ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ στην Κύπρο

Το σκεπτικό των ΗΠΑ και των Βρετανών είναι αντιληπτό: Είτε ο κ. Κασουλίδης είτε ο κ. Χριστόφιας κερδίσει, το Σχέδιο Ανάν θα βρίσκεται στο τραπέζι εν μιά νυχτί, με άλλο όνομα και με αλλαγές για το θεαθήναι, οι οποίες θα εμφανιστούν επικοινωνιακά ως το νέο θαύμα της διπλωματίας και της βιωσιμότητας της λύσης. Δηλαδή Αριστερά και Δεξιά πάνε να ανατρέψουν τον Τάσσο και δεν αποκλείεται να δούμε στον δεύτερο γύρο το ΑΚΕΛ να ψηφίζει τον δεξιό υποψήφιο του ΔΗΣΥ αν περάσει αυτός στον δεύτερο γύρο και έτσι να φέρει το κομμουνιστικό ΑΚΕΛ στην εξουσία!

Επαφές με Πάουελ

Οι σχέσεις του κομμουνιστή γ.γ. του ΑΚΕΛ Δημήτρη Χριστόφια με τους Αμερικανούς είναι γνωστή και εμφανής μέσω του δημοψηφίσματος. Μέσα στα άγρια μεσάνυχτα ο τότε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Κόλιν Πάουελ, επιχειρούσε να θεμελιώσει, μέσω του κ. Χριστόφια, ένα ΑΚΕΛικό «ναι». Ήδη ο κ. Χριστόφιας είχε ταχθεί υπέρ του «ναι» σε πρώτο στάδιο εντός των συλλογικών οργάνων του κόμματός του. Όμως, υπό την πίεση του κόσμου του ΑΚΕΛ είπε ένα ήπιο «όχι» για να επανέλθει, όπως είπε, με ένα ισχυρό «ναι». Ήταν, ταυτοχρόνως, υπέρμαχος του ότι το δημοψήφισμα έπρεπε να αναβληθεί για τον Δεκέμβριο ή και λίγο αργότερα, ώστε αφενός να δοθεί η ευκαιρία για περαιτέρω διάλογο με τη βάση και αφετέρου –εάν αυτό ήταν εφικτό– να γίνουν κάποιες υποτυπώδεις αλλαγές, προκειμένου να προωθηθεί το «ναι» και να προκύψει η υιοθέτηση του Σχεδίου Ανάν.

Η στάση Κασουλίδη

Ανάλογη ως προς το θέμα της αναβολής του δημοψηφίσματος ήταν και η στάση του Ιωάννη Κασουλίδη, ο οποίος αντιλήφθηκε ότι το «όχι» θα κέρδιζε και θεωρούσε λανθασμένη τη χρονική στιγμή της διενέργειας του δημοψηφίσματος. Αμφότεροι, Κασουλίδης – Χριστόφιας, είχαν διαβιβάσει τις απόψεις τους και προς τους Αμερικανούς και προς τους Βρετανούς. Κυρίως προς τους Αμερικανούς. Ειδικώς, ο κ. Κασουλίδης, ως υπουργός που ήταν των Εξωτερικών, γνώριζε επακριβώς πώς καταρτιζόταν στο παρασκήνιο το Σχέδιο Ανάν. Μπορεί μεν να μην το συνέτασσε ιδιοχείρως, αλλά διά της ανοχής του νομιμοποίησε τις ενέργειες του τότε γενικού Εισαγγελέα Αλέκου Μαρκίδη, του λόρδου Χάνεϊ, του Αλβάρο ντε Σότο και του πολιτικού του μέντορα Γλαύκου Κληρίδη. Οι ενέργειες αυτές αφορούσαν στη συγγραφή του Σχεδίου Ανάν.

Κλίμα πόλωσης

Οι βίοι του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ στο Κυπριακό δεν είναι παράλληλοι. Είναι σχεδόν ταυτόσημοι. Εάν μια συμμαχία μεταξύ των δυο μεγαλυτέρων κομμάτων δεν έγινε ποτέ και αν δεν τολμούν να κοινοποιήσουν τη συμμαχία, την οποία κατά καιρούς είχαν συνάψει εντός του Εθνικού Συμβουλίου της Κύπρου επί του Κυπριακού, οφείλεται στο γεγονός ότι αμφότερες οι ηγεσίες του ΑΚΕΛ και του ΔΗΣΥ φοβούνται μήπως απειληθεί η κομματική τους συνοχή. Προσέξτε, όμως, ποια είναι τα σενάρια, τα οποία έχουν ήδη επεξεργαστεί οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί για το φάγωμα του Τάσσου Παπαδόπουλου:

• Να χρησιμοποιηθεί το κομμουνιστικό ΑΚΕΛ ως δούρειος ίππος της Τριμερούς, οπότε ποιος θα μπορεί να πιστέψει, εάν δεν ψάξει καλά τα πράγματα, ότι το κομμουνιστικό και κατά τα άλλα αντιιμπεριαλιστικό κόμμα της Κύπρου συμμάχησε με τις ΗΠΑ και τη Βρετανία ή ακουσίως παίζει το παιχνίδι τους εν όψει εκλογών, για την επιστροφή ενός ιμπεριαλιστικού σχεδίου λύσης, όπως αυτό του Ανάν. Ή κάποιου παρόμοιού του.

• Να δημιουργηθεί κλίμα πόλωσης μεταξύ Αριστεράς και Δεξιάς, τουλάχιστον σε επίπεδο βάσης, για να συσπειρωθούν οι ΑΚΕΛικοί και οι Συναγερμικοί (ΔΗΣΥ).

• Να πριμοδοτήσει ο ΔΗΣΥ, μέσω δικών του στελεχών, τον κ. Χριστόφια κατά τον πρώτο γύρο των εκλογών, στην περίπτωση κατά την οποία: Ο κ. Κασουλίδης θα φθάνει το 34% με 35% και θα χρειάζεται 1% με 2% για να ξεπεράσει τον Τάσσο Παπαδόπουλο, με τον οποίο θα βρίσκονται σε ποσοστά ισοψηφίας περί το 30% έκαστος. Δεν είναι καθόλου αθώες οι θέσεις του βουλευτή Λεμεσού του ΔΗΣΥ Χρίστου Πουργουρίδη περί συμμαχίας ΔΗΣΥ – ΑΚΕΛ για την επιστροφή του Σχεδίου Ανάν.

Το διαζύγιο

Από την άλλη πλευρά, όλο αυτό το διάστημα ο Τάσσος Παδόπουλος είχε μείνει, παρά τις εμφανείς διαφορές του στο Κυπριακό, προσκολλημένος στο ΑΚΕΛ για τους ακόλουθους λόγους:

• Εάν ο Πρόεδρος έπαιρνε διαζύγιο από το ΑΚΕΛ θα έπαιζε το παιχνίδι των ΗΠΑ. Τι ήθελαν οι ΗΠΑ και τι θέλουν; Την αφαίρεση από τον Πρόεδρο Παπαδόπουλο της πολιτικής νομιμοποίησης την οποία απολαμβάνει και μέσω του ΑΚΕΛ. Εάν αποχωρούσε το ΑΚΕΛ από την κυβέρνηση ή εάν εκδιώκετο από τον Πρόεδρο, αφενός θα εμφανιζόταν ο Πρόεδρος πολιτικά και ηθικά ανέντιμος έναντι του κύριου εταίρου του και αφετέρου θα έπρεπε να προχωρήσει σε εκλογές για να κερδίσει την πολιτική του νομιμοποίηση μέσω της ανανέωσης της λαϊκής εντολής.

• Ο Πρόεδρος επένδυσε για την επανεκλογή του μέσω του ΑΚΕΛ. Όμως το ΑΚΕΛ ήθελε και θέλει και αυτό την εξουσία. Γι’ αυτό και επιχείρησε να ελέγξει τις δομές της κρατικής μηχανής και των θεσμών. Ακόμη και της Εκκλησίας με την υποστήριξη του Μητροπολίτη Νικηφόρου στις αρχιεπισκοπικές εκλογές. Η τακτική του ΑΚΕΛ είναι ορθολογιστική: Αφενός να ελέγχει -ανεξαρτήτως του ποιος θα είναι ο επόμενος Πρόεδρος- τον κρατικό μηχανισμό και αφετέρου -εάν είναι αντίπαλος του Τάσσου ο Χριστόφιας- να πριονίζει σταδιακά την προεδρική καρέκλα του Παπαδόπουλου. Αυτό δεν ήθελαν και οι ΗΠΑ και η Βρετανία;

Το λάθος του Τάσσου

Πολλοί πάντως πολιτικοί -ακόμη και από την Αθήνα- εκτιμούν ότι ήταν λάθος του Τάσσου Παπαδόπουλου που δεν αξιοποίησε πολιτικά εκείνο το θριαμβευτικό 76% ενοποιώντας σε πολιτικό σχηματισμό όλες τις δυνάμεις του «ΟΧΙ», που θα μπορούσε να είναι η πρώτη πολιτική δύναμη της Κύπρου. Προφανώς δεν θέλησε να στενοχωρήσει τον Χριστόφια και τώρα το πληρώνει… Τώρα πάντως θα πρέπει εκτός από την ΕΔΕΚ να ανοιχθεί για συνεργασία και με το ΕΥΡΩΚΟ του Συλούρη, αλλά και με τους οικολόγους.

Η διάσωση

Ακόμη και αν διασωθεί η Τριμερής, δηλαδή η συνεργασία ΑΚΕΛ – ΔΗΚΟ – ΕΔΕΚ, θα είναι τραυματισμένη και στο πλαίσιο της αναγκαστικής συγκατοίκησης θα είναι οι συνεκτικοί ιστοί της εξουσίας και των καρπών της οι παράγοντες που θα την κρατούν στη ζωή. Οι ΗΠΑ θα χάσουν το παιχνίδι, εκτός και αν ο Πρόεδρος Παπαδόπουλος αυτοαναιρεθεί και περάσει από το «όχι» στο «ναι» ή εάν δεσμευτεί στο Κυπριακό από το ΑΚΕΛ εν όψει της επανεκλογής του στην Προεδρία. Από την άλλη, εάν κερδίσει ο Παπαδόπουλος τις εκλογές, απαλλαγμένος από βαριές έναντι του ΑΚΕΛ δεσμεύσεις, τότε η πολιτική των Αμερικανών και των Βρετανών θα αποτύχει, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι θα σταματήσουν να βάζουν τρικλοποδιές, χρησιμοποιώντας ως πέμπτη φάλαγγα πολιτικούς και άλλους παράγοντες της Λευκωσίας και των Αθηνών που επενδύουν τις πάσης φύσεως φιλοδοξίες τους στην ισχύ των Άγγλων και των Αμερικανών.