Come back… εσωστρέφειας στο ΠΑΣΟΚ

Ήταν εξ αρχής σίγουρο, ότι ουδείς θα τον στήριζε. Δημόσια. Γιατί παρασκηνιακά όσοι παρακολουθούν τα ΠΑΣΟΚικά τεκταινόμενα και τις διεργασίες γνωρίζουν ήδη καλά ότι: Η εκφρασθείσα διάθεση του Γιώργου να προχωρήσει σε προγραφές και αποστρατείες προκειμένου να τονώσει το έως σήμερα αδύναμο ηγετικό του προφίλ προκαλεί ήδη αντισυσπειρώσεις.
Απ’ την περασμένη Κυριακή «ΤΟ ΠΑΡΟΝ» αποκάλυψε ορισμένες τέτοιες «συμμαχίες» στον απόηχο της ομιλίας του Γιώργου στο συνέδριο. Μιας ομιλίας που είχε ήδη αποστείλει τα μηνύματα σε ευδιάκριτες κατευθύνσεις…
Αυτό ακριβώς λοιπόν είναι το σοβαρό εσωκομματικό πρόβλημα που καλείται να αντιμετωπίσει στην πορεία προς τις εκλογές ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ. Αυτές τις αντισυσπειρώσεις και την επιστροφή της «ξορκισμένης» εσωστρέφειας που προκαλούν οι διαθέσεις του για ένα «προσωπικό-οικογενειακό» κόμμα, όπως εκφράστηκαν και κατά τη διάρκεια του συνεδρίου. Διαθέσεις σαφείς όσο και ξεκάθαρες.
Ένας ακόμα λόγος που έχει οδηγήσει σε παρασκηνιακές, πλην υπαρκτές, αντισυσπειρώσεις έναντι του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ είναι η επίσης καθαρή στρατηγική του για την «επόμενη» των εκλογών ημέρα. Όπως έχουμε επισημάνει, αν το ΠΑΣΟΚ χάσει τις ερχόμενες εκλογές, τότε τα πάντα σχεδόν θα κριθούν απ’ το εύρος της διαφοράς. Η ασφαλιστική δικλίδα για τον Γιώργο είναι το 2%, όπως τονίζουν στενοί του συνεργάτες.
Αλλά αυτήν την εκτίμηση δεν τη συμμερίζονται ούτε οι ενδιαφερόμενοι δελφίνοι ούτε πλέον το «εκσυγχρονιστικό» στρατόπεδο που έχει «ξαναγεννηθεί» και δυνάμει διαδραματίζει ρόλο στις εσωκομματικές εξελίξεις. Επιπλέον και η παρουσία του Σημίτη αποτελεί έναν εκ των απρόβλεπτων παραγόντων των εξελίξεων.
Αυτά, επαναλαμβάνουμε, είναι τα σοβαρά προβλήματα που καλείται να αντιμετωπίσει ο Γιώργος. Μπορεί μεν να ξεπέρασε σχετικά εύκολα το «σκόπελο» Γιάννου, αλλά… καλωσόρισε την επιστροφή της ομφαλοσκόπησης…
Άκης και λοιποί μαδούν τη… μαργαρίτα!
Στελέχη τα οποία γνωρίζουν καλά την εσωκομματική «γεωγραφία», καθώς και στελέχη που ισχυρίζονται ότι είναι κοινωνοί της στρατηγικής και των προθέσεων του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ, τονίζουν πως στην πορεία προς τις εκλογές, και στο πλαίσιο της επιχείρησης του Γιώργου προς τόνωση του ηγετικού του προφίλ και της εικόνας «ανανέωσης» και «απελευθέρωσης από βαρίδια του παρελθόντος», σειρά για περιθωριοποίηση έχουν ορισμένα ιστορικά στελέχη.
Κατ’ αρχάς ο Άκης. Ένας στόχος πάντως όχι τόσο εύκολος όσο ο Γιάννος, δεδομένου ότι ο Άκης αποτελεί ένα σεβαστό κομμάτι της ίδιας της ιστορίας του ΠΑΣΟΚ. Με «παγωμένες», ωστόσο, σχέσεις με τον Γιώργο και το περιβάλλον του…
Επίσης κάποιοι «επιφανείς» του «εκσυγχρονιστικού» στρατοπέδου, σαν τον Ν. Χριστοδουλάκη για παράδειγμα. Αυτό έχει την ιδιαίτερη σημειολογία του. Και εκπέμπει σαφέστατα μηνύματα.
«Σκούπα» θα υπάρξει και μέσω ορισμένων νέων υποψηφιοτήτων κάποιων «λαμπερών» ονομάτων, τα οποία θα μπουν «σφήνα» σε βουλευτές μη επιθυμητούς στον Γιώργο και το επιτελείο του. Και αυτό θα συμβεί όχι μόνο σε μεγάλες περιφέρειες, σαν τη Β΄ Αθήνας, τη Θεσσαλονίκη, τον Πειραιά, την Α΄ Αθήνας. Αυτή η μέθοδος θα λειτουργήσει και σε άλλες περιφέρειες, για να «τελειώσουν» παλιοί ή μη αρεστοί βουλευτές. Γνωρίζουμε ήδη κάποιες τέτοιες περιφέρειες…
Γεγονός είναι πως, μετά τις φραστικές προειδοποιήσεις του Γιώργου διά της ομιλίας του στο συνέδριο και μετά την επί της ουσίας αποπομπή του Γιάννου, είναι πάρα πολλοί εντός του ΠΑΣΟΚ που -κυριολεκτικά- μαδούν τη… μαργαρίτα σε μια προσπάθεια να βρουν ποιοι θα είναι οι επόμενοι στόχοι.
Για παράδειγμα, αναζητείται ποιοι εκ των εμπλεκομένων στην υπόθεση του «Πόρτο Καρράς» θα μείνουν εκτός ψηφοδελτίων. Ήδη τέτοιο σαφές μήνυμα έχει σταλεί προς τον Γ. Ανθόπουλο, αντίθετα δόθηκε συγχωροχάρτι στον και προσωπικό φίλο του Γιώργου Σπ. Βούγια…
Επίσης είναι ζητούμενο αν θα μείνουν ξανά εκτός ψηφοδελτίων στελέχη σαν τον Μιχ. Νεονάκη, ο οποίος πάντως έχει επανέλθει στην ενεργό εσωκομματική δράση.
Στόχοι και Βενιζέλος – Άννα!
Σημειώστε πάντως και την επισήμανση που μας έκανε στενός, πολύ στενός συνεργάτης του Γιώργου σχολιάζοντας τα του κομματικού παρασκηνίου και των εργωδών διεργασιών.
«Ο Γιώργος δεν θα διστάσει», μας υπογράμμισε, «να διαγράψει ακόμα και τον Βενιζέλο, ακόμα και την Α. Διαμαντοπούλου, αν διανοηθούν, αν επιχειρήσουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο να τον υπονομεύσουν προεκλογικά. Μέχρι εκεί θα το φτάσει, είναι αποφασισμένος»!
Μας διευκρίνισε μάλιστα ότι «την ερμηνεία για το τι σημαίνει αμφισβήτηση και υπονόμευση θα τη δώσει ο ίδιος ο Γιώργος»!
Το θέμα είναι ότι αυτές τις προθέσεις του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ τις έχουν αντιληφθεί, όπως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, και οι ίδιοι οι «ενδιαφερόμενοι». Και έχουν ανάλογα προσαρμόσει τη στρατηγική τους.
Έτσι μέχρι τις εκλογές δεν πρόκειται ούτε να αμφισβητήσουν, ούτε πολύ περισσότερο να υπονομεύσουν ή να φανεί ότι υπονομεύουν τον αρχηγό καθ’ οιονδήποτε τρόπο. Θα το «παίζουν» νομιμόφρονες μέχρι… παρεξήγησης.

Όμως αυτό δεν σημαίνει σε καμιά περίπτωση πως εγκαταλείπουν τις φιλοδοξίες τους. Ούτε ότι σταματούν τις επαφές τους με στελέχη και βουλευτές ή άλλους παράγοντες, εκδοτικούς και άλλους… Ενώ έχει ενδιαφέρον να επισημάνει κάποιος και να αναλύσει τις σχέσεις και των δύο με τον Κ. Σημίτη. Ο τέως διατηρεί επαφές τόσο με την Α. Διαμαντοπούλου όσο όμως και με τον Β. Βενιζέλο, όπως αναφέραμε και την προηγούμενη Κυριακή. Εκτιμά πως ίσως του χρησιμεύσουν μετά τις εκλογές, ανάλογα βέβαια με το αποτέλεσμά τους. Δεν έχει δηλώσει άλλωστε ότι είναι… εγγυητής της ενότητας του ΠΑΣΟΚ;

Συσπείρωση μόνο του «σκληρού πυρήνα»…

Τώρα πάντως που τα φώτα του «συνεδρίου» έσβησαν, τα χειροκροτήματα σταμάτησαν και η αποθέωση του αρχηγού έλαβε τέλος, κάποιοι στο ΠΑΣΟΚ αποτιμούν όλη αυτήν τη φιέστα με προβληματισμό, σκεπτικισμό. Κυρίως σε ό,τι αφορά την εμβέλειά της στην πορεία προς τις εκλογές. Και δεν μιλάμε βέβαια για τον προγραμματικό λόγο, αφού μια δουλειά αξιόλογη της επιτροπής προγράμματος υπό την Α. Διαμαντοπούλου υποβαθμίστηκε έως και «θάφτηκε» προκειμένου αποκλειστικά να αποθεωθεί ο ΓΑΠ σε μια χολιγουντιανή «παραγωγή». Έπαιξαν αποκλειστικά οι επικοινωνιακές εντυπώσεις. Αναφερόμαστε στην εικόνα του Γιώργου, όπως του την έχουν φιλοτεχνήσει και «στήσει» επικοινωνιολόγοι, έλληνες και αμερικανοί. Μια εικόνα ακρότατης πόλωσης, αποκλειστικής σχεδόν ύπαρξης και έκφρασης του «εγώ» και μια επιχείρηση αποδόμησης του προφίλ Καραμανλή, σε μια εμφανέστατη όσο και αγχώδη προσπάθεια να τον πλησιάσει ο ΓΑΠ σε ηγετική εικόνα. Όλα τα παραπάνω, σύμφωνα με την εκτίμηση όλο και περισσότερων στελεχών του ΠΑΣΟΚ, δεν αρκούν. Και δεν αρκούν επειδή: Οδηγούν μεν, όπως υπογραμμίζουν, σε συσπείρωση, αλλά σε συσπείρωση ενός «σκληρού πυρήνα» του 35%, που έτσι και αλλιώς θα συσπειρωνόταν στην πορεία προς τις εκλογές. Αυτή η συσπείρωση ήρθε μεν νωρίτερα, αλλά δεν επαρκεί. Αντίθετα μάλιστα, η ακρότατη πόλωση απωθεί εκείνη την κρίσιμη μάζα των «μεσαίων» ψηφοφόρων που είναι απαραίτητη για την εκλογική νίκη… Μάλιστα τα στελέχη που κάνουν την παραπάνω εκτίμηση επικαλούνται το αντίστοιχο παράδειγμα της ΝΔ και του τότε αρχηγού της Μ. Έβερτ το 1996. Τότε είχε ο Έβερτ πράγματι πετύχει τη μέγιστη δυνατή συσπείρωση της ΝΔ, τη μεγαλύτερη ύστερα απ’ την εκλογική νίκη του 1990. Αλλά οι «ενδιάμεσοι» πήγαν σχεδόν όλοι στον Σημίτη, ο οποίος και κέρδισε τις εκλογές…