Μαφίες και Κανακάρηδες

Η οξύτητα και η πόλωση που επιχειρείται να διαμορφωθεί -μια πόλωση που δεν αφορά μόνο την αντιπαράθεση μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ αλλά «επεκτείνεται» και στα μικρότερα κόμματα- φαίνεται ότι θα μας ακολουθήσει μέχρι τις εκλογές.

Η οξύτητα και η ανταλλαγή ακραίων χαρακτηρισμών υποκρύπτουν την πρόθεση των μεγάλων κομμάτων να αντιπαρατεθούν στο «δίλημμα» του «έντιμου» και του «ανέντιμου», ή για να προσγειωθούμε στη σκληρή πραγματικότητα, ποια είναι η μεγαλύτερη κλοπή: αυτή του χρηματιστηρίου του 2000 ή η σημερινή των ομολόγων;

Η αλήθεια είναι ότι τα μεγάλα κόμματα δεν έχουν να προτείνουν λύσεις, να καταρτίσουν αξιόπιστα προγράμματα, να διαμορφώσουν ένα κλίμα ελπίδας και προοπτικής.

Γι’ αυτό και η πόλωση είναι το εύκολο μέσον, προκειμένου να επιτύχουν τη συσπείρωση των οπαδών τους, να τονώσουν ψυχολογικά τους απογοητευμένους ή και αδιάφορους ψηφοφόρους… Τι μπορούν να τους προτείνουν άλλωστε; Την αύξηση του εισοδήματος, τη λύση του ασφαλιστικού, την αντιμετώπιση των θεσμών του κοινωνικού κράτους που αποδιοργανώνονται χρόνο με τον χρόνο, όπως η υγεία και η παιδεία;

Οι πολίτες ζουν την αγωνία της καθημερινής επιβίωσης και την ανασφάλεια για το αύριο, για το μέλλον των παιδιών τους. Και δυστυχώς όλο και λιγότεροι πιστεύουν ότι η πολιτική και οι πολιτικοί μπορούν να συλλάβουν την έκταση των προβλημάτων και να δώσουν λύσεις.

Γι’ αυτό και τα κόμματα, για να προκαλέσουν το ενδιαφέρον, αλληλοκατηγορούνται και υβρίζουν… Κάνουν φασαρία… όπως οι τενεκέδες… που όσο πιο άδειοι είναι, τόσο περισσότερο θόρυβο κάνουν κατρακυλώντας στον γκρεμό…

ΟΦΙΣ