Προεκλογικα παιχνίδια με Σκόπια

Εντελώς απαράδεκτη ήταν αυτή η ιστορία που έθεσαν σε κίνηση κυβερνητικοί κύκλοι την περασμένη εβδομάδα, διοχετεύοντας με τα «παπαγαλάκια» τους, παρασύροντας και άλλους δημοσιογράφους, την «πληροφορία» ότι δήθεν η κυβέρνηση δηλαδή, ο πρωθυπουργός, σκέπτεται να προκηρύξει πρόωρες εκλογές λόγω αρνητικών εξελίξεων στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων.

Είναι απορίας άξιον, τι άραγε επιδίωκαν με την κίνησή τους αυτή; Να πιέσουν τον πρωθυπουργό να κάνει όντως εκλογές με αυτό το θέμα; Να αποκαλύψουν στο ευρύτερο ελληνικό κοινό πόσο άσχημα έχει εξελιχθεί η κατάσταση για τη χώρα μας στο ζήτημα αυτό σε επίπεδο διεθνών συσχετισμών; Ή μήπως είναι τόσο κοντόφθαλμοι ώστε το μόνο που επιδίωκαν ήταν να αποσπαστεί για λίγο η προσοχή του λαού από την επώδυνη για την κυβέρνηση υπόθεση των «δομημένων» ομολόγων;

Δύσκολη κατάσταση

Εν πάση περιπτώσει, άσχετα από τους πραγματικούς τους στόχους, γεγονός είναι πως το θέμα των Σκοπίων ήρθε και πάλι στην επικαιρότητα, έστω και αν αυτό έγινε με άκρως δημαγωγικό και καθόλου υπεύθυνο τρόπο. Εμείς θα σταθούμε στην ουσία του.

Η κατάσταση δεν είναι καθόλου καλή σε διεθνές επίπεδο. Περίπου 120 χώρες – μέλη του ΟΗΕ έχουν ήδη αναγνωρίσει τα Σκόπια ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Αν πάρουμε υπόψη μας ότι ο ΟΗΕ έχει 192 μέλη, τα δύο τρίτα είναι 128. Αυτό σημαίνει πως αν αναγνωρίσουν τα Σκόπια ως «Μακεδονία» μερικές χώρες ακόμη, η γενική συνέλευση του ΟΗΕ θα πάρει απόφαση αναγνώρισής τους με αυτό το όνομα, εφόσον τα Σκόπια κάνουν προσφυγή και το ζητήσουν. Και από τη στιγμή που υπάρξει πλειοψηφία δύο τρίτων δεν χωράει κανένα βέτο.

Η τραγωδία για τη χώρα μας είναι πως όλα τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, με επικεφαλής τις ΗΠΑ αλλά και τη Ρωσία και μοναδική προς το παρόν εξαίρεση τη Γαλλία, έχουν κι αυτά αναγνωρίσει την ΠΓΔΜ ως «Μακεδονία».

Όσο για τη Γαλλία γράφουμε «προς το παρόν», επειδή το Παρίσι τηρούσε τη στάση αυτή όσο ήταν πρόεδρος ο αντιαμερικανός Ζακ Σιράκ. Δεν μπορούμε, ακόμη, καθόλου να είμαστε βέβαιοι πως την ίδια στάση θα τηρήσει και ο φιλοαμερικανός Νικολά Σαρκοζί, όσο και αν μας βοηθούν πολύ οι θέσεις του εναντίον της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ.

Δεν πρέπει να πάει στον ΟΗΕ

Δεν χρειάζεται φιλοσοφία, λοιπόν, ότι με τον συσχετισμό δυνάμεων που υπάρχει δεν πρέπει κατά κανέναν τρόπο το θέμα του ονόματος της ΠΓΔΜ να πάει στον ΟΗΕ – ούτε στο Συμβούλιο Ασφαλείας ούτε στη γενική συνέλευση. Δυστυχώς, όμως, το κλειδί για την εξέλιξη αυτή το κρατούν οι Αμερικανοί. Αυτοί δηλαδή που υποστηρίζουν τα Σκόπια τόσο πολύ, ώστε να έχουν τελείως αποθρασυνθεί και να έχουν γίνει άκρως επιθετικά. Τώρα ο Μπους θέλει να βάλει την ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, αδιαφορώντας για την εξεύρεση ή όχι λύσης στο ζήτημα της ονομασίας. Δεδομένου όμως ότι οι ΗΠΑ έχουν αναγνωρίσει τα Σκόπια ως «Μακεδονία» αμέσως μετά την εκλογική νίκη του Μπους στις προεδρικές του Νοέμβρη του 2004, αυτό σημαίνει ότι υπάρχει σοβαρός κίνδυνος τα Σκόπια να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ ως «Μακεδονία». Εδώ αρχίζουν τα δύσκολα. Αν η Αθήνα απειλήσει να βάλει βέτο στην ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, οι Αμερικανοί μπορούν να μας κάνουν ζημιά, και μάλιστα μεγάλη, με δύο τρόπους. Πρώτον, να βάλουν τον αμερικανό ειδικό απεσταλμένο του ΟΗΕ για το θέμα του ονόματος, τον Μάθιου Νίμιτς, να καταθέσει την εντολή του, δηλώνοντας ότι δεν βλέπει καμία ελπίδα επιτυχίας λόγω της αδιαλλαξίας των δύο πλευρών. Αν όντως το κάνει αυτό, τότε ανοίγει ο δρόμος για να κάνουν προσφυγή τα Σκόπια στη γενική συνέλευση του ΟΗΕ και να ζητήσουν να αλλάξει η απόφαση με την οποία είχαν γίνει δεκτά πριν από 15 χρόνια ως ΠΓΔΜ και να ενταχθούν τώρα με το όνομα Μακεδονία.

Ευνόητο είναι πως με τη στήριξη των Αμερικανών και τις 120 χώρες που ήδη την έχουν αναγνωρίσει με αυτό το όνομα, όχι 128 αλλά… 185 ψήφους θα πάρουν στα Σκόπια!

Σύγκρουση με τους Αμερικανούς

Έπειτα οι Αμερικανοί θα χρησιμοποιήσουν την απόφαση του ΟΗΕ και θα ισχυρίζονται ότι είναι τρέλα οι Έλληνες να προβάλλουν ως αιτία του βέτο τους για ένταξη στο ΝΑΤΟ το όνομα, τη στιγμή που όλος ο πλανήτης μέσω ΟΗΕ θα έχει αποδειχτεί ως νόμιμο το όνομα της χώρας αυτής. Ακόμη χειρότερα, όλες οι χώρες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ θα έχουν ήδη αποδεχθεί το όνομα, με το οποίο εμείς θα αρνούμαστε την ένταξη. Θα είμαστε για να μας πάρουν με τις λεμονόκουπες, αν φτάσουμε σε αυτό το σημείο και σίγουρα θα είναι αδύνατον να σταθεί πολιτικά η θέση μας και να αντισταθεί για πολύ η όποια ελληνική κυβέρνηση σε τόσο τρομερές διεθνείς πιέσεις. Είναι προφανές, επομένως, πως αν τα πράγματα οδηγηθούν στον ΟΗΕ η Ελλάδα είναι χαμένη από χέρι. Όλη η διπλωματική προσπάθεια πρέπει να είναι πως δεν θα φτάσει το ζήτημα στον ΟΗΕ.

Οι Αμερικανοί δεν έχουν κανένα «κόλλημα» να θέλουν οπωσδήποτε να ονομαστεί η ΠΓΔΜ «Μακεδονία». Το πρόβλημά τους είναι πως για να ολοκληρώσουν την κυριαρχία τους στα Βαλκάνια θέλουν να βάλουν στο ΝΑΤΟ και τα Σκόπια, μαζί με την Αλβανία και την Κροατία, όπως ήδη έβαλαν τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία και όπως αύριο θα θέλουν να βάλουν τη Σερβία, τη Βοσνία, το Κόσοβο και το Μαυροβούνιο. Το πρόσθετο πρόβλημα που έχουν με την ΠΓΔΜ είναι ότι πρόκειται για ένα τεχνητό κράτος, όπως και η Βοσνία. Έχουν βάλει μέσα στην ΠΓΔΜ να συμβιώνουν δύο αλληλομισούμενες εθνότητες Αλβανών και Σλάβων, οι οποίοι αλληλοσφάχτηκαν στον εμφύλιο του 2001 και με την πρώτη ευκαιρία θα σφαχτούν ξανά. Θέλουν να τους βάλουν λοιπόν όσο πιο γρήγορα στο ΝΑΤΟ για να ελέγχουν πολύ στενότερα την πολιτική τους ηγεσία, μήπως καταφέρουν και δεν διαλυθεί αυτό το κράτος, τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον. Η κυβέρνηση Καραμανλή, λοιπόν, λογικό είναι να σεβαστεί αυτόν τον στόχο των Αμερικανών, αλλά να μη διστάσει να συγκρουστεί μαζί τους, αν για ένα τέτοιο κράτος-εξάμβλωμα που μακροπρόθεσμα αποκλείεται να επιβιώσει, η Ουάσινγκτον δείχνει πρόθυμη να περιφρονήσει την ιστορία και τις ανησυχίες της Ελλάδας.

Αντί να πιέζει την Αθήνα για το όνομα ο Λευκός Οίκος, να πιέσει τα Σκόπια. Σιγά μην αντισταθούν και πουν: «Δεν μπαίνουμε στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, αφού δεν μας ονομάζετε Μακεδονία»!

Απανωτές προκλήσεις

Με τη στάση της Ουάσινγκτον υπέρ τους, οι Σκοπιανοί έχουν χάσει κάθε αίσθηση του μέτρου, του μεγέθους και του πολιτικού βάρους της χώρας τους. Άρχισαν σιγά σιγά να αγανακτούν και οι ξένοι με την προκλητικότητά τους.

Η γερμανίδα ευρωβουλευτής Ντόρις Πακ, πρόεδρος της αντιπροσωπείας της Επιτροπής του Ευρωκοινοβουλίου για τις υποθέσεις της νοτιοανατολικής Ευρώπης, τους τα κοπάνησε μέσα στα Σκόπια για τη γελοία πρόκληση της μετονομασίας του αεροδρομίου της πόλης σε «Μέγας Αλέξανδρος». «Η μετονομασία του αεροδρομίου είναι αστεία ενέργεια που αποτελεί προβοκάτσια και δεν βοηθάει τη διαπραγματευτική διαδικασία για την εξεύρεση λύσης στο ζήτημα του ονόματος» τόνισε ορθά κοφτά σε ομιλία που έκανε στο Πανεπιστήμιο των Σκοπίων. Εδώ η ηγεσία των Σκοπίων κατόρθωσε να «σκοτωθεί» ακόμη και με τους Βούλγαρους, καθώς έβαλε φιλοσκοπιανούς βούλγαρους πολίτες να επιχειρήσουν να ιδρύσουν κόμμα με στόχο να ενσωματωθούν στην ΠΓΔΜ τα… βουλγαρικά εδάφη της «Μακεδονίας του Πιρίν»!

Μέχρι και η Σόφια έφτασε στο σημείο να αγανακτήσει με τους Σκοπιανούς και την αποθράσυνση και την επιθετικότητά τους.

Επικίνδυνα τα Σκόπια

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι και η ελληνική πλευρά έχει κάνει πολλά λάθη χειρισμών. Και στη δική μας χώρα έχουν υπάρξει φάσεις εθνικιστικού παροξυσμού, που εμπόδισαν λογικούς συμβιβασμούς την εποχή που μπορούσαν να γίνουν.

Αυτό όμως δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να ωθεί σε υποτίμηση του ακραίου σοβινισμού που διαπερνά ολόκληρο το πολιτικό φάσμα και όλη την πολιτική των Σκοπίων στα 15 χρόνια της ανεξαρτησίας τους. Όχι επειδή κάναμε εθνικιστικά λάθη εμείς, να ξεχνάμε τους χάρτες που βγάζουν κάθε τόσο τα Σκόπια με τα σύνορα της υποτιθέμενης χώρας τους ως τη… Θεσσαλία.

Και δεν πρόκειται για περιθωριακούς πολιτικούς κύκλους έξαλλων φανατικών. Οι ίδιες οι κυβερνήσεις τους πρωτοστατούν στις σοβινιστικές προκλήσεις. Τη μια πάνε και κάνουν σημαία τους τον ήλιο της Βεργίνας, την άλλη ονομάζουν το αεροδρόμιο των Σκοπίων «Μέγας Αλέξανδρος», μέχρι που θα πάει αυτή η ιστορία;

Μπορεί ένα αμερικανόδουλο, θνησιγενές κρατίδιο να γίνει ανεκτό ως φορέας προκλήσεων και μοχλός της Ουάσινγκτον για να στρέφει όποτε θέλει τους Βούλγαρους εναντίον των Αλβανών, τους Έλληνες εναντίον των Βουλγάρων, τους Βούλγαρους εναντίον των Σέρβων;

Κανένας στα Βαλκάνια δεν πρέπει να ανεχτεί μια τέτοια κατάσταση. Αυτό είναι το μήνυμα στο οποίο πρέπει να πρωτοστατήσει η Αθήνα για να μεταφερθεί στην Ουάσινγκτον και όχι να κάνουν διάφοροι ίντριγκες και ανόητη εκλογολογία γύρω από το θέμα.