Πάνω στην ώρα…

Τα ισόβια και οι άλλες πολύχρονες ποινές και ο εγκλεισμός των πρωταγωνιστών στον Κορυδαλλό μάς ξύπνησαν… Ήταν αυτό που χρειαζόταν. Ήρθε στην κρίσιμη στιγμή. Λίγο πριν γίνουμε Σόδομα και Γόμορρα.

Ήταν η σταγόνα. Το άλας εμωράνθη. Μέχρι το απόγευμα της Τρίτης οι πολιτικοί έφταιγαν για όλα. Οι κύριοι που καταδικάσθηκαν δεν μπορούν να μιλάνε για βαριές ή εξοντωτικές ποινές. Χαρακίρι θα έπρεπε να είχαν κάνει. Είναι, υποτίθεται, οι πνευματικοί άνθρωποι, που είναι το παράδειγμα, το αγλάισμα της κοινωνίας, της χώρας, αυτοί που θα διδάξουν τις νέες γενιές. Και αποδείχθηκαν κλέφτες και ληστές.

Ο καλός Θεός της Ελλάδας και πάλι έκανε το θαύμα του. Τα ισόβια και ο εγκλεισμός στη φυλακή πρυτάνεων και καθηγητών είναι το μήνυμα, που σίγουρα θα γυρίσει σελίδα όχι μόνο σ’ όλα τα πανεπιστήμια, όπου λίγο πολύ συμβαίνουν τα ίδια μ’ εκείνα που οδήγησαν στα ισόβια, αλλά και σε όλους τους χώρους. Θα σκεφθούν πολύ να βάλουν το δάχτυλο στο μέλι.

Τέλος, υπάρχουν και στην Αθήνα -όχι μόνο στο Βερολίνο- Δικαστές.

Να ‘στε καλά για το καμπανάκι που χτυπήσατε και που μπορεί να αναστρέψει το κλίμα της διαφθοράς. Όσο για τις ποινές, ευτυχώς που ήταν τόσο βαριές…