Ανοιχτό γράμμα προς τις ηγεσίες των δύο κομμάτων εξουσίας
Η επίσκεψη του κ. Μπους στην Αλβανία έχει ιδιαίτερο συμβολισμό για τους σχεδιασμούς των ΗΠΑ ως προς το μέλλον της χώρας αυτής. Όταν, μάλιστα, την ίδια ώρα στέλνει στη χώρα μας τον ειδικό επί της ψυχολογικής βίας υφυπουργό, κ. Μπερνς, δηλαδή τον “εσατζή” του, οι σχεδιασμοί αυτοί γίνονται βαθύτατα αρνητικοί για την Ελλάδα. Επιπροσθέτως, όταν το ταξίδι αυτό παίρνει ευρύτερο βαλκανικό χαρακτήρα, με τη συνάντησή του με τους ηγέτες της Κροατίας, κυρίως όμως της FYROM και ολοκληρώνεται με την επίσημη επίσκεψη στη Βουλγαρία, όλα αυτά σημαίνουν ότι η “ιεράρχηση” και η πολιτική αξιολόγηση της χώρας μας στον πίνακα των συμμαχικών και άλλων σχέσεων μεταξύ ημών και των ΗΠΑ έχει ανατραπεί. Κατατάσσει ο κ. Μπους την Ελλάδα, τελευταία στην περιοχή. Κάτω και από τη FYROM. Είναι σαφές ότι η υπερδύναμη προτάσσει άλλες προτεραιότητες, αναπτύσσει ιδιαίτερες σχέσεις και συνάπτει καινούργιους πολιτικούς έρωτες με κράτη της περιοχής. Η χώρα μας, η οποία απέδειξε τα τελευταία δέκα χρόνια ότι είναι “του χεριού” της υπερδύναμης, παίρνει και την ανάλογη θέση: γίνεται η θεραπαινίδα της. Εκεί μας οδήγησε ο δικομματικός ενδοτισμός των κατά τα άλλα αυτοδύναμων κυβερνήσεων, από το 1996 και μετά.
Αν συνεχίσουμε έτσι, είναι ηλίου φαεινότερον ότι το μέλλον της χώρας μας, όχι το πολύ μακρινό, διαγράφεται λίαν ζοφερό. Η προώθηση των στενών σχέσεων των ΗΠΑ με όλους σχεδόν τους βόρειους γείτονές μας σε συνδυασμό με την επιταχυνόμενη ανάπτυξή τους θα αφήσει πίσω τη χώρα μας. Η βαλκανική υπεροχή της Ελλάδας, η οποία είναι απότοκος της συμμετοχής της στις ευρωπαϊκές δομές, θα εξουδετερωθεί από τη συμμετοχή χωρών της Βαλκανικής στις εν λόγω δομές. Η οικονομική ηγεμονία της Ελλάδας θα υποχωρεί συνεχώς, αφού οι ρυθμοί ανάπτυξης, όπως τονίστηκε, των χωρών αυτών θα είναι ταχύτεροι. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι η κάθε μορφής ανάπτυξή τους γίνεται με εθνοκεντρικό προσανατολισμό. Και εμείς αναλισκόμεθα σε στείρες αντιπαραθέσεις, αποδομούμε τις ιστορικές μας αξίες και αποπροσανατολίζουμε τη νεολαία μας, όταν όλοι ανεξαιρέτως οι γείτονές μας καλλιεργούν στις νέες γενιές την εθνική τους συνείδηση και τις εμπνέουν με αυτοπεποίθηση.
Συνέπεια όλων αυτών είναι ότι πορευόμαστε με ιστορική νομοτέλεια σε εθνική παρακμή. Και αυτή η παρακμή θα οδηγήσει την Ελλάδα σε απομόνωση με κίνδυνο να αποτελέσει μια υποβαθμισμένη, οικονομικά, κοινωνικά και πολιτισμικά, επαρχία της Ευρώπης. Αλλά αυτή είναι η μοίρα της Ελλάδας; Όχι! Η μοίρα της είναι να πρωτοπορεί στον πολιτισμό και να συμπορεύεται στην ανάπτυξη ισότιμα με όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς.
Μπροστά σε μια τέτοια προοπτική δεν υπάρχει η πολυτέλεια για στείρες αντιπαραθέσεις, πολλώ δε μάλλον η πολυτέλεια της πόλωσης και της οξύτητας.
Υπάρχει εθνική ανάγκη συνεννόησης και συντονισμού σε μια από κοινού αποφασιστική και αμετακίνητη γραμμή για την προάσπιση των εθνικών μας συμφερόντων. Ο Ελληνισμός θα μπει σε δοκιμασία, η Ελλάδα θα κινδυνεύσει από ακρωτηριασμούς κι εμείς θα είμαστε οι “μοιραίοι” του ποιητή; Η ιστορία θα είναι αμείλικτη!