Προσκλητήριο Παπανδρέου: Όλοι και όλα για να φύγει η Δεξιά

Το «όλα» άραγε να σημαίνει ότι ο κ. Παπανδρέου και οι συνεργάτες του θα επιστρατεύσουν κατά την προεκλογική περίοδο κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο για να πλήξουν τον πολιτικό τους αντίπαλο; Σε μια τέτοια περίπτωση ποιο θα είναι το επίπεδο του προεκλογικού αγώνα των δύο κομμάτων που μονοπωλούν την εξουσία επί 33 χρόνια; Δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θα δώσει το εναρκτήριο λάκτισμα για έναν αγώνα με ανορθόδοξα χτυπήματα στον αντίπαλο. Έτσι αποδοκιμάζουμε την προτροπή για επιστράτευση όλων των μέσων στη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα, που καλώς ή κακώς ήδη έχει αρχίσει, ίσως πρόωρα.

Mε το σύνθημα αυτό ο κ. Παπανδρέου επιδιώκει να προκαλέσει φανατισμό και συσπείρωση των οπαδών της πάλαι ποτέ πανίσχυρης κεντροαριστεράς. Αυτής της πλειοψηφίας που έδωσε τη δυνατότητα στο ΠΑΣΟΚ να κυβερνήσει τη χώρα μας επί 20 περίπου χρόνια από τη μεταπολίτευση του 1974. Όμως η συσπείρωση των οπαδών του οποιουδήποτε κόμματος πρέπει να στηρίζεται στα οράματα και στο πρόγραμμα του κόμματος και στη φερεγγυότητα του αρχηγού και των στελεχών. Εδώ έπρεπε να δώσει βαρύτητα ο κ. Παπανδρέου. Έπειτα από μια αυστηρή κριτική για τα πεπραγμένα του ΠΑΣΟΚ κατά την άσκηση της εξουσίας και την εκκαθάριση του στελεχικού δυναμικού, ο κ. Παπανδρέου θα έπρεπε να επαναπροσδιορίσει τα οράματα και τους στόχους του ΠΑΣΟΚ, να εξαγγείλει ένα κυβερνητικό πρόγραμμα αξιόπιστο και προσαρμοσμένο στις σημερινές ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας και τότε θα μπορούσε να σαλπίσει συσπείρωση των οπαδών.

Τώρα καλεί όλους, ηθικούς και ανήθικους, κλέφτες και συνετούς, σεμνούς και αλαζόνες και «κάθε καρυδιάς καρύδι» να πλαισιώσουν το, υπό την ηγεσία του, ΠΑΣΟΚ και να τα προσφέρουν «όλα» για να φύγει η Δεξιά από την εξουσία. Και το μεγάλο όραμα: να επανέλθει το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία. Το αμετανόητο, το βουτηγμένο στη λάσπη ΠΑΣΟΚ. Αυτό που καλεί τώρα «νηστεύσαντες και μη νηστεύσαντες» στο παρελθόν να συστρατευτούν για να υλοποιηθεί το «ευγενές» όραμα της επανόδου στην εξουσία!

Ναι, να φύγει η Δεξιά από την εξουσία. Και να επανέλθει το «σοσιαλιστικό» ΠΑΣΟΚ; Πόσο σοσιαλιστικό υπήρξε το ΠΑΣΟΚ κατά την άσκηση της εξουσίας; Αν εξαιρέσουμε την πρώτη τετραετία (1981-1985) όπου πραγματικά πάρθηκαν μέτρα ανακούφισης των «μη προνομιούχων», όπως για παράδειγμα η Αυτόματη Τιμαριθμική Αναπροσαρμογή (ΑΤΑ) μισθών και ημερομισθίων, η δημιουργία του ΕΣΥ, η προσπάθεια πάταξης της φοροδιαφυγής, η καθιέρωση με κοινοτικούς πόρους των ΜΟΠ, η αναγνώριση και η συνταξιοδότηση των αγωνιστών της εθνικής αντίστασης και άλλα σωστά μέτρα ανακούφισης των λαϊκών τάξεων, από το 1986 και μετά, ποια «σοσιαλιστικά» μέτρα έχει να επιδείξει το ΠΑΣΟΚ κατά τα χρόνια που άσκησε την εξουσία; Γιατί άραγε ο λαός πρέπει να το προτιμήσει και να το επαναφέρει στην εξουσία; Ας θυμηθούμε μερικά από τα «σοσιαλιστικά» του ΠΑΣΟΚ, κυρίως στην οικονομία:

α)Αγκάλιασε όλους που έτρεξαν στη «σοσιαλιστική» κυβέρνηση με το αίτημα «ποίησόν με πλούσιον» και τους υποστήριξε με κάθε μέσον για να δημιουργήσει «τα νέα τζάκια» στην επιχειρηματική ζωή, χωρίς να εξετάσει το ποιόν (το παρελθόν) και την ηθική προσωπικότητα των ανθρώπων αυτών, που μοναδική επιδίωξη είχαν να πλουτίσουν με μερικές «αρπαχτές» εις βάρος του δημοσίου χρήματος, αλλά και εις βάρος των συμφερόντων του λαού. Τρανό παράδειγμα (και όχι φυσικά μοναδικό) ο Κοσκωτάς. Είπαμε να γκρεμίσουμε τα τζάκια και όχι να δημιουργήσουμε «νέα» από λιγούρηδες τάχα σοσιαλιστές! Ο υγιής σοσιαλισμός δεν δημιουργεί «νέα τζάκια» επιχειρηματιών και μεγιστάνων του πλούτου. Χτυπάει το οικονομικό κατεστημένο και παίρνει μέτρα διασποράς του πλούτου. Αυτό δεν το είδαμε τη δεύτερη περίοδο διακυβέρνησης της χώρας μας από το ΠΑΣΟΚ (1994-2004).

β)Την περίοδο 1998-2000 η «σοσιαλιστική» μας κυβέρνηση έστησε τη «φούσκα» του χρηματιστηρίου, που οδήγησε στην καταλήστευση των εισοδημάτων των μικροαποταμιευτών. Έτσι έγινε πραγματικά «σοσιαλιστική» κυβέρνηση, δηλαδή μια κυβέρνηση που ανέχτηκε την καταλήστευση των οικονομιών του κοινωνικού συνόλου. Τότε έγινε η μεγαλύτερη ανακατανομή του πλούτου, που γνώρισε ποτέ η ελληνική κοινωνία, υπέρ των μεγαλομετόχων των εισηγμένων στο ΧΑ εταιρειών και εις βάρος των μικροαποταμιευτών, δηλαδή εις βάρος του ελληνικού λαού. Τότε δεν είδαμε κανένα από τα κορυφαία μέλη της κυβέρνησης Σημίτη να διαφωνήσει με τη «σοσιαλιστική» συμπεριφορά, έστω μερικών, στελεχών του νεο-ΠΑΣΟΚ. Αντιθέτως ακούσαμε τον τότε πρωθυπουργό να λέει για τους ζημιωθέντες: «ας πρόσεχαν»! Ο σημερινός πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ήταν σημαίνον στέλεχος της κυβέρνησης, όχι βέβαια σε οικονομικό υπουργείο, αλλά μπροστά σε μια τέτοια συμπεριφορά θα μπορούσε να εκφράσει την αποδοκιμασία του. Υιοθέτησε και ο κ. Παπανδρέου την άποψη Σημίτη «ας πρόσεχαν». Ήταν η γενική κραυγή της τότε κυβέρνησης διά στόματος του πρωθυπουργού της, που προσπέρασε ένα τόσο σημαντικό γεγονός με προκλητική αδιαφορία, λες και συνέβη σε ξένο κράτος! Βάναυση συμπεριφορά που έγινε προσπάθεια να επαναληφθεί το 2000 κατά την προεκλογική περίοδο, μήπως και «τσιμπήσουν» οι εκατοντάδες χιλιάδες παγιδευμένοι.

γ)Εν όψει της προσπάθειας για ένταξη της χώρας μας στην Ευρωζώνη (δηλαδή στη «ζώνη της φτώχειας») έγιναν «τέρατα και σημεία» για να εμφανιστεί ότι καλύπτουμε τα κριτήρια ένταξης. Με εικονική πραγματικότητα σε όλους τους τομείς και κυρίως στον δημοσιονομικό τομέα. Έτσι η ελληνική οικονομία σύρθηκε εντελώς απροετοίμαστη και αθωράκιστη στην ΟΝΕ και η κερδοσκοπία οργίασε και οδήγησε στην εξαθλίωση τους «μη προνομιούχους». Ας θυμηθούμε μερικά «σοσιαλιστικά» επιτεύγματα της περιόδου 1996-2003:

• Από την εποχή εκείνη άρχισε η μόνιμη λιτότητα των μισθωτών και συνταξιούχων για να μπορέσει τάχα να ισορροπήσει η ελληνική οικονομία εν όψει της ένταξης στην ΟΝΕ και της καθιέρωσης του ευρώ, που τάχα θα ευεργετούσε τους «μη προνομιούχους». Η λιτότητα έγινε πλέον θεσμός και στήριγμα της υπερκερδοφορίας των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων, που άρχισαν να κατακτούν την ελληνική αγορά.

• Η κυβέρνηση του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ παρέδωσε τον ελληνικό λαό δέσμιο στο τοκογλυφικό τραπεζικό κεφάλαιο. Κράτος, επιχειρήσεις και νοικοκυριά βρέθηκαν υπερχρεωμένα στις τράπεζες και δημιούργησαν μια ψευδαίσθηση οικονομικής ανάπτυξης. Αυτή η συνειδητή επιλογή της τότε κυβέρνησης δυστυχώς συνεχίζεται ακόμα.

• Το διεθνές κερδοσκοπικό κεφάλαιο μπήκε ορμητικό στην Ελλάδα με την ανοχή της κυβέρνησης για να διευκολύνει τάχα την οικονομία μας να… εκσυγχρονιστεί. Εμφανίστηκαν οι διεθνείς χρηματοπιστωτικές εταιρείες, τα κερδοσκοπικά funds, οι εταιρείες συμβούλων, οι ανάδοχοι, οι χωρίς υποδομή εγχώριες χρηματιστηριακές εταιρείες για να προλάβουν να συμμετάσχουν στο πάρτι διάλυσης της κρατικής περιουσίας. Μεγάλο το κέρδος!

• Με κυβερνητική έμπνευση ή ανοχή δημιουργήθηκαν από μερικά «δικά μας παιδιά» εταιρείες ειδικού σκοπού για να διευκολύνουν τάχα στη δημοσιονομική εξυγίανση. Οι επιτήδειοι αεριτζήδες, κομπιναδόροι, «νταβατζήδες» και κάθε λογής κατακάθι βρήκαν λαμπρό πεδίο δράσης. Άντε τώρα να τους μαζέψεις! Τι θα μπορούσε άραγε να μας πει ο κ. Ν. Χριστοδουλάκης για την κρατική ΔΕΚΑ ΑΕ, την AEOLOS SA και την ATLAS SE CURITISATION SA, που ιδρύθηκαν στο Λουξεμβούργο; Για τη ΔΕΚΑ τα είπαμε. Για τις δύο άλλες εταιρείες θα τα πούμε προσεχώς, γιατί ο κ. Χριστοδουλάκης δεν πρόκειται να μας μιλήσει και να δώσει στη δημοσιότητα τις σχετικές συμβάσεις. Θα μπορούσε να το κάνει ο κ. Αλογοσκούφης, που ίσως το κρατάει για «συμψηφισμό στο ισοδύναμο» ή για να το εξαπολύσει κατά την προεκλογική περίοδο, αν βρεθεί σε δύσκολη θέση με τα δομημένα ομόλογα που αγοράστηκαν από τα ασφαλιστικά ταμεία.

δ)Η κυβέρνηση Σημίτη διέλυσε το κοινωνικό κεφάλαιο και ξεπούλησε σχεδόν όλες τις κερδοφόρες ΔΕΚΟ. Ό,τι δημιουργούσε κέρδος έπρεπε να προσφερθεί στον βωμό του ιδιωτικού κεφαλαίου. Όσες ανθούσες κρατικές ΔΕΚΟ είχαν δημιουργήσει οι πατέρες μας και οι παππούδες μας, καθώς και η σοσιαλμανία των προηγούμενων κυβερνήσεων της Δεξιάς ξεπουλήθηκαν. Ποια σοσιαλιστική θεωρία υιοθετεί την εκποίηση του κοινωνική κεφαλαίου και τη μείωση των υπηρεσιών των κρατικών ΔΕΚΟ προς το κοινό; Ας μας απαντήσει ο κ. Παπανδρέου, που ποτέ δεν διαφώνησε με το κυβερνητικό πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων. Και οι ΔΕΚΟ χάθηκαν και το δημόσιο χρέος αυξήθηκε και η οικονομία μας δεν θωρακίστηκε κατάλληλα για να μπορέσει να επιβιώσει μέσα σε μια οικονομική ένωση με υπέρτερες οικονομίες. Πόσο σοσιαλιστική είναι αυτή η συμπεριφορά;

ε)Ίσως οι πλέον τρομερές πράξεις και παραλείψεις της κυβέρνησης των τάχα σοσιαλιστών να σημειώθηκαν κατά τη νομισματική μεταρρύθμιση. Από αμέλεια, αδιαφορία ή άγνοια η κυβέρνηση υποχρέωσε τους μισθωτούς να «αγοράσουν» ένα ακριβό ευρώ που δεν διέθετε παρά ελάχιστη αγοραστική δύναμη. Έτσι δημιουργήθηκε η ακρίβεια και η ανέχεια για τους εργαζομένους και η υπερκερδοφορία για το μεγάλο κεφάλαιο. Είναι σοσιαλιστική συμπεριφορά αυτή; Καμία σοσιαλιστική θεωρία ή απόχρωση δεν υιοθετεί τέτοια κυβερνητική επιλογή, έστω και αν οφείλεται σε άγνοια ή εσφαλμένη εκτίμηση. Μια σοσιαλιστική κυβέρνηση θα έπρεπε να είναι περισσότερο προσεκτική κατά τη νομισματική μεταρρύθμιση, που αποτελεί χρυσή ευκαιρία για τους κερδοσκόπους που δρουν σε μια αφρούρητη και παντελώς ελεύθερη αγορά.

Ναι, κύριε πρόεδρε του ΠΑΣΟΚ, να τα δώσουμε «όλοι και όλα για να φύγει η Δεξιά από την εξουσία». Και να έρθει το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, που κατάφερε με αριστερή φρασεολογία και ακροδεξιά πολιτική να μας δέσει στο άρμα ενός απάνθρωπου νεοφιλελευθερισμού και μιας διεφθαρμένης παγκοσμιοποιημένης αγοραίας οικονομίας; Το ακροδεξιό ΠΑΣΟΚ το ανέχτηκε ο κ. Παπανδρέου και ως σημαίνον στέλεχος των κυβερνήσεων Σημίτη και μετέπειτα ως πρόεδρος του κόμματος αυτού. Τι χειρότερα θα μπορούσε να κάνει μια κυβέρνηση της Δεξιάς; Γιατί να σας προτιμήσει ο ελληνικός λαός, τις προσδοκίες του οποίου προδώσατε με τον χειρότερο τρόπο; Και όμως, εξακολουθείτε να παριστάνετε ότι έχετε τάχα σοσιαλιστική ιδεολογία.