«Αηδία» των Σέρβων κατά των ΗΠΑ και ύμνοι Μπους υπέρ Αλβανίας

Οι Σέρβοι είναι δικαιολογημένα αηδιασμένοι από την αμερικανική πολιτική» δήλωσε μιλώντας έξω από τα δόντια ο Κοστούνιτσα και συνέχισε: «Ο βομβαρδισμός της Σερβίας από τους Αμερικανούς υπήρξε ένα μεγάλο σφάλμα που είναι αρκετό και για τον περασμένο και για τον τωρινό αιώνα. Η υποστήριξη μονομερούς ανεξαρτησίας του Κοσόβου θα ήταν ένα νέο λάθος, μια ακόμα ενέργεια αδικαιολόγητης βίας που δεν θα λησμονούσε ο σερβικός λαός».
Θαρραλέα ο Κοστούνιτσα κατήγγειλε ευθέως τον Μπους ότι επιχειρεί να εξαγοράσει την υποταγή των Αλβανών στην Ουάσινγκτον… με έξοδα της Σερβίας. «Οι ΗΠΑ έχουν δικαίωμα να υποστηρίζουν ορισμένα κράτη και λαούς ανάλογα με τα συμφέροντά τους, όχι όμως δωρίζοντάς τους κάτι που δεν τους ανήκει. Αν η Αμερική θέλει να αγνοεί το Διεθνές Δίκαιο, θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Σερβία θα απορρίψει κάθε μορφή ανεξαρτησίας του Κοσόβου. Οι ΗΠΑ θα πρέπει να βρουν κάποιον άλλο τρόπο να δείξουν την εύνοια και την αγάπη τους προς τους Αλβανούς, εκτός από το να τους δωρίζουν σερβικά εδάφη!» υπογράμμισε ο σέρβος πρωθυπουργός. Ακόμη και ο ακραία φιλοδυτικός πρόεδρος της χώρας Μπόρις Τάντιτς αισθάνθηκε υποχρεωμένος να δηλώσει ότι η Σερβία δεν θα παραδώσει ποτέ το Κόσοβο στους Αλβανούς και ότι δεν προτίθεται να αρχίσει παζάρι με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ με στόχο την ένταξή της στους συνασπισμούς αυτούς, ως αντάλλαγμα υποχώρησης του Βελιγραδίου στο ζήτημα του Κοσόβου.
Οι θέσεις της Ουάσινγκτον
Ο Μπους προσπάθησε να «χρυσώσει» το χάπι για τους Σέρβους και σε αυτό ακριβώς απάντησαν οργισμένοι τόσο ο πρωθυπουργός όσο και ο πρόεδρος της Σερβίας.
«Θέλουμε να βεβαιωθούμε πως η Σερβία ακούει ότι οι ΗΠΑ υποστηρίζουν τις φιλοδοξίες τους για στενότερη ολοκλήρωση με τη Δύση. Αυτό σημαίνει να εργαστούν με τις ΗΠΑ σε διμερή βάση. Σημαίνει επίσης δυνατότητα ένταξης στο ΝΑΤΟ για παράδειγμα» είχε δηλώσει στα Τίρανα ο Μπους και πήρε τις προαναφερθείσες πληρωμένες απαντήσεις από τον Κοστούνιτσα.
Άλλωστε οι θέσεις του Μπους δεν τους άφησαν και περιθώρια διαφορετικής στάσης, αν δεν ήθελαν να εμφανιστούν ότι ξεπουλούν εντελώς τη χώρα τους.
«Το τελικό αποτέλεσμα για το Κόσοβο θα είναι η ανεξαρτησία… Η ανεξαρτησία είναι το αποτέλεσμα. Ας θέσουμε σε κίνηση τη διαδικασία», δήλωσε ο Μπους στην κοινή συνέντευξη Τύπου που έδωσε στα Τίρανα με τον αλβανό πρωθυπουργό Σαλί Μπερίσα και συνέχισε:
«Αυτό που είναι σημαντικό για τον λαό του Κοσόβου είναι να γνωρίζει ότι οι ΗΠΑ υποστηρίζουν σθεναρά την ανεξαρτησία του… Το θέμα είναι ανεξαρτησία ή όχι; Εμείς πιστεύουμε σθεναρά στην ανεξαρτησία… Το ερώτημα είναι αν θα υπάρξει ή όχι ένας ατελείωτος διάλογος πάνω σε ένα θέμα, στο οποίο εμείς έχουμε κατασταλάξει στη γνώμη μας. Πιστεύουμε ότι το Κόσοβο έπρεπε να είναι ανεξάρτητο… Αν καταλήξουμε σε ένα σημείο όπου δεν συμφωνούν όλοι, κάποια χρονική στιγμή στο μέλλον, νωρίτερα μάλλον παρά αργότερα, τότε πρέπει να πούμε “αρκετά, φτάνει ως εδώ, το Κόσοβο είναι ανεξάρτητο”. Αυτή είναι η θέση που έχουμε πάρει!», τόνισε ο αμερικανός Πρόεδρος.
«Αν καταστεί εμφανές ότι δεν πρόκειται να υπάρξει ομαλή και εύκολη μετάβαση στην ανεξαρτησία με συνδυασμό όλων των συμφερόντων, αν αυτό καταστεί εμφανές σε σχετικά σύντομη χρονική περίοδο, τότε κατά την κρίση μου πρέπει να προωθήσουμε την απόφαση (σ.σ.: ανεξαρτησίας του Κοσόβου). Έτσι με καταληκτική ημερομηνία» πρόσθεσε.
Εκβιασμοί των Αμερικανών
Με άλλα λόγια, η θέση της Ουάσινγκτον είναι πως το Κόσοβο θα γίνει ανεξάρτητο, επειδή έτσι έχουν αποφασίσει οι Αμερικανοί είτε το θέλουν οι Σέρβοι, οι Ρώσοι και ο ΟΗΕ είτε όχι! Αν μεν οι άλλοι συμφωνήσουν με την Ουάσινγκτον, έχει καλώς, αν πάλι διαφωνήσουν, οι ΗΠΑ θα προχωρήσουν μόνες τους στην αναγνώριση της μονομερούς ανεξαρτησίας του Κοσόβου, χωρίς απόφαση του ΟΗΕ, αδιαφορώντας για τις συνέπειες που αυτό θα έχει στην πολιτική κατάσταση των Βαλκανίων και της Ευρώπης, αλλά και πιέζοντας προφανώς τους συμμάχους τους να τηρήσουν ανάλογη στάση.
Εκτιμούν ότι θα εξαγοράσουν τελικά τη στάση της Σερβίας, τάζοντάς της ένταξη στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, οπότε θα μπορούν να αδιαφορήσουν και για την αντίθεση της Ρωσίας.
Αυτή η θέση είναι φυσικά τόσο αφελής όσο και καταστροφική για τη σταθερότητα της περιοχής. Ορισμένα τουλάχιστον σοβαρά ευρωπαϊκά έντυπα συνειδητοποιούν τους κινδύνους και προσπαθούν να τους προλάβουν. Χαρακτηριστικό είναι το κύριο άρθρο της ισπανικής «Ελ Παΐς» την Πέμπτη, όπου αναφέρει μεταξύ άλλων:
«Το Κόσοβο δεν πρέπει να προχωρήσει προς την ανεξαρτησία χωρίς απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ… Πρέπει όμως να φοβόμαστε ότι ο Μπους, δηλώνοντας ανοιχτά υποστηρικτής της ανεξαρτησίας, έθεσε σε κίνηση μια ασταμάτητη δυναμική, που πρέπει να αποτραπεί να μετατραπεί σε κολασμένη».
Θερμή ήταν η στήριξη του Μπους και προς την ένταξη της Αλβανίας στο ΝΑΤΟ από θέση αρχής, αποφεύγοντας όμως να δεσμευτεί ότι η πρόσκληση ένταξης θα απευθυνθεί προς τα Τίρανα την άνοιξη του 2008. «Μίλησα στον πρωθυπουργό για τη βαθιά μου επιθυμία να ενταχθεί η Αλβανία στο ΝΑΤΟ. Την υποστηρίζω… Νομίζω ότι είναι υπέροχο που η Αλβανία θα γίνει νατοϊκός σύμμαχος. Προσδοκώ στο να σας καλωσορίσω κάποια μέρα στο ΝΑΤΟ» ανέφερε μεταξύ άλλων ο Μπους.
Αργότερα η ένταξη στο ΝΑΤΟ
Η αλήθεια είναι ότι ο Μπους απέφυγε να κάνει δεσμευτικές χρονικά δηλώσεις ως προς την ένταξη στο ΝΑΤΟ της ΠΓΔΜ και της Κροατίας. Δεν είναι σαφές αυτή τη στιγμή, αν αυτό σημαίνει ότι οι νατοϊκές ενταξιακές διαδικασίες τους μετατέθηκαν για αργότερα, αν θα γίνουν ταυτόχρονα ή θα μπει η κάθε χώρα ξεχωριστά (πρακτική εντελώς αντίθετη είχαμε μετά την κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού», καθώς οι χώρες εντάσσονταν κατά ομάδες).
Έτσι κι αλλιώς όμως, η μη επισημοποίηση των προθέσεων των ΗΠΑ, ακόμη και αν δεν σηματοδοτεί αναβολή των αρχικών σχεδίων της Ουάσινγκτον, σίγουρα αναβάλλει για άγνωστο πόσο χρονικό διάστημα την εμπλοκή του θέματος της ονομασίας των Σκοπίων στην ελληνική προεκλογική μάχη. Αφού δεν επίκειται ένταξή τους στο ΝΑΤΟ, οπότε θα έμπαινε επί τάπητος με μέγιστη οξύτητα το πρόβλημα του με ποιο όνομα θα εντάσσονταν, η κρίση μετατίθεται χρονικά. Μόνο χρονικά όμως, όχι επί της ουσίας. Όπως έγινε σαφές από τα όσα είπε κατά την εδώ παραμονή του ο υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Νίκολας Μπερνς, οι αποφάσεις για το τι θα γίνει με την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ θα παρθούν «όχι νωρίτερα από τον Μάρτιο ή Απρίλιο του 2008».
Αν όντως τηρηθεί αυτό το χρονοδιάγραμμα, η ονομασία των Σκοπίων θα απεμπλακεί πιθανότατα εντελώς από τις ελληνικές εκλογές, προς μεγάλη ανακούφιση της κυβέρνησης.
Πιέσεις και τελεσίγραφο
Από την άνοιξη και πέρα όμως προβλέπεται σοβαρή όξυνση σε αυτό το πρόβλημα. Ο Μπερνς ζήτησε «απευθείας διαβουλεύσεις» μεταξύ Αθήνας και Σκοπίων, προκειμένου να βρεθεί «συμβιβαστική λύση που να λαμβάνει υπόψη τις ευαισθησίες και των δύο πλευρών».
Εδώ έχουμε να κάνουμε με συγκαλυμμένη απειλή κατάθεσης της εντολής από τον αμερικανό μεσολαβητή του ΟΗΕ Μάθιου Νίμιτς, δεδομένου ότι είναι απολύτως βέβαιο, εκ των προτέρων, πως αποκλείεται να βρουν κοινά αποδεκτή συμβιβαστική λύση Αθήνα και Σκόπια σε απευθείας μεταξύ τους διαπραγματεύσεις. Οι θέσεις των δύο πλευρών είναι αγεφύρωτες και υποτίθεται πως μόνο οι πιέσεις του διεθνούς παράγοντα μπορεί να υποχρεώσουν τα δύο μέρη να υποχωρήσουν σε κάποια ονομασία που δεν θα αρέσει σε κανέναν από τους δύο, αλλά θα μπορεί μετά βίας να γίνει ανεκτή, ενδεχομένως. Οι Αμερικανοί φαίνεται πως έχουν καταρχάς επιλέξει να βάλουν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ με την ονομασία ΠΓΔΜ και πιέζουν την Αθήνα να μη βάλει βέτο, όπως έχει στο παρελθόν απειλήσει ότι θα κάνει. Φυσικά, έτσι και η κυβέρνηση διαπράξει το σφάλμα και συναινέσει στην ένταξη, χωρίς προηγούμενη λύση του θέματος της ονομασίας, έχει χάσει οριστικά και αμετάκλητα. Στην πράξη, οι πάντες θα αποκαλούν την ΠΓΔΜ σκέτη «Μακεδονία», όπως έχει ήδη γίνει στα παγκόσμια ΜΜΕ, στα σχολικά βιβλία όλου του κόσμου κ.λπ.
Οι συνολικοί στόχοι
Όσο σημαντικά και αν είναι όμως αυτά, δεν αποτελούν παρά «λεπτομέρειες» για την υπερδύναμη και τις στρατηγικές επιδιώξεις της στην περιοχή.
Ο Τζορτζ Μπους ήρθε στα Βαλκάνια για να τα δέσει ακόμη πιο στερεά στο άρμα των ΗΠΑ. Θεωρώντας τα ως όπλο υπονόμευσης της ίδιας της ΕΕ και ως αιχμή του δόρατος μιας αντιρωσικής πολιτικής, οι νεοσυντηρητικοί της Ουάσινγκτον βλέπουν τα Βαλκάνια ως προέκταση της Μ. Ανατολής.
Στη Μ. Ανατολή όμως τα αιμοσταγή γεράκια της Ουάσινγκτον έχουν επιλέξει τους πολέμους ως μέσο ενίσχυσης της κυριαρχίας τους και περάσματος της πολιτικής τους. Ας μην έχουμε την παραμικρή αμφιβολία ότι οι αμερικανοί πολύ θα ήθελαν να μπλέξουν και τα Βαλκάνια στους πολέμους τους, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.
Όπως στην Παλαιστίνη ο Λευκός Οίκος εξώθησε όσο μπορούσε τη χώρα προς τον εμφύλιο πόλεμο στραγγαλίζοντας τον παλαιστινιακό λαό οικονομικά, υπονομεύοντας τη δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση της Χαμάς και ενισχύοντας με άφθονα όπλα και χρήματα τις πραιτωριανές δυνάμεις του απαράδεκτα ενδοτικού προέδρου Αμπάς και του συνεργάτη της CIA και του Τελ Αβίβ Νταχλάν, έτσι και στα Βαλκάνια ο Μπους ενισχύει προκλητικά τις αμερικανόδουλες, αντιευρωπαϊκές δυνάμεις των Σκοπίων, του Κοσόβου και της Αλβανίας. Έτσι ενίσχυσε και τις φιλοναζιστικές δυνάμεις στις χώρες της Βαλτικής ή την κατάπτυστη, ημιφασιστική Πολωνία που τη χρησιμοποιεί εναντίον της Ευρώπης. Όλο αυτό το φιλοαμερικανικό «πολιτικό σκυλολόι», που μάζεψε στα Βαλκάνια ο Μπους, θα παίξει βρώμικο και επικίνδυνο ρόλο, ιδίως όταν η Ουάσινγκτον το θέσει και κάτω από την ηγεσία της Τουρκίας, όταν η Άγκυρα εναρμονιστεί πάλι με τις ΗΠΑ.