επί του πιεστηριου

Αφού έπαιξε τα παιχνίδια τους τώρα ήρθε η τελική φάση του σχεδίου για μια ακόμη συρρίκνωση της κυριαρχίας της χώρας του, της Σερβίας. Μόνο που, κύριε Κοστούνιτσα, είναι αργά πλέον για δάκρυα. Και δεν σε υπολογίζουν οι μέχρι τώρα προστάτες σου, οι Αμερικανοί. Και τις δηλώσεις ότι «Η Σερβία απορρίπτει προκαταβολικά κάθε απόπειρα βίαιης και παρά φύση μεταβολής των συνόρων μας», όποιος τις άκουσε, γελούσε. Όλα προδιαγεγραμμένα… Και δυστυχώς έβαλες και συ το χεράκι σου για να καρφωθεί το μαχαίρι στην πλάτη της χώρας σου. Αυτή είναι η μοίρα εκείνων που προσφέρονται στους εισβολείς…

Από τη μια μάς έχουν του κλώτσου και του μπάτσου και από την άλλη μας θαυμάζουν… Ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα, κ. Ρις, λίγο πριν πετάξει για τη νέα του θέση στο Ιράκ -του ευχόμαστε να είναι τυχερός και να ‘χει Άγιο- σε συνέντευξή του στην «Κυριακάτικη Καθημερινή», σε ερώτηση για τις εντυπώσεις του από τη χώρα μας, είπε: «Έζησα μια πανέμορφη χώρα. Χάρηκα τη θάλασσα, το τοπίο. Αλλά το σημαντικότερο πλεονέκτημα της χώρας σας είναι οι άνθρωποι. Είναι καταπληκτικοί!». Από λόγια μας χόρτασαν… Στα έργα είναι το πρόβλημα. Εκεί άλλοι είναι οι… καταπληκτικοί.

Ατυχή χαρακτήρισε η κυρία Ρεπούση, που ανέλαβε να μας διδάξει Ιστορία -τώρα πώς είναι δυνατόν μια καθηγήτρια των γαλλικών (ούτε καν της ελληνικής φιλολογίας) να γράφει βιβλίο Ιστορίας, σ’ αυτό μόνο το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, ο υπουργός Πέτρος Ευθυμίου και η εκδοτική εταιρεία «Ελληνικά Γράμματα» (θυγατρική του κ. Λαμπράκη) μπορούν να μας διαφωτίσουν- τη φράση που έβαλε -όχι τυχαία βεβαίως- στο περιβόητο βιβλίο της ΣΤ΄ Δημοτικού, ότι «συνωστίζονταν οι Έλληνες στη Σμύρνη». Μόνο που όλο το βιβλίο της είναι ατυχές και αποδεικνύει το είδος της… διατριβής της, που έκανε για την καταστροφή της Σμύρνης. Θα περίμενε βέβαια ο κάθε πολίτης ότι η κυρία αυτή θα είχε το θάρρος να γονατίσει στον τάφο της ηρωίδας Φιλιώς Χαϊδεμένου, της τελευταίας Μικρασιάτισσας που επέζησε της σφαγής από τους Τούρκους, και να αποσύρει, στη μνήμη της, το άθλιο σύγγραμμά της, που διαστρεβλώνει και πλαστογραφεί την Ιστορία μας, που έζησαν εκατοντάδες χιλιάδες συμπατριώτες μας. Όμως η… ατυχία της κυρίας Ρεπούση και της παρέας της είχε συνέχεια… Αυτές τις μέρες κυκλοφόρησε το βιβλίο του Σπύρου Βρυώνη «Ο μηχανισμός της καταστροφής», που περιγράφει το πογκρόμ του Σεπτέμβρη του 1955 και τον αφανισμό της ελληνικής ομογένειας της Κωνσταντινούπολης.

Μήπως κι αυτό, κυρία Ρεπούση, δεν πρέπει να διδάσκεται στα παιδιά μας; Να μη γνωρίζουν; Αυτή δεν είναι η αλήθεια, όπως την καταγράφει ο κορυφαίος βυζαντινολόγος της γενιάς του, με πολυσχιδές ερευνητικό και συγγραφικό έργο, Σπύρος Βρυώνης; Μήπως και για κείνη τη σφαγή και τη λεηλασία έφταιγαν πάλι οι Έλληνες, κύριε Λιάκο, και όλα τούτα τα λένε οι… εθνικιστές και… ακροδεξιοί;

Και κάτι τελευταίο, δυστυχώς, επίκαιρο. Τη σφαγή των Παλαιστινίων, που γίνεται αυτές τις μέρες από το Ισραήλ, πώς θα την καταγράφατε; Ως… συνωστισμό ή ότι οι Ισραηλινοί… απομάκρυναν τους Παλαιστίνιους;

Ασφαλώς θα έμαθε ο πρωθυπουργός πόσα παίρνει ο κ. Χ. Παναγόπουλος που έχει διορίσει η κυβέρνησή του πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της ΕΡΤ.

Οι ετήσιες αποδοχές του φθάνουν τις 300.000 ευρώ περίπου, συν 80.000 ευρώ ως έξοδα παραστάσεως. Μισθός φανταστικός για τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας, που δεν πρόκειται ούτε στην άλλη ζωή να τον γευθούν…

Δεν είναι πρόκληση, κύριε Καραμανλή, με δεδομένα τα οικονομικά της χώρας και τις δυνατότητες του δημόσιου ταμείου; Πρόκληση, που παίρνει διαστάσεις με τα… μπόνους εκατομμυρίων, που δίνει σε παρεούλες, επειδή, λέει, έκαναν τη δουλειά τους. Όταν μάλιστα αυτά τα πληρώνει ο λαός με το χαράτσι υπέρ της ΕΡΤ;

Να πήγαινε καλά η κρατική τηλεόραση, θα υπήρχε κάποια δικαιολογία. Αλλά εκεί πάνω στην Αγία Παρασκευή το μόνο που λειτουργεί σωστά είναι οι πανάκριβες εξωτερικές παραγωγές και μάλιστα με απευθείας ανάθεση, οι προσωπικοί δεκάδες σύμβουλοι, οι στρατιές δημοσιογράφων, οι αγορές ταινιών και σίριαλ και πολλά άλλα για τα οποία ήδη γίνεται εισαγγελική έρευνα…

Πυροσβέστης η Ντόρα στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, σωστά γράψατε, μας τηλεφώνησε φίλος αναγνώστης. Μόνο που ξεχάσατε να σημειώσετε ότι πάει κατόπιν εορτής, όταν η φωτιά έχει φουντώσει και δύσκολα σβήνει και η καταστροφή είναι τεράστια, πρόσθεσε.

Έχει δίκιο ο φίλος μας…