφάσισαν να περιστοιχίσουν τις συνοικίες των σουνιτών και να τους ελέγχουν «βιομετρικά». Οι σουνίτες και οι σιίτες αντί ενωμένοι να στραφούν εναντίον των εισβολέων, οι τελευταίοι κατάφεραν να εκμεταλλευτούν την έχθρα τους και τους έβαλαν να σκοτώνονται μεταξύ τους! Σε πολλά σημεία του πλανήτη εφαρμόζεται πειραματικά η μέθοδος της ανέγερσης τείχους για την ομηρία των ανυπότακτων. Ορατά τα τείχη των Ισραηλινών για την απομόνωση των Παλαιστινίων, των Αμερικανών για την απομόνωση των σουνιτών, τα τείχη διαχωρισμού του Μεξικού από τις ΗΠΑ κι αυτά στην Κύπρο. Τι και αν έπεσε το τείχος του Βερολίνου. Χτίστηκαν και χτίζονται ορατά και αόρατα τείχη. Ο «Μεγάλος Αδελφός» στην πλέον απαίσια μορφή του. Αόρατα τείχη χτίζονται παντού. Με τη Συνθήκη του Σένγκεν, με τα καινούργια μας διαβατήρια, με τις τηλεφωνικές παρακολουθήσεις και τις κάμερες και σύντομα με βιομετρικούς ελέγχους. Όλα αυτά αποδεικνύουν ότι ο «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» απειλεί να καταβροχθίσει κάθε έννοια δημοκρατίας, δικαιοσύνης και ατομικής ελευθερίας. Ήταν το πρόσχημα για να οικοδομηθούν τα αόρατα τείχη για την εξουδετέρωση των εχθρών του οικονομικού και πολιτικού κατεστημένου. Όσο θα πληθαίνουν τα αντιλαϊκά μέτρα των τάχα δημοκρατικών, εκλεγμένων κυβερνήσεων τόσο θα πληθαίνει και η οικοδόμηση ορατών και αοράτων τειχών. Και όλοι οι διαφωνούντες με το σύστημα, όλοι εκείνοι που «αντιλέγουν τω Καίσαρι» θα απομονώνονται μέσα στα τείχη αυτά. Και θα ελέγχονται και βιομετρικά. Μια σκλαβιά που δεν έχει προηγούμενο, καθώς τώρα στηρίζεται και στην προηγμένη τεχνολογία, που τείνει να καταστεί «ο οφθαλμός, ος τα πάνθ’ ορά». Ένα στίγμα που θα σφραγίσει τον 21ο αιώνα. Τον αιώνα του σκότους και της ψευδεπίγραφης Δημοκρατίας. Οι πολιτικοί μας εξαρτημένοι από τα χρήματα των οικονομικά ισχυρών έχουν ανάγκη και τις ψήφους των πολιτών. Και αναγκάζονται να ρητορεύουν «αριστερά» προς άγραν ψήφων και να πράττουν «δεξιά» προς άγραν οικονομικών ενισχύσεων! Είναι όμως αυτή η ουσία της Δημοκρατίας; Είναι εκτροπή, αλλά και ντροπή για το πολιτιστικό επίπεδο της σημερινής κοινωνίας της έντονης ανισότητας.