Παρελθόν και παρόν

Κατά κανόνα, επειδή το «κυβερνητικό παρελθόν» της ΝΔ είναι «νωπό», ενώ του ΠΑΣΟΚ «κατεψυγμένο», θα έπρεπε η ΝΔ να έχει σημαντικό μειονέκτημα έναντι του ΠΑΣΟΚ, ωστόσο κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει και ιδού γιατί: πρώτον, το «κυβερνητικό παρελθόν» του ΠΑΣΟΚ ήταν μακρόχρονο, δεύτερον και σπουδαιότερον, αφέθηκε στο έλεος της ΝΔ, που το «ανακατασκεύασε» και του φόρτωσε όλα τα δεινά της χώρας. Η «ανακατασκευή» της περιόδου διακυβέρνησης Σημίτη έγινε από τη ΝΔ χωρίς να συναντήσει σοβαρή αντίσταση από το ΠΑΣΟΚ, καθότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης πήρε αναγκαστικά αποστάσεις από το «ένδοξο παρελθόν του» θέλοντας να κάνει ένα «νέο ξεκίνημα».

• Έτσι το «κυβερνητικό παρελθόν» της ΝΔ, παρότι «νωπό», της προκαλεί ισοδύναμη φθορά με τη φθορά που προκαλεί στο ΠΑΣΟΚ το «κατεψυγμένο» παρελθόν του. Ερχόμαστε τώρα να εξετάσουμε το «παρόν» των δύο μονομάχων. Το «παρόν» της ΝΔ εκ των πραγμάτων είναι ισχυρό, αφού ασκεί τη διακυβέρνηση της χώρας. Ισχυρότερη είναι η εικόνα του Κώστα Καραμανλή, πόσω μάλλον που είναι εν ενεργεία πρωθυπουργός, ενώ δεν φαίνεται να έχει υποστεί σημαντικά πλήγματα από τα λάθη της διακυβέρνησης, τα οποία επιμερίστηκαν σε κατώτερο επίπεδο. Έτσι η ΝΔ, παρά τη φθορά των τριών χρόνων διακυβέρνησης, διαθέτει ακόμα ισχυρή εικόνα διαχειριστή της εξουσίας.

• Αντίθετα το ΠΑΣΟΚ έχασε πολύτιμο χρόνο ανιχνεύοντας την αφετηρία του «νέου ξεκινήματος», καθώς και το εγχείρημα της στελεχιακής ανανέωσης. Μόλις προσφάτως άρχισε να χτίζει το «ισχυρό παρόν» και να δημιουργεί βάσιμες προσδοκίες αξιόπιστου διαχειριστή της εξουσίας. Όμως το εκλογικό σώμα χρειάζεται χρόνο για να εμπεδώσει το «μήνυμα» που εσχάτως άρχισε να εκπέμπει το ΠΑΣΟΚ και το ερώτημα είναι αν υπάρχει τόσος χρόνος μέχρι την ώρα της κάλπης. Επίσης το ΠΑΣΟΚ διαθέτει ηγεσία που το «είναι» της δεν συμβαδίζει με το «φαίνεσθαι». Ο Γιώργος Παπανδρέου διαθέτει βάθος σκέψης, αλλά υστερεί σε ρητορική δεινότητα – αν και τελευταία εμφανίζεται βελτιωμένος. Όμως, όντας δυνάμει πρωθυπουργός, υστερεί αντικειμενικά έναντι του εν ενεργεία πρωθυπουργού, πόσω μάλλον που ο αντίπαλός του είναι ικανότατος ρήτορας – και, δυστυχώς για τον κ. Παπανδρέου, ο κόσμος ψηφίζει το «φαίνεσθαι» και όχι το «είναι».